абеееее единствен чоек кој стои помеѓу мене и среќата сум само јас самата. гррррр некогаш не ми текнува еј не ми текнува. глупа глупа глупааааа!!!!
Ако стварно си поднесол тужба против мене со цел да ме уништиш, да изгубам работно место (значи го губам тлото под нозете,лебот за моите деца..) и сето тоа бидејќи ТИ СИ НЕНОРМАЛЕН САДИСТ,РОБОВЛАДЕТЕЛ ВО ОБИД,ПСИХОПАТ... Ако постои божја правдина тогаш ќе си плачиш со крвави солзи... Ако не постои ЈАС ќе ти ги искршам забите предни вештачки,мамето твое психопатско па тогаш тужи ме со основа.
Глупа сум многу! Секогаш си велам нема повеќе да верувам никому и така сите до сега што велеле дека ќе бидат до мене ги нема. И сега прашува што ти е, зошто се однесуваш така... Како се однесувам? Исто како тебе, така. Секогаш сум била до неа, дури и во 3 часот навечер имам одено кај неа, што и да и требало од мене не нема добиено, мислев дека конечно после толку лицемерни другарки, ја најдов вистинската, али иста е. Толку негативно гледа кон животот што и мене ме влечи надолу. А за останатите во она наше „друштво“ да не зборам, се гушам веќе. Не правиме ова ќе зборат луѓето, не правиме она глупо е, ќе оговараме секој што ќе помине, нема вистинско другарство, само за искачање во сабота. А можев да си заминам сега во друга држава на факултет, да не ги гледам толку често ама не глупа сум, тука ќе останам... Тука сум кога ќе затребам а мене кога ми треба нешто ги нема, а ако не пишам или се јавам јас нема воопшто со денови да се гледаме дека сега не им треба некој да ги слуша и советува... Најбитното е што самодовербата ми ја намаливте, значи ја нема повеќе, толку ниско ме спуштивте со вашите коментари и постапки и истакнувања на сите мои несовршености, со сите ваши жалења кои немаат врска само за јас да се почувствувам грдо. И после сменета си, епа да сум поради вашиот убав однос веќе изгубив чувства за било што, сеедно ми е за се` па и ако останам сама без вас... уффф и тоа се испукав, се` си кажав :Д
Maler be maleeeeeer kaj me najde dozhdov posle nekolku dena konechno izleguvam nadvor i zhiva vodaaaaaa kako od tush izlezena i novite baletanki mi se skinaa po pat, bosa doma si dojdov nemozham vishe, nemozham...
Се згрозувам кога слушам до кој степен не донесе државата. Вчера се потресов од сторијата , да се остави дете така да живее без никакви услови и најголемата радост да му е кога јаде колбаси и јајца немам коментар само револт кон институциите ...
Нека не ме верват дека дено ко ќе заминам од ова куќа нема ама она да ме боли и да се свртам назад. Не знам дали мене ми попуштат нервите или сите дома ми се за во институција.
Би сакала да ти кажам "Те мразам", но не би ми ги изразило ни приближно чувствата. Сакам еден ден да застанам пред тебе, после непроспиена ноќ и да ти речам "Погледни ме во очи, погледни како ме уништи." Погледни ги тие подочници, види со колкава тежина ги држам очите отворени, зашто болат од толку излеани солзи. Сите ме прашуваат што ми е, а за тебе сум невидлива. Ти го уништи мојот живот, а јас ги упропастувам мајка ми и него. Заради тебе го оддалечувам од себе, зашто не сакам да гледа колку страдам, не сакам да ме тера со сила да јадам, не сакам постојано да го замарам со глупостите кои ти ги правиш. Не знам како си можел да ме создадеш за вака да ме упропастуваш, не знам како сметаш дека она што го правиш не влијае на мене. Еден ден, кога ова повеќе нема да можам да го издржам, ќе ти кажам дека кога конечно ќе се засекираш за мене, ќе ме нема. И ќе се каеш, ќе посакаш да си престанел, ќе посакаш да си ја видел болката во моите очи порано. Жално е само што ми се чини дека и да ме има и да ме нема, тебе исто ти е.
Треба да си напрам натпис за никој да не ми влегва в соба барем потсетник да имат зошто никако да разберат. Абе ај и нека влезат дур не сум тука, ама шо мора да ми пофаќат работи, да ми земат, да ми ебават планој? Значи ако блузата на кревет ја остајв ко ќе се вратам таму ќе ја барам, не в плакар. Ако остајв уба пајнца добро наредени мафини со прелив на биро, значи таму треба да бидат и таму ќе ги барам и имам план за нив, а не да ми ги земиш и да ми ги изедиш. Ако на земја имам ставено храна за мачка и вода, немој да ми ги креваш горе, уште ми е мало мачето, ќе ми умри за јадење. И најбитно, не ми го туркај џамот, затвори го зошто ако го видам турнат ќе мислам е затворен и како шо дува денојве има да изнастинам. Толку е тешко бе, толку? И можда изгледа како да се лутам и нервирам за глупости, а и некој да ми ја види собата од страна е како бомба да има паднато АМА јас знам се кај ми е и се е онаму кај шо сум остајла и ужасно ме нервира и на нерв ми гази ако нешто не е онаму кај шо сум го остала зошто колку и лошо да изгледа собата на прв поглед јас знам се кај седи, кај е и зошто е таму - сем моливот преѓе шо си го скапав барање, имам такви испади да оставам моливи низ куќа, то не се рачуна. И накратко многу работи ми се преместени и мафините изедени. Утре после пракса треба да купам готови мафини зошто фак ит, неможам гостинката да си ја послужам со домашни. Па утре поручек во план ми е да прам чизкејк, се надевам до следниот ден ќе има едно парче за другата гостинка која прв пат ми иди па нема се да ми оди наопаку. Треба да престанам да се нервирам и да фатам пак се со лепливи хартии да лепам низ куќа со забрани.
Како само ја имаш таа моќ секој уваб ден да му го претвориш во пекол. Зарем не ти е жал да го гледаш сопственото дете како е тажно, ама не ти немаш душа и срце за своите деца, нив ги чуваш за други. Несакам ова да го кажам ама морам, мразам што имам родител како што е татко ми. Прости ми Боже и те молам дај ми сила да ги издрзам неговите ниски удари.
Кога самата на почетокот се поставив како храбра жена,како жена полна со разбирање и која се ке прости и се ке разбере,жена која може сама се,зошто тогаш се лутам кога и така ме доживуваат? Па сама сум си виновна.Јас никогаш гласно не побарав помош,иако телото ми врескаше од болка.Пет години ги собирав солзите во мене,сега кога пуштив две веднаш глумам и никој не им верува.Па нормално кога и на најтешкото стегав заби.Никој не е виновен кога за ништо не се жалам,кога кажам два збора нормално-измислувам.Ми фалат многу....двајцата мои херои кои животот ми ги зеде прерано.Копнеам по вас.Можеби да бевте живи ке бев помалку ранлива,помалку ке ме повредуваа лугето.Да бевте живи не ке дозволевте некој мајтап да си игра со мене.Немаше да се чувствувам толку осамено.Празнинава никој нема да ми ја пополни.Срцево мислев дека ке препукне ама издржа.Е сега кога се помина ми остана тагата и празнината по вас.И ке ме следат цел живот.Што е најлошото од се? Стравот во мојата душа да не изгубам уште некој битен човек.Стравот кој мене ме тероризира а јас ги тероризирам другите.Не сакам да сум ваква..Кога конечно собрв храброст да ми излезе болката по се што доживеав...Некои трауми си ги носиме вечно со нас,каде и да одиме.Нема да им се сокриеме...Ми требате...секој ден секој миг.....може ке се сретнеме,ама веројатно вие сте на поубаво место од мене.И имам утеха да знаете...тоа што сте заедно и тоа што ми го пративме најголемиот благослов од горе,...моето дете за кое ке се борам до крај.
Дечко ми е прекрасен. Го сакам, тој е мојот животен сопатник, мојот најдобар другар, моето се... Не би можела без него... Но, запознав една личност пред една година што ми го промени животот. Се чувствувам ко да немам каде... Не знам што сакам. А мислам дека ги сакам двајцата! Ќе се полудам!
Uhh so ti zgresiv zivote? Barem malku ubavina da videv,barem eden den miren da imav....uhhh ne mozaaaaam
Незнам уште колку и какви проблеми ќе ме снајдат,ми се смачи веќе,но знам дека на крајот се завршува добро,ако не е добро значи сеуште не е крај ( барем така се тешам )
dragi, ako sakate da prochitate nekoja interesna ljubovna prikazna povelete na mojot blog http://skopje-in-love.mozello.com/home/
