Сакам да прашам...? А бе оти денес се врзуваат мартинки? Кај нас во Охрид на 14 март е ова, на Летник, а не денес... барем нас тогаш ни правеа бабите кога бевме мали
Сакам да прашам...? Во право си Анат, на 14-ти се врзува мартинка, ама ако сметаш по стар календар тогаш е денес, на 1-ви март. Баш убаво што не потсети Пирамид. Јас за две недели ќе си направам, ама треба да ја прашам баба ми кога треба да ја фрлам на расцветано дрвце или како ли беше веќе тоа. Ц ц ц сум заборавила, а со каква радост чекав баба да ми врзе мартинка на раче
Сакам да прашам...? Некој???????било кој..........????????да ми кажееееее...досаѓам, ама треба да ми кажете па нелиии
Сакам да прашам...? Абе и јассс !! Какви мартинки , црвен конец ли ???? И зошто се врзува , кој треба да ти го врзе ? Тоа сакав да кажам.
Сакам да прашам...? Па не знам како е по традиција, ама ние си ги врзувавме ко деца на 1ви март. Инаку до нестрпливата Енца - Енца, мартинки се обично во црвено-бела комбинација и се врзуваат за среќа, како на сликата погоре Мене ако ме прашувате, ја би ви дала и шамар да ми врзете, таман еден образ бел, еден црвен - цела ќе бидам џанам мартинка И тоа носи среќа бе! Ц ц ц кај се најдовте толку нестрпливи жени, ај љубопитни, тоа сме сите, ама нестрпливи?! Епа така нешто ко конци, значи нешто као кабала, ама не е само кабала туку и вмешани бели конци има во тоа
Сакам да прашам...? Повели Енца, се надевам дека ќе ти се разјасни Spoiler Според древните македонски преданија, Ксантија била божица на цвеќињата во која се вљубил богот Македон, син на богот Зевс. Во чест на таа љубов, древните Македонци месецот на пролетта го нарекле Ксант, а својот најсветол празник - Ксантика. Празникот на светлината, љубовта и убавината, како во дамнешните времиња, со игра и со песна беше прославен завчера во Домот на Армијата во Скопје. Според древниот македонски обичај, секој од посетителите беше закитен со мартинка, црвено-белата нишка-симбол на среќата, радоста и љубовта. - Народе македонски, денеска славиме како што славеле нашите предци пред илјадници години. На овој голем духовен празник, древните Македонци се собирале во театрите, во полињата, на плоштадите и заедно со царевите славеле, пиеле и наздравувале за радоста и среќата. Го поздравувале најзначајниот ден на духовноста - празникот Ксантика. На денот кога се буди целата природа, младите од црвено-бела преѓа правеле пискулци за марами, белегзии за на рака, гајтани за на појас и верувале дека тоа ќе им донесе среќа во текот на целата година текстот е од стар Дневник - дневен весник
Сакам да прашам...? Црвен и бел конец, ги замотуваш еден со друг- како мини јаженце и се врзува на рака..........ама искрено не знам до кога се носи Ако знае некој, нека каже слободно- нека не се срами
Сакам да прашам...? Ние ги носевме се до моментот кога ќе ја видеме првата ластовичка, и тогаш ја закачуваме на некое дрво или ја ставаме под камен, при тоа замислуваш желба.
И јас кажувам ќе си врзам мартинка, ама на нога ќе ја ставам...се рачуна и така ваљда ...само да видам кај ќе најдам црвен и бел конец....ќораво конче немам дома....домаќинка бе...пар екселанс
Мене сабајле во 9 ме разбуди баба ми, мартинката ми била готова. Според традиција, секогаш таа ми ја плете и врзува за рака, го правам ова откако паметам за себе, и не ја вадам до крај на март.
Има готови се купуваат. Јас знам дека се носат се додека не го видите првиот штрк.Кога ќе го видите штркот се закачува на некое дрво.
Како мала носев знам се купуваа можеше да се носат врзани на рака или па ги имаше што се носат како беџ онака интересен беџ од кој виси црвено-бело конче. Битно интересно ни беше. Сум рекла и пак ќе речам ние бевме деца што знаевме да су уживавме на детството и на се се радувавме за разлика она овие интернет генерации
