Во втора година мојата другарка купи цигари и ајде сега ќе се правиме нешто што не сме.... јас не сакав да тргнам навнатре и пафкав само катастрофа, потоа пробав уште неколку пати(пафкање)кога бев во депресија ама многу кашлав и од тогаш немам контакт со цигари
Прв пат пробав цигаре на 16 години сега сум 18 и не пушам а пробав ? па незнам баш која беше причината љубопитност најверојатно
Имам пробано мн мала 7одд братучетка ми која беше 2ра год ме натера и јас ајде да пробам. Само еден дим пробав и веднаш кашлање ...од тогаш па наваму не сум пробала,не ни планирам да пробам. Не ги поднесувам цигарите!! И не ни планирам да пропушувам ...тоа гомно во уста не го ставам
Јас мојата прва цигара ја пробав ваљда у 4,или 5 тоо хахаха татко ми ме тераше коа ќе снема цигари иди докај дедо ти и нека ти ја запали и ја радознала паф паф по пат па да не му згасне случајно хахах..иначе почнав да пушам во осмо...
Мојата беше минатово лето, не дека се каам али ај.. Инат терав малце према некои другарки, забележав дека пушење и пиење практикуваат чисто колку да се влегло во фазон Ејј види ме возрасна сум и бесна, праам што сакам. Како и да е.. еднаш и веќе никогаш.
хахахахах лелее, беше тоа одамнаа мислам дека бев 2 или 3 одделение. Во куќата на дедо ми, останавме дома јас, братучед ми и братучедка ми. Ама братучед ми веке активен пушач од раните тинејџерски години. И си седиме само во соба, и тој си запали цигара и и понуди на братучедка ми, ама и јас побарав. И ми даде и само кога вовлеков тоа димот, кога почнав да се гушам едно трчање до кујна ко струја хахахах пиев вода и едвај дојдов при себе. хахахахахах дечурлана.
Првата цигара ја пробав на 14 години.Но тоа всушност и не беше пушење туку повеќе глупирање.Ниту ја вовлекував,туку само онака .Но и покрај тоа што во неколку наврати имам пушено,никогаш тоа не ми станува навика.Едноставно не ми е никаква страст,ниту пак гледам нешто убаво во пушењето.Може чат-пат да запалам но тоа само во одредени прилики.
Бев голем противник на пушењето... првата цигара ја запалив дури на 18години и незнам како зошто итн. и почнав да пушам... па пред 3 год. пак ги баталив година ипол не запалив ич, и после пак почнав, до пред 5ипол месец. Сега пак сум непушач а и не ме влечи ништо за да запалам цигара.
Штетни се тоа сите го знаеме,али кога ке се присетам си поминуваав супер тие денови со првата цигара,тоа беше на 18 години ,на надворешните школски скали,со моите најдобри другарки и сестрамми ,купивне најевтини цигари,заради џепарацот што ни беше мал тој ден, и знам беше априлска ноќ,смеа ,убави моменти,на тоа ме потсети првата цигара,палев некоја година и пол и потоа ги откажав,онака во еден ден,и сега е супер без цигари,веке 6 години не палам цигара,здравјето е најважно
Оваа Нова Година. Голем противник сум на цигарите, но реков дека се ќе пробам во животов (that's quite a statement), и во таква полупијана состојба не беше тешко да ме убедат. Не е некоја голема философија и не ми прави некое големо задоволство, а испушив уште неколку за време на колоквиумска (повеќе како изговор за пауза отколку за задоволство/од навика ).
Првата цигара ја запалив во прва година средно, али пола ја фрлив така да којзнае колку била прва Инаку сега не пушам, не сум ни пушела многу никогаш, сега па ги мразам многу цигарите и не би прошушела повторно
Мала сум сеуште, но јас ќе си го кажам моето мислење. Дефинитивно ги мразам цигарите, а посебно кога некој пуши во затворена просторија и целиот дим морам да го вдишувам. Јас во иднина воопшто несакам да допрам цигара, а камоли да пушам. Навистина ми се отвратни.
многу одамна беше тоа 7-8 одделение бев, со една другарка решивме да пробаме и многу бевме смешни по една испушена цигара, изнастававме парфем на себе и одма мастика во уста, како којзнае што да сме направиле ахах и сега чат-пат знам да запалам, онака според расположение..
Исто така и јас Немам запалено цигара.. а и ми пречи ако некој во близина пуши бедјќи веднаш очите ми се насолзуваат навистина е непријатно кога сум излезена некаде во кафиќ и сите пушат а мене очите ми солзаат хехех И да сум гооолем противник на цигарите, мислам дека тоа е труење на организмот по сопствена желба. Тие што сакаат да се откажат од цигарите имаат огромна подршка од мене. Поздрав
Јас не сум пушач ама сум пробала цигара.Се сеќавам братучед ми кога дојде кај нас на гости на мене и на сестра ми ни даваше дим да пробаме(имавме по 7/8 години),незнам како беше не се сеќавам..Сестра ми вика дека мама ни давала цигари да пушиме/пробаме кога сме биле мали за да не сме зимале од другите ама јас не се сеќавам на тоа.Незнам колку е добра оваа воспитна мерка,јас некако не би се осмелила на свое дете поготово малечко да давам цигара.И сега мајка ми ми дава цигари ама јас ја одбивам.Не ме тера со сила,повеќе сваќам дека ако пропушам дека ич не би ми замерила.Ама јас несакам јасно сум се искажала.Ни јас,ни брат ми ни сестра ми не пушиме!А во околината во која се наоѓам,луѓето што не пушат можат да се избројат на прсти.Ама сум си зацртала јас нема да пушам и крај.Затоа и ми е страв да пробам сега зошто знам дека многу тешко ќе се откажам.А многу пати ми имаат понудено цигара ама одбивам.Сум рекла не и не!
