Буквално се и на сите им простувам.... Простувањето е голем чекор,но тоа е тесно поврзано и со заборавањето на тоа што те повредило...а понекогаш некои работи не можеме да ги заборавиме и тие остануваат да натежнуваат на нашата психа...
Ако не ме боли и не влијае на мене повеќе тоа што ми го направиле, донекаде мислам дека им е простено или само заборавено/пребродено од моја страна. Но тоа не значи дека ги сакам назад во мојот живот.
Искрено преку се можам да поминам и да простам. Но изневерување од страна на дечко/сопруг апсолутно НЕ.
Па простувам се ама простам и веке не постојат за мене само здраво чао и веке ги нема у мојо живот Прости ама на тај начин што се нарекува суров утре на улица да те довикнува да не му се секаваш на името а сепак се да му е простено. Остај големо срце не читај статуси многу
Јас сум голем ифрит и не простувам. Некој ако ми згрешил, колку и да е небитен наоѓам начин да го згазам под нозе порано или покасно. Сетне ко ќе се раздолжиме, можно е нормализирање на односите. Ова сега е вака, а во годините кои следат, Боже мој, се менуваат луѓето, учат да ги игнорираат безвредните постапки/луѓе.
Засега не знам како да одговорам, оти сум на дистанца од темата простување. Обавезно се раздолжувам. Нема можност за обновување на контактот (без разлика кој е во прашање).
Простувам, зависи и што се подразбира под простување. Не се одмаздувам но и не заборавам. Најчесто прекинувам секаков контакт со личноста, за разлика од порано, кога бев доволно наивна за да давам втора, трета шанса...
Gospod nas ko ni gi prostuva greskite koj sme nie da ne prostime taka da jas mislam sekoj pravi nekoja greska so pricina .. prvo ke se preispitame sebesi potoa licnosta sto zgresila. Empatija treba da se pravi i vo najteska situacija. Moe mislenje e toa ... mozebi gresam no stojam zad moeto mislenje ...
Најчесто ги игнорирам работите и продолжувам напред кај што сум плукнала не лижам ,и не сакам воопшто да трошам енергија на тоа! Голема е силата на оној што може да опрости ,ама вистински !
Простувам искрено и вистински кога мислам дека некој згрешил ненамерно или непромислено. Дури и кога некој ми згрешил намерно знам да преминам преку тоа. Само сама себе тешко си простувам. Некои работи и не можам да си ги простам.
Да се апдејтирам Ништо не простувам веќе.Едно две години сигурно.Господ нека им простува ако сака, јас не намеравам. Хомосапиенс сме, треба да мислат со мозокот некогаш.Ни простувам ни заборавам, ептен терсене сум. Јбг
