Драги мои денеска е најсреќниот ден во мојот живот. Јас дипломирав. Сите сплетки, тортури и вртлози со темата на крај покажаа супер резултат, а задоволството од сопствениот ангажман е двојно поголемо. Завршија непреспиените ноќи, нервози, бројки, пресметки.Пресреќна сум, на сите што ви е познато ова чувство најверојатно знаете дека нема поголема среќа кога ќе ставиш крај на една етапа од животот. Нешто што отсекогаш си го сакал. И не само стесовите од факултетот, јас самата бев изложена на енормни стресови, не знам од каде само ја добив таа сила за да бидам само подобра и да постигнам висок успех. А со ваква сила човек не се потценува и не се запира. Чуден е патот божји, во секое лошо има нешто добро. Сега останува да си го спакувам куферот и да отпатувам на 10 дена на едно романтично место. Тука е врнежливо, не би требало да е таму, но и да е, јас и саканиот и време да размислам што понатаму со мојот академски пат, па и успат некоја работичка да си најдам. Скромно нели? Сепак не оти тоа го заслужувам. Бидете ми поздравени и повелете почастете се
Ти благодарам многу. Со оглед на тоа што се сама избирав што како ќе изгледа, навистина ми значи. Околу осветлувањето..во принцип воопшто не сакам лед сијалички, ама според тоа како имав смислено да изгледа делот околу телевизорот беа ептен неизбежен детал, што и мислев дека и само као детал ќе остане. Излезе дека нив најмногу ги користиме, па сега дури и ги препорачувам. ***************** Нејсе... деновиве сум вознемирена. Имав една стресна случка пред некој ден (ова кога ќе се зареди крај нема ) и навечер не можам да спијам, а сабајле будна од рани зори, со необично брзо чукање на срцево... Според докторот - тахикардија... 117 чукања во минута, ете...уште тоа ми требаше периодов.. Друго, приметувам веќе некое време пешкирот мој за лице кој патем го чувам во едното купатило, го наоѓам секое утро во кадата од другото купатило, а мајка ми и брат ми креваат раменици. Да бев бар малку суеверна ќе се исфилмав за нешто надприродно, ама сабајлево "натрапникот" е фатен на дело. Мачкава си праела постела секоја вечер...а не дека нема нејзина. Есен. Можеби сеуште не календарски, ама ова време ми мириса на чај од брусница и ванила и јагода..и салеп. На домашни пити со праз и спанаќ. Ми мириса на дуњи и слатко од сливи со оревчиња и бадеми. Само на пари не ми мириса.
@mynameislove so srekja..sto pobrgu rabota da najdes. SDK..pred da prasas kako nesto e vozmozno..prasaj se samata sebe kako tebe ti e nevozmozno..
Чекајте да се штипнам уште еднаш за конечно да си поверувам; од денес па натаму сум официјално ДИА. Одиме понатаму за следна „титула“. Баба ми битно cе исплака, мислиш крајот на светот е на прагот. Уште од сега да ми „држи вода“ до свадбата. ... а јас уште не знам каде сум и си мислам бладам - среќна сум, па малку ко изгубена во преводот и пак се штипкам по тело, листајќи си го програмот и си велам: „Eјј, ова навистина е мое дело.“
Сакам да кажам дека иако на животот мноооогу често гледам негативно, и важам за песимистична личност, јас навистина сфаќам колку сум само благословена што имам топол дом и луѓе до мене што би дале се само за да ме видат насмеана. Жал ми е за моментите кога сум анксиозна и намуртена, најмалите ствари ме нервираат и на вас ви се истурам. Есента е на прагот, а јас сум многу возбудена. Пред мене е голема промена. Веќе не сум дете. Јас пораснав. Не ми се верува! Толку многу сакав да пораснам, дури и деновите ги броев.. И сега... сега сум толку збунета, како на детето во мене да сакам да му речам: ТРЕБАШЕ ДА ЖИВЕЕШ ВО МОМЕНТОТ! Толку многу внимание посвети на размислување за минатото и иднината, што ти не ја живееше сегашноста. Ама имам време да го поправам тоа. Сега ќе живеам само во сегашноста, и тоа за себеси. За моите соништа, моите цели. Ќе се трудам многу и ќе се борам за својата среќа. Ако треба и со себеси ќе се борам, ама најсреќна ќе бидам! Знам да бидам голема плачка, паничарка и најголем негативец на светот, ама многу ве сакам сите што се трудите околу мене и што се грижите! Држете ми среќа се да испадне како што треба, и се да се среди. Поздравчиња за сите.
@mynameislove честитки! Го знам чувството на олеснување и слобода Па наскоро и да си ја уновчиш дипломата
За некои кафето, за мене тетратките. Не, јас имам проблем, опсесија. Можам да се замислам по телевизија на оние шоута за опседнати луѓе, како даваат снимка од мене како си ги редам и бакнувам тетратките, а во позадина voiceover, онака потресено "I can't help it. It's stronger than me." Ме немаше неколку дена, тоа е бидејќи се приспособувам на огромната промена што ми се случи. Со години сум на едно место, со исти луѓе, и сега бум! Одеднаш се губам по ходници и никој не познавам. Ама се навикнав колку-толку, уште професорете не можам да ги уклопчам, не знам кој каков е и што сака. Додуша професорот по мојот омилен предмет на почеток малку ме мразеше, ама последниве денови раката не ја спуштив долу, нон-стоп на табла бев и сега да се пофалам, ми го научи името. Си имав ups and downs неделава, ама за среќа успеав рационално да се справам со тоа, само се оддалечувам to see the bigger picture и всушност сфаќам дека како за загубено прваче, одлично ми оди. И така, деновите ми се составени од школо, малку учење, тетратки ( ) и секако Grey's Anatomy со пуканки. Патем, една поука која на 90% од вас нема да ви служи. Не покажувајте дека сте возбудени за астрономија, бидејќи професорот баш вас ќе ве одбере да презентирате за ѕвезди следниот час. Jk, работата ќе излезе watch me brag about black holes until someone stops me.
@fallenangel @referentka и @Kitten ви благодарам од срце милички, само убавини да ве следат во животот
Смешни ми се родителите што од 1- 2 години непотребно ги форсираат малечките да учат англиски,па едвај знаат македонски бе! Ок,да живееш во странство мора,ама за кај нас ? Па ќе им дојде времето и англиски да учат,не берете гајле. Пример комшивчето ми има годинка и пол и ги научило боите на англиски,ама тоа онака формално научени,ја прашувам да ги каже истите и на маќедонски,не знае!! Значи ги терате да учат онака само на памет? Не чини така верувајте.
Лелеле што сум си сексилава, цела во црвено облечена ко да е нова година или денот на вљубените, па спремна за романтика. За вас не знам ама мене ако не ми е погодена постелнина, пижами, ноќница не можам да спијам. Сакам да си се чувствувам удобно во постелата каде што спијам. Идеално ќе беше се уште да имам некој да гушкам до мене.Вака сам досадно е, зјапам во ѕидови сон не ме фаќа. Ајде којзнае може чуда се случуваат па ќе имам и јас кого да гушкам.
Мила и јас сакам да имам некој да си гушкам, ама изгледа навикната сум сама да спијам па кога ќе спие некој до мене на моменти нервоза ме фаќа
Сдк,односно да ја цитирам Ина Не им верувам на оние што ги оговараат своите пријатели пред мене. А ти Македонијо не си веќе мала,направи 25, редно е да си посериозна.
