На моменти толку се обвинувам. Се’ направив и како ништо да не сум направила. И кога некој би слушнал што сум сторила, знам дека ќе рече дека сум луда. Би рекол: - Како е возможно да си паднала толку ниско како човек! Но нека... Знам зошто го направив тој чекор. Нешто во срцево, во разумот, ми вели дека постапив правилно, иако е “лудо“ во нечии очи. Ах, колку ме убива оваа неизвеснот! Како да ја дознаам таа вистина? Како да го пробијам тој молк, таа тишина, таа мрачност која те опколила од сите страни? На моменти... Мислам дека паѓам како свенат лист. Како лист кој го носи ветерот на сите страни. Го вее насекаде, го удира во земја, толку силно, а на моменти го подигнува во висините. Таков е животот. Научив! Ме боли падот, толку ме боли. Но вреди макар за еден и единствен миг кога ќе бидам подигната од тој удар.
Spoiler Стојам зад секој кажан збор и нема да го повлечам и да се покаам за реченото затоа што се што сум рекла е вистина! А за зборење на вистината не треба да се објаснувам ниту да се извинувам! Во ноќва единствено добро е што малечкото маче се галеше со мене и сега спие покрај каминот, за момент ми ја стопли душата. На фб една пријатели се тагнале кај Баба Цана а на мене очиве ми читаат @baba Rada. Ова е знак дека морам да си легнам порано додека не сум направила уште некоја глупост освен што ја направив претходната ама ќе си преќутам за тоа не споделувам.
Убава и долга ноќна прошетка, саботна вечер. центарот полн со дотерани луѓе спремни за во клубови, нема тишина. Ми треба една прошетка, во тишина, можеби во планина. Сакам да бидам сама, имам потреба од време насамо. Сакам да се тргнам од тупотијата на народот барем на кратко, да се регенерирам, да се одморам.
СДК, по предмет по кој од сон да ме станите го знам материјалот - положив на граница, а премет по кој одев колку да одам, гужва да прам ... положив ... со неочекувано многу поени. Не ни очекував дека толку имам напишано, па згора на тоа и точно. Се скапав смеење кога ми стигнаа резултатите за овие два предмети. Криво додуша ми е за првиот зошто го знам материјалот ама професорката дава поопшти прашања и очигледно имам забораено да споменам некои делови и сега онака криво ми е, па можеби и сум одговорила цело грешно прашање наместо некое друго, а можеби врска немав шо пишам зошто мислев дека ме гледа професорката да не препишвам, па се посомневав да не вистина препишвам, а да не знам. Не играм мајтап, сериозно така се осеќам. Туку редно е да си легнам, долг ден ме чека утре, нешто како во должина на денешниот, напорен. Си имам за учење и за бебисетурвање деца на роденден, од таму, нека му е среќен роденден на бате, веќе помина полноќ и сега официјално сме „најмала“ разлика во години, демек се менва растојанието меѓу нас. Никогаш не седам до касно ако имам обврски, ама пак обврски ме држат разбудена. Не дека одбрав сама, ама ете ќе кажам, после секој превод гла ме боли, така да добра ноќ и останете ми поздравени.
Колку само малку е доволно за да се поремети текот на еден животен ред...не секогаш излегуваат работите по планираното,со некои работи треба да се помириме и да кажеме вака требало да биде. Толку сме малечки,бедни и неспособни да се противиме на вољата на овој огромен универзум. Сите сме толку малечки под ова небо,некој горе ни ја креирал веќе судбината,и кои сме ние да испрашуваме што и како,кои сме ние да се противиме на неговата воља? И зарем нешто ќе смени тоа?
Денеска на мојата најдобра другарка и е роденден. Две години по ред како не го славиме више заедно бидејки не е овде. Убавино моја најсреќен нека ти е роденденот, да си ми жива, и здрава, весела, насмеана ,радосна,и секогаш да ми бидеш среќна Само убави работи да ти се случуваат, биди ми најсреќна на овој ден Си ветивме и двете дека засекогаш ќе си бидеме сестри. Ми фалиш премногу една и единствена, ми беше најдобра Твојата среќа е и моја среќа, да знаеш дека секогаш те мислам. Душата ме боли што се разделивме, што си отиде, поминавме многу работи заедно и добри и лоши. Но знаеш мило мие што сеуште сме најдобри другарки. Што никој и ништо не дозволивме да не раздели. Ти благодарам за све мила моја. Ти благодарам за сите убави денови поминати заедно, што никогаш не ме остави сама кога ми беше најтешко. Знаеш дека секогаш сум тука за тебе во било кое време. Никогаш нема да се разделиме. Секогаш си бевме најдобри сестри и ке останеме се додека сме живи Те сакам највеќе и среќна сум што те имам Те гушкам најсилно Сестри засекогаш
Раноутрински мудрости на една локална девојка, на една локална станица... „кучињата ти се бетер од девојките. А им покажаш малку љубов... одма трчаат по тебе.“ И така почна неделата. Си разменивме мастики, се помазивме со чопорот и секој по својот пат.
SDK deka ima zeni/devojki koi go cekaat i baraat SOVRSENIOT. Dzabe cekate.. Glejte mnogu na ne Vi precat negovite mani. Ni VIE ne ste sovrseni. ... I uste ova.. Ako trosite mnogu zborovi za da mu objasnite nesto,znajte deka ne ste na ista branova dolzina.
Најубави се оние спомени на кои кога се сеќаваш со срце и душа се насмевнуваш и воздивнуваш длабоко,не оние испишани на некој лист или во материјална форма,тие со тек на време се избледнуваат,лесно се валкаат или се уништуваат при мало невнимание. А срцето љубоморно чува се што му е мило и драго
Вчера во целата таа гужва видов едно маче. За момент си помислив дека е еден бивши и како се сврти типов, уствари испадна дека ми е симпатијата. Е ај сеа... Немам што да додадам. Ваша М,
Ко ќе слушнам дека некој вели дека одобрува изживување на животни му ја замислувам иднината ... доколку би била малку повеќе забегана, за жал се останува во главата. За жал.
Никогаш дури ни најблиските пријатели не ги прашувам за нивните родители и не се мешам во нивниот приватен живот освен ако сами не ми се доверат или ми побараат совет. Не се мешам дали се разведени, починати, имаат проблеми, супер односи и што и да е. Затоа не разбирам кога познаници или "wanna be friends" ме прашуваат за моите. Не зборувам за моето семејство, ни за тоа дека поминаа веќе шест ипол години како сме сами со мајка ми, ни дека имаме ние две проблеми. Ако имам потреба имам на кого да се обратам и да му кажам што ме мачи. Кога ќе се почитуваат границите за приватност? Ако сакате да си зборите, зборете си, ама не прашувајте. Не сите теми се така лесни да може да се разговараат со било кој. Се' уште толку многу ѝ се лутам на класната што кажа пред цел клас дека татко ми е починат, уште горчина кон неа држам во себе. Не се мешајте онаму каде што не ви е место!
Kako vremeto tamu? Amn ne me prasuvajte takva glupost. Sto ima veze kako e vremeto ovde. Sto ke ti smeni ili kako toa mene ke mi go promeni zivotov. Vremeto si brka svoja rabota, jas si imam spisok na obvrski koj treba denes da si gi zavrsam i si teram svoja rabota. Ocito posle sive ovie godini sme izgubile temi za razgovor koga me prasuvate takvi neznacajni raboti. Sum odvojla vreme da se javam, pravi moabet sto imas makar i 5 min. ama konstruktiven moabet. Ne me prasuvajte gluposti za da na kraj receme saat vreme pravevme moabet, a od toa ni 15 min. potrebno nesto ne se kaza. Ne e ni cudo sto ne se javuvam. Uste 100 god da ziveam pak isto mislenje ke imam, " zivotot e kratok, negubam vreme na takvi bezvezni prasanja". @joy1 Ti opzeluvam srekno poaganje vo skolo. Veruvam vo tebe, toa ti kako obicna nastinka ke go zavrsis. Srekno
Како беше она , се што е убаво кратко трае ? Не е битно тоа , битно срцето е полно со љубов и мир, а во мисли слики од преубави моменти кои сакав да траат бар уште 3 дена. Ќе има пак.
Претежок викенд насекаде околу мене тажни ликови,со насолзени и расплакани очи.Боли премногу боли,сакав да проживееш барем уште некоја година.Пријателе мил и драг нека ти е лесна земјата,никогаш нема да те заборавам,никогаш нема да го заборавам твојот лик,секоја прилика ке те спомнувам,само така ке живееш вечно АМИН.
Денеска се пронајдов во една ситуација за која пред некое време осудував. И со право: и ова денеска моето е за осуда.Често самите се обвинуваме за работи за кои сме свесни дека не сме виновни,но некако другите успеваат да не натераат да се себе обвинуваме.Е затоа се лутам на самата себе пред се,а само пред извесно време се чудев на друг зошто си го прави тоа истото. И уште нешто:колку повеќе се давате себеси толку повеќе ќе очекуваат од вас.Затоа треба сам да се научиш да речеш НЕ тоа јас не знам,тоа НЕ можам.
Хелооооу! Сега пред малце се вратив од Скопје од на Иан Гилан и одма негде да си напишам, да си резимирам. За тоа ми служи фемина СДК. Си поминав ПРЕУБО! Одлично! Концертот беше топ, посебно бидејќи со оркестар. Уживав тотално, Иан Гилан за годините е супер. Не очекував толку добро да биде. Друго, морам да спомам дека луѓето во Скопје во глобала се крајно безобразни и некултурни. Не генерализирам, ама стварно е очигледно. Тука сме навикнати на љубезност, извини, ве молам, ако може итн. Скопје е друга приказна. На концертот, една повозрасна жена седеше пред мене. И за време на предгрупата јас и другарка ми си зборавме приватно- на уво- нешто, и се сврти таа најнекултурно ни се развика оти сме правеле МУАБЕТ! На РОК КОНЦЕРТ! После пиштеа луѓе, пееја, скокаја.... Оти сме зборвале. Ако имаш 60 години седи дома гледај турски серии, не очекувај на рок концерт луѓето да ќутат како во театар. Џизс. После концерт бевме Салун. Многу ми се допадна. Супер музиката, луѓето истотака. Џинот најсупер И на бегање од Скопје на паркинг си најдов 500 денари. Се надевам не му паднале на некој што многу му требаат.... Утре ќе се частам нешто Проблемот сега е шо утре сабајле полагам, а ми се спие ми се плачи и кој да учи сега. Ама ако. Супер помин се на се!
На роденден кај брат ми му дојде барем еден другар. Тој се труди да има другари, јас ги неќев и пак имав поќе на роденден. Искрено криво ми е, колку седеше покрај џам и гледаше дали ќе дојдат и дојде само едно дете. А пола му рекоја дека сигурно ќе идат. Е јбг.
