Пред година-две воопшто не бев фан на книги. Дури не ги ни читав тие шо ми беа за школо, а не па нешто надвор од школо. А секогаш преферирав филмови. Сега се смени тоа. Уште гледам филмови ама уште повеќе станав зависна од читање. Зачудена сум рапустов книги од 200-300 страни ги читам за еден ден. Интересна содржина, предизвикување големи емоции, внесување во книгата и бегање од реалноста за кратко. Дефинитивно омилена работа ми стана читањево книги во слободно време.
Луѓето мошне често ги разбираат туѓите зборови како што ним им одговара. Човек кажува едно, тие сфаќаат сосема друго. Поради ова премногу ги ценам оние на кои не треба да им повторувам и објаснувам една работа цел саат.
Не заборавајте дека покрај тие што го споделуваат Фатмир, постојат и такви што пишуваат АМИН на икони... или пишуваат ДА- на слика со Исус, на којашто пишува Дали ме прифаќаш за господар? Да не ги заборавиме и тие што споделуваат МУДРИСТИ од Итар Пејо... Од Семе синапово... Или тие што ставаат лајкови на слика со болни деца за Господ да им помогне. Само не очекував дека и на форумов ќе видам таква слика и тоа оставена со сериозни намери. Како и да е... Најјаки се оние што викаат дека не се замараат со туѓите мислења, дека не им е гајле некој ако зборува зад грб, дека тие се небитни... А всушност насекое зборуваат за тоа
Многу фина Ина. Има ли нешто попаметно во животот освен да плука по се и сешто. Толку негативизам штети по здравјето, и таков човек не може да живее исполнет живот, иако сака да го прикаже како таков. Без никаква култура вреѓа постари, може некогаш со причина ама што има да ме интересира кој што напишал, кој што правел, што сликал. Ако е глуп нема да го смениш ебате и нека му стои. Едно е да си пишуваш свои мислења, друго е да чепкаш по приватноста, туку како поинаку ќе собереш повеќе лајкови.Тука доаѓа до израз сеирџискиот комплекс што го имаме како народ, само нешто да видат, слушнат абе душичето им се полни и мораат да прокоментираат..Ајде може џабе пишувам, она ќе ни ги управи работите, гледам многу се залага, еве од здравството ќе почне па се по ред.
Преубав ден!!!! Како си врне снегче, мераци баш ме полни со позитивна енергија во ваква напорна сесија. Да читнам уште некој саат и одам на прошетка, да ми крцка под нозе.
Ако сакате да постигнете нешто што никогаш не сте го имале, треба да направите нешто што никогаш не сте го направиле.
Се решив да купам сет од чаши, оти дома се се распар, давани од промоции, крадени од клубови (пијана работа), арно ама не дочекаа 'бел ден' дома, пепел се направија....ми паднаа де
Имав најубав ден и не сакам да заврши. Но нешто во мене ми кажува дека ќе има уште многу вакви денови, и уште поубави. Имам и зошто да го очекувам тоа, кога до мене ја имам вистинската личност. И вечерва конечно ќе заспијам со насмевка!
Игнор бе! Зашто? Затоа што неми се допаѓа не се пишува така, затоа што треба да биде ме писмени и затоа што неможеме да мрчиме по форумов ако незнаеме да пишуваме литературно македонски!!! Затоа што ова се учи во 3то одделение!
Наградена сум со трофејот Петта годишнина Частам кој што пие и по едно парче торта (плејс фор кејк пик) Пред да дојдам тука имав претходно "работно" искуство на неколку други форуми, од кои на еден се збогатив со неколку битни пријателства, а на друг си фатив и дечко На фемина се потрудив да останам анонимна, за да можам повеќе да се отворам и да си кажам што ми лежи на душа без да мислам кој ме чита. Можеби и ме знаете, помина толку време, а тоа се помалку битно ми стана. Женски форум, некој можеби ќе се исплаши од зборот а мене толку убаво ми дојде. Еден куп прекрасни жени, која од која, различни и убави. Дојдоа нови луѓе во животот, нови љубови, нови ситуации, збогувања... не се одалечив само од форумот, се одалечив на еден начин од социјалниот интернет свет. Седам во соба, надвор паѓаат парчиња облаци, на слушалки иде Skunk Anansie, а јас се преиспитувам и прашувам... Би сакала да се спакувам и да си заминам. Далеку. Каде нема предрасуди. Каде нема прашања. Веќе не сум сигурна што сакам. Брак? Деца? Канада? Аргентина? Веќе некое време се чувствувам како да работам, како да живеам за некој друг да биде среќен...
Деновиве журба... а времево како да стои. Толку многу работам и чувствувам како да не правам доволно... како да не постигнувам... Плус спремање за слава... убаво ми е. Сакам обврски и сакам кога придонесувам кон нешто, макар на сите останати им изгледа мало и незначајно. Мене ми значи. Ништо не правам само да е направено. Во се посветувам парче душа.. Морам да почнам да се ставам себе си, пред другите. Се истрошив.. кога ќе си бидам потребна ќе останам без дел од себе си... за себе... Ама пак, сакам кога сите се среќни. Како јас би можела да сум среќна, ако другите не се..?! Парадокси... Парадокси...everywhere...
Завршија номинациите, се прогласи победникот и што стана со форумов..хммммммм...толку беше филингот, возбудата, превирањата Гледам на кои теми се остана, игротека и детски моабети, тинејџерски...еееееех, а некои членки толку се топореа со интелигенција, квалитетни теми и дрн дрн Позитивни вибрации со 100 и кусур мислењасликовници за деца..весело и убаво е, не велам не ама животот не те остава да се самозалажуваш, да повторуваш едно те исто...абе кога ќе те млатне по глава ненадејно, е тогаш ни сто страни полни со позитивни тракаташки не ти помагаат..само бистар ум, свесност, разбирање...а што тресам и јас зелени, сепак овде се мали деца кои не виделе мака, стрес и трагедии и мислат дека со позитивни вибрации ке си го средат животот кој на жалост им проаѓа неприметно додека бленат на форумов
Четириесет годишен маж јавно на интернет: fali verba vo boga, pederite gi unistija i pomestija site moralni vrednosti, zenami i decata mise najgolemo bogatstvo mwa Четириесет годишен маж на чет: zdr ubavice kakosi, jas mlad duh imam i mnogu sum sovremen, godinite se brojka, ajde nakafe, oti nemi pisuvas, nesemazis uste? Четириесет годишен маж во кафич: Ш'цка на шанк и очајно пробува да смува 19 годишна. Вересија...
