Секогаш ми беше чудно кога некоја моја блиска пријателка или роднина ќе изјавеше онака горделиво дека не планира да се омажи никогаш во животот, дека не и треба да има сопруг или дечко. Горделиви изјави дека може да се справува со животот и самата, дека е доволно цврста и издржлива за да ги надмине сама сите предизвици, сите подеми и падови кои и ги приредува животот. Денес оваа изјава ми станува се почудна, па дури и нелогична. Секогаш сум имала феминистички убедувања. Да, го поддржувам убедувањето дека во денешниот свет девојките стануваат се посилни, се посамостојни, се поуспешни и сето тоа го постигнуваат со вложен труд за да се изградат како такви личности, за да бидат најдобрата верзија од себе. Но што кога ќе постигнеш нешто на професионален план, што кога ќе го добиеш посакуваното работно место, што кога ќе бидеш најбарана и најквалификувана во својата професија ако немаш со кого да ја споделиш таа радост?! Го имаш семејството. Ах да, ако живееш во ист град или иста држава па ќе имаш една скромна вечера ако успееш да се усогласиш за време кое им одговара на сите. Ги имаш пријателите . Ах да, ако немаат веќе оформено кариера и семејство надвор од земјава, или пак ако не се презафатени со други планови. Ги имаш колегите. Ах да, ако не ти завидуваат и не мислат дека ти не го заслужуваш тој успех. И што останува на крајот на денот откако ќе се вратиш со победите, ако нема со кој да ја споделиш радоста? И што останува на крајот на денот ако нема на чие рамо да си ја потпреш главата и да ги затвориш очите знаејќи дека тука си безбедна, сакана, почитувана, дека за таа личност си нешто возвишено без разлика на критиките кои ги добиваш од другите или кои самата си ги даваш на себе? Најголемото достигнување во животот не е само да станеш најдобрата верзија од себе, туку исто така треба да имаш и некој кој ќе знае да ја сака секоја твоја верзија, безусловно и бесконечно.
А што е финтава со мајкиве што себеси и детето се кажуваат во прво лице множина? Кашламе, јадеме, почнавме во школо, се разболевме, спиеме во градинка...
Во оваа наша државичка постои една група такозвани интелектуалци што се експерти за се. Ете денес им се децата со аутизам и они се експерти. Да, децата со аутизам треба да учат заедно со другите деца но и тоа си има граници. Има деца кај кои аутизмот е до толку висок степен што тие не разбираат ни каде треба да моча ни каде треба да врши голема нужда ни кога треба да вреска да писка. Знам одделение во кое учи дете кое е меѓу 5те во Македонија со највисок степен на аутизам. Буквално цело одделение деца се жртви на тој аутизам. Три дена во неделата учи со нив два со дефектолог. Значи детево се дере, се помочува секој ден на школо, прави што ке му текне, наставата е невозможно да се одржува. На мајката и е кажано да седи и таа на час со него, нејке ни да слушне. Тоа било работа на службите. Боже мој, ко да се срами од сопственото дете. Уште полошо, тие се деца како и да ги воспитуваме ако некој се помоча на час реагираат со исмевање па детенцево сигурно не се чуствува пријатно. Исто и викањето и звуците што ги испушта , забележуваат родителите дека голем дел од децата кога биле 6 7 години така врескале, сега потпораснати па се навикнале на тоа. Мало место нејкат да се замерат со родителите па ете никој ништо не кажува. Родителите упорно одбиваат детето да оди во специјално училиште. Зошто? Се срамат ли од него? Друга тема од демокративе денес читам тетоважи кај учителки било нормално кој што сака нека прави. И долу коментар кој бил сељак кој не. Мене ете сељачки ми е тетоважа кога се гледа на било кое работно место и да си. И споредуваат со странство дечкиве како било а не прашале дека во приватно школо во Америка (нивниот врв на демократија) ако тетоважата е на видно место големи се шансите да не те примат на работа во основно школо. И смеат да ти кажат дека е заради тоа и нема да одговараат. Си имам тетоважа и си ја сакам , ама заради таа тетоважа никогаш во блуза без ракави не сум отишла на работа, на работен состанок и слично. И баш заради тоа не ја направив под лактот туку над него, за да можам кога сакам да ја покријам. Сељачко ми е , а и глупо ми е сите да се ѕверат во тетоважата моја. Сепак е тоа дел од мојот приватен живот. Од вчера, истиве извитоперени демократи се смееја зошто уште постоело земањето на невестата од дома на свадби. Па ако си со либерални ставови за животот кој к*р коментираш кој како треба свадба да прави?
Најтрагично е што токму тие аутистични деца се поинтелигентни од тие игнорантски самобендисани створови, али нема кој да им каже.
Humidity 77%. До пред некој саат беше 90%, не се диши. Истуширај се, после 5 мин. иста песна. Го мразам времево.
Секој од нас има лоши периоди во животот, некои повеќе од другите. Понекогаш се чувствуваме поразено, депресивно и безвредно. Ова се можеби најтешките емоции кои можете да ги чувствувате за себе.
Јас имав, за жал на краток период, еден прекрасен професор во средно со тетоважа на видно место. Беше од област за која бев доста заинтересирана во периодот, дури имав и приврзок на ланче кое многу го сакав. Која радост ми беше предметот, часот... сакав да се докажам, сакав да се изразувам, да бидам своја. И можев. За разлика од вообичаените професори, знаеше да ја разбуди креативноста во нас, бараше да излеземе од учење на памет, од шаблонот, да гледаме подалеку, подлабоко. Има неверојатна вредност за мене, и страшно ми е жал што ваквите професори се навистина ретки. Искрено му благодарам. Психа стега желудник, бубрези, јајници, гради... кога ќе те притисне на земја, си велиш готово е... Го мразам ова чувство на слабост.
Велат во љубов и во војна нема правила. Ама луѓето толку го разобличиле тоа што дури војуваат сами со себе, а другата страна не е ниту свесна па пак на крај излегува како победник. Не знам некој во животот што победил на база на лаги.
Она кога другарка од 15год со која се дружите 7 год не те вика на славење дипломска а вика другарки на другарки ...
Во љубов и војна нема правила освен ако не страдате од нарцисоизам и шизофренија па да војувате сами со себе @LiliBoz
Да не бидам погрешно сфатена, ама некој што полагал за кола во град со 5 улички, нема право да коментира за сообраќајна култура во Скопје! Кога колата ти е во дефект, наместо да ти помогнат, коментираат како зафаќаш тротоар, не можат точакот да го симнат на 20 секунди на улица. Од 100 луѓе што поминаа, се најде еден човек во права смисла на зборот. Кога не ја знаеш маката на некој друг, не врескај гласно!
Мене другарка од пелени посебно ме викаше на роденден, никогаш со нејзиното друштво дома. Никогаш не сфатив зошто. I know that feel Он топик: Се е чудно во последно време. Дали сум среќна, дали ова е тоа, ќе дознаам наскоро.
Сакам да кажам утре идам оваа организираната тура што е за Кокино. Ако иде некој од Вас нека ми каже да се запознаеме
верувај боље е така и јас така посебно си се гледам со најдобрата другарка и ни е мн поубаво можеме на раат да се расприкажеме и се.Може тебе те вика посебно зошо поубаво си поминува со тебе,или не сака да те дели или може некој/а од другите не те сака баш па затоа посебно ...мн причини може да се.Може сакала тебе нешто екстра да те почасти .Верувај се е боље од токсичниве луѓе со кој ја се дружам.Токсични луѓе кои летово една по една ги исфрам од мојот живот и ми е одличноо.Мир и мир и само мир на душава
