Drugar mi kazuva denes deka vcera nekoja devojka se obesila pozadi Leptokarija na drvo.Slikata bila strasna. Megu mladite vladee nekoja depresija i apatija za podobro utro. Sekade namurteni i razocarani lica. Se umorija lugeto od tie prikazni za podobar zivot.
Искреност... што беше тоа? Седам во чекална и слушам... две пријателки оговараат трета. Едната заминува, другата крева слушалка на третата и и вика - знаеш кого сретнав? Ја провоцирав малку за тебе, да видам што ќе каже... се изназборе да ти кажам... Жена, цирка 40 и нешто. Ова го правевме па... да не претерам во основно и од оваа перспектива, ваквите провокации баш треба да си типично говно да ги правиш, а и не си така невин во приказната. Ако коментирам, коментирам пребрано зад затворени врати...со некој за кој имам убаво мислење и за кого никогаш не би рекла ништо лошо... Природно ни е да не сме имуни на коментари. Човечка природа, функционален ум и уста, што друго да се очекува?! Но да си така бесрамен? Кое ниво на злоба е тоа... Продолжив да чекам со слушалки на уши. И мислам дека уште долго ќе ги задржам слушалките на уши, лицемерие некако се помалку можам да поднесам и сварам.
Ќе го запомнам датумот. Баксуз ден. Полош не можеше да биде. Од толку лоши нешта не остана време човек да се радува на убавите.
Бев до битпазар најнормално облечена како по обичај да барам нешто за каишот од јакната. Имаше толку албанци и просторот од улица беше расчистен мислиш бомба паднала. Наеднаш слушам нечие дишење блиску до мене, се вртам ми се залепил еден албанец. Јас не обрнувам внимание и почнува. А: Мала многу си убава, да искочиме на кафе. Јас штама не му одговарам и продолжува упорниот ( нели по тоа се познати највеќе ) и вели Мала ајде не биди таква, сегде ќе те носам и во Париз ако сакаш. Ама врв ми беше кога ми рече ако сакаш и 10 деца ќе направиме излези на кафе, тогаш ми текна и само му се вртам и со разгласок му реков ЛЕЗБЕЈКА СУМ. Мислам се свртеа неколку продавачи од тезгите и фати бурната смеа, тој си остана подзинат и се разбира на сред пат. Морав да го решам оти џвакаше мастика, па шмацкаше, шмацкаше мислиш свиња ти шмацка а не човек. Тоа ми е толку лигавешко, ми го дигна притисокот, како да ви објаснам ми се гади од такво шмацкање. Шетајќи низ Солун и гледајќи во прекрасниот видик на морето и едно 15 степени пукање од сонце нешто ми го привлече вниманието ЦРНЦИ. Е набилдани црни со големи мадиња, добро де не гледав во мадињата, чесен збор Жими мајко мила колку се големи, мајмуништа и преупорни во нивната цел продаваа алки за рака и многу се напорни, буквално ти го пика во џеб и рака и мора да го земеш, среќа избегнав на време. Потоа наидов на мигрантка продава икона од Богородица и тоа свртена иконата залепена на гради и си идам јас и она ми ја вади пред нос еве ти на, па на, на ма Една жена со мало дете наседна мислам рече се изгори за 20евра. Влегов во неколку козметички бутици ама киксот ми беше во Nyx , врвот ми беше кога една ми рече дека знае англиски ама испадна не знае. Јас ја прашувам do you have eyeshadow base? И она ми клима со главата и со прст ми вика да чекам, јас мислев ќе оди по базата, таа отиде по шминкерката. Смешно ми падна, си велам што убаво си работат во Грчка без јазик, кај нас и без јазик не те примаат. Дискриминирана држава. Потоа влегов во друга козметичка куќа и имаше промоција на парфем, ништо не ја разбрав и чекав да заврши со зборење и велам Edge please наместо English, please. Кога сфатив што сум кажала и да се поправам ми враќа all for everythings. Не знам кој се посрами прво јас или она.
За оние што страдаат од логореја и секогаш сакаат да бидат во центар на вниманието на дискретен начин и без употреба на зборува може да им ги откриеме нашите мисли. Тишината претставена низ одреден знак може да биде посилна од нечие неподносливо блаботење. На здравје чајче
Бидете благодарни на сите оние луѓе, кои ви рекле НЕ. Поради нив, сте успеале, се да постигнете сами.
Колку и да неќам да зазвучам ко некој квази, наци-феминист, за ќотек ми се овие малокурести (значи не ги вреѓам половите органи за големина, малокурест е карактер) мажиња што се апсолутно во, па и под просекот во карактерот и сите им се курви што ги неќат и трчаат по пари. Не зборам генетски за изгледот, тоа е веќе ствар укуса и нешто врз кое се нема влијание, туку интересен момент е што тоа се примероци што некогаш немаат ни основна хигиена, развлечени, подзамрсенки, клекнати до Хондата на пријателот, со мобилниот на уво и мислат дека секоја женска што ќе ги прифати на социјална мрежа ги посакува и го манијачи нивниот профил каде тој пие Крали Марко со другарите во некоја шупа, на масиче со шарена мушама, а онлајн шармира со песни од типот Црно Мече и Волиш ли ме... а Скази е више врвот, го крева на ниво на вонвселенска посакуваност. Е, ама он не сака слична на него, туку напукана, малце со статус на пи4ка у граду. Не мора да е многу паметна т.е. никако попаметна од него (што па е тешко да се замисли), ама да знае по некој главен град во Европа, некој народен лек со лук да каже, и да се смее на неговите вицеви што ги чул кај Јанко (кој патем е извор на сиот негов политички експертизам) во емисија. Неколку денови ќе се активирам по социјални мрежи и купишта вакви. Како ме наоѓаат повеќето, кога имам затворен, скоро НУЛА активен профил со 130ина пријатели, јас стварно не знам, ама ете, прифаќам народ што некако, бар преку некого, го знам. Глупо ми е да игнорирам, макар биле и такви пролазни познаници, бем ли га, ама брате мили, ако после 15 пати kakosi, па kakosi не ти вратил некој или ти направил два реда муабет од култура, НЕ Е зелено светло да ја пукаш некому онаа жилана таму долу. „Еј, може не видела 10те пати на фб, дај на инста ќе ѝ пишам“ и таму следи „Зошто *именце во деминутивченце* веќе не е фина да си збориме?“ Па пак на фб спам со прашалници и "deminutivchence izgubi interes za muabet nezz zosto e taka loskasta". Пошто си ОТОК. О-Т-О-К. И глуп ко папуча за во вц! Муабети kolkava si, ucis/rab nesto, od kaj si. И ко на интервју да враќаш „А ти, а тебе?“ После три реда: a koga ides navaka da pieme kafe? Чек, чек...а тебе која ти е омилена секта, газот со сапун го триеш или оставаш слеаниот шампон да ја заврши таа работа? Мислим... give me something. Па Крис Еванс да ми пише kakosi, ќе го блокнам, а не за тебе да очекуваш пешки да тргнам за подлабоко да разговараме за заедничките теми што не ги откривме. Уметноста на флертот, ако некогаш постоела, сега се превртува таму некаде со коските на тираносаурусите и мојата желба за ширење пријателства со непознати. После ќе ми пише некој што си дигната. Не, не... за тебе не дигната, горе во мезосфера лебдам.
Мене еден дечко таков муабет “а kaj rabоtiss”, успеа да го сврти во “jas vozam kamion niz evropa ako treba pisi”. Му реков дека не ми треба и никогаш повеќе не ми пиша. Пропадна бизнисот. Или некој кога ќе ме праша колку години имам или од кај сум, АМАН ВИДИ МИ ГО ПРОФИЛОТ. Ова среќа реално се случува, еднаш во неколку месеци кога ќе ми текне да одговорам на сомнителна порака, инаку си седат во others.
Е! Ја стварно не знам што е со категоријата шофери па. Сега да отворам неприфатени пријателства, од 20ина, бар 15 се од такви. Некој до камион, некој со внуците до камион, шоферот од 23ка во која буквално два пати се имам качено, банкарот од шалтер... колку треба да си очаен да користиш податоци од ЛК мислим? Нели, работа си е работа, не е ничија мака за потценување, ама подеднакво глупо е да се фалиш со пик-ап лајн дека возиш камион или дека си менаџерче и сегде те пуштаат, па као и ти сирота ќе видиш бел свет и елита покрај нив. Крст.
