Сакам да кажам...

Е не можам веќе, не можам.
2006- татко ми тумор на надбубрежна, ја извади.
2010-мајка ми аденокарцином на матка, извади се и помина тоа во ред, фала ми на Бога.
2018- јас операција, извадив бубрег, дијагноза малигна неоплазма, среќа капсулирано беше па не се прошири. Истата година на крај почина тетин ми од рак на бели дробови. 2019- септември, другиот тетин доби исто рак на бели дробови. Оди по хемо и борба невидена е. 2017- уште еден тетин прво на бели дробови рак, по хемо добар за после година на хранопровод, еднаш демек се излечи пак го повтори, еве уште е на хемо, ден за ден пак борба. Чичко ми пред една недела почина-рак на лимфа. Вчера дознавам резултати од биопсија на свекор ми- ситноклеточен на бели дробови. Ме срози ова.
Не очекував ваков исход, човекот не пуши, не пие, кашлаше година дена, на сто лекари појде, се во ред као нема наод, рентген чист и на крај , ракот еве го.
Не можев да спијам ноќва, црева ми се превртуваат, нервоза ме изеде, се тресам. Јас го дознав резултатот преку луѓе, едвај на маж кажав, другите уште не знаат, ни свекор, ни свекрва, ни золва, понеделник ќе им кажат. Ја немам душа да им кажам, поарно доктор одма ќе им каже и терапија и што ќе се прави. Ова ќе не уништи. Проклета болест, нема мир од неа. Не знам што ќе биде, знам само и 2020 нема да донесе ништо добро со ваков старт.

 

Ако сум меланхоник за нешто периодов тоа е чинот на оставање на новогодишни честитки пред врата на комшиите. Тој саат ипол си навлезен у филмот дека си Бонд на тајна задача и никој не смее да те примети Ахх времиња

 

Генералка во куќата и животот секогаш е добра идеја.

 

Изберете самопочит пред стравопочит. Секогаш.

 

Многу пати сум кажала, е ова бил најубавиот ден во мојот живот досега.
Но, бесценето е тоа што имам некој што ми го прави секој ден поубав од претходниот.

Не можам да верувам, со што ли ја заслужив оваа среќа, со што ли заслужив ваква личност до мене?

 

Ќе се погоди некој таков чуден, глуп ,безвезе период и трае година две..
Ај заврши бе!

 

Ми праќа реквест на инста, а точно 10 год муабет немаме напраено. Додуше точно се сеќавам и зошто и како.
На ти, зјапај. Очигледно калимерата ви се расипала дома па чаре у минатото бараш. Она минато кое не си го имал.
И после речете ми дека мажите забораваат тоа шо не пробале..

 

Сабота навечер, со друштво се смеам до солзи на еден виц.

Ја прашува синот по мајката :
Мајко, како настанав јас?
Мајката му вели : Ќути синко каква забава беше тоа, добро е што не лаеш.

Не е кој знае што но јас се превртив од стол.

 

Си читав стари мислења низ форумов (секако, кога имам најмногу за учење) и налетав на некои од ФМЌ и гледам сум пишала "одамна немам везено гоблени" и си викам добра ма Хелоу будало кога па си везела ти у животов? И добро после ми кликна што уствари беше тоа и идам да учам сега.

 

Ок, да најдам некој начин на кој што можам да ја отстранам мојата смотаност, наивност би летала..

 

Камо да можев и во реалноста да давав такви затки на луѓе ко што им ги давам во главава.

 

Секој ден се уверувам се' повеќе колку некои луѓе мразат да гледаат како некој успева повеќе од нив. Им го повредува егото.

Ама затоа ќе изнајадат г*мна за таа личност за да се почувствуваат подобро во нивните патетични животи.
Страшно колку завист има, дури и од оној кој никогаш не си помислил дека е таков.

 

СДК никој не увезува опасен одпад. Нема загадување. Се е во ред. Јадете моркови
https://www.mkd.mk/makedonija/polit...a-mazut-vo-makedonija-velat-hrvatskite-vlasti

Барем некои новинари почнаа да чепкаат негде... одвреме, навреме.
Темава е политичка иначе, според рубриката

 

Да не ширам негатива тука и не знам каде да пишам на оваа тема..али сдк дека некако у последно време немам волја за ништо, ништо не ме возбудува, изненадува.. Не чувствувам ни среќа ни тага со кој и да сум, каде и да сум све ми е исто.. не можам да се препознаам себеси. Ете веќе 2 месеци сум ваква. Дали е депресија или што е не знам. Ако има некој да поминувал низ вакви времиња не к ми пише како си помогнал у лп.. Ја стварно не знаам што со себеси.

 

@Billy Idol прати некој згоден болничар да ме смири, нерви изгуби од натпреварот, мислам некој удар ќе добијам.

 

Кај наоѓам време да се заљубам не ми е јасно. После работа очиве не догледуваат бе.
Теле станав.
Молам овој пут без уроци.
И то.

 

Ќе им дадеш прст ќе ти ја земат цела рака.
Еден будала кога ќе направи глупост сто паметни не ќе можат да ја оправат работата.

 

Сдк Кога на дете му даваш подароци, и она од радост креира, прави нешто за тебе, па го витка и го витка, па те тера низ центар да го отвараш, и додека ти го отвараш онака луѓе чудно те гледаат, а таа слатко се смее и ужива, и ти вика уште малку имаш за одвиткување.
Се е до тоа да направиш некој да се смее, и кога животот му го одзел најсаканито, му го распарчил она малечко невино срценце, кое што знам дека никогаш нема да и го залепам, но ете се трудам барем да ја насмеам.
Се е до онаа искрена насмевка.
Те сакам душичке моја