Станав во 6. Ја одвикнуваме од цуцла и не е пријатно. Тантруми и трескања. Емотивна конфликтност. Животов, пудинг. Вечер имам настап на Скопско лето, пред строго контролиран протокол и публика. Не ми се верува што доживуваме. А сепак ете ќе се случи. Имавме две проби, синергијата е запазена и моќна. На работа почнав да носам храна за неколкуте колеги. Ми недостига да хранам луѓе. Ми недостига да правам целно нешто со порака. Затната сум и вечер морам да отворам два три вентила. Сѐ е поинаку. Јас сум поинаква.
Во нашава Држава се бориме со Корона, се бориме со политика. СДК...кој е по силен непријател?? Ќе се гине и од едно и од друго! Од болеста бар брза е смртта. Од политикава е долга и бавна...
Од денес ги оставам цигарите! Виш ми лак, ќе ми треба... Иначе седам и си мислам, периодот што помина, нели со полициски часој, со многу седење дома и тако даље, можи за многумина беше тежок, ама мене лично сета таа пауза од се, убо ми дојде, ми се редуцира стресот од секојдневниот живот и некако сфатив кај терам, ајде така да кажам
А си видела гулаби како се тепаат, јадат трошки од леб, гугуткаат, страсно се лапаат, потоа 3-4 секунди секс да имаат и на крај да одлетаат на различни страни како ништо да не било. Тоа јас го гледам на мојата тераса секој ден изминативе 15 години.
Два дена со ред си пуштам релаксирачко музиче во позадина, и почнувам да си читам и пишам имам уште викенд слободен за поактивно да го прам ова и ... почнувам да си „вајбам“ на музиката и заборавам се друго. „Вајбам“ ми е најлош збор ама сфаќам зошто една другарка го користи. Вистина сфаќам. Али не е се во вајбо шодаречам. Арно не пуштив мислењето, свртив да видам шо песна ми се бендиса: Ок.
Да верувам ли во изреката Што е мое ќе си дојде? Или да се обидам да го зграпчам тоа што мислам дека ми следува, па по цена повторно да бидам повредена?
Ако сакаш да биде твое, стани и земи го! Не можеш да чекаш да дојде нешто што си замислила дека е твое, а да не правиш ништо за да го добиеш. Никој не може да ги заврши твоите работи, да ги исполни твоите цели, освен ти. Можеш да седиш вака без врска и да чекаш, бидејќи си на „сигурно“ дека нема да бидеш повредена и да реализираш 100 сценарија во глава или пак да станеш и да се потрудиш тоа што го посакуваш да го добиеш. Не за џабе поставуваш вакво прашање. Ти значи. Без разлика колку се спремаш за најлошото, не можеш да го одбегнеш бидејќи во некои ситуации е inevitable. Не треба да те спречуваат ваквите мисли, така никогаш нема да дојдеш до убавото ниту пак ќе го искусиш. Не се плашете од тоа да бидете повредени. Знам дека е тешко доколку сте биле повредени многу пати но вака ако се чувате од болка и од животни искуства кои баш треба да ги пребродите во животот, бегате и од убавото. Не му дозволувате да дојде бидејќи пробувате да си го заштитите срцето. Некои работи се за вас, некои не се. Не можете да знаете додека не се потрудите прво да дојдете до нив. Проми, гоу фор ит
Поради пусти пари и гордост, децата си ги изгубивте. Еден ден можеби ќе се освестите и ќе ви е криво за тоа што денес го направивте, ама времето и зборовите и болката не се враќаат.
@edna_malecka @*Amethyst* @DojaCat И сепак, решив да се обидам, по цена да бидам повредена. Свесна сум дека ништо не е сигурно во животов, ама па нема да биде интересно без малку ризик и неизвесност. Инутицијата ми кажува дека ќе биде добро. Немам што да изгубам во ситуацијава, а долго време одложував, не сакам да губам ни ден повеќе. Времето не се враќа... Ви благодарам за советите
Па не ни требаат!!! Иначе јас ги пушам (пушев ) на нервна база хаха, имав различни периоди, некогаш кутија и пол на ден, некогаш само три четири цигари... Можам и без ич!
Дома. Арна. Едвај чека да се пресели и се сеќава меѓу другото зашто се селеше. Многу бе негативна енергија во воздухов. Ама многу. Налет се што се случува, ама ако не можеш ни кафето (од Африките носено ама кој тоа да го цени) на раат на мало удобно терасиче да си го испиеш и да се израдуваш дека ти се може, џабе се друго. И мозокот и јајниците денес не се на место. Сега еден аперол ќе ги оправи.
