Вчера честитки за 8ми Март, ау бау, трескање од земја, жени иднина, жени планини леле мори мајко мила. Денеска докторот што родилката без органи ја остави го прогласија за невин, немало лекарска грешка. И така...
Па не би рекла. Кога би можела да бирам дали ќе ми дадат исечена мртва ружа која ќе ми се распадне за два дена во вазна или цвеќе живо во саксија кое ќе го одгледувам и кое ми ја разубавува собата долго време секако ќе го изберам второто. И убаво што прашале, сигурно они не бирале какво цвеќе ќе добијат и не сме сите родени учени па знаеме секое цвеќе како се одгледува.
Од бендовите што ја краселе Југославија, заљубена сум во "Плави оркестар". Не без причина го добиле епитетот "Босански Битлси". Која харизма ја има Лoша. Не сум родена во Југославија, ама за атер за музиката посакувам да можев да пожиевам дел од тој период. Ги обожавам .
Сакам да кажам дека денес менито ми е "однаопаку". Појадував супа од печурки. Ручав просечен ручек. Вечерам овошна салата. Са ќе пијам кафе. Ми текнува на времиња кога ваков ден ми носеше паника оти е "грешен" или "однаопаку". Се знаеше. Овошјето беше за појадок ( а цел живот телото ми бара на вечер и не си дозволвав и то чисто овошје, не вака со путер од кикири и јатки од страна и прскано со семиња ију калории). Ручек се знај, чист. Без леб. Волуменозен зеленчук. Вечера нешто лесно. Супа или салата. Јас од минатото се дави на морков со 1/8 лажичка хумус на него ко ќе го прочита ова.
Не постои човек од екс ју просториве кој се нема напиено бар еднаш на Боље бити пијан, него стар... Ах, добри стари пред - коронашки времиња, едвај чекам пак да ги пеам "Зелене су били очи те" и "Суада". Cheers.
^ Најчесто слушам музика од осумдесеттите години, странска. Вчера случајно на тв начекав екс-ју. Ја слушам песната, гледам спотовите и ме обзема неубаво чувство. Не носталгија, бидејќи и јас сум помлада. Ги гледаш среќни, весели, едноставно постојат, а денес каде се? Така ќе биде и со нас, сега сме тука, утре како да не сме постоеле. Не ја сакам староста, само спомени останале, нема веќе што да изреализираш, си ги исполнил сите наметнати норми. И дојдов до заклучок дека секој ден треба да се искористи до максимум, па барем да жалиш за убавите спомени, поточно да си среќен за убавите спомени. Не сакав да ви го расипам филмот, само негатива ширам аман бре, баш ми ја погодивте темата на која од вчера размислувам. И уште да кажам дека ако бев чевел, ќе бев оние шо му се враќа модата како коцки напред, а горе како чорап. Да ми простат, ама многу ми се грди. Spoiler Јас кога ќе си ветам дека нема СЕКОЈ ДЕН да пишам во темава.
Мене многу често знаат да ме издепримираат старите луѓе. Многу често се загледувам во нив и чудни чувства ме обземаат. Животот кој што го изживеале како да им се рефлектира во очи. И онака жал ми е понекогаш кога ќе видам како нешто не разбираат или имаат потешкотии да направат нешто или наидуваат на некултурни млади луѓе итн итн. Секогаш, ама баш секогаш ме поттикнуваат да размислувам за минливоста на животот. Исто и песните од екс ју. Ама станува збор за совршени парчиња музика. Без разлика дали е Србија, Босна, Хрватска или Македонија во прашање, музиката од тој период е врвна. Барем кога станува збор за мене и мојот музички вкус. Ова е тоа што го зборувам: Не ме допира само музиката, туку и експресијата на Селма. Никогаш нема да престанам да плачам на оваа песна. И никогаш нема да престанам да ја сакам, без разлика што ме фрла во депресија.
Денес возев неколку ученици со автомобил и при престројување за малку ќе кажев кој к*р му е на овој Note to myself: ученици друг пат да возам, не! Јас пример сакам мнооогу цвеќиња, сакам сите да ги имам ама ете не е возможно да сум ги купила сите и да знаам сите како се негуваат. Нема ништо лошо да ти подарат цвеќе кое не знаеш кој вид е, па ќе прашаш, ќе научиш, ќе го негуваш. Саксиско цвеќе дава убава и долга енергија, посебно па мерачки е кога ќе кажеш на тој/таа што ти го купил како успеало и си живее после некое време
Јас од екс-ју само ЕКВ ги слушам, како луда. Ги обожавам, какви текстови пишувал Милан, чиста поезија. Колку талентиран пијанист била Мaги, каков интелектуалец, сепак толку трагична судбина имале сите, Милан, Маги, Печар.. Они направија уметност, музика која се слушала тогаш, сеслуша сега и ќе се слуша уште многу долго време. Нивната музика има голема вредност Kao da su bili nekad...
Аwww има се зборува за старите добри времиња и тогашните хитови многу поскував да се родев во 80s- 90s ама среќа 2000те ме дочекаа И јас слушам некои од екс-ју Плави оркестар ги обожавав како мала со песните: Каја, Боље бити пијан него стар, ако су то само биле лажи... Бјело дугме, црвена јабука, кербер Уфф ми дојде некаква носталгија, што сеа јас одам да си пуштам една од овије
Од толку проблеми во светот, цела недела, цел свет да се занимава со Меган и Хари е рамно на идиотизам!
Проблемот е што ТИ ГО ГЛЕДАШ „СВЕТОТ“ како нешто што се интересира САМО за Меган и Хари, цела недела.
Ок, ќе парафразирам: Од толку проблеми во светот, толку луѓе да се замараат со тоа што рекле Меган и Хери, е рамно на идиотизам. Is this better?
Од репертоарот на Weird shit I dreamed tonight ви претставувам: Сум сонувала дека сум била на одмор во Тајланд, изгледаше малку како Грчка на море. Па после сум се враќала дома од аеродромот во Бангкок, кој многу ме потсеќаше на Веро-Тафталиџе. На крај слетав со авионот, ама не на аеродром, туку на сред некоја раскрсница во Скопје. Онака коли си возеа и чекаа на семафорот да поминеме улица. Па некој од трафика купил весник и читавме дека требало да пазиме кога шетаме по улиците навечер, може да имало мечки спуштено. Од Водно изгледа. И тогаш ми заѕвони алармот.
Ама не стварно. Ова го читав и на др места. Луѓе шо му е гајле дека на др луѓе за нешто друго му е гајле шо не се совпаѓа со нивното. Не сфаќам. Секој има башка интереси. Некој фаќа сеир, некој сериозно се интересира. И то е океј. Замисли свет кај шо сите се интересираме за исти работи. Секогаш има "посериозен" проблем. Секогаш има нешто "друго" место ова. Зошто да замерваме за интересите на другите? Не смеат да се интересират за ова? Мора само за ограничена рака проблеми? Не. И не. Башка интервјуто покрена интересни дискусии за ментално здравје покренати директно од Меган и како луѓе велеа дека е "плач за внимание", па можеше да се види зошто и плач за внимание е алармантно и симптом кој треба да се земи сериозно, а не само да се делат луѓето на депресивни и фејк депресивни. Према мене ова е доста важна тема шо излезе. Не према секој офц, ама према мене. Јас би рекла батали сите проблеми, ова е најважно. Ама за друг не е. За друг најважно е скроз 10то. И то е океј. Има многу важни работи на светов. Во исто време. И за крај. The memes. Мимс се мислам најголемиот издувен вентил шо не држи сите колку- толку нормални последнава година. Од интервјуто излегоа gold lvl мимс.
Да де. Врие ријалити шоуа, кардашијани и разни селебритис. Мислиш ги интересира разговорот за менталното здравје? Не. Ги интересира добриот трач. 'Поглед' во туѓиот живот.
