Како не ми е,ми накриве шо не сум. Имам шанса да се вработам во градинка,ама не сакам ,не ми се трча по врати и партии,верувај.....не фала.
Тиеод државниов сектор би требало нели да ги притиснат овие газдиве од приватниот сектор барем да ги почитуваат работничките права. Ама тие си се борат за повисоки плати зошто пораснала минималната. Па какво општество сме има ли социјална правда, емпатија, желба да му се помогне на немоќниот...
Јас работев во градинка и нема седење во работата. Освен кога спијат децата. Ама тетките што се во канцеларија и што ретко можам да ги најдам таму, се ептен за жалење. Не знаат кај попрво да прошетаат во текот на работното време. Ми иде да си пукнам од мака.
Devojce,izvini vaka sto ti se umesuvam,TI da si rodis edno minumum,ostavi go ova 10 godisno ima zivi i zdravi majka i tatko ,najvazno. Tvojov maz glej si go ,i koga i ti ke mu rodis ista si so 1 i 2 zena, i ke se svrti kon tebe.Neli e taka po zakon?
@Catnight Таа предходната му е жена ако не се венчани граѓански.Тие се венчани шеријатски Никках со шеријатска венчаница пред оџа и сведоци.Тој неа не ја развел шеријатски пред сведоци и оџа за да е слободен маж.Само ако дозволи првата жена тој може да земе друга жена по правило е така, а ова што е на @Catnight не знам.Нe можеш да му ја замениш мајката на тоа дете и да го одалечите.Од каде знаеш точно каква е позадината на неговиот татко и мајка.Како и да е тој утре ќе се врати пак кај мајката и може некои работи да бидат после на твоја штета.Неговата фамилија дали знае за тебе и дали те прифатиле?
Он со оваа првата не е граѓански ако е тоа точно само шеријатски.Он со @Catnight може граѓански.Но тој и таа можат да имаат и проблем со на таа жена фамилија и да го пријави во ИВЗ .Од каде да знаеме ние каков договор им е на него и таа жена.
Можда е до Божиќниот Дух шо ме зафатил, ама и веќе имам спомнато. Spoiler: . https://forum.femina.mk/threads/Вакцина-против-лошите-вести.33628/ Се мислам дека фали тема нешто во овој стил, ама не знам како би била формулирана точно, дали се сложувате? Spoiler: .
Иначе, вчера беше Thanksgiving. Им го обожавам празников и неговото значење, па така секој Thanksgiving, си правам и ја софра, пуштам маратон Thanksgiving епизоди (најчесто Friends) и така и јас си "славам"со нив. И мислам дека и на нас ни фали еден оваков (само со можност и со поголемо вегетаријанско мени) и кога веќе ни пристигнаа Halloween и Black Friday од нив, не сфаќам зошто не можеше и овој да стигне ама ај. Како и да е, среќен нека е (задоцнетo) Thanksgiving day. И само колку за потсета Spoiler: .
Абе еден на место да се погоди еден,шо ќе ме сака стварно,и шо ја преболел старата љубов…а да не бара утеха и замена
Чекај, чекај. Вчера го славеле? Нели тоа се слави со печена мисирка? Една пријателка лани ја правеше мисирката ден пред католичкиот Божиќ. Па мислев дека нашиот Бадник е како нивниот Thanksgiving.
Јас можам да те сфатам. Оти поминав еден период на каење, ме изеде внатре, се чувствував дека сум ја направила најголемата грешка во мојот живот. Емоционално ми беше крш, чувствував агресија (а јас обично мирна сум), огорченост и за прв пат почнав да правам споредби со туѓи животи (иако не сум била таква никогаш). После некое време сфатив, дека судбинско било нештово и дека не можев ама никако да го спречам. Имав еден период на одмор, си реков конечно се е завршено, време е да си се вратам назад, на градење кариера, спорт и сите мои омилени активности. И тогаш ме удри поголема болка, почнав да патам од инсомнија, а после тоа и од ужасни кошмари, заради кои морав и на лекар да појдам. Секако, никој не ме сфати баш озбилно, освен дел од најблиските, за сите мојата болка беше нешто тривијлано. Беше лошо, морав и отказ од работа да си дадам. Реално и тоа ми беше единствен начин да се излечам. Откако помина бурава, сфатив дека сите луѓе кои сум мислела дека живеат подобар живот или имале поголеми можности, уствари патат на ист начин како мене, а некои и повеќе. И не знам како да објаснам, како да почнав подлабоко да ги сфаќам работите, не само површинско. Секако, на личноста која ми ја направи болката, нема никогаш да и простам, а и не мора, постои карма и јас верувам во тоа. Ама ми е криво, многу криво дека скоро две години во страдање ги поминав.
Знаеш тешко со сето ова да се соочиш, разработиш, признаеш и продолжиш. Се е безвезе, животот оди и не чека колку и тешко да ти е. Нормално е да се изнервираш , наљутиш и натажиш ама деф се емоции со кои повеќе ти се повредуваш, тој другиот стојко го боли. Let go и take care of youtself.. *онака се надоврзав на твоето
