сакам да кажам дека мразам зима, ич не сакам ладно времеееее и седење дома.. уф, едвај чекам март, април, пролет, зеленило, мирисот на цвеќињата, звукот на ластовичкитееееее, сонцеееееее мое каде сиии..
Туку, не ќе беше лошо да имаше и некоја правосмукалка, што нема да брмчи, едноставно си поминеш, а она си работи, нит бучава создава, нит ништо а вака небаре борбен авион поминува
Сакам да фотографирам парчиња од природата, исечоци од нечие секојдневие, нешта во кои препознавам некаква убавина и моменти преку кои пренесувам порака. Израснав пред објектив, а денес најудобно се чувствувам позади него. Најубавите фотографии настануваат непланирано, зашто и идеите доаѓаат спонтано. Па така кога ќе простирам алишта на тераса, а отспротива ќе ме пречека една ваква глетка, морам да го земам фотоапаратот за да ја овековечам. Не затоа што изобилува со некоја посебна убавина и бои, туку затоа што е една многу едноставна потврда на онаа изрека: На врвот е најосамено. Затоа што има место за еден.
да ви кажам нешто од моето рано детство како мала многу се чудев како се снимени народните приказни, оние на Шенка и Горѓи Колозов дека нели тие се тие снимени демек од старо време, и се прашувам како ги снимале кога порано немало камери хахах абе тоа беше најголемата мистерија од моето рано детство, а сега ми е најголемата смешка..
Недела е посебен ден за мене,особено онаа недела која ми е слободен ден.Душата ми е смирена,исполнета,тогаш се ми е посебно.Ме гледа внуками во пижами цел ден и вика тето па ти денес не си на работа,ќе си играме цел ден???Ден посветен на семејството,сакам да го преседам цел ден дома,во пижами.Ручекот ми е тогаш највкусен дури и туширањетомиризливи свежички,релакс музика.Во душава ми е рај.Фала ти Господи за мирот кој е во мене.
Има како нема, само треба да искешираш малку повеќе. Се мислам да купам, секогаш ме фаќа мерак за чистење доцна навечер а во зграда сум, и да прднам после 9 ќе ми стропаат од некаде.
Ами ако даваат на рецка, некаде, да си земам една , вака на глава ми се качи со таа бучава, небаре во глава ми е, дури си мислам дека е погласна од претходната што ја имав.
Мојата професија е поврзана со автомобилите и никогаш не сум пробала да бидам добра со ножиците. Но, кога ме повикавте ќе се потрудам колку што можам да биде добар фриз. Нека дете, не е битно. Малку шишките ко накриво да ви се Не чедо, ножиците тапи се. Кога ќе видиш колу мудрост се крие во нејзината глава не се ни приметува делото на почетникот. Продолжи, земи си од чоколадото. Ех, син ми го прати пред некој ден од далечна Канада. Воздишка. Следи разговор кој ми ги растреперува рацете а и ми ги насолзува очите. Не и беше до совршенство, стилот го градела низ годините, а годините и го одзеле сопатникот. Во се што имаше едно немаше. Немаше со кого да поразговара, да ја сподели тагата, и она што останало од радоста. И требаше само разговор, да ја отвори својата душа, некој да ја сослуша. Во огледалото видов радост во нејзините очи... Дојди пак дете, со пари можеш да го доведеш најдобриот фризер, но во денешно време на малкумина можеш да ја отвориш целосно душата. Заминав со кнедла во грлото, за прв пат не можев да најдам соодветен збор. Фризот далеку од совршен, но како за прв пат не беше ни лош.
Вака сега, имам една познаничка која на секои 2 часа става слики и статуси на фејс. Добро, тоа е нејзино право, а мое право е дали ќе и ставам лајк или не. Но она е толку самобендисана што знае и да се понижи за еден пусти лајк и да ти се моле на чат да и лајкнеш слика/статус.. И вчера ја гледам на фејс објавила нова слика, и ме мрзеше да и ставам лајк и не и ставив. Денеска па во живо а гледам се сретнуваме и ме прашува "Убава ли ми е сликата?" и јас и викам да. И ми вика "Епа штом така да ми ставиш обавезно еден лајк, ајде те молам" и јас и викам добро ајде ќе ти ставам. И не и ставам лајк сега. Лепотице, ако чекаш од мене лајк - уште многу ќе се начекаш. Додека ми се молиш за лајк - знај од мене лајк не добиваш.
Се спуштила некоја магла ...си мислам и природата понекогаш сака а понекогаш мора да биде скриена од погледи,допири...средби. Така и човекот ,одвреме навреме треба да се осами,да биде невидлив за се што е однадвор,да се одмори од барања,средби,очекувања...Потребно е и неопходно е,да остане сам со себе,да се допре до внатрешните граници,да се понегува со убави мисли ...да си ја слушне внатрешната тишина.И да остане во некој твој ритам на љубов ,на која се дава себе сега ,во овој момент.Така мислам дека се зајакнува да истото го подари и на другите.
Најголема потврда дека растам е тоа што немам потреба толку да спијам како порано! Кога немав обврски можев да спијам и 12 саати. Сега тоа е значително намалено. И ако спијам повеќе цел ден се жалам дека ми е мачно. А,си мислев од мене човек нема да биде и цел живот ќе го преспивам пола ден. И сдк,има нешто толку многу релаксирачко во облекувањето на нов пар,дебели и бушави чорапи!
Треба да се научиме дека ако сакаме навечер да си легнеме и мирно да си заспиеме, ако сакаме да добиваме љубов од другите и да се посакувани во друштвото не треба да сме себични, понекогаш да си ја затвориме устата, да не се расправаме беспотребно, да не сме намќори и да не се муртиме.
Парите да ви ги имав,паметот да ви го немав! Штета шо многу често си идат у пакетче,просто жал да ти е луѓе колку пари имаат а ич не знаат да си ги користат.
Колку само досаден ден е Недела... You have nothing to do! Anyway,на прагот е декември а снегот сеуште не пуштил ни чекор. Брзо помина годинава,за некого добра, за некого лоша ама сепак помина... И да,да не заборавам,драг дедо Мраз бев добра и послушна цееела година и затоа сакам поклон.Океј не цела година, ама бев 1/4, I swear. Уствари кога ќе подразмислам не бев воопшто. Зае*и,сама ќе си купам. И не луѓенца,не очекувам ништо од Дедо Мраз (иако знам дека постои ),пошто тато ми вели дека не го собират низ оџакон. Ама затоа очекувам од тато Мраз да ми го купи... ќе ви кажам што ако ми купи,да не брзаме. Океј,знам дека постов е турлитава ама го пишувам во полузаспана состојба. Утре понеделнички имајте убав почеток,мене ме чекаат еден тон обврски оваа недела па дури во Среда ќе садам дрвца... Ве молам,правете се дека не сте го прочитале постов и паметете ме како сериозната Рејчел. Со љубов, Рејчел
