си земам вода во шишенце на голем празник...и си се прскам со неа некое време,.. така ми останато, и мајка ми некогаш ми носи...
Нели црквите се дигани на чудни места, кај што се верувало дека се сконцентрирани појаки енергии... Ако е тоа така, ондак е логично и водата да ја сметаат за „поинаква“. Јас по таа аналогија одев
Обично црквите не се дигани на чудни места, така е повеќе со манастирите, бидејќи и сама знаеш дека во старо време им ги рушеле, и морале да ги градат на понепристапни и потајни места.... Што се однесува до тоа дали водата од чешма од двор на црква е света, јас би рекла дека има нешто, иако е "различна" од светата вода која свештениците ја осветуваат за Божиќ, Велигден и за нашите куќни слави, јас сепак често знам да се измијам лице и очи со водата од двор, и некако ми е полесно и поубаво. Можеби се е до самата психа, ама јас верувам дека има нешто и во таа вода, сепак се наоѓа во црковниот двор, во црква ми е се убаво, и вода кога пијам и од плодовите кога ќе каснам, на пример некоја овошка
Сакам да прашам, доколку земам света вода на пример од манастирот Свети Јован Крстител во Капиштец, како да ја чувам и употребувам, до кога и слично и дали истата треба да се земе на некој празник или било кој ден? Се извинувам однапред ако не е умесно или веќе одговорено прашањето.
Видете водата може да се подели на неколку видови: 1) Богојавленска вода (агијазма) - осветена на големиот водосвет, кој се врши на Водокрст(Нејатка) и Водици. Оваа вода е посебно почитувана. Се мие и прска со неа само на празникот. Се пие само на гладно срце, со претходен пост. 2) Осветена (крстена) вода - осветена со мал водосвет, кој се врши во другите денови (освен Водици и Водокрст) во црквите, домовите, полињата итн. Со оваа вода може да се мие и да прскаме со неа секојдневно. Може да се пие и откако имаме јадено. Ако се расипе се тура на чисто место или во цвеќиња. 3) Бабина вода - вода која се дава при мала молитва, од неа родилката пие малку, а потоа со неа се капи бебето до крштевањето или до 40 дена. 4) Вода од свети извори - овие води се повеќе од народни традиции отколку според црковната традиција. Според народно-црковната традиција разни води помагаат за разни проблеми. Но, овде побитна е нашата вера, дали ние веруваме, дека Бог или светецот ќе ни помогнат преку светата вода, или пак си фантазираме, дека водата е магична. Оваа вода се чува слично како крстената вода. Но, да се внимава употребувајќи ги овие води да не паднеме во идолопоклонство или пак под влијание на разни бајачки и гатачки. Без разлика како и` е името може да се употребува секој ден.
како ќе знаеме дека се расипала? а што ако остане и после 40 дена? Моето има скоро 2 години и уште ми стои.
Се расипала, ако почне во неа да се размножуваат бактерии или други микроорганизми. Искапете го детето (ако не е крстено) или истурете ја во цвеќиња.
Зарем може да се расипе? Никогаш не сум заприметила да има бактерии, секогаш била чиста. Можеби е подобро побрзо да се пие за да не стои долго време.
За бактерии освен ако немаш дома микроскоп не моожеш да забележиш. Претпоставувам, би се развил неспецифичен мирис, застоеност и ако бездруго се сомневаш истури ја во цвеќе. Мое мислење за трајност е да се чува во стаклен сад подалеку од допир на светлина. Пластиката овозможува брз развод на бактерии и затоа не е добро ни вода за пиење да се претура повеќепати во пластични шишиња.
Крстена вода Понабожните жени непара одат по неделни и петочни води да се лекуаат; тие жени се вдаени поеќе по крстената вода. Лели секи месец иди у нас попо, што ни е на местото, и ни крштаа вода; од таа вода ќе се напијат по малце сите куќни луѓе и ќе си измие мајката децата за здравје. Крстената вода ќе `а соберат во едно шише и ќе `а чуаат пред икона, за зло час. Најпоеќе со таа вода `и мијат децата коа да се урочат, али малку нешто да се поболат, на часо ќе `и измијат, сељамет ќе најдат. Коа шетаат попоите на Нејатка со крс, по куќи, секоја жена што има деца ќе си нацрпи од водата што ја носи попо во котлето, да је се најди дома. За зло час. На ден Водици коа ќе се крсти водата црква и од таа вода земаат да му се најди за зло час. И во многу друзи празници коа се крштаа вода, си земаат жените во шишиња да им се најди дома, како за деца, така и за имање урочено. Коа се отвори манастиро Свети Аранѓел у нас, излезе една вода светена (агијазмо) и сума болни се измија и ден- денеска коа одат на манастир, али на причесна, али на гости, со некој болен, ќе го измијат болнио од ајазмото за здравје, и кој се мие со вода, ќе оздравеит и здрав дома ќе си дојдит. И на многу места кај што се отвара некоја вода, одат болни да се мијат да оздрават. Чудна е крстената вода. Има луѓе у нас што се фатени со облог за крстената вода и ја туриле во едно шише и ја затнале убао; туриле и проста вода во друго шише и ќе `и држеа за по неколку месеци и коа се отворија шишињата, крстената вода- чиста како солза, а пак некрстената- нечиста и смрдена. Во Стамбол некоаш го викнал царо турски патрико и сакал да го загуби дека оделе попоите со котле со вода и со крс по куќи. Царо мислел оти попоите што оделе по куќите праеле шпионлук за да станат рисјани. Патрико се отимал и му кажуал за крсто Ристов, и за водата крстена, (што) праела чудесија: болни лекуала и урочени и таа вода, да стојела кизнај колку години, не се смрдуала. Слушајќи царо овие зборои од патрико, го натерал да крсти вода и да чуаат да стои една година, ако не се смрди- ќе го прости, ако па се смрди, ќе го загуби него и сите рисјани. Крстил вода патрико и ја…(недовршено) (Запишал: Марко К. Цепенков)
Параклис со лековита вода за тироидна жлезда, неплодност, миоми, цисти во с.Велмевци Девојки, прочитав баш сега за ова црквиче, планирам да појдам сега кога ќе сум послободна, конкретно за тироидна жлезда. Дали некоја е бидена?
