Cacuvche честитки нека е здрав и жив синот голем да расте. Изгледа на мажињава побрзо им се излегува.
Чиститки до сите нови мамички Одамна не сум влегла на форумов но откако се породив постојано сум со ќерка ми,домашните обврски не ми дозволуваат многу да се приклучам...но не се жалам
Честитки за новите мамички и од нас, да сте живи и здрави и вие и бебенцата. Па ајде ве чекаме во Породилни приказни да ни кажете како сте поминале, одамна не сме прочитале искуство.
Со мало закаснување да се пријавам и јас во оваа тема Синот пристигна на 29.04 , немав болки, главчето големко, притисокот висок и моравме со царски Честитки на Cacuvche и snegulkata да ви се здрави, живи бебињата
честитки до новите мамички,да се здрави и живи бебушките,cacuvche го скрши мразот за мајските бебиња сега кој е на ред
Уфф како прво тешко ми е да ја напуштам оваа тема, цела бременост се дружиме со вашите совети и подршка а сега одиме на нова тема БЕБЕ. Јас се породив неочекувано, 3 недела скоро месец ме болеше кичмата, на гинеколошките прегледи се беше во ред и ми викаа дека од тежина болело. Но, дента на 29 април мене цел ден не ме напуштија болките само саат време на ручек колку да излезам надвор со кумашинката и почнаа повторно после пладне. Болките не беа на интервал туку цело време ме болеше кичмата и тоа непријатно. Јас мислев дека се лажни болки и ги трпев цела вечер, сите заспаа а јас до 6 сабајле се шетав де ке легнам де ке станам не поминуваа, а сите спијат и како да ги будиш кога не се на интервал болките а до термин има уште 16 дена. Сабајлето моите заминаа на работа иако на мајка ми и кажав дека ме боли без прекин и ја прашав што да правам ,а таа не ми кажа ништо оти незнаеше ни она. Откако заминаа маж ми ме вика како влегов во собата и ми вика легни и јас легнав само колку да се каже дека лежам ама трпам болки. После саат време ми жиба вода на сите страни скокнав испаничена, кога пишувам како сега да се гледам во тој момент, ми се тресат нозете и викам по маж ми а он смирен ми вика полека. Јас се тресам и се спремам со торбата која беше готова само се облеков некако иако сеуште ми течеше на сите страни и се јавивме за пола саат отидовме и во кола почнаа силни контракции маж ми ги мерел и ми вика на 5 се ама не ми кажа дека се намалиле дури на 3мин, да не се испаничам. Јас им викам неможам повеќе ќе се породам во кола и кога стигнавме на цтг дирекно едвај ми ставија појас јас им викам ми се кака а ти е кога ме проверија викаат оваа е со главата во вагина дирекно на бокс и за секунда ме соблекоа и одма на бокс. Таа ми вика со два напона ќе се породиш а јас мрдам со нозете се плашев прво дете се наеднаш ми дојде. И си заминаа оти не напнував и кога ми дојде еден напон јас им викам помош враќајте се побрзо оти сите си отидоа од собата така расчепена ме оставија, и дојдоа сите со неколку напони и додека напнував ме ширеа со рака и викаа тесна е, пука а јас игнорирам се само во себе си вика можам, можам ќе успеам и со цела сила напнав ме исекоа јас напнувам целосно со некоја нензма и јас од каде ја собрав таа сила и го гледам Димитар излегува од мене. Ми го дадоа во раце модро бебе и потоа и постелката излезе набрзина со еден напон, ми ставија локална анестезија ме сошија внатрешно, потоа таа неможеше да се снајде па ме успаа со целосна и ме сошиле целосно ептен бев неможев да мрдам после тоа цел задник ми беше здрвен со денови сега после 19 дена ме пушти малку од малку. Кога ме сошија само им реков зашто ме будите и тиа ми викаат готово завршивме под анестезија беше, а јас не бев свесна кога ми ја дале и кога сум заспала.Е лесно си поминав на пораѓај брзо и лесно затоа не се плашете како јас што се плашев многу е чудно пораѓањето ама не боли. Е отпосле се маките во болница нема кој да ти помогне да станеш и да се измиеш, јас повеќе од 8 саати седев на бокс оти немаше кревет за мене имало гужва тој ден, се здрвиви и без капка вода, па некако маж ми ми прати вода преку една сестра со молење и тоа за три голтки вода па неможев да го отворам шишето па барам помош некој да ми го отвори. Абе отпосле е маката на тие кревети скапани со јамболии на среде неможеш да се качиш на нив не па да седиш и да легнеш, е тоа се маки јас психички пропаднав таму оти ме задржаа заради инфекција кај малото и жолтица. Е тоа е моето се породив.
Најважно е дека помина и дека сега сте си заедно со синчето, живи здрави и си растете заедно. Сега ние сме на ред. Само некако се предомислуваме, како да не ни се излегува уште.
Cacuvche јас некако сум исплашена како ќе биде дали ќе испаничам си викам може подобро ќе биде директно на царски да си закажам и онака сум со врски,ама кога ја прочитав твојава приказна се замислив пак за природно секако од тоа поубаво нема може лесно ќе ми бидеmми даде сила некако ме охрабри поздрав и гушкајте се со Димитарче
И јас бев како тебе испаничена и со такви мисли, иста си како мене ама верувај не боли, чудно е нешто ново поинакво ама сепак лесно е. Баш ми е мило што ти помогнав да не мислиш така.
