@Anyshka кажи сега зошто не правите договор со мажот твој кога и кои гости ќе ви дојдат, туку тој сам си вика а притоа како може гостите и золвата да ти се криви?
Нема да каже не и одговара. Ќе каже само дека и се ситиме. Па го пишав тоа, дека убаво ја изманипулирале сите ама ми го избришаа мислењето.
Кај брат ти дома или на спратот од родителите? Оти, тебе золвата дома не ти дошла, кај родителите си била. И ти можеш да урлаш колку сакаш и да оговараш по форуми... ниту имаш право на тоа, ниту нешто ќе постигнеш. Инаку... ако вие не одите често кај родителите, не значи дека сите треба да бидат по ваш терк! За осет зборевте? Каков осет бре?! Сте се тупнале да реметите живот на стари луѓе, притоа изигрувајќи џандар и вие за осет ќе зборите?!!!
Сите прашуваат кој е проблемот зошто веќе никој не може да разбере што бараш да слушнеш како совет од нас ама ти се фати за ова?
Кажуваш - не сакам да седам. Не излегуваш, се заклучуваш на твој спрат и не ги рецкаш. Или си излегуваш и ти до кај мајка ти, со маж ти некаде, во кафана си одиш и ти и готово. Освен дома што седиш друго нешто правиш? Цело време ли сте дома, па цело време може да седите заедно?
Се е ствар на компромис, затоа пак ќе речам муабетот се прави порано за да си знаат партнерите кој што сака. Пример една баналност. Јас на мајка на партнер не сакам и нема "мамо" да речам дури сум жива. Едноставно неќам. Мое мислење, за некои е тоа незамисливо. Затоа си кажувам на старт, дека ако на некој тоа му смета, нема што да бараме заедно, да се нервираме и да си ја јадеме душата. Една мајка имам, што ме родила. На @Mantub и одговара со мајка и да се види еднаш месечно. Мене еднаш на 2 месеци. На трет барем еднаш неделно. И тоа се кажува, за партнерот да знае, да го прифати или одбие нештото според своите критериуми. Зборете си со партнерите. Па еве и во брак да сте, со мирно се објаснува ситуација. Нема страв од конфликт, во спротивно ќе сте нервозни и несреќни цел живот.
Ич не мислам дека е патолошко одењево, ама ај. Мене ми се супер друштво моите и сестра ми, интересно е што сите во фамилијата така функционираме, вклучувајќи братучед и стрина, барем на 2-3 дена се гледаме кафе да испиеме. Кога беше се' затворено, полициски час по 4 дена, ние цела фамилија + бившиот мој што навистина ги сака (и тие него) толку убави спомени имаме направено и така весело ни' помина тој баш тежок период, ми се плаче да се врати некогаш. И да, сите на сите си сметаме, и сите со сите се толерираме и почитуваме. Мене ми е тоа нормално, може некому не му е. Мајка ми со бившата јатрва се дружи како со сестра да и' е, често за сестри ги мешаат, настрана од нас фамилијарно, сами патуваат, излегуваат. Ете нашето нормално не секому е нормално, ама јас си го сакам такво семејството. Сите сме прерадосни кога ќе дојде братучетка ми на поседок сосе маж и дете, кога не се тие во земјава мајка и' и сите тетки се ротираат кај неа... Едит: да напоменам само дека јас и братучед ми сме пола година разлика, дефинитивно не им било лесно кога сме се родиле, едно заспало, друго се расплакало, ама ваљда си се погодиле луѓето; со оглед како живеат 30+ години подоцна.
Не сме дома цело време, излегуваме, и нас ни доаѓа друштво дома, се заклучувам и денски не поради свекрвата од други причини, и она ми ѕвони на врата ако не отворам упорна е знае дека сум дома и упорно ѕвони додека не отворам.
Свекрвата е досадна, золвата не. Ќе и кажеш не сакам и тоа е тоа. Маж ти нека и каже, ставете си граници и толку. Друго решение немаш.
Ќе му кажеш на маж ти да ја замоли да си замине доле кај неа. Кај вас горе не смее непоканета да се тупнува, ако тебе не те разбира, син и' ќе го разбере.
Па свекрвата најмногу ги прави сплетките.Сме и кажале и двајцата кога има она гости нејзини да не не вика, што бараме со постари?Исто и ние кога имаме ќе си седиме само ние со нив.
Ооо колку пати сме и кажале, незнам баба ми што не беше писмена па ќе разбереше.Они се од праисториско време,заостанати.И имаат ниви во село мене ме тераат да одам, 100 пати сум им кажала не они упорни .И како да не се нервирам ?
