Најдете и'. Сакав да кажам, сум забележала и во темата снаи и свекрви и такви слични поврзани со оваа проблематика дека секогаш се потенцира дека новдојдената снаа или идна снаа мора задолжително да се адаптира со СЕ' во фамилијата на дечкото/момчето. Зошто? И стварно така правите сите? Јас не верувам, зашто ако беше така немаше да има толку проблеми во овие релации во реалниот свет. Многу е лесно да речеме на форум прифати, навикни се, родители му се, сестра му е, брат му е... ама има работи кои едноставно и свински мозок човек да носи не може да ги прифати и оправда. Значи ако двајца решиле да бидат заедно, треба сите да соработуваат, а не едната страна да трпи а другата да си ја налага волјата за се и сешто.
Jas od moe iskustvo sakam da kazam se zavisi od postavuvanjeto nasprema niv jas ziveam so svekrva no taa se adaptirase po mene ne mi se mesa, premnogu mi pomaga jas od koga sum dojdena rucek nemam napraveno za se mi pomaga i mi se naoga za se. A isto taka i zolva so dve deca so koja mnogu dobro stojam pokraj nejzinite dve deca i go ostavam i moeto dete sredeno najadeno i zadovolno koga ke go zemam. Sakam da kazam ne e se taka crno kako sto izgleda treba da se najde bilans za da se uspee vo sto i da e.
Значи треба да почнеш и да ги плаќаш Живееш како во хотел, се ти е на готово па згора на тоа и дадилка ти изиграваат
Seedno kako i da e sekoj moze da zgresi, ne za dzabe rekle starite dobro so dobro se vraka, a loso so loso. A isto taka vo sekoe vreme i jas koga i treba na zolva mi sum i se nasla pokraj moeto bebe mozam da kazam od godina dena i nejzinite dve sum gi cuvala
Seedno kako i da e sekoj moze da zgresi, ne za dzabe rekle starite dobro so dobro se vraka, a loso so loso. A isto taka vo sekoe vreme i jas koga i treba na zolva mi sum i se nasla pokraj moeto bebe mozam da kazam od godina dena i nejzinite dve sum gi cuvala
Не сум нешто блиска со золвата. Ама фина е со мене, не ни се меша и мислам дека затоа и имаме коректен однос.
Јас ја имам најдобрата снаа на свет. И кога ''не е добра'' за мене е најдобра. И со мајка и со татко и со брат би војувала за неа. Не ја чувствувам ко снаа туку ко сестра. Секогаш ќе бидам тука за неа. Ја обожавам.
Здравје, во иднина ќе имам снаа. Каква и да е (само не криминелц скраја да е) јас ќе ја прифатам. И ќе ја почитувам. Оти брат ми многу си го сакам. Неговата среќа ми е важна колку сопствената. Спремна сум да ја затворам устата ако нешто ми смета кај неа или имаме некои женски несогласувања. Оти имам само еден брат и сигурно дека нема да му ја расипувам неговата среќа ниту нашиот однос. А ако имам золва ќе ја почитувам како негова сестра. И истото го очекувам и од неа. Да ме почитува како жена на брат и. Не мора некои блиски односи, доволно е почит. Ни со сестра му ни со мајка му не сакам некоја претерана блискост оти за мене тоа е фејк. Глума. За друѓите семејства не знам и не сакам да коментирам дали се и колку се блиски снаата и золвата и снаата и свекрвата. Можеби некој мисли дека моето мислење е погрешно ама таква сум јас. Ќе ги почитувам и ќе имам коректни односи со нив ама претерана блискост не сакам. Не само со снаа, золва, јатвра или свекрва, туку со сите, не сакам нит да се мешам во туѓ живот ниту сакам да ми се мешаат мене.
Културно и одмерено мислење, не велам не. На место се зборовите кој што ги пиша. Но, оваа реченица ми забоди очи па сакав да прокоментирам. Зошто мислиш дека почит, пријателство па и некој начин на љубов не би можела да имаш со свекрва, золва, јетрва итн?! Зошто размислувате така еве не знам се чудам. Ако 70% од жените си лицемерат и не се во добри односи не мора да значи дека и вие ќе имате исти такви неморални односи. Зошто уште пред брак и пред нешто сериозно да ви се случи во животот однапред си давате ставови и си ја полните душите со гнев со ваквите размислувања?! Зошто да не бидете пријатели? Да си помагате? Да живеете и да имате супер односи? Не мора да значи дека не би имале верувај. Ако е мајка, сестра, брат и не знам што не значи дека живеачка и пријателство нема да постои верувај, јаката страна не се само несогласувањата туку можете навистина да живеете и да се почитувате како сротство и на подруг начин од твоето кажано. Не избрзувајте со ваквите одлуки стекнати пред време бидејки по дифолт и тогаш кога ќе ви се случи наместо да пробате да ја барате позитивата вие веќе навикнати од сравот и горчината ќе ја барате попрво негативата на ваквиот однос без да си пружите шанса за запознавање и вистински софамилијарни односи. Навистна постојат луѓе што неизмерно се почитуваат и си живеат со фамилијата во буквална смисла на збор.
Не го мислам тоа. Почит секако ќе има, барем од моја страна сум сигурна за тоа. А љубов и пријателство нема да има. Не затоа што јас мислам дека не постои такво нешто, туку јас сум таков карактер. Ако е потребно некогаш, нормално дека со маж ми ќе и помогнеме на сестра му, дали финансиски или на било кој начин. Јас би помогнала доколку сум во можност. Ама не заради неа, туку заради маж ми што ќе го имам. Заради тоа што јас имам брат и ја разбирам таа љубов помеѓу брат и сестра. И затоа што таа е дел од фамилијата. Ама со неа одам на кафе насамо или на шопинг, не. Да доаѓа кај нас кога ќе и текне исто така не (иначе да напоменам дека не би живееле кај неговите родители бидејќи моите можат да ми овозможат стан). Да се слушаме често не. Со брат и ако сака слободно. Да си делиме совети за љубов, брак, семејство, не.Не сакам буквално никаква блискотст. Како што кажав, таков карактер сум. Може е за некој погрешно моево мислење, ама јас сум таква. И верувам дека има семејства каде што се многу блиски и навистина се сакаат. Пишав дека не сакам да коментирам за друѓите семејства.
И јас мислам како тебе, сосема. Почит е најмногу што можам да понудам, а и најмногу што барам. Не сум склона кон сакање луѓе, и доволна ми е љубовта према семејството во кое сум родена.
