Една моја авантура (се надевам ќе ви биди ова од помош ) Нешто од мене ... лично пишувано за моите погледи врз младоста , а мислам и на повеќето млади луѓе ... Младост.Најпрекрасна, најлуда, највесела, најкратка, најпосакувано доба од животот. Вака повозрасните ни ја опишуваат младоста. Ах, тоа прекрасно, лудо и весело време кое за миг помина, воздивнуваат нашите родители. Младоста неосетливо навлегува во нашиот живот. За миг ни престанува детството со детските игри и палавштини и доаѓа младоста. Со својот неодолив шарм навлегува во нашите срца. Не исполнува до уши. Ни ја разгорува страста и фантазиите, ни го распламтува срцето, ни го крева адреналинот. Ни ја донесува љубовта. Можеби не е веќе онаа прва, слатка љубов но веќе е посериозна, постраствена, повистинита. Во младешкиот и кревок живот често пати ни се испречуваат разни искушенија како што се криминалот и пороците. Со лудите години и адреналинот во врелите вени лесно им се препуштаме на дрогата, алкохолот ... Авантурите се дел од секојдневието. Сакаме да патуваме, сакаме постојано да се движиме. Едноставно се случува бура во нас. Се за сметка на нашиот превртлив разум, размислувања и сфаќања. Ова можете да го искористите како вовед и да почните со некоја авантура така да си раскажувате..Еве мене шо ми текна: 1.Возење со ролери и одеднаш се појавува мистериозен човек и со другарка ми се одлучивме да го следиме-младешка љубопитност 2.По грешка влегувам во погрешен автобус и слегувам на најблиската станица,а со мене носев торби од продавница,зад мене куче и сакаше да ми ги гризни кесите и така си се бркавме 3.Ни умре повреденото врапче и го погребуваме и така згаснав на нешто тврдо и гледам стар како позлатен клуч и се решивме да истражуваме од каде никна а и еве тука има нешто :http://odgovori.mk/q10419
Може вовед на темата „Времето е неподмитлив судија“ ? Во врска со промена на литературата..Само неколку реченици колку да почнам, доволно ми е тоа..ИТНО
A колку време ти е потребно за да прочиташ 170 страни? Мене помалку од 3 часа. Место да читате, вие тоа време го трошите на фемина со надеж дека некој друг ќе чита и пишува место вас.
Ајде некој ако сака нека напише нешто за „Големата вода“-Живко Чинго (роман од детска перспектива; моментот кога Кејтеновиот син го покажува резбаното дрво пред татенцето); За „Пиреј“ - Петре М. Андреевски (огромниот товар врз плеќите на Велика); и за „Пустина“- Ѓорги Абаџиев (спротиставувањето на двата лика во романот). Ајде, ве молам за утре ми е , некоја ако знае нека напишее
Ми треба есеј за следните теми 1.Детското срце не знае за разочарување 2.Ми се чини дека родителите не можат да ме сватат 3.Дружењето го прави живото полесен и поубав ЗА утре ми е ОдНАПРЕД БЛАГОДАРМ
Ми треба состав за писмена по македноски на следниве теми: -Опис на ликот на Гилгамеж -Опис на иковите на Ахил и Хектор -Ликот на Цар Едип -Ликот на Рафаел
Ќе може некој состав на тема ...Преобразување на човековиот дух преку катарза. ми треба за утре ..ви благодарам однапред
девојки ве молам доколку некој има состави или нешто што и да е поврзано со лектирите : -Странствувањето на Чарјлд Харолд и -Евгениј Онегин ве молам пратетеми во лп за утре ми е плс )))))))
Може помош за овие теми..ве молам... за утре ми се ..ви благодарам однапред Владиката Данило олицетворение на хероизмот на црногорскиот народ. Критички реализам во делата на Гогољ. Дали со злосторот Раскољников создава подобар и поубав свет?
Utre pravam pismena po makedonski i temata e edno moe avanturisticko dozivuvanje..ako moze da mi dadete nekoja ideja za sto bi mozela da pisuvam..fala mnogu
Некој расположен во лп да ми пише,ми треба мала инспирација,мала помош,утре правам писмена.. Фала однапред
девојки мала инспирација за Книгата го осветлува патот кон мојата иднина би ве замолила имам нешто ама би додала уште нешто али малку help фала однапред )
Ахил е син на Пелеј (крал на Мирмидонците, славно племе од Македонија) и Тетида (морска божица). Мајка му се обидувала да го направи бесмртен па затоа ноќе го печела на оган. Еднаш наишол Пелеј и таа за да го скрие го брцнала во реката Стиг, но заборавила на петата за која го држела. Така таа останала негово ранливо место. (Ахилова пета означува нечија слаба точка). Одисеј учествува во Тројанската војна и го смислува тројанскиот коњ. По десет години исцрпувачка војна, Одисеј смислува начин како Данајските племиња да влезат во силно утврдената Троја. Данајците се преправаат дека се поразени и како знак на примирје им подаруваат на Тројанците огромен дрвен коњ. Но, во неговиот шуплив стомак се скриле најхрабрите данајски војници. Ноќта, кога по големата веселба и пијанчење Тројанците заспале, Данајците излегле од коњот, ги отвориле портите од градот, ги нападнале неподготвените Тројанци и го запалиле и целосно го уништиле градот. Затоа, денес изреката „тројански коњ“ симболизира измама. Патешествијата на Одисеј не завршуваат со завршувањето на Тројанската војна. Тој уште десет години талка барајќи го својот дом - Итака и доживува најразлични случки. По 20 години отсуство го дочекуваат неговата верна жена Пенелопа и синот Телемах.
Разговор со облакот Седам во топлата соба и гледам низ прозорецот.Еден жолт лист се откинува од високата гранка на веќе ожолтеното дрво.Дождот ја кваси земјата.Се е толку тивко,мирно и убаво,а јас гледам во облакот кој навистина беше прекрасен.Одеднаж забележав некое чудо кај облакот.Се насмеа и беше толку среќен.Но сепак не.Ми се причини.Тивко е насекаден,а сепак еден глас извикна во тој момент.-Стани од столчето покрај прозорецот и излези надвор-се слушна некаков глас.Не обрнав внимание и замислено гледав кон облакот.Стани од столчето покрај прозорецот и излези надвор.-Со Со тивок и нежен глас проговори некој.Е овој пат решив да излезам надвор.Излегов.Се беше жолто и пусто.Немаше никој да помине до улиицата покрај куќата.Облакот беше таму и се смееше.Гладаше кон мене и ми рече:-Здраво,јас сум Кумулус се надевам дека си добро-рече облакот.-Здраво,јас сум добро,благодарам.Сакам да те прашам нешто но незнам дали тоа ќе биде во ред-реков јас.-Прашај се што сакаш ќе добиеш одговор на секое твое прашање.-Зошто секое утро гледаш и си свртен накај прозорецот?-го прашав јас,срамежливо и зачудено.-Секое утро те гледам како размислуваш и весело ги гледаш луѓето што минуваат по улицата.Очите ти се полни со среќа кога ги гледаш луѓето.-облакот љубопитно раскажуваше.-Луѓето кои минуваат по улицата се луѓе кои минуваат среќно и се чуствуваат убаво,ако се тие среќни среќна сум и јас.-среќно разговарав со облакот.-Навистина чудно,сега морам да одам,а се надевам дека ќе се видиме повторно-рече облакот и замина.После сето ова бев зачудена.Влегов дома и видов дека сето ова било вистина.Жолтите листови беа сведоци за сето ова...
