Можеби премногу си поврзана со нив, па самото тоа што ќе заминеш на подолг период кој е секако неизвесен, ти прави да имаш вакви мисли. Не верувам дека е претчувство. И јас сум доста голем паничар, па дури и ако не ми кренаа на телефон веќе во глава го имав најлошото сценарио. Но, само оптеретување е, зашто кога навистина ми се случи најлошото со родител, јас тој ден воопшто не помислив на ништо. Опушти се, мислите понекогаш се најголем блокатор за среќа
Знам дека си во право за се што ми кажа,фала ти А најмногу за ова дека мислите се блокатор за среќата
Незнам дали би ги нарекол црни/бели мисли, би рекол има нивоа на непосакувани мисли. Имам до некој мал степен, но доаѓаат и одма си одат со време и труд релативен претходно вложен. Варираат од ситни глупости до големи глупости, тоа е целата дефиниција лична за нив.
Ако до крајот на годината работите не се сменат како шо сум замислил јас и доколку не се остварат мојте желби решив да си го одземам животот. Доста беа две години пекол и многу повеќе години измачување.
Засукај ракави и почни да ги менуваш работите..и што ти е поентата, зошто мислиш дека треба јавно овде на форум да објавиш дека ќе си го одземеш животот? Толку многу маки има во светов, толку трагедии, бизарни работи, монструзони случувања...така да научени сме на се и сешто да чуеме, видиме и прочитаме..... Аје со среќа нека ти е, што и да одлучиш да правиш.
Морав да кажам некаде за да ми биди полесно. Поарно на форумот че си олеснам за да не се ситат непријателите и да не ме советуваат, кој че ги слуша. Шо и да ми кажат нема да ме одвратат џабе да не се нервираме.
Глава горе и работи. Нема предавање. Терај си го животот, ич да не ти е гајле за тоа што другите мислат.
Секојдневно се соочувам со вакви мисли. Барем еднаш дневно мора да ми надојдат и искрено не знам ни како да си помогнам самата на себе. Понекогаш знам да станам толку параноична што не можам да се поднесам и самата себе...
Излагам, шетам... скоро секој ден. Може не идам често во црква ама голем верник сум и се молам често. Мислам дека ова се си има поврзаност со анксиозноста што ја имам...
Јас пак мислам, посети стручно лице, разговарај, пробајте да најдите зошто, кога и како се случуваат твоите црни мисли и сл., и на тој начин ќе бидиш подобро.
Гледам да се изборам, иако мислам дека ме е периодче. Не ми е прв пат. А ако потрае изгледа ќе морам да посетам психолог...
Zdravo!Dobar den!Epa vaka...na mene veke 2 meseci mi se javuvaat crni misli protiv Gospod protiv Bogorodica a ja ne ni sakam da mi doagaat niti znam od kade doagaat!!Postam dolgi godini,se molam isto taka pa se mislam kade da se obratam pa da najdam care da prestanat tie crni misli!
Појасни какви црни мисли за Господ и Богородица, мислам дека нешто слично имам почувствувано. Во смисла внатрешен глас кој те убедува дека не треба да им веруваш. Продолжи да постиш, моли се, разговарај со некој поп.
Анксиозноста, депресијата и слични состојби на умот не ја лечат попови и постови. Се знае каде се оди во тие ситуации. Ако нечие искуство со религија го направило истиот човек да не верува толку колку што верувал, не е ништо страшно. Животот не застанува, нема што на сила да се тераме да веруваме во нешто во кое повеќе не сме сигурни! Постот и религијата никого не прават подобар човек. Тоа само така останало од времињата, па некои сеуште слепо веруваат дека е така. Какви џган луѓе се клањаат по цркви, таман работа тоа да е мерило за чесност.
Epa vidi rabotava e vakva......Ja sum vernik sto veruvam sto postam sto se trudam da pomagam na site sto mozam!!I letoska mi dojdoa takvi misli i me isplasia i mi navlegoa vo psihata!I se boram celo leto so tie misli i ne pominuvaat!!!Zatoa baram care da ne mi smetaat mislite vise...
