дали јас сум во погрешно опкружување или е многу честа појава на интровертите да се гледа како на „изроди“, „чудаци“ итн.? Па искрено, мислам дека со тек на време луѓето го надминаа овој став. А и толку екстремни називи како изроди, за среќа не сум слушнала... Чудаци, можеби. Но не се согласувам со тоа. Интровертноста не е недостаток. Едноставно ги полниме батериите додека сме сами, а не во друштво, како што е случај со екстровертите. И едниот и другиот вид карактер си имаат и предности и не толку добри страни... Јас уживам во моментите кога сум сама со себе и никогаш не ми е здодевно, дури и без никакво друштво до мене.
Smetam deka se menuva vo zhivotot. Imeno od lichno iskustvo od ekstrovert, stanav introvert najmnogu zaradi anks. Toa mn mi smetashe, ja ne sum chovek shto izbegnuva zabavi i sl. Posle anks se vrakjam vo normala
Интровертноста не значи и срамежливост ниту пак депресија. “Shyness is about the fear of social judgments — at a job interview or a party you might be excessively worried about what people think of you. Whereas an introvert might not feel any of those things at all, they simply have the preference to be in a quieter setting.” — Susan Cain “After an hour or two of being socially on, we introverts need to turn off and recharge … This isn’t antisocial. It isn’t a sign of depression.” — Jonathan Rauch
И јас имам вакви периоди. Во последно време се почесто. Туку либето е 100%, и сега читајќи ги коментариве се чувствувам како подобро да го разбирам. А јас веројатно го надминав тоа поради него, бидејќи ако и двајцата сме така, нема од дома да искочиме мислам. Во секој случај, потполно ве разбирам, понекогаш е најубаво да си сам со себе, мир.
клуб на интроверти Јас вака или така си уживам во својата интровертност. Онака да си кажам Ајде да видам што сте зборувале сега Урлам, браво - Не, никогаш. Алкохолот не ми делува добро Екшли одбегнувам алкохол колку што можам, многу ретко пијам, освен во некои посебни прилики, секако во нормални количини. Пијанства онака добри мислам дека сум немал, и не се каам за тоа. Малку отидов оф- топик на прашањево, ама да си кажам - Јес, оф корс , за жал . Многу прилики, но полека надоместувам за истите и пробувам да излезам од мојата конфорна зона за да се остварам во вистонското светло. - Мислам дека општеството прави огромна разлика меѓу поимите "сам" и "осамен", навидум многу слични, но доста различни. Да се биде сам не значи да се биде осамен, затоа што, да бидеме сами одбираме самите ние и уживаме во тоа, додека да бидеме осамени е нешто сосена друго, не знам како да објаснам. СДК осамен може да биде и екстроверт, затоа што колку и' да излегува и дружи, доколку нема со кого да разговара во тешки моменти, доколку нема со кого заедно да плаче и да се смее, доколку нема вистински пријател(и), тогаш е осамен. Да се биде сам е физичка појава, да се биде осамен е од подлабок, психолошки аспект, ако можам така да кажам. Имам впечаток дека луѓето мислат дека секој кој ужива да биде сам со себе, ужива во својата самотија- е осамен. И од тука доаѓа тоа дека интровертите се изроди, чудаци и сл., за жал. Прашање: Дали сметате дека вашиот хороскопски знак (сончев, месечев или подзнак) има врска со вашата интровертност? - Лично кај мене, да. Тоа што сум риба, јарец и рак (подредено по горниот редослед) мислам дека зборува доволно за мојата интровертност. И лично сметам дека сум супер комбинација Патем, велком до сите нови членови
Јас немам дечκо моментално, не сум заљубена, за да бидам во вρсκа тρеба да се подготвам малκу Да сρедам κоса, да се нашминκам, да се поддотеρам...не деκа тој што ме саκа нема да ме саκа ваκва туκу не чини ρади поштовањето да шетам таκва паρталава...
Прашање: Дали сметате дека вашиот хороскопски знак (сончев, месечев или подзнак) има врска со вашата интровертност? Не верувам баш во хороскоп, но ако се ориентирам по хороскопскиот знак, да... наведени се некои интровертни карактеристики во описот Подзнакот во комбинација со знакот ме опишува како ексцентрична личност, што донекаде може и да е точно... Но пак ќе кажам, не верувам дека карактерот на личноста е поврзан со хороскопот.
@IM.TMKQ И после тоа следува една недела одмор од социјални контакти Кај мене е така... ако ,,претерам'' со дружење и излегување, ми треба време да ги наполнам батериите.
Исто Денес цел ден бев искочена и си викам одлично, сега излагање тек за неколку дена а може и недела
Се сетив на неколку прашања: Кога не ви се излегува, смислувате ли изговори или си кажувате директно дека не ви се оди? Ако смислувате изговори, кои се тие? Дали сте дошле во конфликт со познаници или со пријатели бидејќи не сте учествувале во некоја собиранка, активност итн? Јас порано бев полна со изговори, на пример, дека нема да бидам во Скопје (,,патував'' цело време ), имав за учење/имав работа, имав ,,гости'' од странство на неколку дена, ме болеше глава итн. Но, ме научија дека тоа се изговори и сега директно си кажувам ако не ми се оди некаде, полесно и за мене и за другите.
Кога не ви се излегува, смислувате ли изговори или си кажувате директно дека не ви се оди? Да, често. Не можам, имам гости, ми се најавија гости. Болна сум, кај баба сум, ама во друг град. Го немам слушнато мобилниот. Се случувало додека и сум кај другарка да се сетам од чиста мира да заминам и да ја лажам дека имам закажано на заболекар. Дали сте дошле во конфликт со познаници или со пријатели бидејќи не сте учествувале во некоја собиранка, активност итн? Не, а и да дојде до тоа, нема да се замарам и да се правдам, сеедно ми е. Не може некој да ме натера ако не сакам, едноставно е.
Идеален одмор за мене. Со душа чекам викенд и одмор за да дремам дома на раат. Дефинитивно сум интроверт. Потребно ми е да бидам сама некој час во текот на денот, да се одморам и соземам, инаку ме фаќа нервоза. дали јас сум во погрешно опкружување или е многу честа појава на интровертите да се гледа како на „изроди“, „чудаци“ итн.? Не дека се гледа како чудаци, туку повеќе се мешаат поими. Се гледаат како асоцијални луѓе, како да не сакаат да се дружат. Сакам да се дружам со блиските луѓе, само не цело време. Ми требаат паузи, да наполнам батерии. Прашање: Дали сметате дека вашиот хороскопски знак (сончев, месечев или подзнак) има врска со вашата интровертност? Врска немам. Не дека хороскопот има било какво значење, ама мојот знак мислам дека го сметаат како интровертен. Кога не ви се излегува, смислувате ли изговори или си кажувате директно дека не ви се оди? Ако смислувате изговори, кои се тие? Одма ми текна на сликава. Гледам јас да ги иницирам собиранките. Така знаат дека не ги избегнувам, а договарам време, место и луѓе што ми одговараат. Многу, многу ретко откажувам. Обично изговор дека сум заглавила на работа или обврски по дома. Дали сте дошле во конфликт со познаници или со пријатели бидејќи не сте учествувале во некоја собиранка, активност итн? Сега за сега не. Успешна е стратегијата.
Денеска излегов на кафе со пријателка што е интроверт како мене. Можам да забележам дека комуникацијата со интроверти ми оди многу подобро, дури и ако замолчиме за време на нашата средба, се разбираме зошто е тоа така. Исто така, ако некоја од нас посака да си оди порано, нема проблем и нема притисок за да остане подолго само затоа што на другата не и' се оди дома. Таа знае дека кога се среќаваме не сакам да доаѓаат и други, зашто не сакам големи друштва, а разговорите што си ги имам со неа не сакам да ги споделувам со други, ,,надворешни'' лица. И таа има слично мислење и не ни се случило да доаѓаат падобранци додека сме излезени.
Јас од време на време споделувам нешто интересно што наоѓам, ама никогаш не сум пишувала за себе. Еве лично јас, отсекогаш сум била сама. Памтам дури од најмала возраст мојот поголем брат не ми дозволуваше да си играм со него на улица и со плачење дома си седев сама. Сакав да излегувам, сакав да се дружам и да си играм, да уживам во детството, но немав таква можност. Во основно училиште немав којзнае какво другарство, секојдневно со плачење дома си одев. Средно училиште повеќе драми, разочарувања од другарки, блиски роднини, па и најблиска фамилија. Најдов пријателчиња на интернет од други држави со кои и до ден знам да си пишам по некоја порака. Од љубовните врски исто научив да не очекувам никогаш ништо од никого. Никогаш не сум припаѓала во некое големо друштво. Секогаш само по неколку другарки кои ги знам од различни страни и кои не се знаат меѓусебно. Помеѓу луѓе се гушам. Не поднесувам галама, драма и површни муабети. Не сум тоа јас и мислам дека никогаш нема ни да бидам. Имаше многу краток период кога одев на техно журки на коишто убаво се чувствував. Сама играв и за ништо не ми беше гајле. Бев отидена само за да играм и да го исклучам мозокот. Но сега да треба да одам на такви места попрво би си забодела нешто во око. 80% од времето кога сум дома, јас седам во моја соба. Дури и присуството на моите околу мене ме исцрпува поради негативата што се шири. Сето она што сум го поминала низ моите x години довело до овој степен на изолација во моето меурче. Сакам вака, убаво ми е кога сум јас со мојот лаптоп, со книга во рака и кафе што чека да биде испиено. Обожавам да заплачам на нешто што ќе го прочитам, или проследам на некое видео што ќе ме допре до тој степен да липам иако никогаш истото не сум го искусила. И кога ќе заплачам никој да не е околу мене за да ме прашува што ми е. Вообичаено, правам како што се чувствувам во даден момент. Мразам обврски и се губам кога имам барем една во текот на денот. Денот го делам пред обврската и по обврската. Пред обврската само гледам на саат и чекам да дојде време да ја направам. По обврската можам пак да се вратам во моето меурче. Најлошо нешто што некој друг ми го има направено во однос на интроверноста, е тоа што викнал друг човек, што не го знам јас, на средба што сме се договориле само ние двајца, без притоа да ме праша дали сум океј јас со тоа. И уште ќе ми каже, абе фин/а е, ќе видиш, ќе ти се свиѓа. Не! Прво прашај ме, па после договарај. Немам што друго да кажам, па ќе одговорам на некои прашања. Прашање: Дали некогаш го користите алкохолот како средство за опуштање за полесна комуникација со другите? -Никогаш не сум имала проблем со комуникацијата. Само во последно време одбирам дали вреди да го споделам моето мислење, дали тој човек е на моја фреквенција или залудно ќе си ги трошам зборовите. Ако си вајбаме спремна сум и со часови да зборам на најразлични теми, ако не само ќутам, посматрам и се чудам на игноранцијата на луѓето. А имам потенцијал да истрескам некоја глупост кога сум под дејство што ќе се изедам жива следниот ден кога ќе ми текне што излегло од моја уста. И тоа долго време ме држи, иако само јас сум таа што ќе го памти тоа. Прашање: Дали ви се има случено да испуштите уникатна можност поради интровертноста? -Да, да, големо ДА! И до ден денес се каам, ама после тоа излезе друга шанса, па ја искористив. Имено, во средно имаше шанса за размена на студенти од Америка, па јас како најголем интроверт и премислувач не сакав да земам некој и така си пропуштив предобро лето каде што поголемиот број од потрошувачката беше покриена. Бат, лајф гоус он. После неколку години и сама отидов, што беше голем предизвик за мене. дали јас сум во погрешно опкружување или е многу честа појава на интровертите да се гледа како на „изроди“, „чудаци“ итн.? -Во однос на овој дел, искрено во последно време луѓето што ме запознаваат и познаваат од претходно имаат разбирање и знаат дека не треба да инсистираат за дружба или општо некаква активност со мене. Присуствувам на собири само доколку станува збор за некоја посебна прилика, во смисла ако станува збор за роденден или друга причина за веселба. Во останатите случаи, луѓето што ме знаат добро, знаат дека сакам 1 на 1 муабети. И вообичаено не ми се лутат доколку ги одбијам бидејќи знаат дека ако дојдам ќе дојдам зошто сум сакала, а не зошто сум морала. Воопшто не ме засега дали некој ме гледа како чудак или изрод. Јас знам која сум на крајот од денот. Прашање: Дали сметате дека вашиот хороскопски знак (сончев, месечев или подзнак) има врска со вашата интровертност? -Не верувам во хороскоп, сметам дека е голем булшит. Ама еве за да го одговорам прашањето, мојот хороскопски знак воопшто нема никаква карактеристика на интроверт, баш спротивното. Посебно со дупли исти знак. Кога не ви се излегува, смислувате ли изговори или си кажувате директно дека не ви се оди? -Мислам дека сум од ретките кои директно кажува дека не им се излага. Поточно, зависи од ситуацијата. Бидејќи имам само малку пријатели, секогаш гледам да испочитувам некого доколку сум се договорила претходно. Ако екстремно не ми се мрда никаде, тогаш директно кажувам дека не сум во mood за кафе и одма пробувам да најдам заеднички слободен период за средба за друг ден. Дали сте дошле во конфликт со познаници или со пријатели бидејќи не сте учествувале во некоја собиранка, активност итн? -Не ми текнува на ваква ситуација. Знам дека ми имаат преречено што не ми текнувало да се јавам некому, ама за друго нешто не. Прашање од мене: Дали некогаш се чувствувате осамени колку и да ви прилега да бидете интроверти? Cheers, mates!
Само да ве поздравам Изговори Или сè нешто ме боли, или дека ќе одам некаде (во село на пример), или имам работа, нешто за истражување, или треба да му помогнам на моите нешто Зависи, многу ги има Можеби еднаш- два пати меѓутоа ништо сериозно, иронично сме се потскарале Всушност веќе ме знаат и разбираат дека најчесто не ми се излегува/ дружи или сл., (освен преку допишување ) така да и тоа не е веќе некој проблем. Многу, многу ретко, да. Кога ќе се случи тоа ми се некако ептен тешки депресивни периоди, иако траат многу кратко и се случуваат доста ретко. Во нормални баш ми одговара тоа што сум интроверт и поразличен од другите
Дали некогаш се чувствувате осамени колку и да ви прилега да бидете интроверти? Не. Многу пати е кажано но се чувствувам должна да повторам, да си сам не значи да си осамен. Јас буквално уживам во самотијата, обожавам да сум во мојата ,,комфорт зона'', да си се занимавам со моите активности и да не морам да се приспособувам на ничии желби и потреби. Никогаш не ми е досадно, дури и со денови да не излезам... Имам потреба само од неколку најблиски личности, и толку... Па дури и со нив да не се видам неколку дена, пак не ми е ништо трагично. Осаменоста е сосема друго чувство, човек може да има стотици, илјадници познаници и пак да се чувствува осамен ако не може да сподели со нив нешто, без разлика дали се тажни или радосни моменти. Јас, за среќа, секогаш имам со кого да споделам. Ако во моментот немам со кого, пишувам или ги изразувам чувствата на друг начин.
