Хај ту ол Мора да сте изморени од вчера па денес да одмарате и од форумот и од анксиозноста , што е и мн добар знак да ви кажам ме фати заб ... и знаете што посакав??? да сум анксиозна отколку да се борам со забоболка ...
хахаха story of my life и јас нон стоп со тој проклет заб али на забар кога врбата ќе роди грзоје ... јас суминаче ок освен што се прозевам на секои 2 минути и што сеа страшно ме нервира мислам нема смисла у сред муабет да зевам како чавка некоја и со спиењето пак истиот проблем се мислам дека сум умрела па се штипам цело време и после ок жива сум продужи даље хахаха
Zdravo na site, Jas sum nova na forumov, inaku da vi kazam koga sum slobodna od vreme na vreme go razgleduvam forumov, a i soprugot bas ne mi dozvoluva da posetuvam vakvi sajtovi bidejki smeta deka na toj nacin mi go zgolemuvat problemot... Inaku so mojata anksioznost se boram veke 10 godini od mojata 22 godina, znaci sega sum 32, imase periodi koga sum recisi vo super faza- potpolno zdrava,... najstrasnite momenti od zivotov koga ne znaev sto mi e i koga se borev ''bukvalno'' da ostanam ziva (vo mojata psiha) gi pominav bez terapii, pricinite ne gi nabrojuvam bidejki se mnogu odamna , da ne zboram, uste koga sum bila vo utrobata na majka mi, so tatko alkoholicar,... kako i da e seto toa pominalo i nema nazat vrakanje, pricini mnogu no edna e zelbata da se bide zdrav, ziv i sreken... Poslednite 4 godini bev na terapija od deprozel od 10mg se do 40mg i nazat na 20mg i po potreba dijazepam od 5 mg (imase periodi i meseci koga voopsto ne ni zemav dijazepam), i bese se nekako pod kontrola, mojot najgolem strav mi e izleguvanjeto vo kafeterii, restorani, svadbi, duri smesno mi e koga ke pomislam deka mnogu drugi raboti sto se mnogu poopasni gi pominuvam bez problem a ova nikako... Mojot pogolem ''kambek'' na anksioznosta e odkoga dojdov vo Grcija, ovde zaedno sme so soprugot,... cel pat od 700 km go izodiv sama bez poznavanje na grcki jazik i se bese vo red se dodeka ne pocnav da rabotam, .. Vo pocetokot od rabotata bev ok, da navedam deka rabotam vo kuka so bukvalno zivi mrtovci, dve stari zeni od 95 godini na vtori sprat, a na prvi maz i zena sestra na babite gore i dvajcata od 93 godini i taka natamu, sto so tek na vremeto mi ja razrusija vnatresnata ramnoteza, raspolozenie, harmonija i se ostanato, so sekojdnevnoto slusanje na nivnoto ofkanje , ovde sum godina i pol dena, rabotam za nekoja prosecna plata i sega ostanav bremena, i nema veke ni deprozel, ni paroxetine a jas moram da sum na rabota zosto so mazot mi imame nekoi dolgovi,.. problemi bez broj i finansiski, i se po red, sto mi ovozmozuva da bidam anksiozna, no nadez mi dava toa sto eve sum bremena i ke imam bebence za 7 meseci i nema da moram da odam na rabota i da rabotam nesto sto veke ni vo najgolemiot kosmar ne bi sakala da go sonam, deka ke se vratam vo Makedonija sto pobrzo i ke rabotam druga rabota i ke bidam opkruzena so prijateli i prijatelki, a veruvale ili ne tuka se osekam tolku asameno sto duri ni soprugot ne mi e dovolen za da ja ispolnam mojata golema praznina, duri ponekogas koga se karame se somneva vo toa deka go sakam, i ne me bas razbira za mojata sostojba, lani ovde posetuvav i Psiholog, koga bev vo Makedonija pravev ispituvanja na se, zdrava kako dren, a jas ne se osekam taka, znam deka najgolem lek bi mi bilo da smenam rabota, bidejki imase period od zivotot koga so pomos na mojata profesija ( frizerka) uspeav da se vratam vo normala, i zatoa znam deka rabotata mi pomogna najmnogu od se i e nagolem lek za ovie nevrozi, .. Isto taka imam citano i deka bremenosta pomaga da se regenerira celiot organizam na zenata kako fizicki taka i psihicki, a jas sum vo 9 ta nedela od bremenosta i se osekam mnogu nervozno, voznemireno, dali e od hormonite ili e od psihata ne znam .....pozdrav i izvinete sto bev opsirna
Емилија добро дојде во нашето катче каде што те разбираме сите како ти е,честки за бременоста ти посакувам да ти биде лесна и да не се замараш многу многу мисли си на бебушот а друго се у п.м а за маж ти дека не те разбира знам како ти е и мојот не ме свака и јас се нервирав ама веке не па кога ке подразмислам малку до пред да се најдам во оваа ситуација ни јас не разбирав што е и како е така да тоа ни е сами со себе да си се тешиме и гледаме напред.А за старците што им се замараш стави ги на игнор таму прави се како да не ги слушаш и готово како викаат во едно уво нека влезе во друго излезе,знам тешко е ама сакам да те утешам малку.Главата горе и само позитивни мисли поздравче
emilijamak добро ни дојде Најпрво да ти честитам за бременоста,баш убаво е што ке станеш мама(ако веке не си).Уживај во секој миг од твојата бременост.Тоа е еден од најубавите,ако не и најубав период кај секоја жена. Јас кога бев бремена немав ниту еден од симптомите на анксиозноста.Уживав Уживај и ти.Секогаш кога ке имаш потреба пишувај ни,ние сме тука за тебе.А на сопругот кажи му дека ова не е еден од оние форуми,ова е форум кој ке ти помогне и нема да те разочара и да те остави сама
Emilija ti posuvam srdecno dobredojde.... Ako pocnes da go citas forumot ke naides na mnogu pozitivni i poucni raboti, i jas sum nova na forumot,i recisi celiot go iscitav mnogu nauciv i pocnav da primenuvam. Sega stanav zavisna od forumov i sekoj den sum tuka. Pozdrav do tebe
Здраво на сите Форумџики , јас слушнав дека се делеле неоправдани па да се пријавам , иначе ибегнувам да читам од проста причина што колку повеќе читам и истаржувам толку повеќе се чуствувам анксиозно , се трудам да ја игнорирам си наогам обврски и да ви кажам дека има успех , насочувајте го умот кон позитивни мислии гледајте да бидете зафатени , со анксиозноста секако нема крај еден ден си горе а, веќе следниот си доле , но мора да се бореме и да најдеме некој баланс.Ви поскувам убав утрешен ден
Zdravo do site na forumot. Barajki nesto za anksioznosta dojdov slucanjo na ovaj forum.Bidejki nemav dovolno vreme procitav samo eden del od vasite komentari pa se nadevam vo idnina ke gi zavrsam site . Znaci vaka pred 3 nedeli dobiv bronhitis iskreno bev mn uplasen bolki vo gradite , grbot itn .Pa od pred 4 dena se pojavi ova cudo nareceno Anksioznost. Iskreno sega nemam nekoj srav od bolki vo gradi, grcenje na muskulite itn vejke go nadminav toa.. megutoa sakam da dobijam sovet od tie koi imale iskustvo (neznam kako da go narecam ova ) no gledam kako lujgeto da se malku poodaleceni od mene , kako da gi gledam podaleku od mene , izguben vo prostorot .. (nov sum so ovaa boles poradi toa neznam bas najdobro dago objasnam ova ) no se nadevam tie sto imale iskutvo znaat za kakvo cuvstvo stanuva zbor. fala bogu nemam napadi na srav no dali ova cuvstvo e minlivo ??? Se nadevam deka a ) DA NE BARAM JAZE
Eve me i mene po podolgo vreme Da i posakam posebno DOBREDOJDE na Emilija i da i cestitam na bremenosta.Bi sakala najprijatelski da te posovetuvam ,zosto kako povozrasna sum go pominala toj pat.......Raduvaj se i uzivaj vo bremenosta.....Koga zenata e bremena e NAJZDRAVA,,,,,,Takva ke bides i ti ....VERUVAJ .....teloto se bori za NOV zivot......UBAVINA.....Jas koga bev bremena bev NAJVESELATA i NAJSREKNATA zena na svetot.....Takva ke bides i ti....Za opkruzuvanjeto bi te posovetuvala malku da go stavis na ignorrrrr zosto toa vlijae na psihata....setaj poveke...smej se....I jas sega imam doma starec za zgrizuvanje,ne sum naspana,me unistuva psihicki,slusam gluposti,rabotam gadni i za mene nepojmlivi raboti.....no sto mozam...Stiskam zabi i dusata mi znae kako istrajuvam.Probuvam da ne mu dozvolam na anksot da mi ja rastreperi dusata....kolku uspevam....malku....no sepak se obiduvam da ostanam na noze poradi moite deca,,,,i maz mi ne mi davase da pisuvam po vakvi forumi,no jas mislam deka tuka imam podrska od emotivni luge koi minuvaat niz istite raboti....i mi pruzaat podrska koga ke mi pritreba.Inaku i jas sum OSAMENA ,a osamenosta e NAJGOLEMIOT neprijatel na anks.luge.....Cuvaj se i ke bideme so tebe....Mnogu pozfrav do site momci i devojki na forumot
Ajде моми дојдов да ви се исповедам јас,деновиве маме ми е*а анксов,секој ден иам напади и тоа прилично лоши,прво беа во трговски центри,сега општо кога сум излезен од дома,вчера имав еден прилично лош со болка во градите,сега ми е подобро,пробуем да не ги мислам ствариве,си барам занимации и така. Вие како сте? Хауг!
мммммммммммм бебенцеееее ... ајде емили со тебе сме , пишувај тука секогаш , па во наредните 7 месеци да не осетиш ни А од анк. убаво ти напишаа сите , и уште еднаш да повторам со тебе сме , односно со вас сме ... чекам да известиш за полот на бебенцето ... само храбро сега со мотив повеќе Towelie исто и јас имам болки , мене пак цел грб ме боли , и тоа уште повеќе и долева бензин на глупавата анксиозност , но еби и м и терај по свое , не ја слушај , не ја приметувај , кажи да оди во бестрага и то . како шо видов имаш 19 години , мене од 18 почна да ме мава , ама тогаш немаше форуми и некако позаспано го поминав периодот борејќи се со неа ...сега е многу поинаку , посебно кога разговарам со луѓе кои проаѓаат низ истото , свесноста е поголема како и желбата за одмазда Буце ја нема ... ми недостига нејзината позитива , денес имам мерак да си ги поздравам сите ибанез-мајонез , ненушка , таци1 , дуплото ангелче анггееллл спарки , сериозна , алекцоки, дуња мастер , кумановчанка , кожувчанка и пелистерка , ерик кантона ,алехандро дел пјеро, блакце ,еци ск мк ,љубам нестле И сите новонаселени на островот анксиозност , а да и оние кои со моменталното присуство ветуваа дека засекогаш ќе не дружат, ама ги снемаааааааааа
Поздррав друштво Јас овие два три дена имам страшни главоболки.Морав да се напијам бруфен за да ми се смират.Од времето ми е,знам.Со душа го чекам летото да се изнауживаме. Од анксот научив една работа,секогаш одете во срцето на вашите стравови.Немојте заради стравот од излегување да не излегувате.Ако не му се спротиставувате на стравот така само ке го потхраните.КОЛКУ ПОВЕКЕ СЕ ЗАТВАРАТЕ ДОМА,ТОЈ Е ТОЛКУ ПОСИЛЕН! Направете како што направив јас.И мене ми беше страв да излегувам и да се шетам,да одам во маркет или во трговски,или на кафе.Мегутоа,една вечер син ми сакаше да излеземе и да се прошетаме а мене ми беше страв дека ке излезам и нешто ке ми се случи.Му реков не можам, мама сега има работа.Толку тажно ме погледна,не можам да ви опишам Ми се скрши срцето.И му реков станувај се спремаме и одиме!Знаев дека ке ми биде лошо и ке доживеам напад,ама излегов!Си реков или ова ке биде последнот ден од мојот живот,или првиот од остатокот од мојот живот!Отидовме со такси до центар.Излеговме од колата и почна анксот да ме мава.Го пуштив малиот низ парк а јас седнав на една клупа.И чекав да умрам....Буквално чекав да умрам...Си го гледав детето како ужива во слободата и како трча.И бев спремна да се збогувам.Ама ете не умрев И во еден миг се помина.Ми се разбистри главата.Се насмеав и реков ако го преживеав ова,можам да преживеам се!Од тогаш имав уште еден критичен период и тоа е се!!!Знам дека сите можеме да ја надминеме анксиозноста,само треба да си најдеме мотив Мојот мотив е моојот син,кој е вашиот?
Добредојде за новите членови , како што гледате не има доста и можете да се опуштите затоа што јас сфатив дека скоро секој поминува низ ваков период али пред се треба и ние да се потрудиме позитвно и главата горе ! Емилија сега си во една најубава состојба мисли си на бебенцето кое го очекуваш и за некој месец ке си го држеш во прегратка кога ве слушнам вас мајките за дечиња кога зборете ми доага уште утре едно да си родам , а за старците стави ги на игнор едноставно сфати дека тоа е само работа и дека еден ден сите ке остариме , знам дека ти е тешко јас имам дедо во куќата тие си мислат дека на 90 години ке можат да летаат па само офкат и мене на почетокот ми ги креваше нервите со неговото офкање ама сега само игнор и нека продолжи да си офка староста е таква, мажите се такви многу работи не не сфаќаат додека не осетат и мене дечко ми кога ме види дека читам нешто за болести ме кара затоа што знае дека утре тој симтом ке го најдам кај мене , ама едно сум сигурна дека не и е многу лесно и со нас постојано да кукаме затоа јас последно време се обидувам да избегнувам офкања да не го исплашам предвреме ке си рече што жена ке си имам хахаха , се шалам навикна на мене овие години не смее да се жали , инаку да не се чудите времето ни мава на психата ми скисна и мене ама се обидувам да не го рецкам, психата си ја смирувам со благичко, а освен тоа и испити спремам , и така дечки ве поздравувам сите петра мило ми е што повторно се врати фалеше овде а и сања ја нема ке и ставеме неоправдан , ни фалат нејзините совети,поздравче до сите и имајте најубав ден
Сите ве исчитав и за сите еден ама момчево ми западна за срце...ма да и Емили мора да ја подржиме максимално... сакам на момчево да му кажам дека оваа чувство ,,немир во вечерните часови,, е карактеристичен за анксиозните. Се сеќавам дека и јас долго се чувствував вака..ама ми помина тогаш кога целосно се смирив.сакам да му кажам да не се секира и придава важност ...оваа чувство ке си замине..вака самиот си долеваш ,,уље навтри,,хехехе..доаѓа вечер и сега ке ме фати немироот и тој,,еве го,,. направи некој план ...онаа што ти е најзабавно почни да го правиш во овој период од денот..пр. пуштај филм, оди на шетња, посети некој другар.....по некое време чувството ке исчезне. Емили мораш дасе надминеш себеси, мораш...бебето во тебе мора мирно да расте.ние сме со тебе , овде може само убави работи дасе слушнат нека не се плаши сопругот . Сакам една арбота да ви кажам (Дуња си е Дуња )ама неможам да ја премолчам...не очекувајте од сопругите и сопрузите да ве подржуваат, атие нема ни ад ве подржат, ако некои велат ,,имама подршка од сопругот, сопругата..мммммзнам имате , аам колку и до кога.Ги губат тие трпението и нервите по одредено време ..така е никако другачие тоа го знам..по себе и по многуте други анксиозни. Но прашање е дали да им замериме, НЕ никако...тие не се во наша кожа и не знаат како ни е ...во почеток се со нас , но со време .......немоќејки да не разберат ...не напуштаат .Не велам не оставаат ама помалку , помалку не оставаат и ескивириит хехехе веројатно си мислат дека се ,,преправаме,, ,,бараме внимание,, ,,сме забегале, пу, пу,,..знам...поминав низ оваа. Затоа еден совет од Дуња..за својата состојба зборувајте со лекарот и на форумов..или со некој кој е анкс.муабет со другите само уште повеке ке ве повреди...а и додека расправате повторно го преживувате онаа што ве мачи... Едно ке ви кажам...оваа поминува како и дае ..колку и да трае,мора да помине ако вие сте силни и не се плачите од една лоша мисла...стравот е само ,,лоша мисла,, ништо повеќе. Позз Ве сакам
Ја читам темата уште од самиот почеток, но никогаш не сум пишала Со анксиозноста имам скоро 6 годишно искуство. И она што ќе го кажам е само од мое лично искуство. Нема да зборам за тоа како се чувстував (не сакам да се потсеќам, а и вие самите го имате искусено тоа), туку само ќе кажам на кратко како јас го поминав тој период. Поради склоп на околности почнаа паничните напади. Значи од прилика кога имав 24/5 години. Преголем стрес, разделби, смрт на блиски и уште што не се случи само за неколку години. Кај мене анскиозноста беше проследена и со депресија, што ситуацијата ја правеше уште пострашна. Прво за антидепресивите: организмот доживува огромен стрес (нели додека се увиди за што станува збор, ке помине и година или 2), така да доколку станува збор за анксиозност која е во подоцнежен стадиум, најдобро е целиот „третман“ да започне со терапија. За да потоа организмот се навикне на „новата состојба“ е потребно минимум 1.5 година или 2!!! (во никој случај неколку месеци, освен во случај да апчињата не делуваат па треба да се сменат). Не само што имам зборено на оваа тема со психијатри и доктори, туку зборам и од лично искуство. Откако почнав првиот пат со терапија прекинав после 6 месеци од прилика (иако докторката ми напомена дека ситуацијата може да се влоши). Ама ете, мене ми беше подобро и викам, зошто да земам лекови и да се „трујам“ кога се е во ред. Ама човек се учи од сопствените грешки Ми беше уште полошо. Почнав пак со терапијата и земав скоро 2 години. Од време на време идев и кај психотерапевт, кој на некој начин те насочува во проблемот. Значи погрешно е мислењето е дека психијатар/психолог ќе те излечи. Ако самиот не сакаш и не се трудиш ама никој не може да ти помогне!!! Сепак не е грип кој поминува после 1 терапија. Но, најубаво е доколку имате блиски кои ве разбираат и да разговараш со нив. Најчесто оние коишто никогаш не почувствувале како изгледа да си анскиозен, не ги разбираат нашите непотребни стравови. Затоа и препорачувам психолог/психијатар... Јас сеуште имам понекогаш напади. Среќа не е како порано. Или пак научив како да се справувам... Мене ми е најтешко кога седам сама. А поради тоа што морам да учам и склоп од други околности, сум најчесто сама. Кога осеќам гушење, чукање на срцето, мисли за тоа дека сум смртно болна или дека готово е и нема никаков излез од „ситуација“...почнувам да правам нешто друго, додека не се смирам малце. И увидов дека помага тоа. Иначе за тоа дека клин со клин се избива, има голема вистина кога станува збор за анскиозноста. Затоа бидете храбри и истрајни!!! Потребни се неколку години за се врати онаа „нормална“ состојба... Анксиозноста НЕ е болест, туку само состојба на умот. Со среќа
Zdravo do site na forumot. Barajki nesto za anksioznosta dojdov slucanjo na ovaj forum.Bidejki nemav dovolno vreme procitav samo eden del od vasite komentari pa se nadevam vo idnina ke gi zavrsam site . Znaci vaka pred 3 nedeli dobiv bronhitis iskreno bev mn uplasen bolki vo gradite , grbot itn .Pa od pred 4 dena se pojavi ova cudo nareceno Anksioznost. Iskreno sega nemam nekoj srav od bolki vo gradi, grcenje na muskulite itn vejke go nadminav toa.. megutoa sakam da dobijam sovet od tie koi imale iskustvo (neznam kako da go narecam ova ) no gledam kako lujgeto da se malku poodaleceni od mene , kako da gi gledam podaleku od mene , izguben vo prostorot .. (nov sum so ovaa boles poradi toa neznam bas najdobro dago objasnam ova ) no se nadevam tie sto imale iskutvo znaat za kakvo cuvstvo stanuva zbor. fala bogu nemam napadi na srav no dali ova cuvstvo e minlivo ??? Se nadevam deka a ) DA NE BARAM JAZE SOVETTTTTTTTTTTTTTTTTTTTTTTT !!!!!!!!
Хеееј дечки здраво на сите, како сте? Читам неоправдани ќе сте ми ставеле , ха?! Иако и тие се за луѓе, еве нема потреба, се појавив, ехехехех .. Абе јас како јас, не дека не читам, само сум акната некаде цело време, зашто и мене ме тепа на моменти ова чумчево, но како што вели Петра, одмазда и давам сега , и воедно се прашувам дали ќе настинувам или само алергии ме пукаат .. Што и да е, ќе си помине Што се однесува на новите членови, добредојде за нив ... знам дека воопшто не сте посакувале ниту пак замислувале да се сретнеме под вакви околности, но некогаш животот е толку непредвидлив, што не одведува онаму кај што најмалку очекуваме. Она што јас го согледав за сиот овој период е, времето ме научи дека патот на животноиот тек ниту малку не е лесен, секогаш е трнлив и боцка, но годините ме научија дека љубовта кон него, го мириса само цветот на розата! Кога ќе ја погледнеме розата, изгледа како совршенство, но ако малку невнимателно ја згапчиме, и тоа како фино ќе не избоде.. тоа не значи дека раните нема да се залечат, ќе крвари и боли одреден период, но потоа поуката од истото ќе ни биде од вечна корист. Никогаш повеќе нема да ја фатиме таа прекрасна роза на тој начин, туку внимателно и нежно ќе и пријдеме и само ќе го почувствуваме единствениот прекрасен мирис што таа го шири, и ќе уживаме во благодетите на природата ... Поентата ми е, не значи дека се‘ што ќе не надразни, ќе не убие .. Овој тип состојба може само да не зајакне, се‘ што треба да направиме, е да научиме како да се себеконтролираме, психички и физички. Послушајте ја Дуња кога вели дека со игнорот е најубаво да другаруваме, кога вели да не зборуваме секому за ова, туку само овде и на некој што минал низ овој пекол, затоа што навистина не би биле разбрани од друга страна. Не се затворајте дома, ништо нема да смените, излезете, без разлика дали ќе врне, ќе грми, ќе дува, направете го замисленото, ништо нема да загубите. Запамете го најважното, НИКОЈ не влошил од состојбава до степен да замине од овој свет, или пак да полуди, ние не сме луди, само сме многу фини и емотивни луѓе, кои мислат дека сите околу нас се исти и исто внимателни .. затоа си патиме .. Често во животот ќе имаме ДРАЗБА, и од неа ОДГОВОР, но меѓу дразбата и одговорот има еден мал празен простор кој се нарекува ИЗБОР .. Тој избор е нашето второ ЈАС, она од кое потоа ќе го добиеме одговорот, дали ќе тагуваме или ќе се радуваме. Не дозволувајте Вашиот избор да биде поинаков од среќата Ваша, затоа што само Вие одлучувате како ќе се чувствате, никој друг. Вие сте најбитни и секогаш на прво место .. НЕГУВАЈТЕ СЕ, така и животот ќе ви враќа ... се‘ ќе биде во ред .. На една многу драга личност и го честитам роденденот , Сјело, да си жива, здрава и вечна, само убавини да те исполнуваат, насмевката да биде твојот животен сопатник .. Искрено и од срце, ти го посакувам секое добро .. Поздрав до сите останати и извинете за подолгиот пост .. се надевам нема да го сфатите ова како паметување и мудрување ... Чувајте се, секое добро ....
Zdravo pak na site, Pred se vi blagodaram za cestitkite i ubavite zborovi, i jas edvaj cekam da si go rodam bebenceto i da se zanimavam po 24 casa na den da nemam vreme da mislam ni na glavobolkite, ni na srcebienjeto ni na aritmijata sto ja imam od vreme na vreme ustvari i nee nekoja klasicna aritmija tuku se ekstracistoli i se od anksioznozta,... Me interesira dali site sto ste ovde prisutni i sto ste se izlecile ne ste primale antidepresivi, jas lekarstvata gi ostaviv pred mesec dena vednas koga doznav deka sum bremena,... Mi velite da bidam pozitivna da se smeam, so kogo? ovde nemam nitu edna prijatelka so koja so mozam ete znaete, da se posalam, glupiram ponekogas, da se druzam vo slobodno vreme da zaboravam, imam dve prijatelki isto makedonki, no tie samo rabota i doma... Za na psihijatar tuka ne mozam zatoa sto se mnogu daleku od mene tie glavnite centri i od lanskoto iskustvo ne sum bas mnogu zadovolna bidejki zenata sto razgovarav so nea bese psiholog i ocigledno nemase nekoe golemo iskustvo vo praksa so takvi slucaevi kako moite posto na nekoi tamu skici na zidot so cerepovi glavi i nervi mi kazivase kako apceto vleguva od uste, vleguva vo stomak i na krajot odi vo mozokot , ednas mesecno doagase i psihijatar za da mi prepise farmakoterapija i da me ubeduva deka nema da poludam... lani koga pocna anksioznosta intenzivno imav kompleks deka ke poludam, i placev sekoj den... sega ne ni mislam na toa bidejki pred dva meseca koga bev vo Mkd bev kaj dr.Aleksandar Marcikic vo koj sto imam doverba i znam deka e eden od najdobrite psihoterapevti vo Makedonija, spored moe mislenje i koj sto me ubeduvase deka seto toa se samo stravovi i deka se e vo moite misli.... Za rabotata so babite sto da vi kazam pognasni sustestva vo cel svet nemam sretnato zosto od koga sum jas kaj niv veke godina i pol se nemaat banjano,ne ni dozvoluvat da gi izbanjam ... ne mozam da se pomiram so taa rabota kako sto velat nekoi, rabotam na baranje na soprugot ama veke casata preliva, si velam podobro doma ke sedam zatoa sto doma ke mozam da si go organiziram vremeto i ke mozam da si posvetam poveke vnimanie da rabotam sto mi prestavuva zadovolstvo, da pesecam vo priroda sto mi pomaga da ja izfrlam negativnata energija, sto mislam e pricinata na mojot bes i nervoza, a negativna energija se polnam na rabotata bidejki sum sama so sebe, nemam nekoja kojznae kakva rabota vo kukata, metenje, brisenje, mienje sadovi, ne im gotvam, tamu sum poveke za drustvo, rabotnite obvrski mi traat saat vreme i posle sedam kako ulava 6 casa i koga covek e sam so svoite misli....sto treba da se ocekuva
Ве молам кажете ми, дали паничните напади и анксиозноста може да предизвикаат екстремен замор, губење на силата, треперење? Знам дека симптомите на анксиозноста се менуваат на периоди, мене нешто вакво ме има нападнато последниов период, и тоа во текот на целиот ден. + стандардните вртоглавици.... Ве молам пишете ми....
