Мене сега пак ме удри анксиозност, со плачење со све, страв од смрт.. Бев на доктор ми кажаа да ги пијам апчињата кога ќе ме удри нападот. Задутре одам на базен со другарка, моите се уплашиле да не се удавам! Читале некоја статистика за луѓе и деца што се удавиле, прилично затоа што нивните родители не ги пазеле. Затоа што не сум добар пливач, и точно е дека не сум Значи толку многу се вознемирив им се издрав ги отера двајцата у пм, им кажав со тоа да престанат бидејќи само полошо прават и пак морам да пијам апче за смирување уште од мала ми имаат набиено триста стравови пред пола саат си направив филм у глава дека стварно би можело да ми се случи нешто. И уште сум им лута! Еве сега малце се потсмирив, ама не ми е сеедно. Не сакам да се плашам секојдневно за сопствениот живот и да се разболам ради тоа!! Стварно не сакам!! Сега не ми треба совет, сакам само да се испукам
мене повеќе ми личи на паничен напад. Јас панични напади добивав секогаш кога малово ќе кренеше температура после преживеани конвулзии. И тоа еднаш во живот му се десија. Фала му На Бога како иде време мислам подсмирена сум, секако стравот е голем секогаш ама мислам дека морам да сум поприбрана бидејќи му требам на детето во тој момент.
Дали е вообичаено да се има проблем со рамнотежата и чувство како за онесвестување кога станува збор за анксиозност? Ги имам направено сите испитувања и сеуште овај проблем не можам да го решам. Често се осеќам без енергија, ко да не ме држат нозете, кога се движам на отворено имам чувство ко нешто да ме турка, во маркет кога ќе влезам се осеќам и полошо и сакам да излезам, пред добивање ми се зголемуваат овие симптоми уште три пати повеќе и посилно. Дали некој се соочил со вакви нешта и дали ги надминал некако. Очајно се осеќам..три години трае ова ми се направија стравови да сум многу далеку од дома, во непознато и сама..
Ооо да скоро секој ден тоа чуство,значи од жешко баш така во гужва и плус кога ме боли врат од спондилоза,време пмс после пмс хахах,тоа е од стравот мн грдо чуство напати како да ме затерува на некоја страна како да пропаѓам и некои грчеви во мускулите..
А дали земаш некои лекарства,незнам што да земам да ми помогне,хелекс земам по потреба океј ми е,незнам се мислам за магнезиум некој да ми даде предлог,каде сте вечерва што ве нема
Даа, верувај ми, исто сум била. Исти тие симптоми ко да ќе паднам, ме мачи рамнотежата, ко да ми се сечеат нозете… Сум правела 100 испитувања глава, срце, крв... ништо не излезе. На крај сфатив анксиозноста прави чуда со телото, буквално може да те натера да мислиш дека нешто префатално ти се случува, а уствари ништо не е. И јас се плашев да сум далеку од дома, сама, ме фаќаше паника. Ама мислата што ме опушти малце беше Добро и да ти се деси нешто, се некој ќе се најде да ти помогне, ако не (колку и да звучи морничаво ова) нема ни да си свесна дека не ти помогнал. Кога ми се случуваше тоа, на никој не кажав освен на домашниве. Никој од друштво не знаеше низ што поминувам во одредени моменти додека лабаво седам со нив, пијам кафе и се смеам. А у глава сум тотално изгасена. Не сум пиела апчиња, не дека сум против, ама не сакав да одам по тој пат, ниту еден хелекс у животов сеа за сеа не сум испила. Само почнав да си го враќам животот назад шетање, дружење, вежбање, книгии многу и буквално разговори сама со себе. Ден денес ми се дешава да ме спукаат некои глупави мисли, одма ги тргам, ќе се јавам на некој за муабет, ќе си пуштам омилена песна и ти се тргаат од глава. Само треба да си истрајна Не е лесно, знам, ама ќе излезеш од ова. Само не се откажувај и верувај си. ❤️
Фала што го сподели твоето искуство Мило ми е што си подобро и така да биди секогаш И јас исто со истите убедувања сум кога сум надвор дека не сум сама, се трудам секогаш да се уверам себеси дека што и да се случи е во ред. Не сакам ни јас да сум на апчиња бидејќи не е тоа крајното решение. Ќе мора да го победам ова еден ден
Јас ги пијам. Добри се, но сепак е суплемент а не лек - не очекувајте чуда. Ги земам неколку години веќе, сум про бала различни брендови, и од тука и од Iherb. Кога сум ок, добри ми се ме успиваат - кога сум анксиозна не ги ни осеќам
Луѓе бев кај братучед ми на болница, го земав јас пошто немаше кој, дома кај него па заминав на работа.... Мн ми се плачи и сум стресена......и уморна Дали е нормално? И што да превземам. Ми се плачи.
Не е нормално за се да прашувам дали е нормално.Пишано ти е преку 20 пати да смениш или психотерапевт или терапија, или нешто трето.Очигледно е дека нешто не ти прија а не менуваш ништо. Мене ако нешто ме упорно потресува(ко еве тебе болници и болни) тогаш не одам и готово.
Здраво. Бремена сум во 9ти месец. Терминот ми е 27.07. Пред точно 1 месец добив панични напади и анксиозност. Ми се случи преку ноќ. Постојано треперење на телото,срцебиење,потење..неубави мисли. Во консултација со психијатарот рече веднаш да земам Елицеа (И со првото детенце ми беше вака). Пиев 5мг,а веќе 15дена ја пијам од 10мг. Диазепам по потреба,до сега испив неколку пати ама само ме омалаксува,а мислите уште ми се присутни. Се плашам да не полудам и дека нема да бидам способна да се грижам за бебето. Имам помош и подршка од сите дома ама јас никако да се опоравам. Ве молам дајте ми совет како да ги вратам позитивните мисли и да ги отргнам стравовите. Има денови кога само лежам и не можам ништо да правам...се ми е бесмислено...
Не си полудена, ниту ќе полудиш . Луѓе кои стварно полудуваат не се свесни што им се случува. Ти си свесна, и тоа е најдобар можен знак дека ова што ти се случува е само анксиозност, не лудило. Хормоните ти се all over the place, телото ти е под стрес, плус веќе еднаш си поминала низ ова и можда е нормално што се враќа. Како со првото така и со второто. Се ќе биде како што треба.
Ај да прашам и јас нов член сум. Пијам Асентра веќе 8 ден со Ксанакс, а невечер Луната бидејќи ми се јави несоница. Едвај по 2-3 саата спијам. А преку ден ми се случува пплека затварам очи и наеднаш внаѕрешен немир и страв или паника. Дали ќе исчезне со тек на времето, бидејќи ми кажаа веќе 4-5 ден во кпмбинација со Ксанакс ќе почне да делува и по повеќе часови да спојам. Инаку од 3 ден кога почнав зголемен немир, гадење кое веќе помина, стомачни болки такви несакани ефекти кои биле нормални додека почне да делува Асентрата, а веќе осеќам некои мали ситни подобрувања. Главен проблем несоницата и штрепање кога затварам очи
Првава реченица скроз се сложувам. Ако секој ден за сѐ прашуваш дали е нормално, веќе во одредена точка си опседната со сите симптоми повеќе и од што имаш симптоми. Колку е здраво секој ден да пишуваш барем едно мислење на форум да ја прашуваш истата работа и да чекаш сите други да ти кажат што да пеавиш? Ајде размисли. Не можат ни психијатрите ни психолозите да направат нешто магично ако ти секоја секунда од животот ја живееш само низ призмата на тоа дека си болна и дека секоја ситница што ја доживуваш е ненормално искуство. @GirlLove
Zdravo, imam 24 godini i pred nekoi 6 godini za prv pat mi kazhaa na psiholog deka se soochuvam so anksioznost. Togash, zdravstveno pominuvav niz tezhok period, pravev operacija, lezhev vo bolnica i koga fizichkite maki i bolki mi pominaa togash padnav skroz psihichki. Mozham da kazham deka nikogash ne sum se osekjala polosho psihichki vo mojot zhivot, neshto mi se sluchuvashe a ne znaev shto. Bukvalno mi beshe strav da se oddelam od krevetot a ne pak da iskocham negde nadvor.. Da skratam, togash mi kazhaa na psiholog deka e anksioznost i poslednica od traumatichen nastan.. No jas uspeav da se izboram so toa i vo slednite godini aknsioznosta mi beshe svedena skoro pa na minimum, bez nikakvi lekarstva. No, problemot e toa shto sega, posle tolku godini anksioznosta mi se vloshi povtorno, ne sum imala nikakov traumatichen nastan, ama sepak dali mozhebi stres e prichina za toa? Povtorno mi se javuva toj strav i chuvstvo na onesvestuvanje vo guzhvi itn.. Isto taka zemav neurobion od apteka mi gi preporachaa za smiruvanje pa se nadevam deka kje pomogne Dali nekoj ima slichen sluchaj, sekoj sovet e dobredojden
