lugje i mene istoto mi se slucuva mislev deka sum samo jas vakva,eve povekje od mesec dena ima koga mi se slosi bidejki mi bese krvta slaba zelezoto na granica i od togas mnogu se isplasiv,a i porano mi se slucuvalo da se osekjam kako otsutna kako se da e vo son,no sega imam i dr simptomi kako zdrvuvanje na jazikot,mi svirat usite ponekogas,gubam ramnoteza mislam ke se onesvestam,nemam nikakva sila,bev 3 pati kaj psiholog malku mi e podobro,pijam samo persen ama mi trebaat nekoi po jaki apcinja ovie ne mi pomagaat,mislev deka poluduvam sekakvi misli mi se vrtat niz glava,povekje od mesec ne izleguvam so drugarki vo kafic ni vo diskoteka,bez moite se plasam da izlezam kako da go nadminam ova ??dajte nekoj sovet ????? Sega treba da pocnam fakultet neznam kako ke idam sama,kako ke se koncentriram na predavanjata,tesko mi e doma samo sedam,nemam nikakva volja za nisto..pomognete ???
вчера излегов малку во шопинг да се подновам малку нели денес ми е роденден ...додека излегов од дома мислев дека ке се срушам срцебиење страв немир и си реков добро пресиоса смири се не одиш на бесење и у инат излегов сама одев по патот срцето ми чукаше силно но не се предадов размислував за др работи ги пренасочив мислите си дадов сама храброст ....се вратив дома значи се осеќав прекрасно се ми помина ....мораме да бидеме храбри морааааа никој не може да ни помогне освен самите ние... п.с ви препорачувам да си пуштите на јутубе напишете сафари дух-ана бучевич слушајте ја жената таа ми даде храброст ...
немаш потреба од никакви апчиња и психолози ова е период каде што треба ние самите да се избориме со нашата психа. се тоа што ти се случува е затоа што мислиш на тоа постојано и затоа што ТИ мислиш дека тоа ќе ти се случи сега, ова после итн. анксиозност имаат само здрави луѓе. од анксиозноста не се умира нит се полудува. само диши длабоко, најди занимација, прави нешто што ти го одвлекува вниманието, и секој ден буди се со мисла колку тој ден ќе ти биде убав и нема да ти се случи ништо. се надевам помогнав малку
drustvooo mene mi e mn losoo me mava srcebienjee epten no0gu se potam me obleva pot dali oti treba da dobijam za toa da mi e loso i rakata i nogata kako igli me bucaat
kako ste devojki? jas denes malku sum dobro uste e toa cuvstvo kako bez veze se osekjam ama disham dlaboko i pominuva vcera bev na ocen lekar mi ispoverija se i se e ok ,mn se osekjav zagrizeno poradi zasemetenosta ,no najverovatno e od usite taka mi rece doktorot pa ke pojdam i na ushno i ako se e vo red ostanuva da e na anksot. se nadevam site ste dobro i taka ostanetemi
TE="mimiblack, post: 2529674, member: 104066"]немаш потреба од никакви апчиња и психолози ова е период каде што треба ние самите да се избориме со нашата психа. се тоа што ти се случува е затоа што мислиш на тоа постојано и затоа што ТИ мислиш дека тоа ќе ти се случи сега, ова после итн. анксиозност имаат само здрави луѓе. од анксиозноста не се умира нит се полудува. само диши длабоко, најди занимација, прави нешто што ти го одвлекува вниманието, и секој ден буди се со мисла колку тој ден ќе ти биде убав и нема да ти се случи ништо. се надевам помогнав малку [/QUOTE] Fala ke probam da gi primenam sovetive
I mene zasemetenosta me zagrizuva najmnogu,ednostavno mi smeta nemozam da funkcioniram,i jas bev na ocno mi rekoja se e ok,mislam deka e od anksot..
Здраво девојки... јас се вратив од одмор, и ред е да седнам да пишам Прво, по ред, морам да се пофалам за тоа дека пред одморот, но и во текот на одморот, сум мн срекјна и задоволна што се чувствував добро.. имав трема ама минимааална пред одењето, а најглавно, јас што едвај се решавав до минатата година да тргнам до Скопје и да преспијам, бев возбудена за одморот и воопшто не се осеќав анксиозно во врска со патувањето.. Тоа беше првото што ме направи после толку време да се осетам некако слободно, па дури и на одмор да правам планови каде следно ке прошетам, во др град во Мк и слично, и воопшто да не осеќам анкс , туку помислата на шетање ми беше иста како порано... Исто така, освен еден ден коа од -плажа пишав тука пост пошто малку се уплашив, цел одмор во главно јас се осеќав супер и покрај сончање и шетање и се.... дополнително се осетив како да сум ослободена некако о грижи од стрес, пошто скоро ич не размисоував за стресови 8и стравови што сум ги имала дома, се одморив и од работа и мислам дека баш ме одмори овој одмор.. Кога се вратив дури се осеќав полна со енергија и се осеќав некако здраво , убаво... посакувам сите да се осеќаме така мн почесто... Но, сепак , се вратив тука на старите стравови... Всушност една од многуте работи што ме на0пнувале и ме правел4е да се загрижувам и осеќам вознемирено и дури болка ми предизвикувале, е и стравот и стресот за здравјето на моите... Јас имам 24 години, а татко ми е 65 сега на пример, и за него мн се грижам.. многу сме поврзани цел живот, и мн се стресувам кога и да слушнам воопшто дека неш6то не е ок.. Тојво главно е ок и здрав, но му сепојави проблрм со колената, едбај оди нешто од болка, и вчера се пожали навечер,и веднаш осетив вознемирување и стрес во себеси опд грижа, легнав да спијам, и повторно се врати тоа будење.. наеднаш, некој од улица најверјатно нешто викна, и од сон таман што сум задремала се штрекнав мислејк дали е мајка ми дали е некој од дома и сл... и одма кога така се штрекнувам срцето почна да ми лупа силно, стегање,, болка в гради стрес...и едвај некако заспав.. И денеска нормално како резултат на тоа, се осеќам така неубаво... не вознемирено, туку како да ме тишти нешто од внатре се4кирација, и боцкање стегање в гради/// се разочарав, а таман се осеќав дека сум среќна и опуштена, напраив планови да одам во Скопје, да одам да шетам и се... не знам дали ви се случува да се осеќате така загрижени, и дали ви се случува тоа будење и немирен сон со срцебиење и такви некои болки ?
Јaс се ппoтресувaв зa здрaвјетo нa мoите уште кoгa не бев aнксиoзнa дури ги прoветувaв дaли дишaт,кoгa им беше лoшo пo цели нoќи не спиев.и сегa ми се случувa нo пoмaлце.Тргaј тoa мислите,aкo се грижиш немa ништo дa смениш.
Јас имам огромен проблем со Анскизноста.Значи толку владее со мене!!!! Кога ќе излезам надвор и кога сум сама мора да имам слушалки или да чепкам нешто на телефонот.Толку мнигу ме плаши надворешниот свет,тоа е и причината што последните неколку години бев изолирана од надворешниот свет.Никогаш не почнувам прва разговор,секогаш кога ќе запознаам некого одговарам во кратки реченици и не ни помислувам да почнам разговор со оние што се "famous".Не користам никакви лекарства не сум била ни на доктор.Мајками не ми верува дека имам Анскизност (можеби причината е и тоа што не знае што точно е тоаа).Ама она ме видела многу пати како лесно паѓам во депресии,знае дека не сакам да излагам надвор знае дека на училиште од страв неможам да се јавам и да си ги докажам моите способности.Но ништо не прави за тоа.Со тек на времето полека полека почнав да ја контролирам аксизноста со читање на книги гледање филмови тренирање одбојка слушање музика.Но сепак има денови кога ни самата незнам зашто се чувствувам како целиот мој свет е срушен.Ве молам кажите ми што дА правам,дали треба да разаговарам со мајками и да и објаснувам како ми е што мие или да одам сама кај матичната.Со мајками немаме некои многу добри односи секогаш се караме и секогаш ми наоѓа некои недостатоци.Ме прави да се чувствувам мизерно (заради мојата тежина,заради училиште,мојот избор на пријатели итн.)Стварно веќе неможам сама да продолжам.Затоа ве молам споделетего вашето мислење,толку сум млада а имам толку проблеми...
биди храбра ,започни прва разговор со некој смеј се гласно тешко е но не дозволувај стравот да те надвладе,повтарај си во себе јас можам ништо не ми е...незнам какви проблеми имаш со мајка ти (сите имаме и се карамае со мајките ) седни разговарј со неа објасни и ја твојата сосотојба исто така оди и на матаичната ке ти даде некои витамини....еве пушти си на јутјубе сафари дух-ана бучевич ...нејзините видеа многу помагата даваат надеж храброст не си сама мила да знааеш
Do site koi pijat helex se odnesuva prasanjevo.Dali posle dolga upotreba moze da prekine dejstvoto na helexot.
Девојки здраво, не сум ви пишала одамна ама тука сум. Јас сум доброо, секој ден се повеке се радувам на сама себе. Секој ден се соочувам со по некој страв. Пред некој ден отидов сама во банка не ме фати паника и се радував цел ден, денеска требаше пак да одам и некако ме дрмаше страв ама не му дозволив да е посилен од мене и со се стравот низ врата. Насабајле дури и на пазар си одамм. Се надевам дека веке полека полека ке го надминам ова чудо, но и среќна сум штоо напредувам и полека полека можам да функционирам скоро нормално. Само храброоо. Животот е тежок толку колку што мислиш дека е... Позитивни мисли само !
Се додека не те дотолчила анксиозноста со мајкати заедно да отидете на психијатар и таму да кажеш све што те мачи немој да дозволиш да те бутне ти навистина си во тешка состојба мораш да одиш на психотерапии тоа многу ке ти помогне дас е извлечеш од сето овља,а ти реков заедно со мајкати затоа што многу родители не веруваат па затоа сама да слушне од психологот дека не си добро ,
Zdravo. Jas imav strasen prob. So cudoto nareceno anksioznost sekoj mozen strav bese sobran vo mene, od strav od zatvoren prostor, golemi zatvoreni trgovski centri, visina, patuvanje, nevreminja, od sama odenje negde bukvalno I od nekoj nerealni raboti. Dve godini se macev so toj prob. I resiv da prevzemam nesto. Otidov na psihijatar mi prepisaa apcinja. Gi piev redovno pet meseci megutoa apceto za ovoj vid na "zaboluvanje" ne e resenie. Gi prekinav I resiv da trgnam na pat bidejkji mi bese najgolem strav. Patuvanjeto bese blisku tuka I mi bese zakazano za 3 dena. Neprekinato mislev Kako ke trgnam Kako ke mi bide po pat I sl. I bidejki imase uste 3 dena resiv da baram STRUCNO lice so ke moze da razgovaram I togas se odluciv da odam na PSIHOTERAPEVT. E od toj den mene mi se smeni zivotot. So redovni seansi so redovni vezbi jas se vrativ vo nekoja normal a. Zaboraiv na sekojdnevni panicni napadi I stravovi. Pred mesec dena imav napad na panika posle 9 meseci no svesna bev zosto I kako SAMA go predizvikav. Ona sto sakam da go kazam e toa deka anksioznosta se kontrolira anksioznosta ja pravime samite nie I so jaka Volja I zelba za da se namali moze da se nadmine
Apcinjata zaboravi gi. Ako dojde do nesto sto nemozes da go iskontriliras togas zemi ama samo togas. Skoncentriraj se na ubavi raboti ne misli na poluduvanje zosto nema da ti se sluci toa Zapamti ti si taa sto si go vodi zivotot ne zivotot da ti se vodi po anks. I zamisli kolku rab gubis so toa sto ne izlagas. Rizikuvaj
Луѓе како се справувате со несоницата? Јас 2 месеци скоро можам да кажам дека сум добро, не се замарам многу со симптоми, не обрнувам внимание и се одвикнав да бидам преокупирана сама со себе, ама несоницава ме зеза. Односно, немам проблем со заспивање, ама како да спијам на рати, се будам на секој саат со некое грдо чувство, често како да сум во полусон и тоа ме излудува. Се будам рано сабајле и не можам да заспијам и еве 2 недели скоро се осеќам како недоволно наспана. Има некој со ваков проблем?
и јас бев така,но полека ми поминува ,се обидувам да бидам посмирена ,да го сменам начинот на размислување и така и ке имаш сон ....
