Сакам да кажам...

За секое лонче има и капаче

 

Тоа што е у врска со бизнисмен треба да ми го промени мислењето за неа?

 

Од каде го тоа прочита? Секој со свое мислење. Јас од почеток ја обожавам женава и цел нејзин став и појава, само сакав да кажам дека хејтерите можат да и се фатат кога на крајот она си е среќна и го добива тоа што го сака.

 

Механички , како роботчиња трчаме по продавници , глумејќи новогодишна еуфорија, а всушност сме презаситени, прејадени, со истапени сетила.
Ги китиме куќите и улиците месец дена порано, со надеж дека радосната атмосфера ќе потрае, иако истата се завршува како предолго здодевно славје, кое некако успева да се вметне и слее со секојдневниот живот.
Претеруваме со подароци за децата , смртно исплашени дека ќе посакаат нешто што можеби нема да можеме да им го купиме, а истовремено им го одземаме најголемиот дар, способноста да почувствуваат вистинска радост.

Не сме богати, само размазени. Рамнодушни од преголема понуда. Без желби и копнежи за обични, мали ситници кои радост раѓаат.

 

Море мачево какво е, не мора да има многу пари

 

Во коментарите викаат дека е стар и грд. Зависттт

 

Абе завидл’к што викаше баба ми, шеќерче си нашла Јована.

 

На прв поглед помислев Кире Лазаров дека е.

 

Всушност, не.
Не би ни напишала да не мислам дека е преовладувачко чувство.
Но,мило ми е што не е кај сите, сепак...

 

Абе глеј, друг фетиш ми се интелегентни мужи, и тие некако увек имаат ќеш... Само един проблем им е шо се мужи.

 

Иначе, успеал некој икад само една мандарина да изеде?!

 

Ако била грда, да

 

Згрозен сум од нападот на директорката во Чашка, а уште позгрозен од тоа што истиов чин е масовно оправдан, охрабрен и поддржан од страна на јавноста. Каде и со кого живееме...

 

За што зборуваш?

 

За ова: https://www.facebook.com/kurir/videos/226667677120751

 

За мене не постои грда мандарина.

 

Сдк дека интуицијата мене никогаш не ме лаже. Пред некој ден, мм ме убеди да и се јавам на мајка ми после долги год незборување. И ај го послушав, мајка била, ок. Една недела ја слушав како тропа глупости по тел, и си викам чекај баш да ја пробам нешто, да и поставам стапица, да видам шо ќе напраи. И баш тоа го направи. И ете сега, и кажав повеќе да не ме бара и оти е крај. И крај е, готово, веќе никој нема да ме убедува дека мајка може доброто да ти го мисли, оти знам дека не е така.
Зошто Господ ме казнил со такви родители?

 

Колку што те имам читано нели твоите родители беа починати?
Така пиша кога поради бившиот си продала имот од твоите, и си останала на улица, си немала каде да одиш дека твоите биле починати, или се лажам нешто?

 

Татко ми е починат. Мајка ми е жива ама исто како да е умрена и она.