Буквално само еднаш имам пробано кога беше околу годинка две и се почуствувам толку неубаво како не знам како да го опишам тоа. Строго сум против. Како робот, а не бебе/дете. Подобро е да не јаде, отколку да јаде пред екран, според мене. Пред екран нема да стане свесно за храната, нема да знае колку е гладно и слично. Со тек на време ќе пројаде. Ни јас ни мм немаме јадено пред телевизор, а ни моите дома. Сепак друго е возрасен кога јаде пред тв, тој е веќе свесен за се околу него.
Е што има врска ако е умерено, добро е се кога е балансирано, па и малку чипс пред тв, секоја мајка знае што е најдобро за своето дете.
Добро, а децата во дневна ви јадат или имате тв и во кујна? Или во кујна на лап топ, таблет, телефон? Колку и да се лажеме факт е дека не е добро јадење пред екран. Секоја мајка од свои причини го дозволува тоа, но барем бидете реални дека тоа не е добро. И јас може давам секое сабајле само паштета да јаде ама не е во ред ако кажам дека тоа е добро, треба да сме искрени најпрво кон самите себеси, па после кон другите. Мене никакви правила не ми поставувале, секој јадел кога му се јадело и тоа што му се јаде, и тоа не е добро ама мн работеле и немале време три пати на ден да не седнат сите заедно на маса и да јадеме по некои правила.
Имам бебе јадач и поголемо нејадач. Ќе пишувам за поголемава. Се роди 2.700гр. Од бебе беше проблематична. Цицаше најмногу минута до две. По 15 мин.пола саат вриштеше пак за цицање,така по цел ден и ноќ по малку почесто. Понудив и ад за да го испие цело мислеќи несака да цица,и да и држи бар 2 часа,несакаше да го види. 5ти месец време за дохрана. Научна фантастика. Понудив се за што сум слушнала за да ја занимавам да јади. Во хранилка,во дубак,во релакатор,никаде не ја собра. Со играчки,глумење кловн пред неа,со различни книги сликовници,вадење се што имам и немам од кујна за да тропка игра. Носење надвор со ете го пилето,врапчето,како не. Тахикардии имав и имам де денес кога е вррме за оброк. Значи крајна опција тв. За кратко и тоа не палеше па дадов мобилен. Само така јадеше.И ден денес без мобилен не јади. Свесна сум дека не е правилно,ама кога дете едвај напредува,па година дена само кг.ставила,и душата на ѓаволот би му ја продала. Ден денес не е јадач,освен кашите овошни од сестрае кога се во прашање Со сила ја седнувам и цел саат јади мала порција,5-6 јадења,компир,ориз,јајце,леќа, микс зеленчук,и тестенини,понекогаш месо. Се да е суво без зачини и додатоци.Е ако сака цел ден нека стои гладна ама паштета,салама нема да понудам.Јади 1 до 2 пати месечно ако јади татко е па да проба од кај него.Да е до мене и толку нема да проба. Како бе за нив не и треба ни тв ни мобилен И да,кога е време за јадење не мрднуваш од дома,зошто каснува исклучиво дома и од рацете на мама.Без мене и ден денес не јади. Беба е на мене,може цел ден без прекин да јаде,вришти се тепа ако гледа некој да јаде. Кој не видел мака нема да верува колку е тешко со дете нејадач. Кога и ти се самоказнуваш и нејадеш со денови оти детето залак во уста не става
Јас сметам дека не е баш добро.Кога беше помал пуштав тв од причина што немав истражено за штетното влијание и кога увидов сведов на минимум.Општо мразам кога е пред екран поради други причини а не поради наведените погоре. Бебчо мој јадеше со сликовници , значи голем јадач. Последниве два месеци неќи да види јадење ,ако го остам сам ке изеде само лебче или кашкавал со лебчето тоа што ќе му фати око и во никаква количина. Расти а не дава килажа. Кога се помеша и излегувањето на сите четворки алармантна стана ситуацијата. И еве сега не е количински кој знае колку ама пуштам тв или телефон па колку толку ке лапне и сум пресреќна. Како што и погоре беше кажано од @FreeMind ќе потврдам дека се повеќе и од свесни што јадат додека гледаат во екран. Тоа што не му е по ќејф нема да го стави во уста па што сакаш пушти му и плус кога ќе е најаден затвара уста. П.с чипс, паштети, салами,сувомеснато ноуп ама не е тоа тема.
Децата мали не можат да се прејадат, бидејќи како родител секогаш им одредував порциите, па колку изедат. Ќерка ми отсекогаш, а мислам и засекогаш ќе биде шпагета. Арно ама нели сакаме да ги збуцкаме додека се мали, а после поголемки кога се ќе држат диети. Ех животе Прејадувам се јас, бидејќи ниту осеќам вкус ни што јадам ни колку јадам. Што и да стави некој пред мене додека гледам во нешто ќе изедам без да приметам Екранот ни служеше за ќерка ми посебно, ама и за син ми едно време, да ја задржи пред јадење доволно долго да се рече нешто изедела, а да ја пуштам така без ништо да јаде, па јас душа нема да имам во себе, нон стоп ќе ја мислам. Не може никој , а не па дете да оставам да ништо не јаде и не пие. Затоа не еден, пет екрани ако требаше ќе и ставев за да јаде, бидејќи храната е потребна. Мора да јаде, да биде здрава, тоа што она не мислеше исто и што се и беше поинтересно од јадење не ми беше гајле. Минимален оброк треба да изеде. Сега има 5,5 години скоро 6. Повторно она не е по храната нешто посебно, нешто повеќе сака од другото, ама нема некоја страст кон нешто, на нешто се израдува додуша па и јас се израдувам Ама не јаде големи количини. Битно јаде освен што е тоа некогаш многу баааааавно. Сеуште има и поинтересни работи од храната. Те малку со рацете да поигра, те стане од столчето, да сврти некој круг околу него, те црта со рацете по воздухот итн. Сега па ако гледа во екранот таа ќе го заборави јадењето скроз, затоа е стриктно без телефони. Еех фази... Мислам дека сите сме различни и деца и возрасни, не можеме да кажеме стриктно тоа е погрешно, затоа што не е баш се црно-бело. Навики се создаваат, ама и се менуваат зависно од ситуации, околности итн. Гледајќи по себеси така беше. Да ги гледам децата мои пример да седат пред екранот и јадат без граница ко да нема утре, нормално ќе реагирам. Овака битно ми е кога сите заедно семејно сме за маса, да нема никакви екрани, другото кога како. Не често, ама има ситуации.
@RainBow нема потреба да си толку иронична. Демек кажуваш свое мислење само, а у тонот на гласот вришти осуда. Океј е ти ја свативме поентата. Секоја тема станува за македонската НАЈмајка наспроти оние кои ‘неможат поинаку и се прават дека е океј нешто што не е’
Јас како почнувам со Антонија, ја ставам во хранилка во кујна јадеме заедно сите, јаде сама три залчиња и вика доста готово. Јас прекинувам со јадење и ја ранам неа каснува уште 5 со приказна вика готово доста па бара вода и за друго не отвара уста освен за чаша вода. Пие вода и вика готово. Па и давам да шкрта нешто или да бои и каснува уште 3 залака и почнува пепа прасе, јас не уште ова залче остана, Антонија: не, пепа, Јас: не може касни го ова, Антонија: не мамо, пепа, Јас: не може пепа, Антонија: Тонија беља ( да гледа видеа од себе) Јас не може, она не отвара уста. И ставам со сила прави фаци за повраќање и плука јадење. Ја оставам така вришти симни доле мамо, не може доле не си ручана, доле Мамоооооо со крокодилски солзи, вриштење на цел глас и мавање по хранилка и на крај со заоѓање. И тогаш пуштам тел видеа од нејзе и и бутам за што побрзо да се најаде, после Пепа или песни со тоа што ја прашувам и и го раскажувам цртанот а она ми одговара. Некогаш вика уште јадење, а некогаш доста мамо, готово (останале 2-3 лажички). Инаку хранењето ни трае горе доле еден час од кој 5-10 минути ги поминува на телефон, другото се драмите кажани погоре. ПС Ја оставив и без јадење за да не дадам телефон од 9 утрото до 4 попладне. И не бараше јадење, беше на една мандарина од утрото.
Тоа сакав да кажам,сум ја оставила и гладна,ама не цел ден ништо во уста нема да стави,нема да побара да јади и никогаш не бара да спие. Исто,додека гледаше цртани а небеше доразвиен говорот,паралелно и го рааскажував додека гледаше и ја прашував дааааа ми одговара. Не само да зјапа.Не дека е ова некоја утеха
Се согласувам со Јуникорн. Кога некоја нема мака со нејадач бебе/дете, веднаш си дава за право да осудува и да кажува како треба/не треба. Рејн често го прави тоа, на повеќе теми ја имам забележано. На темава, синко често додека јаде во хранилката, гледа цртани на ТВ. И не дека не е свесен што и колку јаде. Особено сега, на 2 години кога зборува и кажува се. Повеќе се нервирам да не јаде ништо цел ден отколку да му дадам 15мин цртан да изгледа на ТВ. Кај мене од старт имаше едно правило само, а тоа е дека треба да јаде во хранилката, ставена до масата. Не сакав да трчам по него низ станот за да јаде. И сега ептен ретко некогаш ако сакам да му дадам ужинка додека он си игра, престанува и сам бара да го кажам на хранилката оти знае дека таму се јаде. Ама тоа дека не е дете што прави проблем со јадењето. Има периоди кога потешко и побавно каде, нормално, ама ќе помине се ова.
Можеш да замислиш еден цел свет без екрани? Колку време ќе го оставиш без хранса? Додека не измислат тв?
Некогаш јадат со цртани, некогаш без. Син ми е од бебе научен да јаде со цртани, само на тој начин успевав да го наранам. Ама често знае да се загледа и да заборави дека јаде. Затоа и гледам да го одвикнам од таа навика. Ќерка ми почна задниве 4-5 месеци да гледа цртани. Пред тоа не ни погледнуваше во тв. Ама за јадење, не сум имала проблеми со неа, се труди сама да јаде, некогаш знае да побара уште, некогаш знае после петти залак да рече "готово најадов"
Мојот тон се однесуваше на сите коментари дека немало потреба да се дискутира, и онака секоја знаела најдобро за себе. Ако некој смета дека нема потреба да се дискутира нека не дискутира, другите кои сакаат да споделат мислење ќе го споделат и тоа е тоа. Не беше во однос на кој што прави, веќе реков дека сите правиме работи кои не се според сите препораки, што е нормално, но тоа не е причина за да не се дискутира за што треба, а што не треба да се прави во однос на најдброто за детето. Затоа и постојат истражувања, препораки, а наше е да си продискутираме и размениме мислења за колку што применуваме или не.
Јас јадам се она што не треба да јаде она. Да тече, да прелива да плива во мајонези и остали органски “здрави” храни. Ама се криеме позади шанк. Пред неа јадеме како денес грА со цвекло салата. Зад неа се бува све. Тешко и за две дека ќе јаде чипс. Тоа таму кога ќе види од други деца. У основно. Дома тешко да испуштам контрола на фрижидер. Ама пак ќе се преслушаме за две до кај сме
