Јас кога ќе имам дете, ќе се потрудам да има целосна доверба во мене. Што и да направи да ми каже, без разлика дали фатил/а девојка/дечко или скршил/а прозор на училиште, и за тоа никогаш нема да ги осудувам. Ќе им објаснам дека за секој проблем има и решение. Никогаш нема да му забранам излез, или времето на доаѓање да му го ограничам. Нема да му чепкам по интимните работи, недај боже дневник па да му прочитам. Никогаш нема да добие казна, се ќе се решава со разговор. И секако безусловно ќе ги сакам.
Многу би сакала да изградам коректен однос со моите идни деца, и со тоа да увидат дека можат да ми веруваат и сакам да имам добро поврзани експресии на лицето, со тоа што го зборувам, а не да бидам без врска. Многу сум паничар, ама ќе напрам се најдобро да не им јавувам кога излегуваат ... барем не пред да поминат три часа, и после евентуално едно СМС дали се добри. Имам чувство дека ќе ги форсирам да учат, и се плашам дека поради тоа можат да имаат одредени фрустрации, одбивност, а би сакала доколку ме сфаќаат што им зборувам. Ама нели ... ова е се шо би сакала, реалноста сигурно е потешка за постигнување, ама сепак има време до тогаш.
Сум мислела и сеуште мислам дека моето дете никогаш нема да го терам да учи (иако сум 100% сигурна дека нема да биде така, ама ајде ).
Znaci milion raboti sum mislela za mmentot jas koga ke imam dete, no dragi koga ke dojde momentot sosem e razlicno, zavisi I od samoto dete kakvo e. Taka da kako bi se reklo za toa otom potom.
Јас кога ќе имам дете... Дај Боже да носи гени од мајка ми, татко ми или сестра ми, само не од мене Иначе... тек тогаш ќе видам што е мука
Јас кога ќе имам детее, ќе бидам пресреќнааа. Едвај го чекам моментот да дознам дека ќе бидам мами . Сега е мноогу рано, ама па многу пати сум размислувала.. Најбитно ќе ми биди да бидат културни, да имаат добри манири како јас а не како дечко ми едно фала незнаеше да кажи до пред да сее фатиме јас го учам сеуште.. Колку и да сум лута секогаш сум културна. Дај Боже да бидаат како мене мирни дечиња. Многу сакам да имаат доверба во мене и искрени да бидат пошо јас никогаш го немав тоа со домашните, нема да ги форсирам на ништо. Ама сакам да бидат пристојни и културни, и здрави и живи другото е небитно.. Исто така се плашам денешните деца се многу со поган јазик и тоа го учат на училиште, баш завчера едно ѓупче помина покрај мене јас си купив грепка и тоа рече рандом поминувајќи покрај мене ''ее и овА греби'' тоа не личи на ништо, одбивност ми се такви дечишта да ти е ќеф да ги исплескаш . Ама не мислам дека би го удрила моето дете ниту нечие друго.. Се сакам со разговор..
Кога ќе имам дете сакам да живее во добри услови, да му овозможам се она што е потребно, финансиски и емоционално. Сакам да го научам на бон-тон, како и тоа да го цени се она што го има и што го добива. Сакам да биде своја личност, да не се срами од тоа што е. Сакам тоа дете да биде растено во фамилија полна со љубов и разбирање каде секој конфликт ќе биде разрешен со разговор, без викање, без тепање.
Кога ќе имам дете дефинитивно нема да дозволам да го помине она црнило што јас сум го поминал во животот,ке стремам да биде подобро од мене во секој аспект.Нема ништо да му фали во животот финансиски,ке го научам и израснам да биде свој човек,да не моли никого и да знае сам да заработува од млади нозе.Да знае да ги цени правите работи и вистинските луѓе околу него.да шири љубов и позитива.
Единствено нешто што ме научија моите... "родители" е како да не се однесуваш со сопствените деца. Ќе му овозможам се што можам да си дозволам, ќе го облевам го љубов и ќе го потсетувам колку ми значи и колку премногу го сакам. Како татко, ќе дадам се од себе да го изведам моето дете на прав пат, да го цени тоа што го добива и има, да ја сака својата фамилија и да го живее животот со најмалку грижи.
Дали сега дека моите ми ставаат забрани ограничувања, си викам кога ќе имам дете кога ќе е во пубертетот ќе бидам пријателски настроена кон него и ќе му биде дозволено се, до одредена граница.Гледам по себе.Ќе се трудам да го изведам на прав пат, да цени и почитува.Најпрвин ќе гледам да е образован со цел да успее во животот.Нема да му фали ништо.
Koга ќе имам деца ќе гледам тие во мене да гледаат личност од доверба, стабилен родител на кој можат да се ослонат во секое време, ќе им укажувам доколку нешто прават што не е во ред, или во склад со нивните години, и ќе гледам за секое мое дете (без разлика машко, женско; прво, второ, трето...) да бидам ЕДНАКОВ.
Кога ќе имам дете ќе го лигавам, ќе има се шо ќе посака, нема да го тепам и ткаа нека биде лигаво како мене
Кога ќе имам дете сакам да има подобар живот од мене, подобро детство. Би му овозможила се ама во границите на нормалата да не биде претерано, ќе го воспитам добро да не биде лигаво и премногу размазено. Би била по блиска со него, би го дотерувала. Ќе се трудам да го изведам на прав пат да цени, да почитува.
I 100 deca da rodam , a veke imam edno, isto ke gi vospitam. Koga se mali pruzam se, site sportovi, site aktivnosti, odmori, zimovanja, skianja , rodendeni,.... Totalna sloboda mu e dadena. Na 18 god si vozdrasen covek i nema trte mrte. Treba da zarabotuvas, da se skoluvas i da ne se ligavis. Se sto ke ti dadam po 18 god e moja dobra volja, a ne moja obvrska. Fala bogu detevo e intelegentno pa svati i stvarno nema trte mrte vredno e, a jas pomagam onolku kolku mislam deka treba.
Нема да дозволам да се срами од мене. Никогаш нема да кренам рака на него. Се’ се решава со разговор. Ќе му пружам се’ што му треба, ама нема да го разгалам. Ќе го научам на вистинските вредности, да се почитува и цени самото себеси, да го цени тоа што му е дадено. Ќе се гордеам со неговите успеси. Ќе го терам да учи,ама не со сила зашто ќе се демотивира. Ако добие слаба оценка, нема да го напаѓам, потценувам, казнувам итн., туку ќе му кажам ќе си научи и ќе поправи. Сакам детето во мене да гледа пријател, а не да се плаши од мене.
Ќе го сакам повеќе од себе. Ќе му се посветам максимално. Ќе го воспитам како што ме воспитувале мене, т.е патријархално (иако порано ми изгледаше ужасно и ги обвинував, се покажа спротивното). Ќе го научам што е морал. Да прави он/а што сака, а не што општеството што наложува. Ќе го научам дека духовното е многу поважно од материјалното, бидејќи за жал денес се цели на второво. Ќе го научам да се бори само за себе, без да чека помош од другите, да биде борец. Ќе го научам да препознава вистинска љубов (иако е тешко, посебно за женско) и како да ја сочува. Ќе се трудам проблемите наши никогаш да не ги види, да расте во мир и хармонија. Никогаш нема да го критикувам и форсирам за нешто што не може да го стори. Не знам колку ова ќе успее, но пример за воспитување мене ми се моите родители и родителите на мојот сопруг, во глобала сме слично воспитувани.
Сум го слушнала ова милион пати. Посебно се иритирам од другарки кога ќе почнат да солат памет наоколу што ќе правеле тие кога ќе имале деца. Едно е да зборуваме пред време, друго е кога секој ќе си има свое. Сега за сега немам што посебно да кажам, сакам дете ама искрено не знам како би било тогаш прво да скокнеме па да кажеме оп. Тоа дека ќе го чувам и сакам неизмерно е секако.
