Mojjata majka e moeto se mojot zivot moja dusa se bukvalno se koga ke ja gusnam se custvuvam kako vo oblaci da sum. Te sakam mamicke moja
Лелеее прв пат кога го прочитав ова бев трудна, хормони....и се убив од плачење. Една е мајка....и ја сакам безусловно.
се би дала за уште моменти со мајка ми имам толку многу работи што би сакала да и ги кажам но веке мн одамна неможам бидејки ја изгубив прерано(на 16 год) мн ми недостасува и не престанува болката за неа,чувајте и обожавајте ги вашите мајки какви и да се
Ја сакам и јас мојата мајка,единствено за неа би го дала животот што го имам. Ама јас и она сме многу различни.Таа секогаш била поблиска со мојата постара сестра,за се зборуваат за разлика од мене,ништо не знае за мене,од други слуша или евентуално ако ми разбркува во собата нешто да најди па таа сама да дознае.Јас сум позатворена личност.За обични теми разговараме ама за дечковци никогаш.Кога ќе искачам надвор после 1 саат ми звони.Кај сум била,кога ќе сум се вратила а ја 21 година имам.Ја свакам дека се грижи,али јас сум голема таа уште мала ме мисли...Работата е што таа е многу поврзана со мене,сака се да бидам до неа.Јас и кажав кога ќе се мажам што ќе правиш..А сестра ми е во истиот град мажена и поблиско е до нас,затоа за мене повеќе се плаши,јас знам дека ме мисли ама јас се гушам,не сум таква да изјавувам љубов.Никогаш не сум ја гушнала,многу ретко,таа е најсреќна кога ме гушка или ме бакнува,јас во тоа момент сакам силно да ја гушнам али нешто во мене не ми дава.Не знам зашто.Не и докажувам али много ја сакам,само треба да свати дека јас си имам мој живот веќе,повозрасна сум и дека не сум како мојата сестра нонстоп да се слуша со неа,да си пишуват на вибер и други разни ствари.Сто пати сум и кажала дека неможам такво заштитничко понашање да поднесам а таа пак се тера па и се лути одгоре.Стварно не можам да издржам,е кај одиш,е кој ти се јавува,е кој ти пишува,зашто тоа купуваш зашто ова....Ми здосади.Како да и објаснам дека јас ПОРАСНАВ,не сакам така да се понаши со мене,сто пати и кажав не сваќа..Ако продолжи така,мислам дека ќе се селам од дома. Не знам дали е темата за тука али мислам дека е соодветна за ова.
Именка која нема заменка,се би дал да можам да ја вратам мојата мајка,ама буквално све.Но за жал реалноста е друга,затоа сакајте ги својте мајки,посветувај им внимание максимално,ширете си само љубов љубов и ништо друго.
Затвори ги очите и замисли дека мајка ти ја нема веќе,само празнина имаш.Нема кој да ти се јавува,нема кој да се грижи за тебе..Тешко ти станува..Отвори ги очите,Мајка ти е до тебе.Реалноста е друга.Замисли како им е на тие деца што се без мајка,што би дале се за една прегратка,што копнеат по неа..Ти си многу затворен тип,не дека не ја сакаш,ја сакаш и многу,мојот брат има ист став како тебе гледам,ама треба и малце љубов да се покажи.Премногу се грижи за тебе,ние колку и да сме големи,и деца кога ќе имаме пак тој став кон нас ќе го имат.И не заборавај,Џенетот е кај нашите мајќи.
Моите родители се разведени, и ја имам само мајка ми, но вреди како за двајца.Секогаш можам да и се искажам, никогаш не ме оставила, блиски сме и тоа ми е океј. Знае да биде строга некогаш, но за мое добро. Секогаш кога ми е тешко знае да ми даде совет, да ме ислуша. Ја сакам највеќе!
