Ја сакате ли вашата работа или работите затоа што морате?

Бидејќи од скоро почнав да работам, не можам да речам дека не ја сакам работата, да беше така немаше да прифатам да го работам тоа.
Можеби после некое време ќе ми здосади, ама тоа е мора нешто да се работи... платата е доволна за мене, да ми дава мотивација

 

Да дефинитивно ,само да биде уште малце повеќе

 

Од една страна ја сакам зашто ми е лесна а добро платена.
A од друга страна ме нервира затоа што имам премногу слободно време кое морам да го поминам во канц на компјутер , па од досада почна да ми лета паметот, се замарам со глупости.

 

Ја сакам мојата работа,бидејки ако не ја сакам нема да има успех во истата,кога сум на работа ми е супер.Секако ја сакам и неделата тогаш глумам очајна домакинка.............ха,ха ,ха

 

Работава ми е супер ем добро платена ем лесна и опуштена али како и секогаш мора да има нешто лошо - газдата е толку досаден што ме замара да му правам кафе , ме замара како работел пред 100 години коа бил млад и некои глупости што МОРАМ да ги слушам

 

јас си ја сакам мојата работа, не е напорна. А и најглавно газдите ми се супер, за се има договор со нив така да со задоволство работам

 

Почнав да работам неколку месеци од кога завршив со факултетот. Во наплив на нервоза и досада почнав да вртам по огласи и се најде нешто. Морам да имам некаква обврска, инаку не мислам дека можам да функционирам
Далеку од тоа дека ми е по кеиф, ама не можам да седам по дома ко млада невеста, ниту па веќе имам лице да барам пари од домашниве. Моментално сум во тој период што секое работно искуство ко сфаќам како некоја животна школа. Се учам на тоа што е одговорност кон работно место...какво и да е, почнувам да ги гледам оние сплетки кон колеги, големите ега на газдите и ред други секојдневни проблеми што можеби утре ќе ме чекаат во уште поизразено издание, на работно место што можеби ми е сон уште од запишување на факултет.

Така што сеуште не сум стигнала до моментот на очај, иако многу пати сум се извадила од такт...Не е дека се срамам од некаква чесна работа, ама боли кога ќе се сетиш колку си се трудел, а каде си завршил. Уште повеќе боли кога ќе видиш како некои апсолутно неписмени и неквалификувани копита се обидуваат да ти шефуваат и да си ги истураат фрустрациите врз тебе.

Јебем ти живот, ама најлошо е да ти се скрши духот и да дремеш дома ко мисир. На крај краева никој нема да ти дојде дома на врата и да ти нуди работа. Некој поминува полесно, некој мора да оди по трња, ама сеуште сакам да верувам дека ако вложуваш неуморно труд, кога-тогаш ќе ти се исплати.

 

Работам приватно, и истава работа да ја работев во државна институција ќе си ја ОБОЖАВАВ, зашто е солидно (не премногу) платена и со солидно работно време. Ама вака со приватњак, на граница сум да почнам да ја работам од што морам а не од што сакам. Со други зборови, си ја сакам професијата ама не сум баш толку сигурна дека си го сакам моменталното работно место.

 

И јас сум од оние кои си ја обожаваат работата. 12 години работам и до сега во истата институција променив 3-4 позиции и тоа секој пат само нагоре. Платата не е лоша ама не е и којзнае што. Се преживува, но сепак уживам. Ме исполнува динамична работа, решавање на „нерешливи“ проблеми и сл.
Сепак за поголема заработка си најдов и нешто дополнително да работам, кое неочекувано ми даде неверојатно задоволство и неверојатни приходи. Така да сум апсолутно задоволна од двете мои работи

 

Си ја сакам, со љубов работам. Со сила ништо не бива.

 

да сум подобро платена тоа сакам

 

Си ја сакам работата, убаво ми е. Фирмата е мала, луѓето се сите супер - отприлика сме исто со возраст. Сите откако се примени се тука, нема промени. Некогаш се осеќам како во шпанска серија Како и да е, интересна ми е работата, нема стрес, работното време за почитува, а башка и има голема колегијалност. Платата е ок, а има и награди повремено. Не знам какви услови треба да ми понуди некој за да го напуштам ова..

И работам хонорарно уште една работа во која мнооогу уживам, од срце ја работам и сакам засекогаш да ми остане

 

Не би сакала да се најдам во ситуација да работам нешто зошто морам, ама за жал, колку што гледам од околината, што и да велат луѓето, во Македонија тоа е секојдневие. Без разлика на платеноста на работата некои луѓе работат нешто кон што никогаш не пројавувале интерес, а камо ли да завршиле нешто во врска со тоа. Искрено ме фаќа страв од немај каде да не ме најде истото некогаш.

 

Spoiler

Мораш да го слушаш газдата,па и ако ти вели да бришеш под мораш да го послушаш не да глумиш дека си на повисоко ниво од него па сега ке неќела ова неќела она...Сепак,зависи многу од самиот газда.

Ја сакам мојата работа, и секогаш ке се борам од срце за подобар бизнис..

 

Хах..
Мајка ми е со два факултета, една магистратура и работи како професорка. Зема 14000 ден. плата, а татко ми е машински инжинер и нема работа.

 

Премногу !

 

работата си ја сакам,да,убава ми е ,ама платата да ми беше малку поголемка,работното време помало(работам и за викенд и за празници а тоа не ми е платено)и газдариците да беа малку поопптимисти и поненервозни,да имаше подобра работна атмосфера

 

Не ја сакам својата работа,едноставно не ме исполнува и работам затоа што морам баш како што е и насловот на темата.Во мојот град реално во мојата струка никогаш нема да најдам работи и нема шанси,но сепак постои надежта дека барем во на дечкото-мојот иден сопруг и ќе најдам работа која што ќе си ја сакам.Сега работам колку да не седам дома и да си вадам некој денар за себе,како прво нее платена колку што треба,газдите се најлоши што еден работник може да има и тоа што работам за викенд и за празници не е платено ,а треба.

 

Си ја сакам работата и ми претставува задоволство што работам тоа што си завршив на факултет. Си земам убава платичка моментално со договор, но здравје Боже за брзо и со решение.

 

Хм... Работата ја обожавам! Работам работа која е многу малку застапена во овие простори, благородна, и знам дека оставам во наследство за моите деца нешто повеќе. Се грижам за животна средина, за отпад, за емисии, за контрола на квалитет, за стандарди за квалитет, и мал милион други работи. НО! За таа плата за која го работам тоа, и за ова мое работно време-невреме, не баш... Среќа моја што фаќам нон стоп странски проекти како советник, инаку ќе се сликам со платичево, ама кога немам избор, тоа миеееее....