Ќотекот како воспитна мерка

Тинејџер може и сам да си зготви ако не му одговара или не го јаде ручекот. На 15 години не си мал/а за едноставен ручек.

 

Абе имаш па и луѓе посебно на Балкан што самите тераат едно исто со готвењето и мора и децата нивни.
Моите на пример се ептен по манџи и чорби. Грашок, ориз, компир, месо, зелка ако не е како манџа направено, не се важи. И како мала ме тераа и со сила јадев. Посебно компир манџа ми е бљак. И еве ден денес такви јадења ми прават киселини и ги неќам на вкус и преферирам суви јадења.
Истиве ствари погоре ги обожавам суви и варени.
Или боранија исто никогаш не засакав. Значи ако нешто ми праи гадење у уста и стомак, колку сака нека е здраво, нема да го јадам и пројадам

 

Точно, ние сите сме готвеле освен татко ми зашто буквално само за ручек доаѓал дома. И на 15 год сме се договарале што ќе јадеме. Кога се помали не можеш да се договориш за глупости, а не за ручек. На 15 год, па и помали можам да кажам дека сме имале некоја рамноправност дома зашто секој придонесувал, кој финансиски, кој со чистење, готвење итн.

 

Каде прочита мора да јаде?

Јас реков детето може да одлучи тоа да не јаде, а не да одлучи што ќе руча семејството.
Може да одлучи за себе,не за сите во семејството.

Точно.
Ако не му одговара ручекот сам нека си направи.
Ама не смее да се дозволи тоа да кажува што сите ќе јадат.
Ние како родители тоа го знаеме и колку месо ,јајца итн. треба неделно да внесат.
А не пикавец од 8 год на пр.
Но разлигавено дете што од мали год одлучува што ќе јадат сите, ќе му одат по газот и на 20 год. И ќе му трчаат со послужавникот.
Тоа дете никогаш нема да се адаптира на други услови освен на научените,тоа да диригира.

 

Ти можеби не, во вашиот дом ќе сте навикнати на таа динамика и ќе ви е нормална. Утре други ќе си имаат мака со неа

 

За јадење мислев се збори не за шлапање.

 

Ако и се јаде 4 пати неделно макарони,ќе и правиш?!
Да,разлигавено дете резултира во разлигавен возрасен, кој не е флексибилен и не го интересираат туѓи потреби и интереси туку само свои,зошто така принцот или принцезата дома го научиле.
Е само што тиарата кога ќе излезе од дома ке ја снема.
Ќе биде реален живот во кој нема секогаш да ти се исполнуваат желбите.
Тоа дете треба да функционира утре и на екскурзија и во студентски.
Е ако не му одговара храната ќе биде кмее .
А на 20 е лесна работа.
Причекај ги прво 12.

 

Уствари грешка, она ќе си има мака кога ќе види дека во градинка и училиште никој не те прашува што сакаш да е зготвено. Шок ќе е кога ќе види дека возрасните поставуваат граници често отсечно, без да се наведнат до тебе, да те гледаат во очи дури со смирен тон ти објаснуваат пола саат една работа.
Не велам да се оди во крајности и да се споредува како некои со цркање и викање им бутаат храна на децата и поставуваат правила, само некогаш треба да се постават поостри правила (на културен начин нели), не за родителот се почувствува како шеф банде дома, туку за нивно добро.

 

Леле, океј е, намали со тоа дека си совршен родител. Пет годишно дете ми е нонсенс да одлучува што ќе има за ручек денес. Готвам секој ден различно и јаде.

 

Читам и општо мислење си давам. Знам дека сакаш да претставиш ко да си ти ептен кул, се договараме што јадеме, сите право на глас, демократија а ние другите бап пачата на маса и јади или сукалото го вадам
Ок е, сме биле сите со мали деца, може некогаш, одвреме навреме треба да слушаш поискусни наместо да си убедена дека си совршена мајка која 100 процентно знае како треба.

 

Нема проблем, ќе намалиме. Но многу знам такви разгалени принцези што денес ги тепаат родителите ако не го добиле посакуваното.

 

Не, не, извини си кажа дека во градинка некогаш јадела, некогаш не, ете нели кога одиш во крајности, биди реална.
Што и секое второ дете го прави. И децата на овие шо кажуваш дека со сила ги тераат да изедат цел тањир (им ставаш повторно зборови во уста) , истото го прават во градинка.

 

Не те доживуваме така туку осеќаме дека ти така се доживуваш
Сакаш ништо од твоите (нашите) трауми ко деца да не доживеат новите генерации, логично. Но решението не е да се оди во друга крајност. Си има и тоа свои недостатоци на кои не ни помислилуваш пошто се фокусираш само на недостатоците од едно минато воспитување.