Ќотекот како воспитна мерка

Ќе ја пишам случкава. Седиме во парк со малиот, дојдени после друго дете со родители си играат во песокта, на крај му сметаше на детево моево шо се на скоро иста возраст и го плесна луѓе тука. Не се расплачи, дојде до кај нас имавме правено муабет дома дека ако те удри некој да вратиш да не плачиш, дојде кај нас и сега му велиме, шо?
Се врати кај него и го удри луѓе, кога скокна мајка му, а како така тепање, не треба да се тепате ова она, а за своето боли нели си викам не навлегов во конфликт но мајкиве баги оладени шо и како прави нивното дете, епа нивното плачеше на крај.А го видоа сето тоа од почеток шо се случуваше само ние бевме. За тоа шо го направи нивното се прават на Тошо а да му вратиш и го боли. Не добро воспитани деца.
Јас никогаш не сум тепала, ни викала и ако прави нешто погрешно знам да му укажам дека тоа така не треба, но има секакви родители.
А пред една недела друга случка се возеа со малиот и моево падна некако се чукнаа со велосипедот, моево беше турнато но не беше нешто намерно, но сепак татко му на детево рече ајде како треба да му кажеш на детето и дете кутро извини. Значи има и супер родители шо правилно си ги воспитуваат децата.