Ќотекот како воспитна мерка

Со моиве 26год, близу а сепак далеку до улогата на мајка, вака гледам на работите...

Ќотекот НЕ е излезен од рајот...НО...
Нежното удирање по газе или по раче и те како ми е прифатливо.
Оние кои ги тепаат децата додека не изгубат здив од плачење, ми се за категорија бесилка, заедно со оние кои кога детето ќе падне некаде, го тепаат како да е крај на свет..кај паднало и го боли, па мавни за да научи дека не смее да паѓа хах...!
Додека е мало детето, додека не разбира а полека проодува и чепка се по дома, мислам дека најефективен начин за да му кажеш дека (ПРИМЕР) далечинското не е за играње е да го земеш во неколку наврати и ако продолжи да посегнува по него, нежно потчукнување по рачето, ако оди каде што не треба и направи некоја беља мало "галење" по газето .. итн итн ... Ги наведов само како примери, не се фаќајте за сламка..

Од друга страна пак, кога ќе се спомене поимот деца, истите можат да бидат и 4-5годишни, кога веќе имаат развиена свест, разбираат и разликуваат добро од лошо... Ќотекот во ваква ситуација според мене најчесто има контраефект, т.е детето или за инат ќе прави нешто што му е забрането или нема да го прави ама ќотекот ќе остави траума врз него... Разговорот не вродува секогаш со плод. Мене како 4-5-6год дете, моите ме шетаа во парк, натаму-наваму и некаде ќе видевме родител што го тепа детето, па моите ќе ми речеа - го гледаш детево? Ако правиш бељи и ти ќе плачеш од ќотек како него... И тоа си го имав врежано во глава, бев се освен бељаџика...
Дојдов до 10тина год, рака на мене немаа кренато... Кога ќе објаснеш на дете како не треба, па и ќе поткрепеш со пример, мислам дека секое дете ќе разбере. А не само да збориш додека устата пена не ти фати ..
И натаму, како растев, се разбирав од збор. Знаејќи се себеси, ако било поинаку јас баш за инат контра ќе им одев.. таква бев како дете, не пливај во длабокото - јас како за инат натаму, не јади благо - јас ете ме со марсот во раце..
И ден денес кон татко ми имам голема почит и мала доза на страв, најчесто од тоа како ќе реагира на некоја моја одлука.
Нивниот начин на воспитување во иднина ќе го применам и на своите деца, затоа што сметам дека се што е претерано не е добро. Ниту ќотекот ниту размазувањето...
Инаку и јас сум размазена, татина маза, ќерка што долго ја чекале, една и единствена...ама размазена за правите работи, не за претеризам и правење работи кои уште од мала ми ги имаат всадено во глава дека не се добри, не се морални итн..

За на крај како тинејџерка јас да го разликувам доброто од лошото, благодарение на нив. Со збор ме научија што е добро а што не, што не смеам а што смеам..
И да се разбереме, за некои работи јас сум голема бељаџика што секогаш ги поправа работите на крај.. Тоа што добро ме воспитале не значи дека не сум запалила цигара (пушев некое време во средно и сама ги откажав), не значи дека не сум бегала од часови, не значи дека не сум се вратила дома во ниедно време... НО ..секогаш бев примерна ученичка иако имав по некој неоправдан, усмрдена на цигари никогаш не сум се вратила дома, а тогаш кога сум се вратила покасно од дозволеното било со причина.. Моите во ниеден момент не ја изгубија довербата во мене како дете, па и денес..


Можеби е долго пишаново, но дадов еден мал осврт на моето домашно воспитување, како без ќотек ме истераале на прав пат и како во иднина своите деца ќе ги воспитувам.
А на кого му е долго пишаново или не му чини, слободно нека скрола надолу.
Тенк ју

 

Јас воопшто не го оправдувам ќотекот конкретно како воспитна мерка.Не дека моите ме тепале ама се десило да ме зашамараат два три пати моите.Јас реално сум тврдоглава и инаетлива и им терам инат на моите.И бидејќи не се разбирам од збор они ќе шизнат.Му се деси на татко ми пред една недела така да ме мавне што не му иам прозборено се правам ко да не постои.За се има граница.
Ја вака размислувам:Ако не се разбира од збор остај го сам ќе сфати.Со ќотек не.Јас по себе гледам.Толку сум тврдоглава не еден шамар ако сакаш искрши ме јас пак по мое ќе терам..таква сум.Може е грешно ама ова ми е размислувањето и си стојам зад него

 

Се е релативно јас и брат ми не сме тепани воопшто, бевме многу мирни, бубалчиња, глас не ни се слушаше, и ден денес сме такви, дома мува да помине ќе се слушне растени сме со мајка бидејќи татко ми работеше странство. Братучед ми се сеќавам беше ненормално палаво дете, кога ќе ми текне ќотек јадеше до по'ер'вање пикаше прсти во штекер, баба ми ја удираше со клоци, се тепаше,кршеше се наоколу, најсомнителен беше кога седеше мирен, размислуваше наредна глупост и беља па ете сите тројца израснавме. Е сега како на три или четири годишно дете ќе го смириш со разговор кога не разбира. Темата бидејќи гласи ќотекот како воспитна мерка, ве асоцира на крвничко претепување, никој човек со разумен ум не би практикувал таква воспитна мерка, ама не гледам ништо страшно да го плеснеш по газе или по рачиња и да знае до каде има граница.

 

Плескање по газе или рачиња од како претходно три пати сум му кажала убаво со збор, а не послушал го сметам за воспитна мерка ама многу е далеку од ќотек.
Мислам дека се може да се постигне со разговор без разлика дали се работи за 3-4, 8-9 или 13-14годишно дете. Се зависи од тоа како ќе му се поставиш на почеток, доволно близок за да има доверба ама со граница за да сепак знае кој е тука авторитетот.

Како што кажаа некои членки погоре, познавам и јас деца кои се буквално скршени од ќотек па пак се такви какви што си биле односно немирни. Затоа што ќотекот кај нив ствара контра-ефект од тој што сакале да го постигнат родителите. Секое дете има различен темперамент и карактер. Кај некои деца ќотекот може да предизвика потполно повлекување во себе на детенцето или пак правење на нештото пак и пак, за инает.
А со сигурност, и кај едните и кај другите дечиња ќе предизвика трауми.

Сеуште немам свои ама повеќе од сигурна сум дека ќотекот ќе биде изоставен во процесот на нивно воспитување.

 

Јас сум против. Ќотекот бил од рајот, кој ли тоа го има кажано. Уште ме прогонува еден настан на кој бев сведок, да не го кажувам јавно...
Само зборот решава се'. Родителот треба убаво да му каже, објасни и покаже на детето што тоа треба/не треба да прави. Ќотекот после други последици носи.

 

Јас сум против ќотек. Се може да се реши со збор, а доколку не може тогаш сум за казна.

Тоа тепањето по рака исто така мислам дека не е во ред, затоа што таму вените се многу осетливи и болат.
И не дај Боже од ќотек може и детето да биде после со физички и психички последици. Зависи кој како тепа.
И ќе мисли дека насилството е решение и со тек на време ќе стане арогантно.

 

Не сум за ќотек и урлање,ама уште ли верувате дека за излегување на крај со децата потребен е само збор?Грешка сте,барем кај моето не пали зборувањето..2 годишно,3 годишно дете и блиску таа возраст,не можеш со збор да им докажеш и објасниш ништо.Премали се за да сватат било што..подоцна можеби,вака мали имуни се на зборување.

 

Апропо на темата, го препорачувам филмот Enough со J Lo, иако е постар, тотално освестување на тема родова еднаквост, ќотеќ, брачни односи....

http://www.imdb.com/title/tt0278435/

 

Секое дете не е да го подудриш. Лично со моево искуство да ви споделам... 2г е...еднаш ја имам удрено малку по муце....наредно кога ќе ја скарав сама се удираше по муцето, па жива се изедов...сега сме ок престана да се удира...за среќа многу кратко траеше. Сватив дека моето дете не е за да го удриш....затоа само со зборување. Има деца да ги отепаш од ќотек, пак си тераат по свое.
На оваа возраст од 2-3 г. децата се копираат. Ако ние реагираме со викање, удирање, фрлање кога сме нервозни и тие тоа ќе го копираат...запамтете дека ние сме им пример како треба да се однесуваат. Некогаш ние не можеме да се контролираме кога ни дошло преку глава, ама колку повеќе што можеме треба да се воздржуваме...гледајќи не нас и тие ќе научат да се контролираат.

 

Ако разбере со збор,наше е да му објаснеме. Ама ако и по еден тон потрошени зборови,упорно се прави истата грешка,притоа да е грешка со која може да се повреди себе или друго дете околу србе,е тогаш може слободно да си го потчукнам по газе, и тоа неколку пати.
Одземање на внимание од зацртаната цел и свртување кон нешто друго ,, поинтересно,, кај нас доста пали.

 

znaci neka si besnee i roditelot neka ne mrdnuva so prst. a sto ako i pokraj milioni povtoruvanja ne saka da prifati i si tera po svoe? i nie sme jadele kjotek pa pak zivi sme

 

Ме потсети ова со моето. Јас до сега, скоро 2 години, ни еднаш го немам удрено, па не му беше јасно што се случи сега. Пред некој ден беше цел ден многу немирен, збеснуваше и мм го плесна по газето, поточно по памперс. Ама господинот мал, многу се навреди и ај што плачеше премногу, полошо е што на сите го кажа. Кај и да одиме неколку дена кажува: тато бам, и се држи за газето, а ако прашаш дали го сака тато, отсечно НЕ кажува. Мм се изеде жив.

 

Сум за плескање по газе малку кога ептен нешто ке згреши и да знае зашто е тоа удирање по газе. А она шлапање шамари и удирање без осет по дете никако! Еднаш на лекар еден татко така затепа дете.. абе ке се расплачев, а детево беше многу мирно што е најтрагично.
Еве татко ми три пати ме удрил во животот (кои ги памтам дури), знам дека заслужено било, а повеќе авторитет имаше од мајка ми, повеќе го слушавме него. А мајка ми и мене и сестра ми "убаво" не тепаше и кога требаше и кога не требаше.. и пак не ја слушавме баш
@kristina.k истото и со мојов... има една мала метла, џогер комплет за џогирање негов... минијатурни. Многу ме наљути нешто, се ми преврти а бевме пред излагање... и земав со метличето и плес по памперсот толку беше навреден што на сите комшии, на баби и дедовци им кажал: мама тепа метлата (а иначе не плачеше)

 

Mojov pa e za nikade. Skoro 4 god. Ne se razbira od zbor, abe nikako. Taman ke iscistam se ke si vleze vnatre i lom ke prai. Mu zboram na ubav i miren nacin, ama dzabe, ne biva. A ne ni jade ic. So sila go teram i trcam cel den po nego.
Ne sum edna od tie sto gi tepaat decata, tuku znam da vikam. Ama i bogami koga ke mi se spojat zicite znam i da go mavam, a posle 1 min. Se kaam, go guskam i velam izvini duso... Ama koga go mavam, i toj me udira.... e sto da pravam takov si e deteto. Ne sulusa nikogo, ne se plasi od nisto, eden zbor da mu kazes cel den ke se kara i vika pa duri i ke place.
Taka da moram se so arno so nego inace cela kuka ja kreva u vis so svojot glas.

 

Си пробала со криење играчки? Јас почнав така и ме слуша сега колку толку... но 2г.5м е мојов. Му викам сега јас ке ги соберам и ке ги сокријам или фрлам во канта и трча собира се се надевам ке го научам да си собира после играње...

 

P

Ne sum probala. Mu kazuvam aj ke gi sobereme zaedno igracikute mamma inaku ke napravime bua na nodzinjata, ponekad me slusa ponekad ne. Mnogu e razgleno, epten.

 

ova kako jas da sum go pisuvala i isto 4 godini ima sinot.i dodeka ne go mavnam ednas ubavo i dodeka ne go ostavam sam vo soba da se isplace i da se smiri ili da izleze nadvor da se iznatrca moze i kujkata da ni ja urne.deteto e temperamentno. mora da go pustas energijata da ja isfrli preku sport trcanje igranje...inaku period e ke se smiri i mene mnogu soveti mi delele samo trpenie.

 

Се додека можеш со разговор да се разбереш не гледам зошто ќотекот би бил воспитна мерка .

 

Lele duso pa toj cel den trca, urla duri i koga jade gazot go mrda levo desno, epten e takvo deteto ne znam zasto. Zbor ne moze da mu se kazuva, vednas bozem se kara so mene mi se dere. Ee epten koga ke me naluti togad go mavam.
A pamentniov nejke sam vo soba da se isplace, tuku trca po mene, si veli cekaj da i ja nacukam glavata
A pak problem mi e sto koga e vO gradinka nejke so drigi deca da igra, se sam si igra na strana. Sega od vtornik ke vidime kako ke bide

 

По џабе не викаат ќотекот од Рајо излегол