Колку и да е темпераментно детенцето, колку и да е живо, немирно, ќотекот не е метода. Животно не се тепа, а камо ли човек, па особено дете. Тоа е дете, и ако разбира, нема така да се однесува. Нели има и поговорка, "Сите идеали на светот, не се повредни од солзата на едно дете". Ќотекот не е воспитна мерка. Со дете не треба фронтално. Има начини, се разговара, му се објаснува и сл.
Ќотек на денешниве деца? Абе само доста да им свикаш се дерат ко да си ги натепал, а не пак да ги удриш навистина.
Немам право да коментирам од прво лице како давач на Ќотек (немам деца), ама од искуство од минато време, како примач на ќотек, ехеее имам право да коментирам. Кога бев мала ме тепаа. Си заслужував. Воопшто не се лутам, и сметам дека со право ме тепаа. Не гледам нешто толку трагично да се удри понекогаш ќотекче на детето. Не секое дете се разбира од зборови.
Lele duso pa toj cel den trca, urla duri i koga jade gazot go mrda levo desno, epten e takvo deteto ne znam zasto. Zbor ne moze da mu se kazuva, vednas bozem se kara so mene mi se dere. Ee epten koga ke me naluti togad go mavam. A pamentniov nejke sam vo soba da se isplace, tuku trca po mene, si veli cekaj da i ja nacukam glavata A pak problem mi e sto koga e vO gradinka nejke so drigi deca da igra, se sam si igra na strana. Sega od vtornik ke vidime kako ke bide @Sv. Nikolka ete nema nacin..i ne moze dete od 4 godini da ne razbira,.mnogu dobro razbira ama rogovi pokazuva i samo zbor ne pomaga. ne moze dete na majka taka da i pravi i pokraj godini i denovi zboruvanje. deteto si go pravi toa sto si saka ama tuka mora da se presece a zborot ne e dovolno mojken. ne zboruvam za tepanje zboruvam za kjotek.
Дете 10-12год. на познаници (кои тогаш се разведоа), мајката прв пат го удрила, дали шамар еден.. земал и ја пријавил во полиција, мислам дека и казна некоја плати мајката ако не се лажам...
Сите вие што викате и ги тепате децата, знајте дека тие се дерат и тепаат затоа што мислат дека така треба и дека тоа е нормално, оти вие преку личен пример им го покажувате тоа. Не за џабе е речено, "children see, children do", па така децата се однесуваат како нивните примери, родителите. Мм е за ќотек, јас сум против. Сфати дека сум во право, само што на моменти тешко се контролира, ама го разбирам. Приметив дека кога викаше и го тепаше, детето враќаше, поточно, детето се однесува со него по неговиот пример. Значи каков пример ќе им дадете на децата, така ќе се однесуваат.
Во ред, немам дечиња, неможам да зборувам од родителски аспект, но сфати си го тоа како фаза. Можеби на таа возраст така се однесуваат. И на глава да ти се качи, рака дигање никако. Со дете фронтално не. Верувајте ми паметат многу добро од својата трета годинка.
Не подржувам. Кратко и јасно. Ќотекот од рајот е излезен-не значи подршка за ќотек, туку дека го нема во рајот.
Pogore se spomnuva sa udriranje, ( dali po gaze ili samar) a ne ona tepanje, ona kotek krvnico, mislam toa nikoj normalen ne go pravi ma svoeto dete.
'Насилни методи за дисциплинирање на децата примениле 79 отсто од родителите во Македонија, опфатени со истражувањето што го спроведе УНИЦЕФ, а една четвртина од наставниците имаат ниска свест за психичко злоставување и лесни форми на физичко насилство. Според ова истражување, во Македонија седум од десет деца на возраст од 2 до 14 години дома се дисциплинираат со насилни методи, односно со физички казни и психолошка агресија.' https://sdk.mk/index.php/naslovna/7...tkri-istrazhuvaneto-na-unitsef-vo-makedonija/ Ме интересираат вашите мислења околу податоциве?
Мислам дека е претерано со процентиве, баш напротив, во минатото насилството врз децата било по изразено и ги тепале дури и на училиште. Веројатно се земени во предвид и оние случаи каде детето го извадило од такт родителот па овој го плеснал еднаш по задник што јас лично не го сметам за никакво насилство. Исто така зависи и во какви средини се вршени тие истражувања затоа што сигурна сум дека никогаш повеќе не ги тинтрале децата и не им угодувале како што тоа го прават денес. Што се однесува до казни, ако не е послушно и дисциплинирано не гледам никаков проблем во тоа да биде казнето во смисол да му се ограничи излегувањето, да му се одземе техниката и сл. Апсурно е како родителите се повеќе и повеќе им се притресуваат на децата а од година во година генерациите стануваат се поневоспитани. Баш преска читав еден интересен текст, во модерното време невоспитаното однесување на детето се нарекува темперамент и на тој начин се оправдува она кое не е правилно и кое во тинејџерските години ќе им донесе многу поголеми проблеми на домашните.
Каде може да се најде истражувањето? Колку родители биле опфатени со истото, како било спроведено? Инаку не ме чуди ова воопшто, секое воспитување што нема некоја форма на викање и заканување кај нас се смета за пермисивна. Не се прави разлика во позитивното воспитување на детето и пермисивноста. Подобро е кај нас детето да биде послушно, иако тоа е можеби само исплашено, ама е нели, воспитано, мирно. Јас сум порасната со ќотек, психичко манипулирање и уценување, иако веројатно мајка ми мислела дека е така најдобро тогаш. Сега да се мисли дека е така најдобро треба човек да нема ништо прочитано во животот и да нема видено со очи ниту едно истражување за ефектот на физичкото и психичкото насилство. Жално е кога се тера како те воспитувале така да продолжиш, иако и ти си свесен дека не било во ред. Ама си патиме од нас што ни фали. А ни фали... Многу.
Ова е оригиналниот текст (мислам). На СДК, нема референца. https://www.unicef.org/tfyrmacedonia/media_31851.html
Апсолутно не поддржувам ќотек како воспитна мерка.Можеби ќе му се издерам или ќе го казнам, а доколку ептен претера да го мавнам по задникот ама ќотек никако.Знам дека тоа не е решение, ќе пробам со разговор а после ако треба ќе повишам тон.Не би сакала да дојде ситуација да кренам рака на своето дете бидејќи не секогаш можам да се спречам да не кренам рака, а после кога ќе е касно ќе се каам.Се случило и дома да ме удрат бидејќи ги вадам од кожа, но тоа не помага кај мене бидејќи терам по свое до крај.Доколку моето дете во иднина има ист карактер како мене дефинитивно нема да јаде ќотек бидејќи знам дека ствара контра ефект.Се случило дома да ми викаат и да ме казнуваат бидејќи и нив така ги воспитале ама сфатија дека така не оди.
Мое мислење е дека мора да се изгради авторитет на родителот и да има однос родител дете. Зборувам од личен пример. Го чекав долго детето и сега фала му на Бога го имам. Ми значи и го сакам најмногу на светот како и секој родител своето дете. Често се прашувам дали постапувам правилно, дали можам да бидам подобар родител. Му објаснувам, му зборувам и најчесто ме слуша, така да фала му на бога се разбираме. Сега има 2 години и 7 месеци, почесто игра на улица, гледа од другите деца што прават...така да почна да ми станува бељаџиче . На улица ми влезе во вир со вода, му подвикнав, го фатив за косичето (секако не го кубев силно но го потегнав), го однесов одма дома и тој ден не го пуштив надвор. И си запамти, сега веќе не му се случило да влезе во вир ги заобиколува. И си памти дека сум го карала и дека бил казнет. Исто со маче едно играше, го зема во рацете и го фрли, го фатив за рака го чукнав по газот и пак го казнив го однесов дома, и дома може пола саат му зборев дека не е добро така да се постапува со животни. Против ќотек сум, тепање во смисла шамари, клоци и друго физичко насилство, но по газот да го потплеснеш, да му свикаш, тоа веќе мора и тоа пред се за доброто на детето. Тоа дека на запад демек незнам како ги воспитуваат во тоа баш неверувам, таму е ладен односот, а и секакви родители има таму. Нашето традиционалното секогаш не го цениме. Ние добиваме многу љубов од нашите родители и даваме многу љубов и внимание на своите деца. Но мора да има и граница.
Знам имаше тема за насилство врз деца ама не можев да ја најдам. Си читкав нешто рандом: https://blogs.psychcentral.com/psychology-self/2018/08/abusive-unhealthy-lessons/ и онака сакав да го споделам што се можи негативно да влијае врз дете, нешто толку едноставно како реченица, а не пак ќотек.
