Ќотекот како воспитна мерка

Јас за моето си кажував што би сторила. За туѓото ич не ми е гајле...

 

Не, децата се такви зашто мајките ги викаат ќерките свињо кучко и ги тепаат у влез на зграда. Е тоа го прават на 6 год девојче.
Од карши друг на син му вика-ш од мене пичка ти матер ја не сум ти татко. Детево плаче и вели тато те молам прости ми.
Е тие деца ќе се бетер дебили од родителите.
Ќе да не е до лигавење. Ќе да е до дебили од родители.

 

Те сфаќам но и најдоброто и највоспитаното дете некогаш греши нели, и јас сум згрешила и темата не е мојата грешка туку насилството. Например јас до ден денес не го оправудувам шамарот од таткоми а го памтам секој разговор со мајками.

 

Ова е веќе психичко малтретирање. И да не го удри, само ова да му го збори на детето секој ден, нормално да си има последици.

Кај мене беше обратно, татко ми збореше, мајка ми тепаше. И се согласувам дека разговорот ќе го памтиш. Памтам и јас. И на 13 години треба разговор зошто треба да можеш сама да направиш добри одлуки (што е главниот проблем, не можеш да речеш дека паметно било да бидеш надвор на таа возраст толку доцна).
Јас темава ја сфатив дека се работи за мали деца. Со тинејџер нема да се разбереш со ќотек.
Децата секојдневно имаат ситуации со кои се среќаваат првпат во животот, и должност ни е да им објасниме што е добро, што е лошо, да ги воспитаме. Ама ако детето мое упорно искача на улица откако 3 пати сум објаснила дека може да го згази кола, би го удрила. Подобро да ми го памти шамарот отколку да ми отиде под нечии тркала.

 

И знаеш уште колку вакви ги има само околу мене! Пред недела дена во влез слушам како син му го мава од врата. Го кара и го бута. Детето дали прво одд е ако не и помало.
Онаа мрднатана од горе, со бебе од 20 дена седна у кафана кај што се пуши, нарача пиво си запали цигара до бебето и гледа утакмица. Од карши неа ќерка и седи на таблет. Истата таа што мајка и ја вика свиња кучка. А истата таа мајка влага у лифт со бебето и пали цигара.
Зборете ми што е нормално а што не.
Син ми не е удрен. Не сметам дека е лигав. Напротив баш скромен е. Ама нели одма ние прстот у тие што не тепаат, а овие што малтретираат светци ќе испаднат...

 

Jas ne sum prisustvuvala na Nisto slicno,naprotiv decata urlaat,vikaat ako ne im e pogodeno,roditelot Odi i go moli da ne urla,kaj po nivno (decata) kaj pak luti.E toa e razgalenost i Nisto drugo.Sum protiv nasilstvo i kotek,no kako da kazam podcuknuvanje ne e na odmet,bidejki deteto mora da ima pocit kon roditelot.

 

Не е разгаленост. Тоа се емоции кои детето не може да ги контролира. Разгаленост е тоа да го прави на 7-8-9 год. На 3 е сосема нормално.
Почит не се заслужува со ќотек. Методата тепај да те слуша е за примитивци јер не знаат со збор да се разберат. Јбг толку им дал господ.
Почит се заслужува со укажување, разговарање.. Ама полесно е шамарот нели.. Па шо ти е гајле твое си е. Ти си го родила ти ќе го тепаш..

 

Каква е таа "воспитна мерка ќотек" ако не си способен детето со зборови да си го воспиташ ,со ќотек нема ништо добро да се постигне. Мене моите родители буквално никогаш не немаат удрено додека врсничките гледав како јадат ќотек за ништо.

 

Lesno e da zboruva nekoj na kogo mu se pogodilo mirno dete,pa zatoa i nikogas ne podcuknato,i sega onie so neposlušni deca se primitivci zatoa sto nekogas zamavnale.I ima golema razlika od podcuknuvanje i kotek ,nasilstvo za koe nikoj ne se soglasuva kako sto citam.

 

А од кај знаеш дека моето е мирно? Многу ме интересира. Зборот скромен го мешаш со мирен?

 

И јас пред неколку дена отидов кај другарка и у влезот на зградата една жена си го тепа и го навредува детето абе гајле нема а детето плаче се тресе а повеќе од 6 години немаше абе жал ми падна а другарка ми вика секогаш го тепа и му вика...
И некој ќе рече тоа е во ред ништо не му е ќе му помине

 

И замисли имаш свое дете кое учи со тоа во одд и нормално, тоа го прави истото како што е воспитано од дома..

 

А која е разликата да удриш дете од 3г, 13г, жена, тетка, баба? Малите деца немаат чуства за болка или таа се зголемува со текот на годините.
И те како се сеќаваат на трауматичните моменти од детството и те како разбираат уште од најмала возраст.

Моето дете беше 2,5г бевме заедно во маркет, плаќам на каса, он се вртка околу мене и одеднаш се затрчува накај врата, јас дури да сфатам што се случува излетува од врата и директно на улица (никогаш претходно не го направил тоа). Оставив и производи и новчаник и ташна, летнав да го фатам. Среќа голема ништо страшно не се случи, а можеше. И замислете не го истепав, туку половина час клечев до него и му објаснував што направил, што можеше да се случи, колку ме исплаши. Детево мирно ќути и ме слуша што му зборувам. Да видете како само сфати што му зборувам, од тогаш сам бара раче кога се поминува улица, вика по децата кога се блиску до улица.
А јас сфатив дека не е оно криво што истрча, тука јас што мислев дека ништо не разбира и што до тогаш не му објаснив колку е опасно да истрчува на улица.
Еднаш пишав и пак ке пишам никогаш не сум го удрила, а имам послушно дете.
И никогаш не ме удриле па ете ме култура, фина, смирена. Можам со саати да разговарам за една иста работа и по сто пати да му повторувам една работа.

 

Епа нормално дека такво ќе биде и утре и тој ќе ги тепа своите деца а сега какви мајки има по цел ден се на телефон а на детето коленото му крвари и она ништо не му

 

Шамар немам осетено во животот, мајка ми, ми има повишувано тон, со татко ми секогаш смирен муабет...
Еве ме 30 години, мажена, сопствен бизнис, со незначајни животни грешки ( дури и да ги немам ) ...

 

А маж ти да те потчукне дека неколку пати по ред го пресолуваш гравот е насилство или за твое добро, за да се научиш за следниот пат?

 

Разликата меѓу да удриш 3 год дете и 13 год е Тоа што првото повеќе ќе се истрауматизира. Второто има веќе некаков одбранбен механизам..

 

Ако го тепате детето,немојте да се чудите ако скроз ве отфрли кога ќе остарите.Ќе ви биде заслужено.
И шамарот по газот дава душевна болка која не се брише.
Немаат врска годините.На секоја возраст човек може да се истрауматизира.
Татко ми понекогаш претерува со викање.Кога тој не е во право,тоа ме разорува.
Но,мене и моите браќа не не удира. Решава ситуации или со 2-3 дена молчење или со краток,ама јасен разговор.А,тој бил тепан од неговите и тоа многу.
Сфатил дека мора да постои граница и дека истата не смее да се премине.
Колку и да му се лутиме за некои тешки зборови,сепак сме му и благодарни што не му се залетуваат рацете.

 

Во право си на тоа мислев и јас. Тригодишно дете ќе се преплаши ќе плаче, секако истото може да биде и со 13годишното но сепак тоа има повише сфаќање. Сепак факт е дека ни 3 годишно ни 13 годишно ни било колку годишно дете не треба да се удара.

 

Ќотекот е излезен од рајот само да ги храни фрустрациите и примитивизмот на родителите.