Ќотекот како воспитна мерка

И еден предлог до @danichap @RainBow .
Би било добро да се смени темава во психичко и физичко малтретирање на дете од страна на родител, за да се опфати цела тематика. Да не мора нова тема за психичкиот односно вербалниот дел каква последица остава кога се користи како воспитна мерка.

 

Се согласивме дека и двете опции што таа ги наведе негативно се одразуваат на детето. Не нагласува трета опција. Мене ме интересира како таа го гледа решението на ситуацијата која таа ја постираше. Дали единствено како бирање помеѓу физичкото и психичкото насилство?

 

Не знам за неа, но искрено јас решение некое соодветно не гледам.
Син ми 20 пати ме има удрено со играчка кога ќе се налути нешто. Устата пена ми фаќа од зборење дека не е во ред тоа ама не ме сфаќа сериозно. Највеќе што ми помага е да му го одвлечам вниманието со нешто друго.
Значи пак се сведува се на нашата реакција. Некој немаат живци и во момент збеснуваат, удираат, се закануваат, казнуваат и тоа е далеку од ок.
А дека трае долго, епа не трае. Треба да сме свесни дека и таа фаза ќе помине.
Некогаш не ми е јасно, ќе речеш ете возрасни се. Како не можат да сфатат дека периодот ќе помине, ама трагите и последиците од ќотекот и вербалниот 'ќотек' не поминува. Доживотно трае.

 

Многу ме заинтересира темава. Јас иако немам деца, ќе дадам мое мислење. Имам 17 години. Кога бев мала, буквално се нешто ми беше забрането. Не смеев да играм во базен, баба ми ми бранеше. Не смеев да викнам другарки, баба ми и дедо ми ми бранеа. Ќотек јадев како магаре. Ништо не помогна, јас од инат повеќе глупости правев. Татко ми ме истепа еднаш само и тоа за глупост според мене, возење на мотор со другарка, ми ги помодре нозете, а јас пуст мерак, тој ми бранеше, мене уште толку ми се зголемуваше желбата. Ќотекот болеше уште два дена помина, јас ден денес се возам на мотор. Според мене, ќотекот ствара повеќе инат, одколку бенефит. Сега нема ќотек, ама има забрана за искачање, забрана за све и свашта, јас не слушам. Тој не е преку неделата овде, јас излегувам, а тој мисли дека спијам дома. И не е во ред да се лаже, најголем противник сум, но кога не можеме со убаво да се разбереме... Не е нормално на 17 години да не ме пушта да излегувам за време на распуст. И да се дружам. И се е до карактер. Јас бев силна и не дозволив да влијае и да има последици се ова, ама некои деца не се толку силни и зрели да размислуваат така. И на сите родители треба да им се укаже дека не треба да ги малтетираат и да им ставаат забрани на децата за глупости, така ствараат контра ефект, како во мојот случај, а ќотек никако. Јас моите деца нема да ги тепам и да им забранувам. Поарно да им дозволам и да знам кај се, одколку да ме лажат. Се е до свеста. А вакви родители како татко ми, што мислат дека се научници и се знаат, еве вака ќе ги лажат децата. А порано тој беше светец за мене, сега обичен искомплексиран човек. Заради неговото однесување.

 

мајка ми е иста да ме речам дури и бетер. Порано ми беше страв ама веќе кога беше неиздржливо и кога почна да ме срами кај ќе стигне,посебно еднаш кога избегавме цел клас од школо таа кога разбра цел град го сврте не најде ме грабна за рака ме измава тука пред сите и ме врати на школо... Е од тогаш никогаш и ништо не и кажав,цело време кај одам таа не знае и ден денес кога ќе види колата од мм не е пред куќа одма се јавува кај сме заминале. Внимавајте какви родители сте за да не биде после детето тргнато по погрешен пат.

 

Се сложувам. Секогаш сме имале отворен однос со моите родители. Одличен ученик бев, и кога колективно бегавме од часови, секогаш им кажував. Никогаш не не тепале, никогаш не сум имала забрана за излегување, а секогаш сум се враќала пред другите. За цигари никогаш не ми забраниле само ми кажувале дека не е убаво да се пуши. Во средно мајка ми ми викаше и за пирс и за тетоважа ако сакам дека нема да ми забрани. Ниту сум пушач, ниту сум имала желба за пирс и тетоважа.
Се надевам дека ќе успеам и јас како моите да имам супер однос со моите деца.

 

Не го оправдувам ќотекот, тоа е измачување а не воспитна мерка. Се може да се реши со збор ако знаеш како.

 

Најмногу ме повредува тоа што тој сака да ми го креира животот. Сакам да пораснам за да се спасам. Детството и младоста ми ги уништува. Сака тој секогаш да доминира. Ако ни го дале животот, не значи дека треба тие да го креираат, сепак ние го живееме.

 

Ќотек не може да биде воспитна мерка ниту соодејствува со векот во кој живееме. Штета законите за заштита на деца не функционираат на Балкан инаку веднаш би се сменила перцепцијата кога некој ќе ти чукне на врата за одземање на дете. Има сос телефони на детско село ама веројатно и тоа не функционира.

Прво и основно не смее ни да ви падне на памет да кренете рака некому. Па колку и да сте биле лути и нервозни. Не е ова Бангладеш бе луѓе. Држава со 90% запишани на факултет, ве молам.

 

Мене мојте никогаш не ме тепале и јас скоро секогаш знаев како да се однесувам.
Пример како помали до 11 часот си доаѓав дома секогаш иако никогаш не ми кажуваа од дома кога да си дојдам.
А братучетка ми иако имаше строг татко кој цело време ја контролираше што прави и и кажуваше кога да дојде дома она секогаш каснеше дома и си тераше по нејзино.
Дури и ако некогаш заборавеше да и каже татко и до колку да си дојде она знаеше да седи до 2-3 саат за разлика од мене која секогаш си доаѓав порано.
Мислам дека нема фајде од ќотек.
Брат ми имаше многу склоност кон крадење.
Има детето склоност кон тие работи и сите ни викаа немојте на психолог да го носите туку тепајте го и тоа секој ден.
На лекар го носевме и ќотек никогаш нема јадено.
Се поправи сега не прави веќе така може има 2 години од тогаш.
Имам видено во тоалет на свадба каде што бевме мајка како го тепа детето затоа што се измочкало во ѓаќи а детето имаше едвај 3-4 години. Ми падна жал ама жената беше 8-9 месец трудна па имав разбирање дека е можно маж и да не и помага многу па мора она се да прави, а бев свесна дека ако земам да снимам или пријавам ќе и го земат детето.
Како и да е неубава работа е ќотекот.

 

Често слушам од повозрасниве дека кога имало ќотек, имало и луѓе. Јас не мислам така. Има луѓе, но со трауми. Се' може да се реши со разговор.

Да биде уште потрагично, има и многу млади што го поддржуваат ќотекот, не само како воспитна, туку и како педагошка мерка. Еднаш или двапати имам имам налетано на статија како наставник истепал ученик и коментарите беа со поддршка за наставникот, а меѓу нив имаше и многу млади луѓе. Многу малку асални коментари прочитав.

Имам прочитано и дека тие што воопшто не биле тепани од страна на родителите, се однесувале како да се пуштени од ланец. Не. Напротив, тие што биле престрого држени се такви. Секако, има и исклучоци. Ни претераното разгалување не е добро, ни ќотекот не е добар.

Ќотекот е насилство. Удар е удар. Можеби порано немало интернет, книги за детска психологија, па затоа родителите ги воспитувале децата како што тие биле воспитувани, но сега кога имаме се' , од книжулиња до огромни книги и кога интернетот е преплавен со многу работи, срамота е да се применуваат примитивни методи.

 

Не знам дали на форумов има некој што живее Норвешка да ви опише што би ви се случило ако детето само се пожали на тие телефонски броеви.
@green.eyes ти си најблиску таму како е кај вас?

 

Немам лично искуство, ниту пак од некој близок. Другарка една кажа дека во секунда се активира социјалната служба. Знам само дека учителка/воспитувачка во градинка има пријавено дека се сомнева на физички малтретирано дете. Истата другарка кажуваше за случај со дете од градинка на нејзиниот син. Што и како испаднало понатаму не знам, немам информација.

Во овие краеви детето е најсвето нешто и во принцип секаква повреда на неговите права е санкционирана. Детали не знам, не сакам да шпекулирам што би се случило ако се открие од страна на надлежните служби

 

Ти изгледа никогаш не си ги извадила родителите од петици . За ќотек нема оправдување да , ама некогаш и за постапките на децата нема оправдување . Еве во комшии имам едни , ќерка ми се труди да се дружи со нив , тие без потреба ја викаат мрсулка , го*но и ред други работи . Нивните родители слушаат , и се прават " на Тошо " . И забранува на ќерка ми да им зборува ( ако ме послуша 4 години е ) . Да е син ми на нивно место , јас би го искарала , доколку продолжува ќе добие ќотек . Со тоа се покажува воспитањето од дома и културата прво на родителите , па потоа на децата .

*Модератор: Префрлена дискусија

 

Децата никогаш не можат да ги извадат родителите од петици затоа што родителите ја имаат контролата, не децата. Кога некое дете е невоспитано детето е криво, кога е воспитано браво за родителите што го воспитале. Децата учат се од родителите. Ако некое го видиш невоспитано, знај дека неговите се идиоти. А ти се надевам нема да имаш деца дури не се свестиш. И не ја барајте Европа. Со методи од камено доба, таман ти е Македонија.

 

Делам мислење. Со кревање на рака ништо не постигаш, на куче не се крева рака, а не па на дете. Со трпение и разговор се објаснува каде е згрешено и зошто, а не ќотек па да се чуди зашто плаче. Ако е невоспитано, родителот е задолжен да го воспита, децата се слика на родителите и мали копии, папагалчиња.

 

Имам две , трето доаѓа . И не можеш да веруваш колку труд сум вложила да ги воспитувам со збор а не со ќотек . Резултатот ? Ем на глава ти се качуваат , ем по нивно ќе е , ем се повредиле и плачат без престан ( што е нормално , бидејќи се повредиле ) . Откако почнав да им подвикнувам , повеќе ме слушаат. Што постигнав со тоа што бев добра и разбирлива ? Ништо , само нерви искинав тресејќи се да не паднат и да искршат глава .

П . С . Се надевам ти кога ќе имаш деца ќе сфатиш дека не секогаш е како ти што планираш , некогаш мора да викнеш , да удриш ( не бокс да му удриш божее , плесни по газето малку колку да му дадеш до знаење дека не е во право и дека ако ти тера инает , ќе добие по газе ) .

Ниту еден родител не сака да си го удри чедото , тоа е факт , но некогаш условите те тераат на тоа . Што треба , да го оставиш да се фрли од трети спрат на глава ? Или по скали да се истркала ? Еве мм го оставале да прави што сака , пет пати на глава е шиен , три пати на нос и два пати на колено . На 6 години му текнало да проба да скока од втор спрат . И скокнал . Затоа има рез на главата .
Не суди без да знаеш со што се бори и соочува некој . Можеби девојката била пргава како мм , па мајка и морала така да постапи .

 

Значи вака. Има пргави деца што не можеш да ги запреш, а нивните родители рака не кренале на нив. Ако ти не си нашла начин да се справиш со пргавоста на детето, треба да кажеш јас во моментов не знам друг начин, а не ќотегот е единствен начин. Ќотегот не треба да е опција. Примери до утре можеме да си кажуваме, ко што реков и јас знам деца што имаат неверојатна енергија и треба да им посветиш многу внимание. Ама искрени да се овие мајкиве на пргави деца што викаат освен ќотегот нема друг начин, значи ако се искрени да кажат дали и колку му посветуваат квалитетно внимание на детето во денот. Дали го однесле да спортува, да се истрча, дали го качиле на планина. Не. А знаеш зошто не? Затоа што е потешко. Полесниот начин е удри го и ќе ќути. И жал ми е што го потценуваш плескањето по газе ама ќотег е ќотег, децата негативните искуства поинтензивно ги памтат од позитивните. Не ме слушај мене, читај студии, прашувај психолози, еден нема да најдеш што ќе ти каже дека е нормално одвреме навреме да му дадеш ќотег. Те слушаат пошо ти се плашат. Јас за моето дете треба да сум безбедно место, а не да се плаши од мене. Треба да го научиш зошто не треба да прави нешто, а не да не го прави од страв. Ама во Македонија ќотегот од рајот е излезен. И прекинете со муабетот "доста судиш". Не. Ќотег на деца не е ситуација кај што кој избор да го одбереш е во ред, не треба да си осудувана. На социјален работник да дојде да провери како ги третираш децата, тоа ќе му го кажеш, доста судиш?
Ако гледаш дека 2 деца те излудуваат до степен на ќотег, треба да размислиш дали треба да одиш на трето. Ова не е навреда, еве лично јас за мене ќе ти кажам дека со 3 не би можела да се справам, немам трпение. Ама затоа на тоа едно, цело внимание и трпение ќе му го посветам и никогаш нема да речам детето ме изваде од петици. Пошо ако имаш ќерка и утре дечко и ја натепа, и и каже, те натепав пошо ме истаде од петици, ќе и кажеш дека не е таа крива, или дека требала да пази да не го изнервира? Моето дете мене никогаш не може да ме изнервира. Јас се нервирам, а не тоа мене. Јас ја имам контролата над моите емоции, и ако изгубам контрола, јас сум крива за последиците. Пошо друга потрпелива мајка поинаку ќе постапела во истата ситуација, значи има друг начин. Пргавоста на децата ви е само бајка која си ја кажувате за да се утешите дека не е ништо страшно ќотегот.