Devojki da ve prasham posle abortus(mojot bese medikamentozen ,so tableti) sledniot mesec si dobiv ciklus najnormalno, no sega dve ipol nedeli posle toa, imam nekoja kafeavka,bledo rozeva tecnost od vaginata ovie dva dena i toa premalce, po nekoja kapka na den. Da ne znae nekoja od vas sto bi mozelo da bide?
Што би направиле доколку сте на мое место? Бремена 4ти пат непланирано во 4та гн. Имам 3 девојки од кои најстарата е 14 год. Со најмалата на 6месеци имавме тешка операција на црева (иначе сега е 8год). Мене сеуште ме држи некој страв околу неа на пр кога јади, спие,кога е настината итн. А 5год спиев во дневната бидејќи буквално се тресев кога го гледав девојчето. Дење некако се издржуваше луѓе околу мене муабет работа ќе помине денот. Само што се стабилизирав од таа состојба оваа бременост ми дојде како шок се ми се сруши. Мм вика твоја е одлуката дали ќе абортираш ама некако се филма демек што ако е машко ( неговата неисполнета желба). Закажана сум за во понеделник за киретажа ама како што поминува времето тој се повлекува и многу малку контактира со мене. Навистина не знам што е исправно? Ако одам на киретажа сигурно ќе го разнишам односот со него а ако раѓам ќе се изгубам самата себеси. Финансиски не стоиме лошо работи тој, јас, имаме дополнителна работа од дома то е се ок. Старите и од негова и од моја страна се ни ваму ни таму. Не даваат никаква поддршка само викаат вие си знаете. Сакам да знам било кој да е во моја кожа што би одлучила?
Многу е неблагодарно да се рече раѓај или не Сметам дека тоа било план на дедо Боже и сигурно има причина зошто е тоа така Ја би родила ако сум ок психички
Јас да сум на твое место би родила доколку стоите финансиски и со нерви добро а за помош не се сомневам ќе имаш од маж ти и од ќерќите 100 % поддршка , останатите се мање битни. Сепак твое право е што и да одлучиш
Зошто да го разнишаш односот со маж ти ако одлуката ја остава на тебе? А што ако не е машко? Не може никој од страна да ти каже што да правиш, ама според ова што го пишуваш не ми делуваш како да си спремна за уште едно дете. На крај одлуката секако си е твоја, како се чувствуваш и како мислиш дека е најдобро, така.
Ти е најважно како се чувствуваш, сепак имаш три здрави дечиња и секако ако решиш важно е да се осигураш дека е добар плодот. Може имаш простор да размислиш и да направиш некое испитување до 12 недела се смета како безбедно за абортус. Не избрзувај размисли со ладна глава. Поздрав се најдобро.
Бев во некоја слична ситуација, го родив и ни за секунда не се покајав. И јас би рекла дека е Божји план, така верувам. А тоа дали е машко уште одма освести го маж ти да не се филма, не ќе раѓаш дете само пол да погаѓаш, може е женско, што и да е...
Твоја одлука треба да е, како и да си сакаш. За машко/женско немам коментар искрено... Ако се решите за 4то, што и да е, нека е живо. Јас да бев на твое место, мислам дека би го задржала. Штом имате финансии, имаш и поголеми девојчиња кои сигурно ќе бидат многу од помош. Имаш пренатални тестови кои се прават уште од 9/10та недела. Имаш фора да ги направиш, и да видиш како ќе се резултатите. Исто, поради проблемот со најмалото девојче, би отишла кај некои од најдобрите доктори за скрининг барем. Јас ти го препорачувам Димчев во Систина. Сепак на крајот од денот, што и да одлучиш, твоја одлука е и немој да чувствуваш грижа на совест.
Би го родила, секое дете се раѓа со својата среќа, не можеш да знаеш дали ќе има некој проблем или нема да има, јас жива би се изела здраво дете да абортирам а ги имам сите услови да го исчувам.. Сепак одлуката си е твоја, размисли убаво затоа што нема назат.
Здраво девојки. После 4 години повторно на форумов само поради било која би се нашла во ситуација како мене. Сакам да споделам искуство, зошто никаде не се зборува многу освен тука по некој коментар. Имено имам 5 годишно дете, и останав повторно бремена. Веднаш решив дека не сум во можност да раѓам, па со тешки маки бев кај матична, упат кој го даваат реда ради, за да не се шеташ на ГАК , иако пак се шетав. Крвна група направив, следниот ден после 5 саати дремење на клиника ми дадоа апчиња дома да ги испијам. Ништо таму не се пие. Едно дента, па задутре дента уште 4( две вагинално и две под јазик). После 40 минути почнуваа болки, трески, нагони за повраќање. Во следните 5-6 саати болките можеби издржливи, незнам, но поради температура и повраќање и болки во исто време- ГОСПОД го видов. Цел ден млитава, одвај на нозе застанав. После 4 саати почнав да крварам. Денес има поминато две недели, притоа се уште крварам и пред два дена на контрола кај матична испадна дека сум полна, односно има многу остатоци од бременоста и треба да идам на чистење. Отидов на ГАК, докторот ме врати да сум дошла после три недели ако не сум имала температура( да не речам сепса ако не сум фатила). Денес правев крвна слика повторно и црп по налог на мат. , црп мирен ама се друго- немирно. Температура 37,2 цел ден. Затоа вака драги мои, покрај целата голгота што ја доживуваме кога ќе решиме да не родиме, од која и да е причина, ве молам да си идете на киретажа и да ме им верувате на докторите како што мене ми рече док." Јас сум доктор не си ти, не им се случува на сите да не биде нешто во ред, уживај". Иако напоменав дека прагот на болка ми е низок, има слаб организам и често се разболувам. Тоа е го ветер, нивното его е најбитно. Сега се празници незнам кој пат да го фатам. Систина не ќе биде под 35.000 , а ги немам. ГАК ќе ме нафтата, притоа три недели сум дома, ако останам уште ден и од работа ќе ме избркаат, а јас сум катастрофа и физички и психички. Така да, убаво размислете каде и како ќе ја правите процедурата. Извинете на долгиот пост, но мора да сте спремни дека може да ви се случи и ова што мене ми се случи. Посакувам ниедна веќе да не се најде во ваква ситуација, но тоа е живот.
Жал ми е што дошло до ова Мој совет јави се во Плодност кажи ситуација и прашај колку ке те кошта Од 15.000 не е повеке
Фала ти. Во моментов и убав збор ми е поддршка. Неможам да патувам во Битола. Во лоши односи сум со маж ми. 18.500 плус преглед ехо 4000 во Ремедика. Вчера телефонски ми кажаа. Систина не ги добив. После празников ќе си го барам чарето. Поздрав и убави празници. Господ да е со сите нас.
Ќе пишам. Утре се рамно 3 недели откако ги испив апчињата и откако крварам. Ќе одам до ГАК прво да видам што ќе кажат, па ќе одлучам што понатаму.