Абортус

85 страници напишани,уште 5 пати по толку ќе се напишат,а темава нема да ја затвориме со некаков став или заклучок,единствено ко што си знаеме ќе почнеме да се препукуваме па ќе ја заклучат.
Како и да е,таман работа ако треба нечиј став да преовлада.
Секој со своето размислување и став,сите имаат право во одредени сегменти од своите размислувања. А абортусот не е новина на ова општество,тој постоел и ќе постои без разлика дали го оправдуваме или не

 

Не бе остајте ја темата, баш да видиме до каде ќе оди. Еве и инцестот испадна ок сега
Плодовите од инцест, особено оние што се направени во најблиско сродство, често не успеваат ни да го завршат својот ембрионален развиток поради многуте дегенеративни особини кои се јавуваат како резултат на тоа што луѓето во сродство делат исти комбинации (копии) на генетски алели што одредуваат конкретни особини. Со оглед на тоа што најголем дел од смртоносните и дегенеративните својства фенотипски се прикажуваат во рецесивна форма (рр, наместо РР или Рр) веројатноста дека инцестоидниот плод ќе носи вакви особини е голема, затоа што конкретните копии од тој алел што ја носат таа особина ќе се спојат кога две лица во сродство ќе зачнат плод...и нема да може да биде замаскирана, а плодот нема да биде само носител на особината. Чист пример за тоа ви е хемофилијата што се има проширено низ кралските семејства поради тоа што не сакаат да си ја мешаат својата сина кралска крв...штом ги спомнавте веќе.
Во поблиско сродство и многу пострашни пореметувања и заболувања се јавуваат. И да, секогаш ги има, веројатноста да се јават е преголема, особено кога делиш пола или четвртина од твојот геном со особата што ти го зачнала плодот.
Овие факти може не се знаеле толку детално порано, но одамна е увидено дека со плодовите од инцест нешто не е во ред, особено со оние од најблиско сродство, затоа и секаде овие врски се забранети со закон и не се оправдани ниту од морална, ниту од религиска, ниту од научна гледна точка.
И куче кога се купува се бара обавезно педигре не поради помодарство, туку баш од вакви причини.

И ај доста лупате глупости. Бидете си за абортус, бидете против абортус, ама дај не забегувајте.

 

Луѓе, отидовте во крајности. Инцест бе. Не се работите црно-бели.

Еве една крајност и во другата насока, да видиме дали и изборот ќе го оправдате во секоја ситуација. Во селото од каде што доаѓа татко ми (прилично зостаната средина) жените немале можност да абортираат. Зборуваме за пред 60-70-80 години. Ама по многу раѓања, не сакале повеќе деца. Право на избор и слободна волја.

Е сега, како некои од нив го изразувале тоа право на избор - ги раѓале директно во нужник. Знаете она - под од штици и голема дупка. Па се гушеле новороденчињата тука. Немало друг начин, па оваа пракса се пренесувала од жена на жена како начин да се спасат. И сега, како е овој избор поинаков? Би оправдале овде право на избор? Нели, нејзина утроба, нејзин живот, нејзин избор. Не, директно убиство е и нема друг збор за тоа. А се случувало во многу села и со многу деца.

Друг пример од роднини на дедо ми - новороденчиња близнаци биле однесени во шума затоа што не можеле да ги гледаат. Мајката не можела да се помири, па го натерала таткото да оди да ги бара по неколку часа. Ги нашле живи здрави, остареа како нормални луѓе.

Секако дека ова не е во ред. Што го прави детето дете? Мора да излезе и да заплаче за да го наречете живо суштество? Во матката е океј да се прекине животот, а вака не? Кога веќе одиме во крајности...

 

Ama sega ti mesas zivorodeni deca be so abortus. Nema vrska edno so drugo. E toa sto ti go kazuvas e klasicno cedomotstvo. Temava e abortus.

 

Мислам дека мешаш брзини многу. А знаеш и како се ослободувале бабите од непожелните деца? Ќе го стаи да се посунча на сонце малце. Ахам, и тоа го правеле.

Да, има разлика од плод од 12 недели и бебе.
Не е исто.

Никој од нас не поддржува раѓање и убивање на плод (што е случај ако е поодмината бременост).

Право на избор до 12 недели, доволно време е тоа да одлучиш дал сакаш, дал не да раѓаш.

После 12 недели, плодот чувствува болка. Барем за мене е тоа пресудно, ете.

Ама еве и тебе да те прашам - по што се разликува плодот од инцест со плодот од ќеиф секс? Од аспект на плодот, не од аспект на жената.

 

Не знам да одговорам на прашањето. Можам само да замислам како им е на тие жени што останале бремени како последица на силување или ваков чин. Од аспект на плодот - пак не е само фетус. Нешто што ќе биде живот. И во првото мислење на темава кажав што мислам - не може жената да се однесува како да не донесува одлука за прекинување на тој живот.

Велиш право на избор до 12 недели, ете овие жени го немале па наоѓале начин. Ако се прашувам јас, исто е дали на 6 недели, 12 недели и неколку месеци, тоа е истото тоа дете. Како што тебе тој пример те прави да се замислиш дали постои апсолутно право на избор, така мене инцестот ме прави да се замислам дали не треба да постои изборот. Затоа реков дека не може да е црно-бело.

 

Не, не може да се спореди со грозоморлуков што го опиша. Не можеш да споредиш свесно убивање на дете коешто самото излегло од матката, тогаш кога природата одлучила дека е спремно за живот надвор од неа. Не спремно во смисла самото да се одгледува, затоа што сепак е бебе, но само да си ги извршува сите физиолошки функции без да треба да биде поврзано со крвотокот и телото на мјаката.
Разликата е што ембиронот има потенцијал да стане човечко суштество, но се‘ уште не е. Тоа што одредени клетки почнале да се диференцираат во ткива, мене лично не ми го рамни ембрионот со човечко суштество. Дури и кога се пројавува срцевата акција, мозокот не е до тој степен развиен за повисоки невролошки функции. Тоа што срцето чука значи дека има развиено автономен нервен систем којшто засебно функционира и не може да биде директно контролиран, но не значи дека ембиронот во моментот чувствува и мисли. Дури и во подоцните стадиуми на развиток, фетусот не е целосно оформен и има многу голема разлика дали ќе се роди во шести, седми, осми или девети месец, а шансата да преживее надвор од телото на мајката драстично варира.
Затоа и се вели дека се бара согласност од лекар, конзорциум на лекари и сл. Тоа е една цела благородна професија која постои за да се спаси човечки живот и се базира на етички принципи меѓудругото. Не ги правете луѓето џелати. Ниту они не одобруваат абортуси секогаш кога ќе му текне на некој дека не сака да му се роди тоа дете.

И да баш тоа го дискутираме. Не е се црно и бело, затоа сите околности се земаат во предид и се создава мислење, решение. Јас конкретно ако велам дека треба да се има право на абортус тоа не значи дека го практикувам како редовна контацепција, ниту дека би абортирала сега кога не сум баш спремна за деца, но сум во сериозна врска каде има љубов. Во друга ситуација можеби не би размислувала така. И мило ми е што знам дека имам право на избор.

 

За последниот пасус се согласувам, секој треба да има избор и да го сфати со голема одговорност.

За големата разлика меѓу фетус и човек не се согласувам, затоа што го гледам крајниот резултат - човек кој некогаш бил фетус.

 

Ова! Ова е толку тажно, дури и гротесно, што веќе и не сакам да ја отворам темава.

 

Aj jas pak.... Nemoze taka be, covek koj bil nekogas fetus. Pa bil i sperma togas. Ajde ako taka pocneme da gledame ke stane cefomorstvo sekoe d*kanje!!

 

На темава стварно се измешаа баби и жаби. Не може да се споредува абортус (зборувам за абортус до 12-та недела) со убиство на новороденче или бебе. Едноставно, не може. Кој какви сака сфаќања нека има, ама овие две работи се неспоредливи.

Убаво кажа @Giovanna - оплодената јајце-клетка, ембрион или фетус имаат потенцијал да станат бебе или новороденче, но сепак, сеуште не се тоа.Личните ставови и сфаќања се едно, но науката и медицината говорат нешто друго. Значи, се работи за личен став наспроти научен факт. Разликата е што ембрионот или фетусот не се целосно оформени и не можат да преживеат надвор од мајката.

Ако така гледаме на работите, тогаш при ин-витрото рутински се „убиваат“ и по неколку бебиња. Во матката се имплантираат повеќе оплодени јајце-клетки, за да се зголемат шансите за забременување, а потоа - ако повеќе од нив успешно се имплантирале, сите освен една се отстрануваат. Нели е и ова „убиство“? Или можеби е ОК во овој случај, затоа што се работи за ин-витро?

Тогаш, и норлевото кое некои членки на форумов го пијат како да е олиговит е своевидно „убиство“, затоа што нели, и тука има потенцијал за еден човечки живот. Или не?

Што се однесува до примерите од времето на нашите (пра)баби и дедовци, од денешен аспект се грозоморни, се сложувам, и тука апсолутно се работи за убиство. Но, треба да се има во предвид и дека во тие времиња често пати жените имале и по 7-8 деца, од кои најчесто само 2-3 преживувале. Останатите умирале од глад, болест или недоволна родителска грижа. Соочени со ваквата реалност која ги чекала нивните деца, донекаде и ги разбирам (иако воопшто не ги оправдувам) жените кои се одлучувале на ваков страшен чекор. Ако се одлучиле да го задржат новороденчето, можеби ќе немале храна за останатите деца. Сакам да кажам, и тие тоа не го правеле од кеиф или мерак или затоа што се бесчуствителни, туку затоа што немале друг избор, т.е. барем мислеле дека немаат.

Еве и друг пример - во Спарта децата кои се раѓале со психички или физички недостатоци ги фрлале од карпи, бидејќи не можеле да водат нормален живот и да бидат корисни за државата. И ова нешто било апсолутно прифатено од страна на сите, и жени и мажи.

Разликата меѓу овие грозоморни примери од минатото на човештвото и денешницата е во тоа што денес имаме медицински начин за абортус уште на самиот почеток на бременоста, како и генетски скрининг за заболувања, исто така во раните фази на бременоста. Ова се неоспорно придобивки на денешницата и глупаво би било да ги негираме или уште полошо, да се залагаме против нив.

П.С. Стварно не знам кај ги наоѓате оние примери за мајки во 5-6 месец од бременоста кои абортираат затоа што тогаш им текнало дека нејќат бебе. Колку што сум јас запознаен, абортус после третиот месец не е дозволен, дури ни законски (освен ако не станува збор за некаква здравствена компликација). Ова ме потсеќа не една епизода од Саут Парк, кога мајка му на Картман се решава да бара абортус во 520-та недела (односно, на негови 10 години), бидејќи сфатила дека не е спремна да одгледува дете.

 

Примерот што го кажав е драстичен исто како што е примерот со инцестот. Тоа со инцест и здравствени проблеми го користите во смисла - еве, ги фативме, еве сега нека речат да се роди. Исто е, само од другата страна, ајде вака речете дека не е убиство - за разлика од неколку месеци се работи. Како тоа ако се направи во таа недела не се рачуна, а подоцна веќе е друго?

Точно, друго време, други услови. Изборот тогаш значел тоа, сега е абортус. За истиот избор се работи, само на друг начин. Tогаш овие работи биле 'природни' исто како што е денес абортусот.

Јас не се залагам против ништо, кажувам само како гледам јас на работите. Никогаш не сум осудила жена што абортирала, ниту пак планирам да го направам тоа. Муабетот ми беше дека не е во ред овој избор да се оправдува со "тоа е само фетус и не значи ништо".

А ова со спермата, @slobodka, е стварно безвезе аргумент.

 

Ама така е, ако сметаш дека е убиство да убиеш плод дури и во 5-та недела, тогаш што останува па кога фетусот е уште поразвиен? Значи ни јас не велам дека сум против оние што не одобруваат абортус, но и тие нека не вперуваат прст кон нас останатите ако и они самите би го направиле тоа под одредени околности, нека си бидат доследни до крај.

Инаку јас колку што сфатив никој овде не вели да се абортира здрав и прав фетус во 8-ми месец од чиста мира. Ниту еден лекар при здрава свест не би го ни дозволил тоа. Во тој случај иако фетусот не е развиен до крај, сепак има многу голема шанса да преживее и надвор од мајката.

Друга работа пораѓање во нужник или оставање на бебиња во планина на ладно и меѓу диви ѕверови е неспоредливо, па макар и со нагрозоморното видео кое може тука да го поставите као аргумент. Значи за тоа не ми се ни навлегува колку не е исто, ама ај. Прво тоа ако било редовна практика во село, во цивилизирани општества абортусите во последно тромесечие се изведуваат само ако е крајно неопходно. Абортусот пак ќе повторам е изведен од страна на лекар, кој што го одобрил тоа од медицински причини. Значи се заклучило дека е подобро детето да не се роди. Нормално во согласност со родителот. За прекин на бременост од сите други причини тоа се прави во прво тромесечие.

Со моите мислења баш и укажувам дека и мене светот не ми е црно-бел, не велам дека и тебе не ти е, ама тежнееме кон различна страна.

 

^ Те разбирам, затоа и велам дека никогаш не може да има согласност на ваква тема.

За мене, научниот факт дека фетусот не е способен да преживее надвор од матката во одреден период на бременоста не го прави изборот пооправдан од тој направен неколку дена подоцна. Има разлика за докторот, не велам не, но потенцијалната мајка го прави истиот избор - да не го роди детето. Не мислам дека одлуката донесена до третиот месец е различна од таа донесена на трет месец плус една недела.

Да сумирам, зашто мислам дека темата е исцрпена - поддржувам сечие право на избор. Не се мешам во туѓи одлуки, но лично не би го направила. Она што го сметам за факт е дека не треба да се смета за лесна одлука и да се оправдува со разлики меѓу развој во дванаесетта, тринаесетта и четиринаесетта недела. Лично за мене, не прави разлика. Нека биде и лично мислење што не е базирано врз наука, за мене науката не може да го промени, и спротивното што е базирано врз наука не ми изгледа на разумно оправдување.

 

Ако размислиме со ладна глава, што на ваква тема е навистина тешко да се направи, и ги согледаме научните факти, границата од 3 месеци е сосема во ред, бидејќи е поставена прилично ниско. Дури од 22-рата недела фетусот има шанса помала или еднаква на 10% да преживее надвор од матката, а 50% (што повторно не е воопшто голема шанса), по 25-тата недела.

Така да, границата од 12 недели е сосема во ред, од научна или медицинска гледна точка, зошто не се работи за плус-минус една недела разлика помеѓу фетус и новороденче - разликата е двојно поголема.

Никој не вели дека фетусот не значи ништо и навистина се сомневам дека 99% од жените кои абортираат овој чин го сфаќаат туку-така, како ништо посебно, иако многу од оние против абортусот се обидоа тоа така да го прикажат.

Од личен аспект, фетусот може да значи различни работи - за оној кој сакал да има бебе, може да значи цел свет, а за оној кој не сака, може да значи многу проблеми и компликации во животот. Значењето е релативно и субјективно.

Но, изедначувањето на ембрион и фетус со новороденче, бебе или човек исто така не е во ред и е целосно неосновано. Од субјективна гледна точка, можеме да тврдиме што тој фетус претставува за нас, но ако примениме објективност, од научна/биолошка/медицинска гледна точка, фетусот не е исто што и човек. И ова е факт. Ваквото гледање на работите може да не ни се допаѓа, но тоа нема да го направи помалку вистинито.

 

Мислев да не пишувам на темава,ама морав.
Не знам кој од вас се нашол во ваква ситуација.Јас имав вакво премрежје во животот.
Имам и претходно пушувано,еве пак ќе повторам.
Некогаш животот те става на раскрсница и кој пат да го избереш е тежок.А мораш да избереш.
Јас два пати одев и два пати се враќав и предомислував.Кога во еден момент почнав здравјето да го губам и да ги запоставувам моите деца,од грижа што ќе биде со тоа што го носев(дали ќе има последици ,бидејки јас имав сипаници во првиот месец од бременоста и грип после тоа третиран со јаки антибиотици),пресеков.

Спојлер

инаку јас професионално не препрачувам лекови во органогенеза

И требаше да чекам амниоцитеза која се прави понатаму.А до тогаш,ни на небо ни на земја.Место да уживам и да се радувам на трето дете,јас ќе требаше да мислам дали ќе има некакви последици.Тоа никој не ми го гарантираше.И до Лондон отидов и таму ми рекоа,чекај.
Моето здравје беше доведено во прашање.Чекањето и неизвесноста се полоши од секоја дијагноза.
Јас сум столбот на моето семејсво-маж ми така вика,а и така е.Многу е битно каков човек имате до себе.Ако е со сфаќања како некои овде,незнам што би правела.
Ако јас попуштев со нерви,здравје,што ќе се случеше со децата ?
Некаде прочитав дека подобро е да изгубиш еден прст,за да ја зачуваш раката.
И кои сте вие морални судии да осудувате некого и да кажувате убици и чедоморство?
Затоа и постојат тие тестови во различни стадиуми на бременоста,за ако нешто не е во ред истата да се прекине.Човештвото оди напред,сите сакаме здрави единки.
Поддржувам право на избор ,не поддржувам осуда.

 

Јас ќе ти кажам од каде ги наоѓаат тие примери. Од селската чешма.

Моја рода абортира во 5ти месец. Кратко после тоа ја викна тетка и во Швајцарија на месец-два, да се тргне жената од дома, од секој ден и од сите. Еве, заборавила дека приоритет е да земе разглас на сред село и да лепи плакати за сите радознали да чујат со свои уши, да видат со свои очи па да се уверат зошто, за да не се најде случајно на фемина како една од оние што некоја ја знае и познава оваа што абортирала во 5ти месец за да може да си го шета газот по Швајцарија.

Оти жени.

 

Ама се договоривме сеа, батали ја жената. Треба или не треба да се роди тој плод? По што е различен од овој другиов? Зошто другиот би заслужил да живее повеќе?
Исто, одговори ми, што правиме со бебињата од ин витро кои не се потребни повеќе и се уништуваат? Не ли заслужуваат и тие шанса?

И не, не е се црно бело. Нијансите секоја од нас си ги знае за себе Ете, една погоре членка, не би абортирала ни плод на инцест. Иако не и верувам баш, ајде, нека биде.
За мене и моето тело, доволна е желбата да не сакам да родам.
За тебе и твоето тело, доволно е да има две цртки и за тебе тоа е живот. Ама не би знаела што да правиш во случај на инцест.

Ние сами си ги знаеме своите нијанси

 

@CameliaMiller ти кажав, не знам да одговорам на прашањето. Премногу е комплексно и не можам да одговорам со да или не. Само знам дека ниеден плод нема повеќе права од друг. Не можам да кажам дали жената треба да го роди или не, но каква и да е одлуката пак е поврзана за живот, не само за фетус што се отстранува од матката.

@Bender Rodriguez ајде да размислиме со ладна глава. Од фетусот настанува човек и тоа е факт. Кога решаваш да го нема фетусот, го нема ни човекот. И како е оваа гледна точка помалку објективна од твојата? И мојата другарка која требало да биде абортирана била фетус во тоа време кога се носела одлуката.

Науката кажува кога почнува да чука срцето, кога фетусот е способен да живее надвор од матката, кога почнува да работи мозокот. Јас човекот не го гледам како срце, мозок и органи. Го гледам нештото што ги поврзува нив и се вика душа. Науката не ми кажува од кој момент во плодот има душа, нели? И затоа не можеме да се разбереме колку и да разговараме на темава. Ти тој фактор не го земаш предвид, затоа што нели, не е научно измерен. Јас го земам не само поради верба, туку и поради лично искуство кое не би да го објаснувам тука.

 

@LivingGlam мислам јас дека се разбравме.
Ти не го гледаш како фетус.
Тоа е субјективно и океј е, се додека се работи за твое тело.
Објективно, е збир на клетки.