Ако некој те удри по едниот образ, ти сврти му го другиот...

Овде изгледа само јас сум будалата која го прави тоа. Ех, времиња беа. Кога девојката зависеше од мене, а пред тоа ме имаше сто пати испогазено, јас реков добро е, нема потреба да се одмаздувам, за отпосле да сфатам дека и го свртев другиот образ, онака левиот за да може со десна рака посилно да удри

Не знам колку вреди, но од мој агол, не го врти другиот образ, ни па удирај. Направи го тоа што ќе те направи среќна. А некои луѓе едноставно не вредат за да си го трошиш времето со нив.

 

Око за око, заб за заб.

Не ја гледам логиката во тоа да го свртам и другиот образ кога сум јас омаловажена или повредена.
И зборувам само за мене, затоа што ми е доста од тоа да застанувам за други и јас да го окркам на крај.

Избувлива сум, знам да толелирам, да преминам преку нешто ако не е толку сериозно, но во ниту еден случај не вртам друг образ за уште една шлаканица.
Првата требала со својата сила да ме освести.

 

Да ви раскажам тазе пример.
Денес имавме испит, и до мене седнува една девојка која учеше со мене во средно, иста генерација, и еднаш во 1ва година директно ми рече-Не знам, нешто не ми се допаѓаш... Јас ја прашувам-Како така?! Таа-епа ете, не знам, имаш некакво однесување, и прави фаци, и не знам што, јас се срамам... .
А на 3та година, еднаш ги поздрави моите другарки, и после рече-дали ве поздравив ситее? Демек ти не постоиш за мене. А денес ме молеше да и помогнам, и ми се правеше ангел. Мене ни еднаш не ми дојде на памет барем да и кажам-знаеш што, и мене нешто не ми се допаѓаш, па подобро е сама да си ги напишаш прашањата, зарем не? Не... не ја гледав со омраза, и помагав колку што можев, дури професорот ме премести. А сега би сакала да се зближам со неа, само да видам дали уште го има истото мислење за мене, и зошто тогаш така мислеше, а да и се лутам-Не! Ама и да ми е бфф-не...
Значи оставам се на Кармата.

 

Порано можеби, ама сега, НИКОГАШ!

 

Ако некој те удри по едниот образ, ти сврти му го и другиот, ама онака убаво да го опалиш, да му се превртат очите.

Жалам, не сум толку добра особа да дозволам некој да ме гази и да чекам Бог да му врати.

 

Никогаш повеќе, ако мене ме удри по едниот образ јас ке му вратам со иста мера на другиот негов образ нема да дозволам некој да ме гази,не вреди на овој свет да бидеш добар и да попушташ,тоа нема да се врати со добро...

 

Не знам да вратам на други и тоа ми е една огромна мана. Колку и да ме имаат повредено, навредено оставам онака како што е никогаш не враќам, има друг кој да врати на мое место! И како што кажа погоре една членка еден ден ќе побараат и тие помош ама со какво лице и со грижа на совест!

 

Ако има љубов ке се истрпи, ако некој ти направи зло врати му со добро со тоа ке му нанесеш жар на главата!
Ако вракате со иста мера не сте ништо подобри од тој што ви направил зло.

 

Се трудам да не враќам, животот сам враќа сакале или не сакале така е.

 

Луге сме сите бар некогаш свесно или несвесно сме згрешиле и сакале да ни вратат,но и ние самите себеси СИТЕ сме сакале несвесно да вратиме некому,настрана тоа дека може некој да се праи светец и да каже нема да му вратам.Епа ако ме повреди премногу нема да размислувам двапати туку веднаш ке ја смислувам стратегијата.Нема да дозволам на некоја неизживеана будала да си го тера животот како сака и да ме гази како ке му текне.За негова жал ке бидам срекна ама затоа и на друг начин ке му вратам.Се си има свои граници.Не сакам да се занимава со мене и да гледа како да ми го загорчи животот,нека си го гледа својот.

 

ОКО ЗА ОКО ЗАБ ЗА ЗАБ
Се разбира ако ми се пружи шанса да вратам со истата мера враќам ако не и со полошо.Не настојувам по секоја цена ама ако ми се пружи шанса враќам.Во меѓувреме трпеливо си чекам за мојата шанса и злопамтило сум.Ако не ми се пружи шанса пак оставам на кармата Таа дупло наплаќа.

 

Ако бидам искрена-се трудам да не враќам. Незнам зошто, но таква сум, било тоа да е правилно или не. Толерантна сум и тоа многу, посебно кон блиски личности кои ми значат. Секако имало и моменти кога чашата се прели, не сум можела да издржам и сум избувнала. И јас си имам такви моменти, но ретки се.

 

Многу сум осветољубива, злопамтило.
Враќам кога некој ќе ме повреди, не толерирам!

 

Не да не се согласувам со ова "Ако некој те удри по едниот образ,ти сврти му го другиот..."
Во ова време е така што ако го свртиш и другиот образ прва прилика ќе те докрајчат!

пс:не се лоши времињата туку луѓето.

 

злопамтило сум.. секој што ќе ме повреди ќе му вратам со иста мера, кад тад ..
не умирам додека не му се одмаздам на секој што ме повредим! ХА!

 

Карма ис а бич!!
Се водам според добрата стара „Око за око, заб за заб“, чекам прилика и враќам дупло! Навистина, ако некој ме повреди физички, психички небитно како, му враќам! е се осветувам за без везе, не земам во предвид глупости, ама кога враќам-вратено е!
Но, како што си кажав: карма ис а бич! ако не вратам јас, оставам на неа!

 

Во принцип сум страшно одмаздољубиво суштество ,кога - тогаш моето ќе стапи на сила.
Ама тогаш ,е некка ми ја мисли оној кој ме удрил по едниот образ.
Јас образи имам два и само еден ќе ме боли ,ама тој/таа има една глава и таа ќе му биде симната од рамена!

 

Најчесто враќам со збор, и не вреѓам нешто туку едноставно в лице ѝ ги кажувам работите какви што се и личноста испаднува мизерна. Не сакам да се спуштам на ниво со некои идиоти и не ми се расправа ѝ кажувам на личноста тоа што го мислам, дали нејзе ја гризе совеста или не, не ме интересира јас важно си кажав што мислам,а ако толку е како камен и зборовите не допреле до неа, уште еден факт зошто е навистина злобна,а и жална.
А и не за џабе викаат: Не се расправај со идиот, прво ќе те спушти на негово ниво,а после ќе те победи со искуство.

 

Не, не вртам образ, вртам вратчиња.

Не дозволувам да ме газат, да ме омаложуваат, да ме повредуваат. Еднаш да ме удрат ми е доволно да се освестам какви луѓе се - ако еднаш те мавнат, ќе те мавнат и втор пат. Трет пат идат на нешто друго, не на образ.
Памти, па врати. Толерантна сум, не сум избувлива, така што оставам некое време да помине по ударот. Тогаш кога коцките ќе си се наместат - карма, е тогаш стапувам јас. Враќам и тоа убаво.

 

Евангелската , да.

На луѓето направи му го она што сакаш да ти го прават и тие тебе.

На лошото, врати им со добро.

Така ќе си помогнеш себе си за твојата душа и смирение, а на другиот кој ти направил лошо, ќе му дадеш голема поука дека секогаш доброто победува.

Ако би ја разгледале другата страна и она вистински што сакаат да кажат овие зборови, тоа е нашето смирение. Колку ние сме спремни на лошото да не враќаме, а најмногу колку сме подготвени да простиме!
Смирението е доблест за која е потребно многу време и искушенија за да се стекне. Не е ни малку едноставно, не е ни малку лесно да се постигне.
Кога човек е смирен и му се случи нешто лошто, тој не обвинува никој, туку само себеси. Во другите луѓе го гледа Бог и не смее ни една лоша помисла да помисли. Ќе се прекори самиот дека тоа му се случува по негова вина и иако не е воопшто виновен ќе го оправда другиот, ќе му помогне, само другиот човек да не се чувствува лошо.

Покрај многубројните примери би го зела примерот од житието на Св. Серафим Саровски.
Кога заминал во планината да живее осаменички живот, некои луѓе си помислиле дека монахов има многу пари. Еден ден влегле во ќелијата (колибата) каде што живеел и толку го претепале, што немал и повеќе здив. Воопшто не се спротиставил или замавнал, туку само молчел.
Откако го направиле злочинот и кога виделе со што се храни (со бајат леб од пред еден месец, со корење од растенија и листови), а најмногу дека нема ни една паричка, заминале. По извесно време ги фатиле и ги затвориле.
А оваа света душа која толку била смирена, скромна и простила за се, само што се исправил на нозе заминал во полиција и ги ослободил луѓето дури и им платил за да излезат од затвор.
Така тие луѓе се покајале и повторно пристапиле кон Црквата од каде што и заминале. Се исповедале, Причестиле и станале најголеми верници.
Колку се големи делата на смирението и љубовта .

Убаво е напишано во посланието на Св. Апостол Павле.

....Против такви (дела) нема закон (не постои)...

Спојлер

Простете, но моите очи секоја работа ја гледаат од призмата на верата .