Ако може некој со искуство да пише како било за време на бременоста во однос на анксиозност и депресија? Докторите ме плашат дека во бременост уште толку се менуваат хормоните и дека може да ми биде полошо без разлика дали сум со терапија или не.
Bi sakala da prasham dali od hormonite vo bremenost osekjam mn golema nervoza, za se nesto mislam , non stop se obvinuvam za nekoi raboti i taka sekoj den vo krug Mi e strav da ne mi nastetam na bebceto
Pusti si ja dusata, znam, najtesko e koga si opsednat so misli, ednostavno te trupaat edna po druga i se taka vo krug..Jas bev anksiozna celi 7 god, a sega radi drugi pricini mi se vratija panikite i stravot sto go imav porano...Ziveam vo strav, 31 nedela sum i sum vo miruvanje od minatata nedela toa dopolnitelno me voznemiruva i gledam sto poveke da gi skrenam mislite i da se zanimavam so nesto drugo. Taka od srce ti posakuvam miren um.
Јас бев анксиозна многу долго време и со панични напади откако останав трудна сите симптоми ги снема бев баш како мува да не ме лази за ништо само за детето, наеднаш ги изгубив сите стравови. Ама сега во 9ти месец кога ми се ближи веќе и терминот почнав многу да се плашам и да имам панични напади. Многу ми е страв од породување
Ич да не се паничиш. Сфати го како природен процес, дел од бременоста после која ќе си го земеш бебенцето во раце. Фактички сфати го како пријателски однос и момент и кон себе и кон бебето. Сега се плашиш дека мислиш однапред, ама во дадениот момент ќе имаш мисија. Со лесно да ви биде на сите
Почна овие денови и со притисокот да имам проблеми ми се качува сигурно од стрес и страв. Ми помина терминот сеа веќе се знае дека денес утре ќе биде
Zdravo po kolku piese heleks na den vo bremenosta jas pijam po edno helex od 0.25 i vitamini premama i I magnezium drugo nisto i dali moze pred carski da se pie a inace se e vo red so bebeto ve molam pisete
Мене ми забрани психијатарот и плус гинекологот да земам Хелекс во текот на цела бременост. А само тоа ми помагаше претходно со анксиозноста и при панични напади. Дијазепам и деметрин ми се дозволени, ама со дијазепам немам никаков ефект, а деметрин не сум пиела и ми е страв да почнам сега. За пред царски само со докторот што ќе те пораѓа да се консултираш, мене со првото дете пред царскиот не ми дозволија ништо, ама во текот на пораѓајот ми даваа за смирување во инфузија поради паниката. Немој на своја рака ништо без да се консултираш со повеќе доктори, сепак не се лесни лекови.
Дечки, јас сум во невидена анксиозна, ОЦД епизода. Посетувам психотерапија, имам и тригер фактори кои ја поттикнале(знам кои), а претходно, пред години сум имала панични напади, ама некако научив да ги контролирам. Имам страв од се буквално, и тој страв се интензивира. Ставовите на гинекологот и психијатарот се различни, и во однос на апчиња, освен повремено Дијазепам, не би ризикувала со антидепресиви. Иако стравот е стигнат до некое невозможно ниво, и ми влијае на квалитетот на секојдневниот живот...Пиела некоја во бременост?
Здраво, Не знам дали се работи за анксиозност бидејќи претходно немав проблеми, но пред 2-3 недели почна да ми се јавува гушење, не можам да земам воздух, морам моментално да излезам надвор при самата помисла дека не можам да дишам. Цело време спијам со отворен прозорец. Инаку сега сум 34та недела бремена. Каде да се обратам за помош, дали кај матичен гинеколог или матичен општ доктор? П.С пробав со Б6 немав никакво подобрување
Zdravo... Jas odev na psihoterapii i nisto ne mi pomogna dodeka ne pocnav so antidepresivi... Pocnav da gi zemam od 24ta nedela vo bremenosta zasto ne se izdrzuvase bev premnogu loso... i fala na Gospod rodiv zdravo masko bebence... piev Asentra od 50mg...i imam prijatelka sto piese Elicea od 5mg vo bremenosta i bebeto se rodi zdravo pravo...ete cisto kako mala poddrshka znam deka stravot za bebeto ti e pregolem kako sto bese i kaj mene i kaj site majki kako nas... ama vo mojot slicaj nemozese poinaku zasto bev katastrofa i posle tri nedeli otkako pocnav so lekot osetiv podobruvanje...ako te interesira nesto povekje pisi mi poraka
Ех, ко не пиша порано Значи навистина е неиздржливо, ама веќе ближам кон терминот и психијатарката ми рече дека нема да имаат ефект сега да ги примам. Јас толку сум изменета, измешани ОЦД, депресија, анксиозност, арно паничните напади ги нема, веројатно оти не излегувам многу од дома, ниту одам некаде сама. Моментално се "задоволувам" со Дијазепам по потреба. Се молам само да дојде што поскоро денот и да си го земам бебенцето во раце здраво и право. Мислам дека тогаш ќе заборавам на се.
Грешка правите сите,јас пред две години заминав кај психијатар со смешни симптоми,се до пред да останам бремена разноразни терапии од сите се чувствував полошо,останав бремена и ми прекина нагло и антидепресив и хелех и ете го пеколот почна,апстиненција ко наркоман ама кажав нее веќе апче ништо не може да спаси мораш сама да си го изодиш патот кон победата,тешко е бара многу работа на себе,а не земи апче и чекај магија.Јас овие месеци се губев не знаев кај сум,имав мисли,адреналин низ мене,потење,срцебиење,несоници што уште не.Слушам на нет само оние кои ја победиле и секој од нив го направил на суво,без лек со машка борба.Поздрав и нема не можам!
и првата грешка сама си ја кажа,седиш дома и мозгаш,победата е само да ја прифатиш,да не драмиш и да не ја контролираш,буквално да ја оставиш да те дрма
Се' зависи и до степенот на анксиозност. Има ситуации каде што таквото неземање на терапија може да биде фатално за мајката, има жени со суицидални мисли и слично. Погрешно е да кажувате дека спасот доаѓа само без лек. Точно е дека мислата е често пресудна, но во состојби каде неврозата стигнала до плафон, тешко дека мајката ќе се избори само со мисла...
за депресија да,треба лек а за анксиозност не,само работа на себе еве јас сум од сабајле до вечер со анксозност ама она тоа сака да и седиш дома и да се плашиш.Тешка е победата еве јас сум секој ден различно а пак со тешки симптоми ама секој ден излегувам се потам ,нема сила некогаш,ме болат нозе , ме пече тело,главата ми пулсира ама мора така,едноставно треба да боли за да помине и знам дека ништо нема да ми биде едноставно ќе мора да попушти,мене многу ми помогнаа видеата за победниците на оваа состојба кои буквално ја прифатиле и се препуштиле и секако научиле да исклучат драма и контрола.
