Анксиозност и бременост

Мене ми се зголемува анксиозноста ако излезам. Особено од ко се онесвестив надвор 2 пати во бременоста. Најдобро ми е дома. Не е универзално решение за сите шетај и не мисли.

 

не е шетај и не мисли,работа на себе значи контролирање и менаџирање со мисли,тоа што си се онесвестила само сега си ја потхранили или си и се преплашила во тие моменти,како и да е не значи дека пак ќе паднеш,не ја храни да те затвора дома, на пример од ниту еден антидепресив мене не ми беше убаво јас буквално имав еден куп нус појави и се осеќав дрогирано буквално,башка оставањето нагло,наркоманско кризирање ама ете јас барам начини да ја победам,а до победата треба многу падови...

 

@emla јас имам анксиозност над 10 години, се и сешто сум поминала. Ко бев на терапија ми беше многу подобро, ми поминаа физичките симптоми и немав толку стравови. Ко сметаше психијатарот дека е време да се остават, имав шема и постепено ги намалував. После одреден период од ко престанав да пијам, со короната ми се врати тридупло и анксиозност и паника и плус депресија после ненадејна смрт на татко ми. Сега во бременоста се немам буквално ништо напиено, ама е претешко во одредени моменти и сама во никој случај не можам да ја победам.

 

Ама не можеш да ја победиш,стравот е емоција како и сите други емоции,треба да го оставиш,да го издржиш без да му се плашиш и да пробуваш да го контролираш оти контрола на емиции нема.Симптомите се страшни ама не може ништо да ти биде,верувај дека само треба да ги оставиш да течат низ тебе.Едукација за оставање на лекови на Балканот многу малку има,шемата за оставање е таман направена никогаш да не можеш да ги оставиш,како јас завршив со тродупло зголемен анекс откако почнав да пијам антидепресиви и ги оставав,тоа ти е невиден апстиненциски синдром,а кога ќе отидеш на психијатар ти вика аа ти се вратила назад.Не знаев ништо кога побарав прв пат помош ама сега многу прочитав и се едуцирав и сфатив дека мора да боли за да помине само треба да се издржи.Со месеци читам победници на суво,никој не кажа ми помина за кратко,најмалку 6 месеци препуштање и мака,за да се репрограмира мозокот.Жал ми е за сите и за мене што вака се мачиме ама си викам 9 месеци ќе и се препуштам,ќе ги трпам сите симптоми,може ќе ја снема.Јас буквално и пружам отпор,со јаки симптоми излегувам,не одбивам и си викам ќе издржиш.

 

Според ова што го опишуваш, мислам дека анксиозноста кај тебе не е до толкав степен, освен психосоматски манифестации. Анксиозноста има многу лица, а за жал тие што и' ги виделе речиси сите тврдам, дека без хемиска помош не можат да се изборат. Конкретно, ОЦД е претешко да се контролира, затоа што навлегува во секојдневието и е една од најтешките неврози, покрај депресијата. Понекогаш знаеме да кажеме депресија за обична тага и анскиозност за чувство на апатија и неизвесност.

 

а забораваш на сензациите што ги имам во глава,јас како и сите анксиозни луѓе немам друга емоција освен страв,чувство на изгубеност,не би кажала дека нивото на мојата анксиозност е мало.Мислиш на опсесивно-компулсивни мисли?Не ти ја разбрав конкретно маката.Верувај и мене не ми ич лесно,јас секојдневно трпам јака вознемиреност и паники и ред други симптоми,едноставно не сум јас тоа е мојата анксиозност ама се смирив со тоа и секој ден машки со бебе во стомак и се спротиставувам-ја прифаќам како дел од себе.И пак би кажала првин психолог,па после лек.Имаш на youtube се вика Roberto David да не ми беше тој,гарант ќе барав лекови.

 

Дека не е во ред да заклучуваш дека сите можат да се изборат само со позитивна мисла, затоа што има многу кои буквално преживуваат од ден на ден. Не знам каква ти е состојбата, но сметам дека е во поблага форма за разлика од оние кои не можеле да се изборат со помош на Јутуб туторијали и се обратиле на психијатар. Сакам да кажам, не треба да им се всадува некоја идеја, дека тие се "слаби" што не успеале да се изборат "природно". Сепак сме трудници и хормоните се непредвидливи.

 

Никако не мислев да заземам став и јас сум слаба како сите,јас не се изборив слаба сум, знаеш колку пати на ден ми иде да побарам помош од што е неиздржливо,не се силам кој знае утре што носи,а не до породување.Сите сме во ист кош и ја и ти и сите анксиозни.

 

Мене за жал после неколку месеци без антидепресиви и диазепам сега сум 4 ти месец бремена и повторно ми се врати анксиозноста, пак истите чувства. Како де справувате за време на бременост со анкс?

 

ти се јавува апстиненциска криза,само малку едукација има за тоа кај нас,издржи како мене,кризирај како наркоман и ќе помине,немој на тие отрови да се враќаш.Има на интернет многу пишувано за апстиненциски синдром,читај за бензо зависници и ќе видиш што прави нивно откажување поготово диазепам за кој има пишувано и Линден.Само многу труд треба да вложиш,да си викаш дека е криза од лекови и да искачаш и да ги трпиш сите сензации,зезнати се ама не ти можат ништо.Поздрав

 

дали има некоја со анксиозност што правела ин витро ? осекам премн страв од се

 

Здраво ја се борам со анкс и депресија 9 години. Пиев сероксат и кога останав бремена мојот доктор ми кажа да почнеме да ги намалуваме и за месец дена прекинавме и ми кажа дека слободно може да пијам дијазепам дозволени се во бременост но по потреба, не мора секој ден. Гурав некако до почеток на 6ти месец и поради што имам ризична бременост крварења болки пак почна да ми се врака анкс. Денеска за прв пат испив дијазепам затоа што ми почнаа кризи стравови дека ова ке биде она ке биде и секој нов симтом како болка во стомак и сл. Јас готово мислам дека ке ги изгубам бебињата(со близнаци сум)многу почнав со плачење секој ден. сега ми е страв дека од стрес и страв пак може да се случи нешто. Дали уште некој пие дијазепам од вас?

 

Moze li predlog za dobar psihijatar vo skopje ?

 

Kaj koj psihijatar odese? Jas inaku sum 25 nedela i prethodno sum imala depresija i anksioznost i sega eve se mi se vrati . Mojot psihijatar veke ne raboti. Zakazav da pocnam so psihoterapija no ke mi treba i psihijatat za smiruvanje da mi kaze sto kako da pijam

 

здраво, ако може инфо колку време пиеше сероксат? лесно го остави пред забременување?
Јас сум во многу комплицирана ситуација, треба да правам ин витро притоа незнаејќи дали ке има доволно материјал од мажми и дали ке има нешто при одмрзнување, анксиозноста и депресијата ми се плафон отидено, ми дадоа сероксат ако не планирам да забременувам , а ваква се плашам да тргнам и од исходот и од процесот и од веста дали има надеж.
Иначе диазепам даваат во бременост, дури даваат и елицеа и асентра ..

 

Сероксатот го пиев 5 год од 20мг потоа последната година го намалив на 10 мг дневно и кога дознав дека сум бремена со консултација на мојот психијатар еден ден пиев од 10 мг еден ден не пиев така две недели па потоа два дена не пиев еден ден пиев па 3 дена не пиев 1 ден пиев и до 12 недела ги оставив скрос бидејки не се препорачуваат во бременост , но таа ми кажа дека има пациентки што родиле живи и здрави деца со сероксат и сега и се веќе пораснати. Дијазепам ми кажа може по потреба . Сега поврорно ми се враќа се. Незнам што ке правам . Мојот психијатар не работи некое време. Незнам каде да одам. Ти кај кој психијатар одиш?

 

Јас бев кај Зора Митиќ, многу ја фалеа ама она не дава ништо во бременост освен диазепам и хелекс , многу се чека термин закажи си со време

 

Dusa zlatna si dusha

 

Kaj Gramov vo Skopje ...prvite 3 nedeli nemav podobruvanje ama posle mi bese barem za 20% podobro i zadovolna bev...bebeto zdravo pravo se rodi ....Sega ima 4 meseci uste pijam asentra i go dojam

 

Здраво!Првото бебе го добив по три години о со инвитро!Фала богу цела бременост ја поминав без панични напади и анкциозност!Иако ја имам оваа состојба 10 год.Освен психолог не сум посегнала сееуште по некоја терапија.Иако има денови кога мослам дека е ќе почнам.Дали во првата бременост имаше удел дека гледав здраво да се хранам,бев одморена наспана.Но,сега после пандемијава и еден смртен случај ми се врати оваа состојба.Со болење на глава секојдневно,а спремив документи за второ инвитро,дали и тоа малку ме напнува некако не сум раат И плус си го мислам детево да не ми се случи нешто()(Незнам што да правам со мисливе и болкиве во глава!И со овааа состојба се плашам да не се случи нешто ако останам бремена.