Мислам дека е неопходен разговор со добар детски психолог. Посебно и тоа што велите грицка нокти, не е туку така наивна работа, во позадина има нешто. Вие сте направиле доволно, но очигледно на детето му треба дополнителна помош затоа обратете се до детски психолог да ве упати како да постапите. Најважно е да не го сфаќате ова премногу трауматично, можеби е само фаза на која треба да се поработи и потребно е доволно трпение од ваша страна. На детето му се имаат неколку работи собрано, а по кажаното најверојатно е и емотивно дете, па потешко се справува со ситуацијата. Сигурно и влијае и раѓањето на второто дете.
Ајде давај и задачи по дома.. Донеси ми ова, донеси ми она.. Дојди помогни ми за местење на маса, за кревање.. Да осети дека може...да се одети важна.. Па на крај кажи пофали ја(пред луѓе) ова го направи таа Многу работа треба, еве и јас уште работам со мојава на проблемот, тек сега има мал напредок. Верувај, знаат и осеќаат дека знаеме, дека збориме за проблемот, дека не загрижува тоа. Кажи и ти пример ќе те чекам надвор, ама нагласи само ќе одам да испазарам и ќе се вратам. Тоа се некои работи кои ми паѓаат на ум моментално.
Да така и правев и се согласуваше ама баш кога треба да се разделиме, вели немој да одиш... па знае дека сум надвор, иако понекогаш си завршувам работа. Инаку е многу емотивна, во споредба со врсници е многу позрела, не навредува, внимава да не повреди... Патем, препорака за добар детски психолог? Не сме од ск но не е проблем каде и да е, само да не чекаме многу, бар додека е на распуст да завршиме
Јас искрено не можам да ти препорачам. Не сум баш задоволна од тие кај што бевме. Едино со Христина детски психолог да пробаш ... Таа е во Илинден-скопје. Кај нас ниеден психолог не гледаше да најде решение. Немаше никаков напредок од никаде. Само логопедот во градинка помогна, но не ни е решен проблемот во целост. Само трпение.. Иначе и мојата не спие кај баба и, ниту со мајка ми значи дома кај нас, а таа неќе во другата соба да спие.
Немам лично искуство, ама знам дека е добар психолог. Ако успееш да ги добиеш, види распрашај се дали се соодветни за проблемот. https://dianabelevska.mk/
Дали одеше во градинка? Ако не, тоа за неа е голем шок да остане сама без тебе или некој познат. Скоро ли добивте второ? Уште една огромна промена која што ќе и треба време да ја процесира. Ако не одела во градинка, дали беше до сега доволно социјализирана со нејзини врсници? И кога највеќе дојде до таа промена ако до сега посетивала градинка без никаков проблем? тоа што не сака да спое некаде на друго место без тебе не го гледам како проблем пошо јас ни еднаш не сум преспала кај некоја од бабите/тетка. тоа што гризе ептен нервозно нокти и што не дава да остане без тебе овој период укажува и на некој страв ама зошто, можеби вистина има страв од учителката заради некоја ситуација која ја видела или доживеала. Пробај ти да разговараш со ќерка ти, да извлечеш некоја информација, не директно туку кроз игра, кроз шетање. Ние сме биле на два психолози, конкретно беше за да не упати како да постапуваме со тврдоглаво дете, неаме имано сеанси или проценка имано али од Снеже мислам се викаше во Ск ми се свиѓаше пристапот и советите кои ги добивме, за разлика од Александра од Мозаик.
Фала ти за одговорот. Да, посетуваше градинка ама полудневно, не спиеше таму. И јас не сум за спиење по баби, ама ете некогаш мора, не да спие, ама бар до подоцна да поседи. Инаку, малата е веќе две години, тогаш многу читав и повеќе внимание имаше големата. Со неа активности, шетавме, секаде со нас со татко и', бебето тогаш дома, оставав измолзено млеко и ние бевме со неа. Не дозволив да почувствува нагла промена и тука некако не го согледувам проблемот. Јас и' пишав на Христина, ама ја нема да ми врати од вчера, по празнициве ќе се обидам пак. Ако имаш нешто контакт може да ми пратиш во лп
Па како што ветив, да споделам искуство. Стапив во контакт со Христина и можам да кажам само пофални зборови. Значи, се работи за дете кое има такви карактерни црти, но нам во родителска улога ни е да ги научиме на некои работи. Конкретно за ќерка ми, тргнуваме сега со тоа што ќе го идентификуваме стравот што кај неа постои, без објаснување многу, туку да допреме до сржта. Така, преку игра да го идентификуваме коренот на стравот и да дојдеме до момент кога таа сама ќе го увиде проблемот, а не да ѝ зборувам јас. Па, периодов ќе запишуваме одредени работи, ќе водиме еден вид како дневник, а е процес кој ќе трае многу. Лично сум задоволна од Христина, го слушнав баш она што ми требаше да го слушнам, ја добив таа насока која сама не знаев дали да ја изберам како правилна или не. Не сакам многу детали да изнесувам, па ако некоја мајка се соочува со нешто слично, може да ме контактирате во лична порака па ќе ви споделам поконкретно искуство со цел случај.
