Белешките на Лајла Грејс и на неа сличните

Па не, сериозно, да исечела на тој дел ќе имала супер реченица. Види...

Роботот: Маги?
Магдалена: Кажи?
Роботот: Имам да ти кажам нешто. Го буткам во себе веќе некое време.
Магдалена: Кажи де, кажи?
Роботот Маги, јас, јас, јас, те, те, те, те, с, са, са...
Магдалена: Пак снема батерии? Ти кажав да почнеш да користиш други, од тие повеќе што траат. Еве, среќа имам јас. На. И? Што ќе ми речеше?
Роботот: Ништо Магдалена. Ништо. Фала ти за батерииве.

Значи Магдалена е обична девојка, како ти на пример. Потисната од секојдневието и љубовните маки својствени за младите во денешно време. Роботот е обичен дечко, потиснат од секојдневието и љубовните маки својствени за младите во денешно време, упорно користејќи исти финти како робот, правејќи ги истите грешки одново и одново, како робот.

Тој, роботот, изјавува љубов, но Магдалена го одбива бидејќи и` е досадено од неговата обичност и монотонија, роботите се витински монотони „личности“.
Сепак, разочараниот робот сфаќа дека е крај и и` вели фала за батериите, односно фала за убавите мигови кои ги минале, пред да потоне во депресија и надежно да го притисне shut down копчето, односно да се убие.

Се работи за кратка трагедија и љубовна драма. Сепак, после, се претвора во дискусија без поента и без поетска тежина.

 

ми се допаѓа како размислуваш искрено браво

 

https://www.youtube.com/watch?v=z1-qFQE3spc

Е значи одамна се немам толку изнасмеано на вакви мизерии,жими се..

 

Неодамна добив порака од верна читателка која убаво ми ја објаснила нејзината загриженоста поради мојата употреба на сленгови и поради кршењето на правилата на македонскиот правопис. Поради тоа, се почувствував должна да ви го објаснам мојот став и моето гледиште, бидејќи мислењето на моите читатели ми е најважно.
Пред се`, сакам да дадам до знаење дека одлично го познавам македонскиот јазик и македонскиот правопис (имав две прекрасни професорки во средно, Каролина и Ана).
Тоа што јас го правам е уметност. Кога ние размислуваме, не ги лекторираме и не ги рецензираме нашите мисли. Кога пишувам, пишувам онака како што размислувам и она што го креирам е уметност, креација, дел од моето размислување на народен, секојдневен, сленговски (или како и веќе да го наречам) јазик.
Доколку сум напишала „шаки“, а не „дланки“, тоа е бидејќи така сум чувствувала дека треба да напишам, не затоа што не знам дека „дланки“ е литературно. Истото важи и за „шо“, „као“, „не ме тангира“ и „тако даље“.
Сите овие зборови си го наоѓаат своето место во моите текстови, бидејќи мене ТАКА ми звучи подобро. Да му кажеш на одреден автор/умерник (како сакате) кои зборови правописно смее, а кои не смее да ги користи, е како да му дадеш водени или темперни бои на уметник и да му кажеш дека црвена и зелена не смее да ги стави една до друга.
Уметноста нема граници, инспирацијата ги брише.
Во тоа е и убавината.

Изјава за правописот.

Хм,токму затоа не може да задржи ни дел од моето внимание на нејзините реченици,бидејќи таа за мене не е писател а ниту ќе биде,продава ефтини мисли,а уште пострашно некој ги купува.
Едноставно не може да ми го допре ни првиот слој од кожата,а не да успее да ми продре подлабоко,да ме фрли во очај,или однесе во непознатите височини.

Најчудно ми е што сама си го доделува епитетот-уметник и вели дека е далеку добар познавач на правописот.
Ако македонскиот јазик умееш така добро да го подредиш,би лебдела.

Не е ниту уметник,ниту писател и нема да биде,се додека не ја сфати тежината и значењето на нашиот богат јазик.А и го нема она нешто,секогаш ќе пишува празни зборови.

 

Една другарка ми ја кажа нејзината страница и ја лајкнав.После кога ги прочитав текстовите, ми се видоа лигави и досадни, и ја одлајкнав. Сепак, продолжив да ја читам преку патетичните статуси на моите заљубени пријателки на фб.

 

Во контекст на муабетот за образованието и прочитаните дела...

Кога бев средно ги читав само лектирите и делата што ги сметав т.е. велеа дека се интересни (повеќето ги прескокнував). Не бев некое неписмено, си читав слободна литература понекогаш, пред некоја година бев ептен опседната со книги (не овие од школо), читав белетристика, романчиња за тагување, прошетки за сеќавање, апчиња за труење... Сега не читам од обврски кон факултетот. Изгубив навика.

Во меѓувреме имав другарка две години постара од мене, wanna be интелектуалец, одлична со сите петки. Немаше пропуштено дело или лектира од средно. Сите ги имаше прераскажано во тетратка која на крајот од учебната година ми ја даваше за да ми ги скрати маките во иднина. Истата сега студира на економски, има висок просек и на фејсбук споделува слики од Лајла Грејс.

Да не испадне дека е вината на професорките по македонски кои не биле доволно строги и пишувале петки без прочитано дело и дека ние што помалку сме читале сега сме верни приврзаници на ликот и делото на нејзиното Височество Лајла Грејс
Не има и такви помалку или просечно начитани, на кои не ни се допаѓа. Уметност, my ass

 

која „писателка“ го изјавила ова?

 

^
Се извинувам не наведов име,Марија Јаневска патем

 

Уште кога учевме на училиште, паметам дека сме учеле како е нормално во прозата и поезијата да се користат сленгови, или поуметнички зборчиња. Тоа за мене е во ред и оправдано. Има зборови со кои иначе не може да се искаже саканото чувство.
-оздол иде
-ја фана (ја фати)
-там (таму)
-фајде

 

„Тоа што јас го правам е уметност.“ .....
Каква уметност мори сељанко една?! У од уметност немаш!!!

 

Зошто секогаш мора да бидете полни со предрасуди?

 

Бидејќи според повеќето на форумов оваа писателкава (или што и да е) е тотално неталентирана.Да точно постојат генетаски наследени факти,но мислам дека кај оваа не се (мое мислење) и мислам дека благодарение на татко Јаневски како што е спомнато погоре и донесе слава,а не талентираноста.Сакале нејќеле таков е светот денеска.Мислам дека ова не се ПРЕДРАСУДИ мислам дека ова се ВПЕЧАТОЦИ.

 

Како што напоменав претходно ја купив книгата уште кога излезе зошто беше многу зборувана ама уште на почетокот не ми се допадна некако не уживав додека ја читав а мене ако на почеток не ми се допадне тогаш воопшто не ја читам понатаму.Да не зборувам дека некои реченици ми беа многу познати, на мои 14 год а не па вие повозрасните кои имате читано многу повеќе од мене и кои имате повеќе искуство.Видов една другарка и ги имаше шернато тоа речениците па видов ја свиткав убаво и и ја поклонив за роденден (пстт ) .Скокаше од радост пустата

 

А извини молим ти се какви се тие ВПЕЧАТОЦИ полни со подсмев и презир? А ако книгата беше издадена само ради ќешот на ,,тато“ немаше да биде толку популарна и читана.Како и да е,колку и да критикувате и да искажувате свои мислења(хмм ха-ха да),девојката си напраи 4 изданија и му го врати ќешот на тато што го потрошил а бога ми и она си заработи за себе.

 

Мислам дека оваа дискусија веќе оди накај караница.Твое мислење дека има супер изданија од Лајла Грејс.Секако дека ги има оние задоволните од Лајла Грејс.Јас лично мислам дека не се доволно добри и дека има подобри книги и изданија.Значи девојкава има некоја доза инспирација и талентираност,но таа самата незнае како да ги претвори во реченици полни со емоции.Не ме интересира татко и и неговата финансиска состојба.Инаку јас како што гледам насловот е Лајла Грејс и на неа сличните,а не Марија Јаневска и на неа сличните .

 

Стана толку популарна затоа што најголем дел од младината(а богами и немладината која ја чита) во Македонија е неначитана и не знае што е вистинска уметност во пишувањето.Најголем дел што толку ја сакаат оваа типкава немаат прочитано ни едно единствено друго дело, па свршуваат на “длабоките“ срања на Лајла.
Ете и јас читам многу, читам од како знам за себе, ама да земам да издадам книга веројатно и мене ќе ме покажуваат со прст и оговараат вака по форуми, од проста причина што не знам да пишувам, го немам тој талент, а го нема ни типкава, има само пуста желба и за жал како што кажав неначитана маса на народ.
И јас ја немам прочитано книгата, ама уште пред да дознаам која е случајно по страните ќе сретнев некој нејзин текст или срцепателна мудрост и си велев добро која е типката која што се замислува дека знае да пишува, кога после гледам книга издала Она не пишува нешто длабоко, што може вистински да те допре, да размислуваш и денови, ма недели потоа на она што си го прочитал, да се соживееш со ликовите толку, што тешко ти е потоа уште еднаш да ја прочиташ таа страна...тоа е убаво дело, а не приказната нејзина како некому му било тешко оти дечкото имал магарешки инат во него.ТИ СЕ МОЛАМ!

 

Е тука веќе си во право...конечно некој го искажа СВОЕТО мислење без да се подсмева на тоа колку нејзините текстови се смешни и прости. А иначе да, најголем дел од младината почна и да ги копира ,,Белешките на....“ затоа што сите од нигде никаде сфатија колку се само ТАЛЕНТИРАНИ во однос на пишувањето а кога седнав да ги прочитам нивните неверојатно талентирани текстови увидов дека се НЕВЕРОЈАТНА копија на Лајла Грејс.На крај краева секој има свој вкус во однос на читање некој сака Лајла Грејс некој Шекспир.

 

Оваа книга ми е поклон од најдобрата пријателка и ми е посебно драга... Долго и зборував дека сакам да ја имам таа книга, па решила да ме изненади, едвај чекав да почнам да ја читам! Тој период ми беше така по депресивен ми се случија многу работи едно по друго, па некако се пронајдов во книгата... Имаше моменти кага сакав да земам маркер и да го потцртам насловот или некој стих, во себе си велев ете тоа е тоа што ми гори во душата а не умеам да го пренесам на парче хартија... Не ми се допадна што многу работи се повторуваат, не велам дека книгата е совршена и најдобра, имаа многу книги кои се повредни за читање... Но ова книга ми е драг спомен кој секогаш ќе го чувам и секогаш ќе ме потсеќа на разделба!

 

Знам која е, не намеравам да губам време да ги читам нејзините цитати, а на крај памет не би ми паднало да даам скршен денар за книгана. Без пари да ми ја даваат не ја зиам, па шо ќе ми е да ми фаќа место дома.
Си има она таму таргет група на пазарот пубертетлики, шо се гребат дома парите за јадење на голем одмор у книгава шо ги вложуваат.
Има и доста постари па шо ги читаат тие глупости, али тоа се нискоинтелигентни луѓе, луѓе со закаснет пубертет или луѓе љубопитни шо ја добиле книгата на поклон и сеа као ај да видиме шо е може не е лоша.
Патетики!

Али док има овца, биће и вуна и џемпера!

 

Lozano - Vlatko Lozanoski shared a link.
August 17
Најновиот текст на Марија Лозаноска

Глумам среќа за туѓи таги
pisatelkataodlozana.weebly.com

Slagjana Nasteska-Kochovska
Mnogu obicno, nema nikakva dlabochina tekstot. Ova e novinarski napis, a ne pisatelsko tvoreshtvo. Gledajki od zborovite, mi se cini deka devojkava e mlada. Ova e vtor nejzin tekst shto go pricitav, na prviot ne izreagirav iako bese isto taka mnogu plitok. Zapametiv bidejki Vlatko go smetam za najsenzibilniot glas vo momentov vo Makedonija. Draga Marija, ako sakas da bides vistinski pisatel, citsj citaj mnogu, zbogati go svojot recnik so leksika, i tia mnogu, i kopaj dlaboko vo sebe, istrazhuvaj gi lugjeto u nivnata psihologija. I bidi svoja, ova e pisuvano za da im se dopadne na drugite, a ne zatoa shto neshto izviralo od tebe, dlaboko od dushata. Lugjeto prepoznavaat koga srceto pishuvs, veruvaj mi deka znam za shto zboruvam.
Like · Reply · 4 · August 17 at 3:39pm

(браво за коментарот г-ѓо Слаѓана, браво!)