Белешките на Лајла Грејс и на неа сличните

Лајлица ваква таква, прва го почна феноменот на квази - писатели, издаде 2-3 книги и си се напуни со кеш не знам што им е филмот на овие што тргнаа да ја копираат, па и сите се со белешки и напатени, повреџени, увреџени а поготово онаа жива меѓу мртвите ми е грев манастирски, не знам како уопште го чита некој тоа.
Единствено Ксенија Николова ми е така по океј, додуше јас на времето ја пратев, сега не знам.
Едит: На фб ги пратам и ПНО (пораз није опција) Џентлмен и Теби, страници се, а не блогови интересни слики, текстови, цитати и остало објавуваат.

 

Според мене, цитатот е многу реален. Каков е тој живот ако постојано се замараме?

 

Да, реален е, реална реченица што од секој изнервиран можеме да ја слушнеме на улица секој ден... но стилов е светлосни години далеку од нешто вредно за да стигне до издавање книга.
И тука на форумов по темите можеме да прочитаме многу реални и директни редови (патем на многу повисок и поуникатен стил), па не сме со тоа писатели.

Инаку, не знам каде би било соодветно место да го постирам ова, темата за јавни фаци мислам дека не е прикладна, а тука сум видела во првите страни и по некој спомнат позитивен пример (како што ми остана во сеќавање девојката што порано имала блог со Симпл нешто што беше во насловот)... па затоа решив овде да споделам еден контраст на овие квази-таленти.
Фејсбук сајтот на дечково прееска приметив дека го лајкнало едно девојче што го знам, помала некоја година од мене но несомнено гаранција за квалитет на тоа што го респектира, и навистина не се разочарав кога кликнав да ѕирнам. Е, ова се вика вистински талент и потенцијал што се почнува со споделување по социјални мрежи и блог, и ова се вика креативност и допирање до душа.
Многу имаат да учат од него некои што веќе стигнале и до издавање книги.

https://www.facebook.com/dozhdot/?fref=ts
https://dozhdotesenski.blogspot.mk/

Се воодушевив!

 

Фала!!!

 

Девојки неодамна случајно ми излезе на фб, на македонски, мислам дека беше некој си блог или нешто слично. Се работеше за овие баш за кои се дискутира на темава, ама текстот беше навистина добро напишан, во смисла дека идоли им се токму овие затоа што младите веќе не читаат права литература, не знаат да направат разлика.

Доколку некоја и текне на што мислам би била благодарна ако го постира линкот тука.

 

Јас како релативно редовен читател никако да се решам да купам книга од неа.
Протарашкав низ нет и прочитав исечоци и приметив дека ме заморува тоа што го читам,а треба да ме опушта.
Се трудам да бидам објективен.
Ако ја има некој да ми позајми да ја прочитам ке бидам тотално искрен во судот

 

Редовен читател mmm...

Сите повремени читачи на брзи лимонатки се нарекуваат себеси редовни читатели. Зошто ли е, о зошто тоа така?

Жан пријателче, добрата книга треба да те умори. Треба мозокот каша да ти го направи, да не знаеш кај да се свртиш после тоа. Ако те опушта, значи дека не си читател, туку конзумент и финансиер на лоша литература.

 

@Captain-Omni за муабетов имаш голем лајк, и добра е поентата ептен.

Ама не се става на исто ниво и не може да се очекува од книга на Лајлица и сличните да те умори, и да ти го направи мозокот каша дефинитивно. Ако вакви книги ве заморуваат тогаш не знам што да кажам за вистинската и квалитетна литература

 

Не се сложувам.
Еве на пример во моментов ја читам Патување со Чарли од Штајнбек па не е лимонатка а не можеш да ја ставиш во книга која го заморува мозокот.
Зависи до стилот на писателот.

Мене ме заморува нејзиниот стил на пишување

 

Јас го разбирам муабетов на @Jean-Baptiste само еве ќе пробам да го објаснам - работата кај лошите книги не е тоа што те измориле, туку што те измачиле. Тоа се книги од кои просто губиш желба за читање и со секој нареден пасус имаш чувство дека си на смртна казна да читаш некоја таква глупост. Книги за кои буквално жалиш што си го трошиш времето со нив. Читањето треба да биде уживање, а не мачење. Не е лошо ако книгата те изморила, ако те оставила без спиење зашто не си можел да ја оставиш цела ноќ, ако после цела недела не си можел да ја извадиш од глава и да престанеш да размислуваш за неа. Лоша е ако читањето ти го направила мачно, ако си ја читал на сила, ако не побудила ни тронка желба да ја свртиш секоја наредна страница. Мислам дека на ова мислеше @Jean-Baptiste

 

Али прaшaњетo е шo би гo нaтерaлo чoвек, пa уште мaшкo, дa јa читa Лaјлa

 

Зашто плукаш по македонското?
Стилов можеби не е океј, ама не ми одговори на прашањето каков е тој живот ако постојано се замараме?

 

Те молам објасни ми ја разликата зошто машко ако ја чита оваа е почудно отколку женско.
Слушам.

 

Не знaм, претпoстaвувaм декa пишувa нештo у стил нa Дрaгaн Тaневски, a негo гo следaт мнoгу пoвеќе жени вaљдa?

 

Ич не ми се свиѓа кога некој ќе рече плукате по македонското. Кога нешто навистина не е добро јас го "плукам" независно дали е америчко, српско или македонско. Не можам јас да возвишувам до небо нешто што вришти од неквалитет, а под тој неквалитет подразбирам и цели крадени фрази и цитати, најчесто американски што секојдневно ги среќаваме на интернет. И јас за сево ова да речам дека е добро, само дека е македонско?

А инаку, и писателите се само луѓе, немаат некој жиг што ги разликува од другите нели ,и верувам дека во многу луѓе може лежи некој прекрасен квалитет, знаат убаво да се изразуваат, ја познаваат македонската граматика, имаат талент... но, едноставно не можеле да се пробијат. Но, точно е тоа дека денес секој втор сака да изиграва писател, пејач или глумец а не секој го има тој талент, и затоа тие што навистина го имаат остануваат потиснати од овие првиве од типот на Лајла и сличните.

Зошто е тоа така?
Зошто таргет групата на овие самопрогласени писатели се деца кои утреден треба да пркнат во тинејџери, или еве нека се тинејџери од по 15-16 години кои ете, од некоја причина паѓаат на овие "срцепарателни" и клише текстови. Оваа група е доста голема, па затоа издавачките куќи попрво ќе се решат да ја објават книгата на Лајла или на Драган Таневски, зошто знаат дека ќе има голем одзив а со тоа тие ќе остварат и поголем профит. А и многу од овие што им се објавени книгите, добро стојат финансиски, па можат и да си платат за да им бидат објавени. Оние што навистина убаво пишуваат, ги немаат тие средства, а издавачите доста тешко би прифатиле да му ја објават зошто ја нема таа тралала тематика која е барана во моментот... И така се гаснат талентите, а горенаведените (не)таленти опстојуваат по некоја година, после се појавуваат некои нови, и се така во круг.

 

Секој човек во себе чува разни емоции, чувства, искуства, приказни, инспирации кои на еден или на друг начин сака да ги сподели со другите. Голем дел од луѓето тоа го искажуваат преку пишувањето и оние кои ќе решат да ја објават својата книга и да ја споделат со останатите стануваат писатели. А за ова треба голема храброст бидејќи писателот всушност ја соголува својата душа пред останатите и од читателите зависи дали ќе биде разбран или не.
Но секој писател си има свој начин на искажување, тоа искажување односно стил на пишување или изразување секако нема да му се допадне на секому бидејќи секој си има различен вкус. Некои луѓе сакаат лесна чик литература, некои класици, некои научни, некои мистерии итн.
Затоа колку и да не му се допаѓа на некое мнозинство некоја книга, секогаш ќе постои некој кој нема да се согласи бидејќи има различен вкус, а за вкусови не треба да се расправа. Иако во реалност има луѓе кои , без навреда, имаат навистина лош вкус, ама и тоа е сепак некаков вкус, создаден е за некого да му се допадне, нели?
Јас лично секогаш сум сакала да читам безвременски класици како Ана Каренина, Моби Дик, Фантомот од операта, поезија од Едгар Алан По, Емили Дикинсон, драмите на Шекспир .... Според мене овие книги имаат вистинска литературна вредност и значење.

Да не бидам off topic , кога станува збор за авторите на Белешките на Лајла Грејс, Жива меѓу мртвите, и останатите писатели кои пишуваат таков вид литература, јас сум слушнала прв пат за нив од оваа тема и од соученичките во средно кои секојдневно ги читаа овие книги. И искрено без намера да навредам ничиј вкус, мене воопшто не ми се допаѓаат, бидејќи според мене не искажуваат некои длабоки чувства, туку она што повеќето млади тинејџерки го поминуваат, како раскин, заљубување, кршење срца и сл.
Сепак, колку и да не ми се допаѓаат, знам дека постојат многу девојки ( а можеби и момци) кои ги читаат, и тоа е во ред, не сакам да се мешам и да осудувам кој каква литература сака да чита.
Сепак, овие писатели ( на чик литература во овој случај) не треба да се изедначуваат со таканаречените ,,wannabe writers,, бидејќи овие не се ,,писатели,, во вистинска смисла на зборот. Зошто? Поради фактот што тие бараат разни цитати, текстови, да ги изменат и претворат во ,,свои дела,, а тоа е навистина жално - сакаат да бидат нешто што не се. Не е секој роден со талентот да пишува и тоа е ок. Ама не е ок да се форсираш да бидеш писател кога ти длабоко во себе знаеш дека не те бидува за тоа. А зошто луѓе кои знаат дека немаат талент за пишување сепак се обидуваат да напишат и издадат книга? Нивните вистинските мотиви можеби никогаш нема да ги знаеме, но јас лично претпоставувам дека тоа го прават со цел да бидат препознаени, познати, во центар на внимание и сл, а во реалноста само се посрамотуваат пред другите. Тие се претставуваат дека ја соголиле душата пред другите, ама единственото нешто што тие го соголиле пред јавноста е нивната патетика.



,, Every secret of a writer's soul, every experience of his life, every quality of his mind, is written large in his works,, - Virginia Woolf

 

Не ми се допаѓа. Доволно беше да прочитам неколку извадоци и веднаш знаев дека нема шанси да прочитам книга од Лајла. Ма нѐ знам кој уште се лаже со неа, може некои средношколци што прв пат се заљубуваат па се им е интересно. Братучетка ми што уште е основно ја читала, и неа не и се допаѓа оти не е класична приказна, а и како да и се допаѓа. Ја имав лајкнато страната ама по некое време ја отследив, ме иритираа постовите, јас сум читана дури во Париз, најдобра, себепромовирање. А и антипатична ми е реално, си замислува еве која е, јак писател.

 

Оф Бубаче, златна, чуму констатацијава? Whyyy?
Па во самиот пост што си ми го цитирала, дечкото што сум го спомнала како позитивен пример од овие што почнуваат со пишување вака по фејсбук и дека ми се допаѓаат некои негови текстови - и он е Македонец in the first place, ако не забележа.
Да не зборуваме па колку респектабилни вистински писатели има Македонија и низ историјата и сега...

Плус тоа, јас сум (иден) лингвист, на факултет досега ми имаат предавано две професорки кои се воедно и афирмирани современи наши писателки. Ме заинтересираа и да побарам и читнам нешто од нивната уметничка литература и ги почитувам во секој поглед, едната баш ми е онака... role model

Така да, не, ако ги хејтам Лајла, Жива меѓу мртвите, „братот“ Таневски и сличните - не значи дека плукам по македонското. И на англиски, и од странски wannabe писател да прочитам ваков стил и вакви „срцепарателни мудрости“, еднакво патетични ќе ми бидат... а и, фала Богу, македонската литература не стигнала дотаму да се репрезенти овие од калибарот за кој збориме на темава.

Јас и во претходниот пост сум пишала дека можеби значењето е relatable, и дека токму за стилот коментирам.
Да, тежок е животот ако постојано се замараме Ама, на ваков стил и ниво, ова напишаново да го прочитам од обична особа на фејсбук или тука во сдк - нема да ме натера да го лајкнам, а камоли пак ако го прочитам од некоја што има аспирации да биде писателка - да ме заинтересира и наведе да ѝ купам нејзина книга.
Патем, како што рече Омни, за мене квалитетот на литературата често е во тоа како ги анализира и претставува нештата со кои се „замараме“ во животот (чувствата, мислите...), спротивно од поентата на мислава што можеме на улица секој ден да ја слушнеме.

Затоа овие ми се мене во литературата она што турбофолкот ми е во музиката... But that's just me, а за тоа што ќе читате, вие си знаете

 

Литературата ја делам не на македонска и странска, туку на добра и лоша.

Белешките на Лалја Грејс се лоша литература. Тоа е тоа.

 

Го заборавив Танески. Човекот што ни промовира розов свет и е мајстор за брачни односи. Кралот меѓу мажите. Секогаш е проследен со длабок наклон. Да се почитува жена треба и сите го знаат тоа, ама колку го применуваат,
ако им кажеш ти сигурно ќе се замислат, м? Настрана што не си и омилен на машката популација. Тебе те читаат некои што го бараат принцот како што им го опишуваш ти, никако помалку. И тоа може да предизвика контра ефект, совршен не постои, а не си ни ти. Никогаш не би дала пари за вакви книги, колекционер многу примамливо.