И што испадна , залудно се трудиш бидејки не ги доживуваат работите како тебе?! Многу е неблагодарано да се оди до толку далеку бидејки ова е анонимен форум пред се. Испадна некој себе се поставува како рефрерентна точка кон која треба а гравитираат останати доживувања и размислувања.
Фaлa штo ме пoдмлaди 3-4 гoдини. Бaш ме интересирa дaли ти нa 16 гoдини си игрaлa сo кукли. Љубoпитнa сум, зaтoa и пишувaм тукa, нo слaбo дa oдгoвoрите нa мoите прaшaњa. Единственo Хaјндсaјтер нaјблиску беше и успеaв дa имaм некaквa дискусијa сo негo. Другиве сите беa butthurt oд мoите збoрoви, вклучувaјќи те и тебе.
@Rama, не е дека не се разбираме никако, туку едноставно – освен @Sky-butterfly, која единствена се обиде да одговори на моите прашања, на што и благодарам, никој друг не се ни обиде да ми даде конкретен одговор, туку темата упорно се полнеше со оф-топици. Ниту еднаш не ја нападнав религијата, само прашав зошто некои од вас ја отфрлаат науката во име на религијата, како таа да не е компатибилна со неа. Ако добро се сеќавам, моето прво прашање кое го поставив на темава – Зошто православните христијани (или барем оние кои се активни на темава) имаат проблем со еволуцијата, кога поголем дел од христијанството, како католиците на пример, ја имаат прифатено како факт? – остана неодговорено. И не само тоа, зошто некои од вас тука одбиваат и да го прифатат Big Bang како модел за настанување на универзумот, кога папата Пиј XII уште во 1951-ва година не само што го прифати, туку и рече дека не е во спротивност со христијанското учење и концептот за создавањето на светот? Што е уште поинтересно, папата Лав XIII, уште во 1893-та година го рекол следново: "no real disagreement can exist between the theologian and the scientist provided each keeps within his own limits. . . . If nevertheless there is a disagreement . . . it should be remembered that the sacred writers, or more truly ‘the Spirit of God who spoke through them, did not wish to teach men such truths (as the inner structure of visible objects) which do not help anyone to salvation’; and that, for this reason, rather than trying to provide a scientific exposition of nature, they sometimes describe and treat these matters either in a somewhat figurative language or as the common manner of speech those times required, and indeed still requires nowadays in everyday life, even amongst most learned people". Односно, во слободен превод, дека помеѓу науката и религијата не постои несогласување, под услов секој да се држи до својот домен, како и дека Библијата не содржи работи кои се однесуваат на законите на функционирањето на физичкиот свет, кои немаат влијание врз спасението на душата, и дека истите тие работи треба да се сфаќаат и читаат фигуративно. Библијата ни го покажува патот кон спасението и кон Бога, но не не учи за научните вистини за материјалниот свет. Ова е нешто со кое целосно се сложувам. Во суштина, основното прашање ми беше, зошто кога католиците успеале да најдат начин да ги прифатат научните откритија и науката генерално, без тие да бидат во конфликт со католицизмот, православието (т.е. барем православните кои пишуваат тука) сеуште има(ат) проблем со тоа? *** Инаку @Rama, ќе си земам за право да излезам малку од темата за да ти одговорам околу наметнувањето на религијата – не можеш да ме демантираш, бидејќи религијата во најголем број на случаеви им е наметната на децата. И тебе ти била наметната (освен ако твоите не се атеисти, или можеби различна религија од христијанството), само разликата е во тоа што ти си ја прифатила и си се пронашла во неа. Наметната, во смисла дека се крстат уште додека се бебиња, се носат на црковни церемонии, се воспитуваат во духот на христијанството, им се кажува дека постои Бог, како и дека тој Бог е Исус, итн. Да не се сфатиме погрешно, апсолутно истото важи и за останатите религии. Тоа е тоа наметнување за кое зборувам – во смисла на индоктринација од најмала возраст. И не е ни чудо што ова се прави кај децата – многу е полесно да убедиш дете дека Бог постои, и дека богот во кој ти како родител веруваш е баш тој вистинскиот (Исус, а не Алах, на пример), отколку да убедиш возрасен човек (кој е атиест, на пример) во истото. Затоа и најголем број од верниците ја прифаќаат религијата на своите родители – ретки се тие кои откако ќе станат возрасни ја отфрлаат религијата на своите претци, а се пронаоѓаат во некоја друга. Ретки се и оние како @Sky-butterfly на пример, на кои не им била наметната, туку самите донеле одлука и направиле свесен избор за тоа во која религија ќе припаѓаат и во што ќе веруваат. *** Што се однесува до @Papillon.Papi, не се работи за тоа колку години има девојчето, како и дали ние другите што пишуваме по темава можеме да и бидеме мајки, татковци, баби или дедовци. Интелигенцијата, зрелоста во размислувањето и аргументираната дискусија за жал, не се нешто што зависи од тоа колку години има човек – а за неа можам да кажам дека е попаметна од сите што пишуваат на темава, вклучувајќи ме и мене, без разлика на тоа колку години има и какви и се ставовите. Едит: @ana-milo, испадна дека залудно се трудам затоа што ти не ми одговори на ниту едно прашање.
Псалтир? Мислиш на Псалми? Псалмите ќе ги најдеш во книгата, тоа се моќни цитати кој што по природа кога ги читаш ти прават убаво да ти биде.
Псалтир се вика книгата во која се напишани псламите, нели?Јас имам еден стар, ги читам, сакам нов да си купам па затоа те прашав кај можам да најдам? Во Библијата немам псалми. У ствари јас само Новиот Завет веке го читам. За Стар уште имам млечни заби не е тврда храна за мене. Да де баба ми ми велеше читај псалими, демоните бегаат кога ги читаш, најверојтан оза тоа ти е убаво кога ги читаш, умот ти е бистар, не хакиран. Јас така знам.
Ова чисто инфорамтивно, немам намера да се ''закачам'' , но ја следам на Телма емисијата со Жан Митрев, и вака рече: ,..... да го работам она што Господ ми дал... после толку операции и држења илјадници човечки срца во раце една таква изјава нависитна ме восхити.
Edna e biblijata, ima samo razni tolkuvanja.Za pravilno da ja tolkuvash otkako ke ja kupish kupi so nea i druga pravoslavna kniga od pravoslavna crkva.Znachi samo od pravoslavna crkva i od nigde na drugo mesto.
„Парадокс е дека атеистите подобро ја познаваат Библијата од верниците„ „Ако размислувате да станете атеист, прочитајте ја Библијата од корица до корица - без книжевни водичи, упатства и толкувања од втора рака. Само прочитајте ја!„ Од трибината „Тоа не го пишува во светите книги„ одржана новември 2014 во организац. на здружението „Атеисти Србије„. Спојлер Сижето се наоѓа во делот 33:33-38:00
The Description of Publius Lentullus The following was taken from a manuscript in the possession of Lord Kelly, and in his library, and was copied from an original letter of Publius Lentullus at Rome. It being the usual custom of Roman Governors to advertise the Senate and people of such material things as happened in their provinces in the days of Tiberius Caesar, Publius Lentullus, President of Judea, wrote the following epistle to the Senate concerning the Nazarene called Jesus. "There appeared in these our days a man, of the Jewish Nation, of great virtue, named Yeshua [Jesus], who is yet living among us, and of the Gentiles is accepted for a Prophet of truth, but His own disciples call Him the Son of God- He raiseth the dead and cureth all manner of diseases. A man of stature somewhat tall, and comely, with very reverent countenance, such as the beholders may both love and fear, his hair of (the colour of) the chestnut, full ripe, plain to His ears, whence downwards it is more orient and curling and wavering about His shoulders. In the midst of His head is a seam or partition in His hair, after the manner of the Nazarenes. His forehead plain and very delicate; His face without spot or wrinkle, beautified with a lovely red; His nose and mouth so formed as nothing can be reprehended; His beard thickish, in colour like His hair, not very long, but forked; His look innocent and mature; His eyes grey, clear, and quick- In reproving hypocrisy He is terrible; in admonishing, courteous and fair spoken; pleasant in conversation, mixed with gravity. It cannot be remembered that any have seen Him Laugh, but many have seen Him Weep. In proportion of body, most excellent; His hands and arms delicate to behold. In speaking, very temperate, modest, and wise. A man, for His singular beauty, surpassing the children of men" The letter from Pontius Pilate to Tiberius Caesar This is a reprinting of a letter from Pontius Pilate to Tiberius Caesar describing the physical appearance of Jesus. Copies are in the Congressional Library in Washington, D.C. TO TIBERIUS CAESAR: A young man appeared in Galilee preaching with humble unction, a new law in the Name of the God that had sent Him. At first I was apprehensive that His design was to stir up the people against the Romans, but my fears were soon dispelled. Jesus of Nazareth spoke rather as a friend of the Romans than of the Jews. One day I observed in the midst of a group of people a young man who was leaning against a tree, calmly addressing the multitude. I was told it was Jesus. This I could easily have suspected so great was the difference between Him and those who were listening to Him. His golden colored hair and beard gave to his appearance a celestial aspect. He appeared to be about 30 years of age. Never have I seen a sweeter or more serene countenance. What a contrast between Him and His bearers with their black beards and tawny complexions! Unwilling to interrupt Him by my presence, I continued my walk but signified to my secretary to join the group and listen. Later, my secretary reported that never had he seen in the works of all the philosophers anything that compared to the teachings of Jesus. He told me that Jesus was neither seditious nor rebellious, so we extended to Him our protection. He was at liberty to act, to speak, to assemble and to address the people. This unlimited freedom provoked the Jews -- not the poor but the rich and powerful. Later, I wrote to Jesus requesting an interview with Him at the Praetorium. He came. When the Nazarene made His appearance I was having my morning walk and as I faced Him my feet seemed fastened with an iron hand to the marble pavement and I trembled in every limb as a guilty culprit, though he was calm. For some time I stood admiring this extraordinary Man. There was nothing in Him that was repelling, nor in His character, yet I felt awed in His presence. I told Him that there was a magnetic simplicity about Him and His personality that elevated Him far above the philosophers and teachers of His day. Now, Noble Sovereign, these are the facts concerning Jesus of Nazareth and I have taken the time to write you in detail concerning these matters. I say that such a man who could convert water into wine, change death into life, disease into health; calm the stormy seas, is not guilty of any criminal offense and as others have said, we must agree -- truly this is the Son of God. Your most obedient servant, Pontius Pilate "The Archko Volume" Another description of Jesus is found in "The Archko Volume" which contains official court documents from the days of Jesus. This information substantiates that He came from racial lines which had blue eyes and golden hair. In a chapter entitled "Gamaliel's Interview" it states concerning Jesus (Yeshua) appearance: "I asked him to describe this person to me, so that I might know him if I should meet him. He said: 'If you ever meet him [Yeshua] you will know him. While he is nothing but a man, there is something about him that distinguishes him from every other man. He is the picture of his mother, only he has not her smooth, round face. His hair is a little more golden than hers, though it is as much from sunburn as anything else. He is tall, and his shoulders are a little drooped; his visage is thin and of a swarthy complexion, though this is from exposure. His eyes are large and a soft blue, and rather dull and heavy....' This Jew [Nazarite] is convinced that he is the Messiah of the world. ...this was the same person that was born of the virgin in Bethlehem some twenty-six years before..." Josephus, the "Antiquities Of The Jews" This is a quote from Josephus, from his historical first-century writings entitled, "Antiquities Of The Jews," Book #18, Chapter 2, section 3. "Now there was about this time Jesus, a wise man, if it be lawful to call him a man; for he was a doer of wonderful works, a teacher of such men as receive the truth with pleasure. He drew over to him both many of the Jews and many of the Gentiles. He was [the] Christ. And when Pilate, at the suggestion of the principal men amongst us, had condemned him to the cross, those that loved him at the first did not forsake him; for he appeared to them alive again the third day, as the divine prophets had foretold these and ten thousand other wonderful things concerning him. And the tribe of Christians, so named from him, are not extinct at this day." Cornelius Tacitus, a Roman historian Cornelius Tacitus was a Roman historian who lived circa 56-120 AD. He is believed to have been born in France or Gaul into a provincial aristocratic family. He became a senator, a consul, and eventually governor of Asia. Tacitus wrote at least four historic treatises. Around 115 AD, he published Annals in which he explicitly states that Nero prosecuted the Christians in order to draw attention away from himself for Rome's devastating fire of 64 AD. In that context, he mentions Christus who was put to death by Pontius Pilate. Christus: Annals 15.44.2-8 "Nero fastened the guilt and inflicted the most exquisite tortures on a class hated for their abominations, called Christians by the populace. Christus, from whom the name had its origin, suffered the extreme penalty during the reign of Tiberius at the hands of one of our procurators, Pontius Pilatus, and a most mischievous superstition, thus checked for the moment, again broke out not only in Judaea, the first source of the evil, but even in Rome..."
Ако сте од Скопје, најдобро да си купите од Библиското здружение во Архиепископијата или од црквата свети Никола во Скопје Север (на пат за Шутка). Таму е најевтино. Нормално барање Православна Библија, зашто во другите или фалат делови или пак се фалсификувнаи.
Во првиот извештај не се вели дека Бог ги создал мажот и жената истовремено. Првиот извештај го кажува хронолошкиот редослед на создавањето и кажува дека човекот бил создаден после животните, на крајот од Божјото создавање. Секако под човек се подразбира и мажот и жената, бидејќи жената е човек нели? Значи писателот тука користи хронолошка наратива. А потоа во второто поглавје, писателот користи тематска наратива и се фокусира на создавањето на човекот, каде се оди во детали и се кажува дека први бил создаден мажот, а потоа жената. Нема противречност во редоследот. Животните се создадени пред човекот. Во Битие 2:19 глаголот што е искористен кај нас „ги создаде', во еврејскиот јазик е „јатсар“ и тој може да се однесува и во минато време (had formed), затоа и во некои посериозни преводи како NIV (New International Version) убаво е преведено во минато време: Now the Lord God had formed out of the ground all the wild animals and all the birds in the sky. (Genesis 2:19, NIV Bible) http://www.apologeticspress.org/apcontent.aspx?category=6&article=643
Ова е една од моите најомилени случки од Новиот Завет. Ме фасцинира со привидната парадоксалност, нејзиното длабоко значење и многуте поуки кои извираат од неа. Пред да започнам со објаснување зошто Исус ја проколнал смокава, ќе цитирам една од параболите (илустрациите) што ги кажа Исус: “Ја кажа и оваа парабола: „Некој имаше посадено смоква во своето лозје; и дојде да побара плод на неа, но не најде. Тогаш му рече на лозарот: „Еве, веќе три години доаѓам и барам плод на оваа смоква, но не наоѓам. Пресечи ја! Зошто уште да ја испостува земјата?” Но тој му одговори и рече: „Господаре, остави ја уште оваа година, додека раскопам околу неа и ја наѓубрам; па можеби ќе роди, ако пак не роди, ќе ја пресечеш во иднина.’” (Исус, ев. Лука 13:6-9, Библијата) Лозјето на многу места и во Библијата ги претставува Израелците. На пример: „Лозјето на Господа над Воинствата е Израелевиот дом; Неговиот избран расад: луѓето Јудејци.“ (Исаија 5:7, Библијата) Смоквата претставува нешто што требало да дава плод, но ете не давало подолго време. Тоа во оваа илустрација го претставува Храмот на евреите. Некои толкуваат дека 3те години се 3те години на Христовата јавна служба при што Исус ги повикувал луѓето на покајание. Други велат дека тоа се трите етапи на големите пророци (Исаија, Еремија и Езекиел), а дополнителната година е времето на Исус Христос. Трети пак велат дека Исус рекол 3 години, бидејќи тоа е доволно време за да се види дали некоја смоква е плодна, и дека ако некоја смоква толку време не дава плод, особено ако се раскопа и наѓубри околу неа, дека таа едноставно е бесплодна. Без разлика на тоа што претставуваат 3те години, тука ние го гледаме Божјото долготрпение кон ова нешто што не дава плод, Божјата црвена линија, но и грижа кон Лозјето. Кога предвесникот на Исус Христос - Јован Крстителот, оној чија служба било да го подготви патот на Месијата, го најавувал Исус, Тој меѓу другото рекол: „Секирата веќе лежи при коренот на дрвјата; затоа секое дрво, што не дава добар плод, се сече и се фрла во оган. Јас ве крштавам во вода за покајание; но Оној Кој доаѓа по мене е посилен од мене, Кому јас не сум достоен да Му ги понесам обувките. Тој ќе ве крсти во Светиот Дух и оган. Лопатата е во Неговата рака, и ќе го очисти Своето гумно, и ќе го собере Своето жито во житницата; а плевата ќе ја изгори со неизгорлив оган.”“ (Јован Крстител, ев. Матеј 3:10-12, Библијата) Оттука гледаме дека Исус не е само посетител на Израел, не е само укорител, не е „еден од пророците“, туку дека е многу поголем од нив, дека има и извршна власт и дека е спремен да направи чистка, да донесе суд. Одиме сега кај контекстот... Контекстот Мхм, контекстот често пати знае да биде и доволен сам по себе за разјаснување на некој текст. Да видиме што има тука да каже. Вака одат хронолошки настаните околу смоквата: Цветници. Исус оди во Ерусалим, разгледува добро во храмот, но не прави ништо. Се враќа во Витанија. Следниот ден пак оди во Ерусалим. По патот ја проколнува смоквата. Се доближува до Ерусалим, го гледа градот, заплакува, го проколнува, влегува во Храмот, ги истерува продавачите и купувачите, излегува од Ерусалим. По патот назад ја гледаат смоквата исушена. Овој хронолошки редослед на збиднувањата е запазен од евангелистот Марко и истиот нема да го видите кај Матеј, бидејќи Матеј користи тематска наратива и прво се осврнува на збиднувањата во храмот, а потоа ја раскажува приказната со смоквата. Очигледно е дека Марко малку повнимателно и попрецизно ја ставил оваа случка во хронолошкиот конктест со Христовата посета на храмот во Ерусалим, со цел да ни го појасни значењето на таа случка. А и очекувано е Марко да биде попрецизен тука, бидејќи од ранохристијански историски извори е позанто дека тој му бил преведувач на апостол Петар, а Петар е тој што веројатно најдобро го забележал овој настан: „А наутро кога поминуваа, ја видоа смоквата исушена од корен. А Петар се сети и Му рече: „Учителе, погледај! Се исушила смоквата, што ја проколна!”“ (ев. Марко 11:21, Библијата) Смовката го претставува старозаветниот храм и свештенство во Ерусалим Забележете ја паралелата: Исус и учениците одејќи кон Ерусалим забележуваат една разлистена смоква, но кога се доближиле до неа, Исус ја разгледал и видел дека таа немала плодови и дека човек не може да се најаде од неа. Едноставно човек ќе си дојде гладен кај неа, можеби за момент ќе и се воодушеви на убавите лисја, но ќе си замине гладен. Слично било и со Христовата посета на храмот на Цветници. Кога се доближиле до Ерусалим, Христовите ученици со восхит му ја покажувале градбата на храмот, но Исус на нивно изненадување им го кажал следново: „Кога Исус излезе од Храмот, одеше натаму; Неговите ученици Му се приближија за да Му ги покажат зградите на Храмот. Тој им одговори: „Го гледате ли сето ова? Вистина ви велам: нема да остане тука ни камен на камен, што не ќе биде урнат.” (ев. Матеј 24:1-2, Библијата) Зошто? Затоа што старозаветниот храм бил сличен на смоквата, однадвор изгледал убаво, се фалел со неговите „лисја“ (градбата), но кога духовно гладен човек ќе го посетел внатре, тој не наоѓал ништо освен лисја и гладен си заминувал од него. И како што Исус ја проколнал смоквата и таа од корен се исушила, така Исус го проколнува и храмот и му пресудува дека темелно ќе биде разурнат. А кога (Исус) се приближи и го виде градот, заплака за него и рече: „Кога и ти би узнал, дури барем во овој твој ден, што е за твојот мир! Но сега е сокриено од твоите очи. Зашто ќе дојдат денови за тебе, кога твоите непријатели ќе те опкружат со опкопи, ќе те опколат и ќе те притеснат од сите страни. И ќе те срамнат со земјата тебе, и твоите деца во тебе; и не ќе остане, во тебе, ни камен на камен, зашто не го позна времето кога беше посетен!” (ев. Лука 19:41-44, Библијата) Tоа се случило 40 години по Христовата смрт и воскресение кога евреите дигнале неуспешно востание, а Римјаните го задушиле, го разурнале и запалиле Ерусалим, заедно и со Храмот како последно упориште на евреите. Многу Божји слуги (пророци) дошле во Ерусалим опоменувајќи го и терајќи ги луѓето кон покајание и послушност кон Бог, но Исус, возљубениот син на господарот на лозјето, дошол со секира и лопата во раката и откако добро ја разгледал смоквата во неговото лозје, видел дека, по долго трпение, таа е бесплодна и затоа одлучил, со солзи во очите, да и пресуди. Исус не бил премногу строг со старозаветниот храм и свештенство. Исус во храмот побарал фитиљ што тлее, побарал мали плодови, но кога не го нашол ни тоа, едноставно заклучил дека нема поента повеќе храмот да опстојува и да ја истоштува земјата и му пресудил, му направил „Shut Down“. И има право да го направи тоа. Затоа што Тој е Господарот на Храмот. И среќа наша што го направил тоа, затоа што сега, во новозаветниот храм - Христовата Црква (што е духовен храм, а не некоја си институционализирана црква) се вклучени сите народи, а не само евреите.
Не, туку според Библијата се поттекнува од Божјиот збор, а Божјиот збор не поттекнува од нашите мисли. Што значи дека Господ не е создаден од нашите мисли.
@EvAngelos, се прашував кога ќе се појавиш со твоето објаснување на приказните од Библијата за настанокот на животот. Го имаме правено муабетов и на друга тема - и океј, ти барем си размислувал на оваа тема и си нашол каква-таква рационализација за противречностите во Библијата. Мене овде ми беше целта да видам како размислуваат другите верници за ова, и оние кои ја читале Библијата - ама, очигледно е дека не размислувале за ова, пошто никој друг не ни проба да ми одговори. Иако, сигурен сум дека сега кога го напиша твоето објаснување сите ќе кажат - „Да, и ја така си го толкував!“ Во однос на ова - не знам колку би се сложиле христијаните од пред 100 години па натаму. Смешно е да се негира репресијата на жената и потценувањето кое било (некаде и сеуште е) наметнато од религијата во минатото. Додуша, ни во Библијата мажот и жената не се еднакви. Прво е создаден мажот, а потоа жената - за да му прави друштво, нели (парафразирам од Библијата). Мажот е создаден практично од ништо, т.е. земја, а жената - од неговото ребро. Зошто? Зошто ако мажот и жената се еднакви и се и двајцата луѓе, зошто не се создадени на ист начин? Зошто жената морала да биде создадена од реброто? Бог веќе еднаш успеал од земја да створи човек, пардон - маж. Зошто му било проблем да го направи истото и со жената? Самиот факт дека жената настанала од мажот е потценувачки во однос на жените - христијанството може да глуми еманципираност денес (затоа што меѓу другото е принудено од законите за еднакви права), ама факт е дека и христијанството и Библијата во својата суштина имаат потценувачки и угнетувачки однос кон жената. Во однос на приказната за смоквата - повторно доаѓаме до она што јас постојано го зборувам. Ако 100 различни луѓе можат да најдат 100 различни значења и да дадат 100 различни објаснувања за истата приказна, како било кој може Библијата да ја сфаќа како сериозен научен или историски текст? Поентата е - Библијата е нејасна и може да се толкува различно. А во оние делови во кои е јасна, едноставно е докажано дека е погрешна - па затоа и тие јасни делови мора да се тумачат поинаку. Нешто што може да се чита и сфати на милион различни начини не може да биде сфатено како никаков сериозен текст. Освен како литературно дело, секако.
Не знам дали имаш деца, но кога би имал две деца, дали помладиот би бил нееднаков со постариот само затоа што е создаден после него/неа? Нема ама баш никаква врска кој бил создаден . А зошто жената е создадена од телото на мажот, а не од земја, одговорот го имаш во Библијата веднаш после цитатот за создавањето на жената: „И Господ Бог создаде жена од реброто, што го зеде од човекот, и ја доведе кај човекот. А човекот рече: "Еве сега коска од моите коски, и плот од мојата плот. Нека и биде името жена, зашто е земена од мажот!" Затоа ќе го остави човекот таткото свој и мајката своја и ке се прилепи кон жената своја; и двајцата ќе бидат едно тело.“ (Битие 2:22-24, Библијата) Жената е создадена од телото на мажот за да при стапувањето на бракот тие повторно станат едно тело, за да се потенцира нивното единство, за мажот да копнее по жената и жената да копнее по мажот. А и реброто е интересен дел од човечкото тело, затоа што не е од петата (па потоа да викавте дека ете мажот треба да ја гази жената), ниту пак е од главата (што за некои би симнолизирало надмоќност на жената), туку е од средината на човечкото тело - баш за да ја потенцира еднаквоста. Исто така реброто е многу блиску до срцето - што може да симболизира и тоа дека мажот треба да ја љуби својата жена и да ја чува блиску до срцето во секое време и невреме. Ајде повели најди христијанин што ќе го прочита моето објаснување на тој текст и ќе рече не се согласувам Јас сум држел и курс на тема „Сличности и разлики меѓу христијанските цркви и деноминации“ и уште во воведот главната премиса е дека се минимални разликите меѓу нив кои произлегуваат од различна интерпретација на Светото Писмо (занемарливи разлики на текстови кои се бројат на прсти). Генерално Библијата е многу јасна книга и само оние што не ја прочитале можат да велат: Абе не ја читам пошо шо дека ќе ја читам нели таа има миљон различни толкувања
Зарем си сериозен за еднаквоста на жените во христијанството? Некако као еднакви се, ама не се баш еднакви. Зошто тогаш мажот не е создаден од реброто на жената, на пример? Зошто змијата ја завела Ева, а не Адам и зошто баш Ева го натерала Адам на првобитниот грев, а не било обратно? И зошто токму овој факт е земен од страна на религијата низ вековите за „казнување“ и потчинување на жената? Зошто нема жени-свештени лица? И не, монахињи и калуѓерки не се рачунаат. Зошто нема жени во хиерархијата на христијанството? Зошто, ако христијанството е толкав поддржувач на половата еднаквост, не се залагало за истата во минатото? Потребни беа 2000 години христијанство за да жените конечно добијат еднакви права со мажите, а и кога ја добиле - не било благодарение на христијанството, можеш да бидеш сигурен.
