Девојки, сите вие што веќе сте правеле свадба и сте поминале низ свадбената еуфорија, што мислите сега за тој чин, дали вреди сето потрошено време, пари, стрес и доколку ви се врати времето дали повторно би правеле свадба? Слушам различни мислења од оние кои се задоволни од свадбената церемонија, но исто така многубројни се и оние кои викаат дека се' околку свадбите е претерано и се трошат премногу пари и енергија за неколку саати. Ме интересираат вашите искуства т.е. постискуства дали доколку ви се врати времето повторно би правеле свадба?
искрено јас повторно би правела. се омажив пред 10 години.тогаш немаше премногу претеруванја во однос на свадбите .сега има многу новитети во изведбите ...а и цените се тродупли....ама пак би направила и би се водела по девизата -пушти ги нозете колку што ти е долга чергата
ми се допаѓа темата. Јас не сум мажена ама навистина и мене ме интерсира ставот на оние кои имаат направено свадба, така да дефинитивно ми се допаѓа темата. се надевам дека ке има повеќе одговори
И тоа како! Се договоривме со мм здравје, за десет или 15 години пак некоја таква прослава да си направиме. Преубаво беше, ептен со лесно помина, најнезаборавниот ден во мојот живот.
Дааа Ние правевме свадба пред еден месец, и може зошто сега скоро беше, ама јас мислам дека дефинитивно вреди да се има тој ден на сконцентрирана и максимална радост и исполнетост Јас не можам да опишам колку бев среќна, како никогаш, и сакав само да играм и да се смеам . Секако не може да не се забележи тоа што се спремаш спремаш толку гужва паники мислења одлуки, и после на крај за неколку саати се ќе помине.. Ама сепак мислам дека вреди и тоа како! Ние морам да кажам не правевме никакви адети зошто сме од различни градови, и веќе се имавме регистрирано, па на денот на свадбата имавме само венчавка и после во ресторан. Бевме свежи, одморени и многу расположени и мислам дека така беа и сите гости . Можеби имаше удел тоа што иако посветувавме време на секакви детали, мислите ни беа дека главниот дел е венчавката, и целта на сѐ што правиме е да добиеме благослов и од Бога за нашата заедница, и да се молиме да ни се умножува љубовта.. А потоа беше многу убаво да се сподели таа радост со сите. А парите секако ќе се потрошат и пак ќе се појават, на моменти многу се сомневав за некои одлуки кога трошевме многу пари, за музиката, за фустанот , но сепак радоста покрива сѐ и трошоците се забораваат а прекрасните спомени никогаш!
Не. Веројатно затоа што се одлучивме да не ја правиме ни првиот пат. Не сакам гужви, комплицирани организирања, еуфорија за небитни работи у нашиот иден брачен живот. А искрено, скратувањето на тој (реално голем за наши стандарди) трошок се виде многу корисно и добредојдено во почетоците на нашиот брачен живот. А за блиските, ако навистина сакаат да се порадуваат со мене, нема потреба од повод. Ако некој сака да се дружи со мене, нема да чека да му платам порција во кафана за да се видиме. Пред да бидам сфатена погрешно, тотално ги респектирам оние коишто си уживаат во вакви манифестации коишто мене, дури ни како гостин не ми биле привлечни и интересни и на кои сум одела да испочитувам блиски личности пред се`. Има креативни невести коишто сето тоа го планираат до ниво на уметност. Секоја чест и почит за трудот, креативноста, љубовта и ентузијазмот со којшто го прават сето тоа. Имам на ум конкретен пример на невеста од овој тип. Абе жената точно си знаеше што сака, после свадбата и другарки нејзини се консултираа со неа. Кутрата како да им објасни дека е битно да знаеш точно што сакаш од прославата. Мене да ме праша човек каква би ми била свадбата, би ме замислил така подолго време, би го гледала ко теле у шарена врата, ко професор на чијшто испит сум дошла само со добра воља и силна желба за кафе со колегите у бифе отпосле. Може би одговорила „Шознам, торта, балони, украси... “ Попрво би се трудела почесто да се гледам со роднини и пријатели кои ми значат, па макар било на едно кафе, слатко и вода. Или на едно од триве.
Еве помина една година и нешто фазла, и после една година јас викам ДА, би правела повторно свадба и не би сменила ништо, освен можеби венчаницата Јас имав прекрасна свадба, преубав ден, не би сменила ништо, ниту време, ниту место, ниту луѓе. Мене свадбата ме чинеше минимално, на сите млади им го давам истиот совет, да гледат да поминат скромно а убаво, да не фрлаат пари на работи кои не се битни и да се опуштат.
Да, зошто и првата јас и маж ми сами си ја организиравме, сами си биравме ресторан, музика, црква, покани и сл. Не дозволивме никој од страна да ни се меша. И затоа си поминавме најубаво.
