Знаци за жал вака настануваат дружтвата пред се за некои да ти бидат другари треба да бидат слични на твојот карактер и возрас.Ама па и не е убаво едната другарка да биде на едниот а другата на другиот крај на градо...Знаци друштво не се дира според пари и тоа не е друштво тоа е материјална добивка...Ам иц не ги оправдувам ваквите друштва...И ми се мизерни тие поделби....
Знаци за жал вака настануваат дружтвата пред се за некои да ти бидат другари треба да бидат слични на твојот карактер и возрас.Ама па и не е убаво едната другарка да биде на едниот а другата на другиот крај на градо...Знаци друштво не се дира според пари и тоа не е друштво тоа е материјална добивка...Ам иц не ги оправдувам ваквите друштва...И ми се мизерни тие поделби....
Јас сум средна класа и не се вклопувам со богатите. Сите оние со кои се дружам се исто така средна класа, односно не сме ни богати ни сиромашни. Не дека јас имам нешто против и ги избегувам, туку едноставно не сум дошла до некои сличности помеѓу нас, до нешто што не поврзува. Богатите се занимаваат со понакви нешта, јас таа поделба ја согледав дури на факултет. Имам една колешка која не е некоја арогантна, весела е и сака да се дружи со сите па така и заедно излеговме на кафе каде што самата кажа дека нејзините од дома не и дозволувале да се дружи со секакви, од малечка ја праќале на часови по клавир и тенис и требало таа исто така да се дружи со такви како неа. Навинистина не ги разбирам луѓето, зошто создаваат такви поделби. Богатите никако не ги сакаат подолните од нив, не ги сметаат за луѓе. Тие се најдобри, тие се надмени и другите не се достижни да бидат во нивно друштво. Богатството ги прави лоши а оние посиромашните се всушност поим за човечност иако ги избегнуваат. Но не секој го цени тоа.
Не најдов баш соодветна тема за ова што ќе го напишам но мислам дека и тука не би му било лошо местото. Имам 15 години.Прва година средно сум и со сите што се дружам имаат најнормален живот за тинејџери. Околината ми е таква и немам баш некој од друштво со состојба како мојата.и друштвото од маало,и од средното училиште се такви.Имаат телефони од 50.000,имаат професионални апарати и прават фотосесии секојдневно,ги зимаат со луксузни коли,ќерки/синови се на некои луѓе од „високото добро утро“ и не си ја знаат парата.За искачање по 3000 им даваат секој вечер.Одат на летни одмори 5-6 пати и тоа на некои по луксузни места.Девојчињата со облека вредна илјади и илјади..На некои разгалени синчиња им купуваат мотори уште на 14 години,и тоа мотор ептен голем.За разлика од мене што не можам ни да си замислам да имам телефон поскап од 5.000,или земен на субвенции или преку синдикат на рати.Апарат па да не зборам...50.000 за тоа неможат да соберат моите ни 5 години ако не купуваме ништо.Татко ми работи за 15.000 плата од која што 6.000 одат во рата за кредит,5.000 за сметки вода струја,1500 за телефон и останатото што ке остане да тераме цел месец за да јадеме нешто.Мајка ми работи за 12.000 плата од кои исто 6000 одат за кредит,2000 за рата за регистрација на кола,другото што ке остане да се раздолжи на оние од кои што позајмила,да ми купи некоја блузичка од пазарче,за нејзе и за татко ми нешто за носење,за гориво и тоа е.Да знам дека мене моите родители не ми се криви што немам и дека не може сите да имаме таков живот.Ама мене ме исфрлаат од друштвото,ми се исмеваат на мојот телефон,ме прашуваат зошто немам кредит да им се јавам,кога им кажав дека татко ми ке ми купи нов телефон тие мислеа којзнае каков,утре дента кога дојдов ми викаа зошто не си земала ајфон ова она...Еднаш два пати ке си дозволам во месецот да искочам со нив да јадам нешто со 150 денари ,а тие со по илјадарки.И не јадам,пијам едно сокче и толку.Ги штедам за кога дома ке ни зафали за јадење да им дадам на моите.Не ме сфаќајте погрешно,НЕ СЕ ЖАЛАМ ОД ЖИВОТОТ КОЈ ГО ИМАМ ТУКУ СЕ ЖАЛАМ ОД ТОА ШТО МЕ ИСФРЛААТ ОД ДРУШТВО И МИ СЕ ИСМЕЈУВААТ. Ми се смеат за тоа што носам облека од пазар а не од некои скапи продавници..За тоа што одам во обични патики а не Nike. Морав некаде ова да го напишам затоа што ми е тешко.Да ми олесни.
А да си најдеш ново друштво? Нема потреба толку труд ако очигледно не иде. И 3000 за излегување на 15 години? На што можеш да потрошиш толку пари?
Најнормален живот за тинејџери со 3000 на излегување? Во Македонија? Не сум за тоа дека сите што живеат на висока нога се арогантни и лоши личности, ама децава од твоето друштво баш го исполнуваат тој стереотип. Те исмејуваат, те ценат по тоа каков телефон имаш и колку можеш да потрошиш на излегување, ти создаваат комплекси... Не вреди со такви (не)луѓе да си го трошиш времето и да ги нарекуваш друштво
Е, да ви кажам јас една приказна... Имав јас еден дечко што живеел така, од дома не воделе сметка колку се троши и како се троши, по 500 денари најмалку на ден за кредит само добивал (сметајте колку помали биле и плати и трошоци на тоа време, па 500 денари колку се). По 5-6 сладоледи на ден јадел најмалку како дете, што и да посакал секогаш се купувало, никој не водел сметка кој што јаде, како и што се купува. И, ете, доаѓа до ситуација да не може да се заработува како што се заработувало кога бил мал, ама тој нема навики за трошење, не знае да јаде дома, не знае да цени вредност на парите, живее од ден за ден... Од него никогаш нема да биде домакин и добар родител, па да зема и 10000 евра плата. Многу погрешно воспитување, многу погрешен пристап. Децата треба да се учат да ценат труд, а не материјаЛни вредности. Јас никогаш не сум знаела колку плата земаат мајка ми и татко ми, секогаш сум знаела колку имам џепарац на ден и тоа секогаш било доволно за моите потреби, а малку за да се расфрлам, дали ќе го потрошам цел или ќе заштедам дел било мое.
Какво време дојде, па мене со по 100 ден ме пуштале да излезам... Дали родителите патат од комплекси дека немале, па децава имаат се', или пак немаат доволно време за нив, па материјално им се оддолжуваат... Ужасната сум од однесувањето на тинејџерите денес, ни култура, ни почит, ама битно ајфон
Парите од магаре прават човек. Колку пати сум била принудена да трпам присуство на... какви глупи луѓе вие не сте свесни, затоа што остатокот од друштвото воочил дека имаат пари. Богатиот додека е богат, секогаш ќе има отворени врати во животот, без разлика колку вреди како личност.
Чекај бе ја и сега не трошам по 3000 на излегување не па на 15 години Овие дечки се класа погоре од тебе и џабе да се нервираш, батали ги. Најди си нормални луѓе на твое ниво финансиски.
Во мојата рана возраст, бев во едно елитно богато друштво, после тоа како што растевме си ги кажувавме мислењата така опуштени бевме сите, али после неколку години како што созревавме, абе од толку многу пари што се имаше тие почна по лош пат и јас полека полека излегов од таа група.
Не сум имала никој во друштво богат и да отскокнува од останатите, сите сме на некое исто рамниште горе-долу. Би ми било крајно непријатно да сум со некој/а пријател/ка која е екстремно богата. За примерот со кој е започната темата, не ги осудувам родителите на богатите што ги советуваат децата да го бираат своето друштво според својот статус, едноставно таквите деца живеат полуксузен живот и се движат исто во луксузни места каде пријатели од пониска класа не можат да си дозволат таков стил на живот. Можеби не фер, но тоа е реалност
Јас немам проблем да се дружам со луѓе од различни бекграунди ако тие како луѓе и карактери му одговараат на мојот карактер. Пријателството не познава социјални разлики и други разлики обусловени од потекло. Не мора секој ден да излегуваме на исти места за да бидеме пријатели! Тоа е чувство кое се носи во себе.
Ист случај имав и јас. Дечкото јадеше по ресторани два пати дневно. Од дома до работа иако имаше 5 минути одеше со такси. Имаше и богато друштво, така да ми беше непријатно кога требаше да одам некаде со нив затоа што сум ограничена со пари, а тие и до Охрид да одат, 5 кафиња во пет кафичи денеска ќе пијат ако им текне.
Не мора да значи ако детето се дружи со богати другарчиња, дека ќе биде поценето или повоспитано, зашто некогаш и од елитата се издвојуваат некултурни и невоспитани деца, а од послабо ситуираните, умни и воспитани.
Не е до сумата на пари која ја добиваат децата, туку како ја трошат. Ако дома не ги воспитаат да знаат како да менаџираат со парите, на осум годишна возраст ќе се расфрлуваат по чоколади и играчки, на тринаесет по брендирана гардероба и техника, а веќе на петнаесет кокаинче и харвајски мраз, па после култната реченица, ,,каде згрешивме, не требаше да му/и даваме толку пари". Nope, само требаше да ги научите како да ги користат ебените пари. Толку.
