Имав една бројаница на лева рака, па после една година носење ми се скина, тоа што ми остана долго време го чував ставено покрај икончиња од Богородица што ги имаме дома(си имаме во дневна едно место кај што чуваме икончиња и украси од Исус и Богородица) Сега имам две на левата рака една црна и една кремава кон златеста некоја боја измеѓу. Некои викаат не чинело две да се носат, требало три, а зошто не знам. Двете ми се купени од манастир, а првата таа што ми се скина ја имав купено кога бев на екскурзија во Охрид мислам од една тезга, не беше светена, па ете и побрзо ми се скина, а овие ги носам добри 3 години и само малку крвчето е исцрнето, друго ништо им се нема сменето. Ми даваат некоја сигурност и надеж, често пати кога ми е тешко или сум во некоја дилема знам да си фатам едно топче од бројаницата и да си се помолам во себе.
Постојано носам бројаница... уште како знам за мене во моментот носам една бела на левата рака и ми ја бодари мајка ми пред 1 година од Св.Петка од Скопје и мислам дека нема да се скине уште долго време, пред тоа имав една црна ама се скина а пред тоа црвена....
Како помала си купив сама една од екскурзија од Охрид мислам.Ма незнам ни дали ми е и од таму,појма немам од кај ми е.Ич не ми текинат. Е носев догло време,6-7 месеци мислам.Ама цела рака ми се нафрли со мозолчиња,и мораше да е извадам. Сега пред две три години вујче ми купи и мене и на брат ми од тезга покрај манстир и ни ги поклони. Ама незнам дали да ја носам пошто ми е од тезга.А сакам да носам,многу. Иначе на која рака е правилно да се носит на десна или на лева?
Мене ми имаат кажано дека се носи на лева.Инаку и јас си носам една, од Манастирот Св Ѓорѓи Победоносец во Рајчица.
^ Првиот пат кога носев е носев на лева,ама почнав да ги гледам повеќето е носат на десна :\ И сега си се чудам.
Имам дома ама не ги носам, пошо ми миришат гадно. Обично кога идам по екскурзии купувам и на десна рака си ги ставам. Вас ви мириса ли на нешто гадно по одреден преиод носење?
Си носам бројаница.Кога бев помала во разни бои а сега сакам само црна. Сама си ја правев и ја носев во црква да ми ја просветат со молитви
Носам три бројаници на левата рака и никако не сум ги извадила само едната ми има излезено неколку пати бидејќи ми беше голема но сега ми е супер
ја 1-2 години си ја носам и бојава ми е црна а иначе на лева рака ја носам ...и не само бројаници и други белези пак ја носам лева рака затоа што сум навикната ...:/
Првата бројаница што ја носев, ми се скина па потоа си купив нова а добив и една поклон. Двете ги носам на левата рака. Секој чвор во бројаницата значи една молитва и е составена од 33 чворови баш колку што имал години Христос кога починал. Ми значат, ги носам веќе 4 години и фала Богу не се скинале, а доколку се скинат веднаш ќе си купам нови.
Имав две бројаници, сега имам една бела, ја чувам, од црква е земена, многу ми е драга, посебна некако.Не ја носам често, за да не се оштети.Не дека, дури и да се оштети, нема да купам друга бројаница, но сепак ја чувам.
Имам 2 бројаници.Едната е бела а другата е црвена Ама ретко ги носам од манастир ми се и ги чувам дома
првото нешто со кое почнав во Христовата наука бе всушност тие, многу сакав да научам да ги изработувам и тоа го постигнав и усовршив и тоа многу... Ако ти се скинат, а ти се толку мили залепи ги на оган, конецот со кој ги плетиме јазлите е таков се топи и се лепи. позззззз
Бројаница никогаш не сум носела,и нема ни да носам.Верувам во Господ,во Исус.Имам видено и луѓе кои што не веруваат во Господ,а носат.Пример,една моја соученичка наредила на рака 3-4,бели,црни,жолти...И ' викам што си ставила волку бројаници,и ми вика дома имала десетина,и си ги менувала според облеката .Ако веруваш во Исус и Господ,нема потреба да го покажуваш тоа преку бројаници,алки и ланчиња со икони итн.Доволно е да веруваш длабоко во себе во нив.
Мене ми се скина бројаницата, омилена ми беше и си ја носев неколку години. Што треба да се прави со уништената бројаница? Имам слушано најразлични верзии, па затоа прашувам и овде, да ми одговори некоја ако знае. Ми рекоа дека требало некој да ми купи нова бројаничка, да не сум си купела сама. И зошто, ако е така!?
Кога станува збор за суеверија, луѓето обично прашуваат што да направат, како да направат, кога да направат, но не и ЗОШТО да направат. Прашањето „Зошто“ е супер прашање и одлика на луѓето што размислуваат, што се интересираат, што сакаат да ги прават работите со причина, со смисла, а не само „ради реда“. Но ова прашање е некако неочекувано кога се поставува за суеверијата. Впрочем, кога би се одговориле сите „зошто“ кај суеверијата, тие не би биле повеќе суеверија. Токму недостигот на „затоа“ е она што ги прави суеверијата суеверија. Така на пример ако прашаш зошто ќе ме следи несреќа ако црна мачка ми го пресече патот, тешко дека некој ќе ти даде разумно и логично објаснување. Или ако прашаш зошто поминувањето под онаа бандера во облик на буквата „А“ носи несреќа, или зошто фрлањето паричка во фонтана носи среќа, зошто бројот 13 некои веруваат дека е несреќен број, зошто скршеното огледало наводно носи 7 години несреќа, зошто ако те чеша десната рака ќе земеш пари, а левата ќе дадеш пари итн. Сум прашал неколку зошто го прават тоа, но скоро сите ми одговориле вака од прилика: „НЕ ЗНАМ, едноставно така ми рекле, можеби нема врска, ама се плашам дека ако не направам така, дека ќе ме снајде нешто лошо“. Значи обично во позадината на суеверијата е стравот, стравот од непознатото, мистицизам, некритичко размислување, безрезервно следење на етнолошки традиции итн.
Наидов на секакви „бисери“ од типот кој го опиша, па затоа и се заинтересирав од каде ова дека мора да се изгори во црква каде се гореле светите работи (?) или мора да се направи тоа и тоа. Колку повеќе прашував, толку повеќе ме збунија и најверојатно ќе си ја чувам, не ми се фрла, многу ми е драга.
Молитвата кажана со помош на бројаниците е еден од најстарите начини на молење, што посебно го негуваат православните монаси. Бројаниците имаат свое значење. Обично, тие се прават во црна боја, па на таков начин нè потсетуваат на сериозниот живот и постојаното покајание за нашите гревови. Тие се прават од чиста овча волна, што нè потсетува дека сме словесни (разумни) овци на Добриот Пастир, Господ Исус Христос, Кој, и Самиот како Јагне Господово пострада заради нас и нè избави од вечната смрt. Тоа не е нешто догматско, но е влезено во црковниот живот, не во библискиот туку во црковниот........ тоа е пракса, света реликвија или како сакаш кажи го тоа, за нас православните тоа нешто СВЕТО