Имам неколку бројаници кои не ги носам на себе туку си ги чувам. Подарени ми се од особено драги личности и се купени од цркви и манастири каде заедно имаме патувано. Не сум во можност да ги носам затоа што скоро по ставањето сите тие веднаш ми се проширија и сега се доволно големи за да паднат од рака.
Јас сакам да прашам нешто. Би сакала да си носам бројаница на раката, верувам ќе ме заштити од зло, ќе бидам поблизу до Господ, ќе ми прави да се чувствувам убаво и сигурно. Прашањето ми е, дали доколку носам, сум обврзана да се молам, 33 молитви на ден или слично? Замолувам некој што знае да ми објасни. Благодарам
Не сум доволно компетентна да ти одговорам,ама бројаници носам добри 15-16 години и кога ќе ми се скинат,си ставам нови,значи константно носам. Е сега,да бидам искрена,не се молам како што треба да се кажуваат молитви на секое снопче од бројаницата вртејќи го,ама сепак кога ми е тешко или лошо,знам да ја фатам со рака бројаницата и онака да се помолам,се чувствувам многу душевно исполнета одкога носам бројаница на рака
@Rama јас носев порано подолго време бројаници,имав разни бои. Не сум се молела така по 33пати ама во нервоза знаела да ми се најде како занимација низ рака. Важно е во што веруваш дека ќе ти се оствари,делува како плацебо. Е сега ако вербата е насочена кон релано остварливи нешта е во ред. На пример да имам верба во нешто никогаш не остварливо и не знам како и колку пати да се молам со или без бројаница ништо од таква пуста верба.
Е сега,нормално дека Бројаницата не е "семоќна" ама не поврзува со Бог,и важно е се што правиме да правиме со голема верба,ама едноставно некои работи не се средуваат ни со голема молитва и посветеност,подложни сме на многу искушенија и ќе минуваме низ тоа што треба да минуваме. Во секој случај добро е да се носи бројаница,јас до вчера носев 4,две извадив,си оставив на рака само 2,и како што кажав многу години ги немам симнато од рака бројаниците,не можам да се замислам макар ни една да немам. Кога ми е тешко си се молам со кратка молитва која ми доаѓа од срце и така....
Прашањево е како да го поставува некој војник, појден на фронт и сега прашува, дали оружјето кое му го дале треба да го употребува или е доволно да го носи на грб/појас. Бројаницата е помошно средство во молитвата. Света е затоа што секое зрно од бројаницата е исплетено од 7 крстови. Но, уште посвета ќе биде ако се молиме со неа. Основната молитва на бројаница е: „Господи Иисус Христе, Сине и Слове Божји, помилуј не` грешните!“ Доколку се молиме со оваа молитва, дневно ќе ни одземе околу 5 минути за да ја кажеме 33 пати. Доколку се немате молено и не сте се молеле, пробајте да се молите барем 5 дена во неделата, ако не можете секој ден. Покрај основната молитва на бројаница, убаво ќе биде да го читате и Символот на верата барем еднаш, „Отче наш“ и „Богородице Дево“, ако можете минимално по еднаш, да се читаат „Отче наш“ и „Богородице Дево“ по трипати уште е подобро. (Символот на верата, „Отче наш“ и „Богородице Дево“ можете да ги најдете во секое календарче.)
Бројаницата не е ниту амајлија, ниту украс, христијанството не познава, ниту признава амајлии. Точно, нејзината функција е да се искажува молитва со нејзина помош, како што подобро е објаснето од страна на @Orthophill.Сепак, лично сметам, дека нејзиното присуство само по себе нас не доближува и потсетува на Бог, па дури и не поттикнува на во себе искажана молитва, особено во одредени ситуации кога не би можела да се искаже гласно.
Секако кратка заменска форма. Дури се посомневав дека може ќе предизвика нејаснотија, ама подоцна. Важно, разјаснивме.
Дали доколку утре некој или некоја уметничка креира прстен со сребрен триаголник на врвот и направи приказна дека тој триаголник го симболизира Божјото тројство или сл. дали ќе верувате дека тој прстен ќе ве штити од зло, ќе ве доближува до Господ, ќе ви носи среќа и сл? Ова ми е поентата. Погледнете ја целава работа од перспектива на Господ. За момент замислете дека сте Господ со цел подобро да го воочите тоа. Го создавате целиот Универзум, планетата Земја, создавате растенија, животни, луѓе... и едед од тие луѓе зема некакво врвче, го врзува во чворови и прави алка од него (бројаница). И некои од останатите луѓе ја ставаат таа алка и сега очекуваат од вас да ги штитите од зло тие луѓе што го имаат ова на раката, очекуваат да се доближите баш до нив, да правите да им биде убаво и сл. А таму некоја во болница што се моли без бројаница, е таа ќе извини, ама приоритет имаат овие што ставиле бројаница околу раката. Ви изгледа ова на разумен Создател на Универзумот кој своето делување и помагање ги управува спрема тоа дали некој ставил нешто на раката или не?
Но, токму тоа погоре беше дискутирано. Како што е објаснето бројаницата е помошно средство во молитвата, но нема својство на амајлија, штитник од зло, предизвикувач на среќни случувања и слично. Следствено, треба да се употребува согласно намената, без притоа да се очекува дека сама по себе ќе не штити од ништо. Бездруго, никој не оспори дека Бог ја слуша нашата молитва каде и да сме и во каква форма и да е искажана, со бројаница или без, важно е да биде од срце и искрено упатена.
Бројачници како бројаницата можат да бидат корисни само за броење на молитви (заради чворчињата). Турците имале слични бројаници ама со топчиња, како гердани. Сепак имајќи предвид дека Господ Исус Христос заповедал да не повторуваме напразно молитви, нивната улога излегува дека е контра учењето на Исус. Е сега некој може да рече дека не повторува „напразно“ 33 пати или 100 пати една иста молитва, но науката (психологијата) има докажано дека доколку едно исто нешто повторуваме многу пати, дека тоа станува ноторно несвесно повторување (како и секоја навика), а разумот се фокусира на други работи. И друга работа, доколку искуството покажало дека луѓето ги користат бројаниците како амајлии, залудно е што некој ќе вели „ама не треба така да се користат, туку вака...“. 90% од луѓето пак ќе ги користат како амајлиии и луѓето во целост ќе имаат повеќе штета од нив, отколку корист. А и оние 10% што велат дека ги користат „како што треба“ и тие, иако не признаваат, сепак имаат мал идолопоклонички однос кон нив верувајќи дека во нив има нешто посебно. Едноставно таква е нашата човечка природа, кога вклучуваме било каков предмет во нашето религиозно општење со Бог - да ни се развива идолопоклонички однос и кон тој предмет. Тоа е во човековата природа и затоа Бог десетици пати во Библијата забранува идоли, амајлии и сл.
Нашиот Господ и Спасител Иисус Христос, втоарата ипостас на Најсвета Троица, преку светиот апостол Павле, во Првото послание до Солунјаните рекол: „Молете се постојано!“(1Сол.5,17)
Не барам стриктно како од сликите, само сакам подолга бројаница со зрна, слично на ѓердан, а гледам луѓето што земале бројаници од црква носат од волнените на рака, исто само за нив се пишува на темава, па не бев сигурна дали се наоѓа воопшто таква каква што барам.
Девојки носев бројаница на раката долго време. Поклон ми е од дечко ми од Св. Јован Бигорски и нормално за мене има огромно значење. Пред малку од нигде никаде се скина, т.е. падна крстето и само звук слушнав. Не ја ни чепнав, а скината на невозможно место. Имам многу лошо чувство. Го барав дечко ми повеќе од 10 пати и шуќур по 20мин. се јави и ми се "испонаша" дека е во интернет кафе. Многу паничам, многу е чудно и необјасливо ова. Дали некој знае што значи?
