Да нормално е, се зависи до организмот, но најчесто треба да поминат и неколку години дури ,па да ти се среди , за мене зборувам,првите 2 години се случуваше да ми дојде по 2 пати во месецот па да немам 3 месеци , или некогаш да имам по една недела а некогаш само 3 дена,значи со текот на времето ќе ти се регулира, нема место за грижи. Доволно е да му кажеш дека си неспособна, ќе сфати тој.
12 години и 9 месеци. Знаев што е... Веќе имав зборувано со мајка ми, повеќето од другарките имаа добиено пред мене... а сепак се расплакав....
Плачев како после сува година кога паѓа дожд. Ги гледав гаќите и плачев. Ден денес не ми е смешен тој трауматичен настан. Посакував да не добијам на тие години..Ме болеа јајници цело време и до ден денес тоа не е променето. Се надевам наскоро ќе имам прилика да ги извадам, без оглед на здраствените импликации.
Не, ради болките за време на циклус, а и некои други приватни проблеми за кои не би пишувала овде. Јајниците повеќе штета отколку корист ми направија сите овие години.
И мене кога ме боли на добиено ми дошло да земам нож и да си ги извадам.... Ама не би... Ти си знаеш...
Можеш,но не е препорачливо.За време на менструација не треба да се напрегаш и не треба да дигаш тешки работи. И што ако е машко наставникот ? И тој бил ученик.И тој чул што е менструација.Слободно кажи му дека имаш добиено и затоа не можеш да вежбаш.Тоа е оправдана причина,не смее да те тера да вежбаш кога имаш добиено. Он топик,јас добив менструација при крај на 6-то одделение.Се исплашив,но мајка ми веднаш ми објасни се.
Имам една другарка 9-то одд и сеуште ја нема добиено првата менструација. Многу е загрижена и кога сме заедно постојано за тоа ми зборува. Целата е во паника и понекогаш плаче мислејки дека нешто не е во ред со неа.. Ве молам некој нека каже некое искуство..
Ќе и дојде, и јас имав другарка исто така беше испаничена , бидејќи сите во класот девојчињата имавме, а таа немаше. Не е на одмет да си појде и на преглед, чисто онака да си биде сигурна.
Јас имав ненормално болен циклус со тоа што првиот ден обавезно на инекции завршував, ни апчиња помагаат ни ништо. Последниве неколку месеци се средив и тоа со вежбање. Ако сум физички активна ден два пред да ми дојде, немам апсолутно никаква болка. Ако залегам тие денови пред да ми дојде, пак умирање од болови. Објаснување немам, кој се разбира повеќе нека ми објасни каква врска има.
Јас прв пат добив на 14 години иако бев малку по напредна во телото од сите другарки во клас последна добив. Никој не ми веруваше дека немам. Имав ненормални болки, но едвај чекав да добијам.
Незнам дали имаш слушнато за простагландини, тие не се хормони туку еден вид на соединенија слични на хормоните. Не се лачат од ендокрини жлезди туку се ослободуваат при распаѓање на ендометриумот на матката (менструација) и нивната концентрација е зголемена - затоа се јавува болка. Секогаш кога ќе се ослободат простагландини во организмот се јавува болка (било глава, грло итн. затоа се земаат аналгин, парацетамол, ибупрофен да ја намалат конц. на простагландините а со тоа и болката) во случајот менструална. При физичка активност не се ослободуваат или се во мала концентрација па затоа болката е незначителна или воопшто ја нема. Повеќе физичка активност = no pain исто така и исхраната многу влијае.
Пред и за време на менструација не се препорачува физичка активност и кревање тешки работи.Не смее да се напрега телото.Пред менструацијата треба да се пие витамин б6. Болката се намалува со затоплување на абдоминалната област со апчиња специјално наменети за намалување и прекин на менструални болки(попрепорачливи се Андол 300,Налгесин С и Кафетин Менструал и некои на билна база).Исто така од помош може да биде и милениче(маче или мало куче) кое лежи врз телото и така се затоплува местото.
Да ама јас мислев на физичка активност во текот на целиот месец, а не за време на менструација. Значи долгорочно сп физичка активност се намалуваат не само болките туку и склоноста кон инфекции итн.
Првпат добив на 15 години, распуст беше, од септември тргав у прва година хахах. Бев на гости кај тетка ми во Берово. Беревме црвени рибизли во бавчата и осетив нешто ми тече, трк во wс, кога видов многу се исплашив, ама многу, иако претходно ми имаат кажано дека не треба да се плашам и дека се е во ред. И се вратив кај тетка ми и и викам кога ќе добиеш на кој прво се кажува, она збесна од среќа, леле доби ли? Викам да, ме гушна и одма телефонот у рака да се јави на моите, дека си имаат мома, толку срам не ми било никогаш.
Прв пат добив на 14 години, тој ден од сабајлето бев сама дома, и кога отидов во wc само видов крв. Не се исплашив воопшто бидејќи знаев што, братучедка ми од претходно ме имаше научено како се става влошка, и одма си наместив. После кога се погледнав во огледало заплакав, не знам зошто. Кога дојде мајка ми и кажав, ама толку срам ми беше што не можам да опишам колку многу, и она пресреќна беше, и реков не му кажувај на тато и она ми рече добро нема, и отиде во собата и одма му кажа, се јави кај баба ми, кај тетка ми сите дојдоа да ми честитаат
На 12 години. Пред да одам во школо на 9 април отидов до тоалет и кога дознав два дена си ќутев и не кажав на никој сама си купив улошки сама се. Памтам дека не сакав од соба да искочам 1 недела од кога мама дозна бидејќи мама им кажа на стрините кој многу сакаа да се зафркаваат со мене. Уште и едната од стрините на ќерка и од 10 години наместо да и објасни зашто не си играв таа недела со децата и кажала таа веќе нема да си игра со вас за мажење е веќе.
