Мојот ракопис овај де ногопис ретко кој може да го прочита. Кога бев помала пишував малку поубаво од тоа што пишувам сега. Сега пишувам брзо и морам да признаам разбирливо само за мене. Кога имам повеќе време е почитко, но сепак ракописот не ми е убав. Кога пишувам со печатни букви ракописот ми е ист како на татко ми, а кога е ракописно ондак е сличен на мајка ми. Што е најинтересно со дечко ми имаме многу сличен ракопис, па без проблем можеме да се прочитаме
Убаво пишам ама проблемот е што секогаш пишувам различно.Во школо 1 час ке пишувам крупно,друг ситно,еднаш накосено на лево,другпат на десно.Циркуси сум
Мојот ракопис има долга животна историја, која сеуште се пишува... Уште од мала имам "најубав" НОГОПИС, но кога една наставничка уште во шесто ме натера да се сепнам и да го поправам, иако мрзливо почнав полека по полека да го подобрувам. Но, доколку се брзам или некој ми диктира, тогаш повторно се се враќа на почеток.. Како и да е, можеби еден ден ќе стигнам до тој степен да кажат дека имам добар ракопис!!
Spoiler Гледате? Е сега не ми е ваков. Таму е една буква лево, друга десно, трета горе, четврта доле, вака онака. Сега в почнав да ја пишувам, правилно, ракописно. Малце повеќе ми се буквите збутани, убав ми е сега.
Многу ситно пишувам,буквите минимални..како скенирани(за препис) да се Пробувам покрупно да пишувам,посебно на колоквиум или испит,да изгледа како повеќе напишано
Имам другарка која исто многу ситно пишува, се прашувам колку ли само професорите се мачат толку ситно да прочитаат кога прегледуваат тестови, писмени
Буквите ми се со средна големина, но некако многу ги испревртувам и кога брзо пишувам се ми е како испочкртано.Многу нечитко и неуредно изгледа
Сум пишувала дека понекогаш дури можам да си разберам ракописот...Очигледно сум лажела. Добро, ми било тоа второ мислење на овој форум, па се надевам дека заради тоа ќе ми биде простено. Ракописот ми е како некое праисториско писмо...Онака, буквите наликуваат една на друга, а понекогаш на ништо не наликуваат. Едноставно, не може да се разбере ниту буква. Наставниците често ме опоменуваат за мојата неуредност во пишувањето, а јас, ништо. Буквата „ч“ и буквата „а“ ги пишувам исто. Затоа, кога пишувам состави, ги пишувам на компјутер. Но, има тоа и добра страна: кој и да ми го најде дневникот, нема да може ништо да разбере.
^ Супер Само еве јас како професионален наоѓач на маани ќе ти речам дека к повеќе личи на х. Ама и вака е супер.
Немам фотографија моментално, ама имам супер ракопис. Сите ми го фалат )))) Ќе ви покажам фотка наскоро.
Во глобала, е ситен. Пишувам доста ситно. Во основно, сите препишуваа домашни од мене, па затоа си го смалив ракописот и си го направив неразбирлив. И така несвесно си го унаказив ракописот, само за да не препишуваат домашни, бе. Идиотче. Ама затоа, си немам проблеми. Математика тетратката уште од септември ми трае. Ниту една лекција не ми зафатила повеќе од една страна. Ракописно: Вака ми изгледа, на пример кога се чувствувам мрзеливо и немам волја за пишување. Тука ни самата јас не си разбирам. А во овој случај, требаше да напишеме нешто, небитно што. Туку само преку ракописот, да се види нашиот карактер. Преку цртичките што ги пишуваме, да се увиди какви сме ние. Еве што одговор добив... и шта јест, јест.
Леле колку се засрамив кога ги видов вашите ракописи, мојот е катастрофа Уствари немам еден ракопис.Најмногу зависи од тетратката и стилото мојот ракопис каков ќе биде.Ако ми се погодени буквално везам и после сум горда на тоа, али најчесто не ми се погодени и цело ми е шкрапајнци, само јас си го разбирам.
